Niestety, nie zawsze są to definicje zrozumiałe dla człowieka bez specjalistycznej wiedzy, np. kelwin (K) jest obecnie definiowany jako 1/273,16 część temperatury termodynamicznej punktu potrójnego wody, której skład izotopowy charakteryzuje się następującymi stosunkami liczności materii: 0,00015576 mola2H na jeden mol1H, 0,0003799 mola17O na jeden mol16O i 0,0020052 mola18O na jeden mol16O. Tak znana jednostka jak metr (m) nie jest już (od 1983 r.) definiowana jako długość irydowo-platynowego wzorca metra, lecz jako długość drogi przebytej w próżni przez światło w czasie 1/299.792.458 sekundy, natomiast wzorzec kilograma (kg) jest nadal równy masie międzynarodowego prototypu kilograma przechowywanego w Międzynarodowym Biurze Miar w Sèvres pod Paryżem. Sekunda (") według r.l.j.m. jest to czas równy 9.192.631.770 okresom promieniowania odpowiadającego przejściu między dwoma nadsubtelnymi poziomami stanu podstawowego atomu cezu 133, a np. kandela to światłość źródła emitującego w określonym kierunku promieniowanie monochromatyczne o częstotliwości 540x1012 herców i o natężeniu promieniowania w tym kierunku równym 1/683 wata na steradian.
Warto wiedzieć, że ciśnienie, w tym ciśnienie akustyczne, jest podawane w paskalach (Pa), ale ciśnienie krwi oraz ciśnienie innych płynów ustrojowych – w milimetrach słupa rtęci (mmHg), kąt płaski – w radianach (rad), kąt bryłowy – w steradianach (sr), częstotliwość – w hercach (Hz), siła – już nie w koniach mechanicznych, lecz w niutonach (N), ciśnienie – nie w "atmosferach", lecz w paskalach (Pa), praca, energia – nie w "kilogramometrach", a w dżulach (J), moc – nadal w watach (W), ilość elektryczności, ładunek elektryczny – w kulombach (C), napięcie elektryczne – nadal w woltach (V), pojemność elektryczna – w faradach (F), opór elektryczny – w omach (Ω), konduktancja (tj. przewodność elektryczna) – w simensach (S), strumień magnetyczny – w weberach (Wb), indukcja magnetyczna – w teslach (T), ale indukcyjność – w henrach (H), strumień świetlny – w lumenach (lm), natężenie oświetlenia – w luksach (lx), aktywność promieniotwórcza – w bekerelach (Bq), ale dawka pochłonięta promieniowania – w grejach (Gy), a równoważnik dawki pochłoniętej – w siwertach (Sv), natomiast aktywność katalityczna – w katalach (bez miana literowego).
Do wyrażania jednostki miary stosuje się oznaczenie jednostki lub jej nazwę. Do nazw i oznaczeń jednostek miar nie można dołączać żadnych dodatkowych wyrazów, wskaźników bądź liter, poza określonymi w r.l.j.m. Oznaczenie jednostki miary pisze się bez kropki na końcu, a w druku - czcionką prostą. W oznaczeniu jednostki miary nie stosuje się liczby mnogiej. Oznaczenia jednostek miar złożonych, tworzonych jako iloczyny jednostek miar, można zapisać stosując znak mnożenia, w postaci kropki umieszczanej w połowie wysokości wiersza, pomiędzy oznaczeniami jednostek miar tworzących jednostkę złożoną, albo oddzielając oznaczenia jednostek miar pojedynczym odstępem. W uzasadnionych przypadkach, a w szczególności w maszynopisach, dopuszcza się pisanie kropki na dole wiersza.
Oznaczenia jednostek miar, których budowa lub pisownia nie odpowiada powyższym zasadom, są następujące: stopień Celsjusza oznacza się jako - °C, elektronowolt – eV, stopień - °, minuta - , sekunda - ", milimetr słupa rtęci – mmHg, watogodzina – Wh, amperogodzina – Ah, woltoamper - VA. Obecnie już nie należy zostawiać odstępu między wartością liczbową a oznaczeniem jednostki miary, np – 20oC. Nazwę jednostki miary pisze się małą literą, jeżeli ogólne reguły pisowni polskiej nie stanowią inaczej, a w druku czcionką prostą. Nazwy jednostek miar odmienia się według zasad deklinacji polskiej, np. watów, luksów.
Warto również poznać ustalone prawem nazwy i oznaczenia przedrostków wyrażających mnożniki dziesiętne służące do tworzenia dziesiętnych wielokrotności jednostek miar. I tak: deka (da) – czyli np. dekagram (dag, dawniej dkg), hekto (h) – czyli 100, kilo – np. tradycyjny kilogram (kg), albo kilometr (km), mega (M) – np. megabajt (Mb) lub megagram (Mg - milion gram), a bardziej tradycyjnie – tona, giga (G) – obecnie najbardzie popularne są "gigabajty" (Gb), w odniesieniu do masy będzie to gigagram (Gg), czyli odpowiednik 1000 ton, tera (T) –odpowiednik miliona ton, czyli 1012 gram (Tg), peta (P) – to 1015, czyli dziesiątka z piętnastoma zerami, eksa (E) – to 1018, zeta (Z) – to 1021 i jotta (Y) – 1024 (stąd zapewne powiedzenie "co do joty", czyli bardzo dokładnie). Przedrostków nie stosuje się w odniesieniu do kątów płaskich i bryłowych, stopni oraz jednostek czasu.
