Powierzchnia i wysokość pomieszczeń powinny uwzględniać rodzaj wykonywanej pracy

Pomieszczenia pracy i ich wyposażenie powinny zapewniać pracownikom bezpieczne i higieniczne warunki pracy. W związku z tym na pracodawcy spoczywa obowiązek zapewnienia w pomieszczeniach pracy właściwego oświetlenia naturalnego i sztucznego, odpowiedniej temperatury, wentylacji oraz zabezpieczenia przed wilgocią, niekorzystnymi warunkami cieplnymi i nasłonecznieniem, drganiami oraz innymi czynnikami szkodliwymi dla zdrowia i uciążliwościami. Ponadto pracodawca jest obowiązany utrzymywać te pomieszczenia w czystości i porządku oraz zapewnić ich okresowe remonty i konserwacje w celu zachowania wymagań bhp.

W pomieszczeniach pracy, w których występują czynniki szkodliwe dla zdrowia (wysoka temperatura, hałas, drgania, promieniowanie, gazy, pyły, pary itp.) pracodawca powinien zastosować rozwiązania techniczne uniemożliwiające przedostawanie się tych czynników do innych pomieszczeń pracy oraz do pomieszczeń higienicznosanitarnych. Ściany i sufity w pomieszczeniach, w których wydzielają się substancje szkodliwe dla zdrowia pracowników lub pyły niebezpieczne pod względem wybuchowym powinny mieć pokrycie ochronne, zabezpieczające przed adsorpcją (wchłanianiem) i gromadzeniem się pyłu oraz powinny być przystosowane do łatwego czyszczenia lub zmywania.
Jeżeli ze względu na rodzaj wykonywanych robót lub rodzaj stosowanych urządzeń może zachodzić niebezpieczeństwo wybuchu, stropy, dachy i ściany pomieszczeń pracy powinny być wykonane zgodnie z wymaganiami bezpieczeństwa dla tego rodzaju robót lub znajdujących się tam urządzeń oraz zgodnie z przepisami techniczno-budowlanymi. W pomieszczeniach, w których mogą wystąpić mieszaniny wybuchowe palnych par, pyłów lub gazów z powietrzem, powierzchnie podłóg powinny być wykonane z materiału niepowodującego iskrzenia mechanicznego lub wyładowań elektrostatycznych.
Pomieszczenia stałej pracy nie powinny być lokalizowane poniżej poziomu otaczającego terenu (z wyjątkiem pomieszczeń niżej określonych) oraz, jeżeli wymaga tego rodzaj produkcji, np. w chłodniach, rozlewniach win itp.). Poniżej poziomu otaczającego terenu mogą znajdować się jedynie pomieszczenia pracy w garażu, kotłowni i warsztatach podręcznych, pomieszczenia handlowe, usługowe i gastronomiczne w ulicznych przejściach podziemnych, w podziemnych stacjach komunikacyjnych i tunelach, w domach handlowych i hotelach oraz w obiektach zabytkowych, pod warunkiem zachowania wymagań przepisów techniczno-budowlanych i po uzyskaniu zgody właściwego państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego, wydanej w porozumieniu z okręgowym inspektorem pracy. Na tych samych warunkach i w przypadku zapewnienia oświetlenia dziennego, pomieszczenia stałej pracy mogą znajdować się w suterenach lub piwnicach.
Powierzchnia i wysokość pomieszczeń pracy powinny uwzględniać rodzaje wykonywanej pracy, stosowane technologie oraz czas przebywania pracowników w tych pomieszczeniach. Na każdego z pracowników jednocześnie zatrudnionych w pomieszczeniach stałej pracy pracodawca powinien zapewnić co najmniej 13 m3 wolnej objętości pomieszczenia oraz co najmniej 2 m2 wolnej powierzchni podłogi (niezajętej przez urządzenia techniczne, sprzęt, biurka, szafy, regały itp.). Natomiast wysokość pomieszczenia stałej pracy nie może być mniejsza niż 3 m w świetle, jeżeli w pomieszczeniu nie występują czynniki szkodliwe dla zdrowia, albo 3,3 m w świetle, jeżeli w pomieszczeniu prowadzone są prace powodujące występowanie czynników szkodliwych dla zdrowia.
Obniżenie minimalnej wysokości do 2,5 m jest dopuszczalne również wówczas, gdy stanowiska pracy są zlokalizowane w pomieszczeniu usługowym lub produkcyjnym drobnej wytwórczości mieszczącym się w budynku mieszkalnym i jeżeli przy wykonywanych pracach nie występują pyły lub substancje szkodliwe dla zdrowia, hałas nie przekracza dopuszczalnych wartości poziomu dźwięku w budynkach mieszkalnych, a na jednego pracownika przypada co najmniej 15 m3 wolnej objętości pomieszczenia. W dyżurce, portierni, kantorze, kiosku ulicznym, dworcowym i innym oraz w pomieszczeniu usytuowanym na antresoli otwartej do większego pomieszczenia, wysokość pomieszczenia może być obniżona nawet do 2,2 m w świetle. Wysokość pomieszczenia czasowej pracy, czyli takiego w którym łączny czas przebywania tego samego pracownika w ciągu jednej doby trwa od 2 do 4 godzin, nie może być mniejsza niż 2,2 m w świetle, jeżeli w pomieszczeniu nie występują czynniki szkodliwe dla zdrowia, albo 2,5 m w świetle, jeżeli w pomieszczeniu prowadzone są prace powodujące występowanie czynników szkodliwych dla zdrowia.
Pomiędzy pomieszczeniami nie należy wykonywać progów, chyba że warunki techniczne wymagają ich zastosowania. W takich przypadkach należy je oznaczyć w sposób widoczny. Pomieszczenia pracy, w których przebywają pracownicy, nie mogą być zamykane w sposób uniemożliwiający wyjście z pomieszczenia. Jeżeli istnieją względy wymagające zamykania pomieszczeń w czasie pracy przed osobami nieupoważnionymi, należy stosować przy drzwiach zamki uniemożliwiające wejście z zewnątrz, a jednocześnie umożliwiające wyjście z pomieszczenia bez użycia klucza. W takiej sytuacji należy przewidzieć możliwość powiadamiania pracowników znajdujących się w takich pomieszczeniach o niebezpieczeństwie grożącym z zewnątrz.