Jeśli niezdolność do pracy trwa dłużej, pracownik przed pięćdziesiątką dostaje zasiłek chorobowy od 34 dnia, a pracownik po pięćdziesiątce – od 15 dnia niezdolności do pracy.
Świadczenie to wypłaca ZUS. W nielicznych sytuacjach pracodawca nie wypłaca wynagrodzenia chorobowego, bo świadczenia finansuje od razu Zakład Ubezpieczeń Społecznych.
Świadczenia przysługujące podczas okresowej niezdolności do pracy reguluje rozdział III kodeksu pracy. Zgodnie z jego art. 92 wynagrodzenie chorobowe wypłaca pracodawca w wysokości 80 proc. wynagrodzenia, chyba że obowiązujące przepisy u danego pracodawcy przewidują wyższe świadczenia. Podstawę wymiaru tego wynagrodzenia ustala się według zasad zawartych w ustawie o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.
Inne reguły obowiązują w razie powstania niezdolności do pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej. Zatrudnionemu, który uległ takiemu wypadkowi przysługuje zasiłek chorobowy w wysokości 100 proc., który finansuje ZUS.
Pracownik za czas niezdolności do pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby
zawodowej nie więc zachowuje prawa do wynagrodzenia z art. 92 kodeksu pracy. Zgodnie bowiem z ustawą o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych od pierwszego dnia niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową pracownikowi należy się zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego, jeśli nie zachowuje on prawa do wynagrodzenia za cały okres niezdolności do pracy na podstawie odrębnych przepisów.
A zatem pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego nawet wówczas jeśli w danym roku kalendarzowym nie został wykorzystany okres wypłaty wynagrodzenia wynikający z art. 92 kodeksu pracy, czyli odpowiednio 33 dni i 14 dni dla pracownika przed pięćdziesiątką i po. Okresu absencji spowodowanej wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową, za który pracownik otrzymał zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego, nie wlicza się do okresu, o którym mowa w art. 92 kodeksu pracy.
Jeżeli pracodawca wypłacił wynagrodzenie za okres choroby, a w wyniku postępowania zdarzenie zostanie uznane za wypadek przy pracy albo zostanie ustalone, że niezdolność do pracy jest spowodowana chorobą zawodową, to za czas niezdolności do pracy pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego na zasadach określonych w ustawie wypadkowej. W takim wypadku wypłacone pracownikowi wynagrodzenie powinno być potraktowane jako zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego. Wymaga to złożenia przez pracodawcę dokumentów rozliczeniowych korygujących. Pracodawca jest zobowiązany do ewentualnej dopłaty zasiłku, który przysługuje w wysokości 100% podstawy wymiaru.