W jaki sposób należy obliczyć wysokość zajęcia w miesiącu marcu każdego z pracowników? Czy należy potrącić 100% trzynastki czy jedynie 50% należnego świadczenia? Czy przy obliczaniu wysokości zajęcia należy zsumować wynagrodzenie z całego miesiąca czyli pensje zasadniczą i trzynastkę i z tego odprowadzić 50% przy zapewnieniu najniższej krajowej, czy może oddzielnie obliczyć i odprowadzić 50% z samej trzynastej pensji?
Jak sprawa wygląda w sytuacji otrzymania przez pracownika świadczeń (dodatek świąteczny lub zapomoga) z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych? Czy te świadczenia podlegają egzekucji jeśli tak, to w jakiej wysokości?
Dodatkowe wynagrodzenie roczne, popularnie zwane trzynastką, jest dodatkowym składnikiem wynagrodzenia. Powoduje to, że ustalając kwotę potrącenia komorniczego z wynagrodzenia należy zsumować wynagrodzenie zwykłe z trzynastką i zastosować reguły dotyczące potrąceń, z tym, że w myśl art. 87 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94) - dalej k.p., dodatkowe wynagrodzenie roczne podlega egzekucji na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych do pełnej wysokości. W pozostałych przypadkach stosuje się zasady ogólne.
Zgodnie z art. 87 § 3 oraz art. 871 § 1 pkt 1 k.p. potrącenia należności innych niż alimentacyjne mogą być dokonywane do wysokości połowy wynagrodzenia. Jednocześnie wolna od potrąceń jest kwota wynagrodzenia za pracę w wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów, przysługującego pracownikom zatrudnionym w pełnym wymiarze czasu pracy, po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych - przy potrącaniu sum egzekwowanych na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne.
Uwzględniając fakt, iż mamy do czynienia z potrąceniem należności niealimentacyjnych płatnik powinien zsumować wynagrodzenie zwykłe i trzynastkę, przy czym wolna od potrąceń będzie kwota stanowiąca 50% tak ustalonego wynagrodzenia, nie mniej jednak, niż kwota najniższego wynagrodzenia po potrąceniu danin publicznych.
Co do zapomóg, to w myśl art. 834 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.) dla celów egzekucji dochody ustala się wraz ze wszystkimi dodatkami i wartością świadczeń w naturze, lecz po potrąceniu podatków i opłat należnych z mocy ustawy. Nie podlegają jednak egzekucji świadczenia alimentacyjne, zaliczki alimentacyjne, świadczenia rodzinne, dodatki rodzinne, pielęgnacyjne, porodowe i dla sierot zupełnych, a należności wypłacone w związku ze śmiercią tytułem zapomogi lub jednorazowego zaopatrzenia pod jakąkolwiek nazwą albo z tytułu ubezpieczenia na pokrycie kosztów pogrzebu podlegają egzekucji tylko na zaspokojenie tych kosztów.