Więcej regulacji dotyczących legalnych jednostkach miar i państwowych wzorcach tych jednostek, prawnej kontroli metrologicznej przyrządów pomiarowych, kompetencji i zadaniach organów administracji rządowej właściwych w sprawach miar oraz sprawowania nadzoru nad wykonywaniem przepisów o miarach i mierzeniu znaleźć w ustawie z dnia 11 maja 2001 r. - Prawo o miarach (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 243, poz. 2441 z późn. zm.). Celem ustawy jest zapewnienie jednolitości miar i wymaganej dokładności pomiarów wielkości fizycznych w Rzeczypospolitej Polskiej.
Warto wiedzieć, że ciśnienie, w tym ciśnienie akustyczne, jest podawane w paskalach (Pa), ale ciśnienie krwi oraz ciśnienie innych płynów ustrojowych – w milimetrach słupa rtęci (mmHg), kąt płaski – w radianach (rad), kąt bryłowy – w steradianach (sr), częstotliwość – w hercach (Hz), siła – już nie w koniach mechanicznych, lecz w niutonach (N), ciśnienie – nie w "atmosferach", lecz w paskalach (Pa), praca, energia – nie w "kilogramometrach", a w dżulach (J), moc – nadal w watach (W), ilość elektryczności, ładunek elektryczny – w kulombach (C), napięcie elektryczne – nadal w woltach (V), pojemność elektryczna – w faradach (F), opór elektryczny – w omach (Ω), konduktancja (tj. przewodność elektryczna) – w simensach (S), strumień magnetyczny – w weberach (Wb), indukcja magnetyczna – w teslach (T), ale indukcyjność – w henrach (H), strumień świetlny – w lumenach (lm), natężenie oświetlenia – w luksach (lx), aktywność promieniotwórcza – w bekerelach (Bq), ale dawka pochłonięta promieniowania – w grejach (Gy), a równoważnik dawki pochłoniętej – w siwertach (Sv), natomiast aktywność katalityczna – w katalach (bez miana literowego).
Do wyrażania jednostki miary stosuje się oznaczenie jednostki lub jej nazwę. Do nazw i oznaczeń jednostek miar nie można dołączać żadnych dodatkowych wyrazów, wskaźników bądź liter, poza określonymi w r.l.j.m. Oznaczenie jednostki miary pisze się bez kropki na końcu, a w druku - czcionką prostą. W oznaczeniu jednostki miary nie stosuje się liczby mnogiej. Oznaczenia jednostek miar złożonych, tworzonych jako iloczyny jednostek miar, można zapisać stosując znak mnożenia, w postaci kropki umieszczanej w połowie wysokości wiersza, pomiędzy oznaczeniami jednostek miar tworzących jednostkę złożoną, albo oddzielając oznaczenia jednostek miar pojedynczym odstępem. W uzasadnionych przypadkach, a w szczególności w maszynopisach, dopuszcza się pisanie kropki na dole wiersza.
Oznaczenia jednostek miar, których budowa lub pisownia nie odpowiada powyższym zasadom, są następujące: stopień Celsjusza oznacza się jako - °C, elektronowolt – eV, stopień - °, minuta - , sekunda - ", milimetr słupa rtęci – mmHg, watogodzina – Wh, amperogodzina – Ah, woltoamper - VA. Obecnie już nie należy zostawiać odstępu między wartością liczbową a oznaczeniem jednostki miary, np – 20oC. Nazwę jednostki miary pisze się małą literą, jeżeli ogólne reguły pisowni polskiej nie stanowią inaczej, a w druku czcionką prostą. Nazwy jednostek miar odmienia się według zasad deklinacji polskiej, np. watów, luksów.
Warto również poznać ustalone prawem nazwy i oznaczenia przedrostków wyrażających mnożniki dziesiętne służące do tworzenia dziesiętnych wielokrotności jednostek miar. I tak: deka (da) – czyli np. dekagram (dag, dawniej dkg), hekto (h) – czyli 100, kilo – np. tradycyjny kilogram (kg), albo kilometr (km), mega (M) – np. megabajt (Mb) lub megagram (Mg - milion gram), a bardziej tradycyjnie – tona, giga (G) – obecnie najbardzie popularne są "gigabajty" (Gb), w odniesieniu do masy będzie to gigagram (Gg), czyli odpowiednik 1000 ton, tera (T) –odpowiednik miliona ton, czyli 1012 gram (Tg), peta (P) – to 1015, czyli dziesiątka z piętnastoma zerami, eksa (E) – to 1018, zeta (Z) – to 1021 i jotta (Y) – 1024 (stąd zapewne powiedzenie "co do joty", czyli bardzo dokładnie). Przedrostków nie stosuje się w odniesieniu do kątów płaskich i bryłowych, stopni oraz jednostek czasu.
Więcej regulacji dotyczących legalnych jednostkach miar i państwowych wzorcach tych jednostek, prawnej kontroli metrologicznej przyrządów pomiarowych, kompetencji i zadaniach organów administracji rządowej właściwych w sprawach miar oraz sprawowania nadzoru nad wykonywaniem przepisów o miarach i mierzeniu znaleźć w ustawie z dnia 11 maja 2001 r. - Prawo o miarach (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 243, poz. 2441 z późn. zm.). Celem ustawy jest zapewnienie jednolitości miar i wymaganej dokładności pomiarów wielkości fizycznych w Rzeczypospolitej Polskiej.