Ustawa ta zniosła licencje, wymogi co do wykształcenia i stopni zawodowych dla pośrednika pracy. Przed nowelizacją zawód ten wykonywał stażysta, pośrednik pracy oraz pośrednicy pracy pierwszego i drugiego stopnia. Podobną zmianę wprowadzono w zawodzie doradcy: zniesiono licencję doradcy zawodowego i wymagania dotyczące m.in. wykształcenia wyższego, ukończenia studiów, których program obejmował przygotowanie w zakresie doradztwa personalnego lub poradnictwa zawodowego albo wykształcenia wyższego i posiadania co najmniej rocznego doświadczenia zawodowego w pracy na stanowisku doradcy personalnego lub zawodowego w publicznych służbach zatrudnienia lub agencjach zatrudnienia. Zniesione zostały również stopnie zawodowe; zamiast doradcy zawodowego – stażysty, doradcy zawodowego, doradcy zawodowego I i II stopnia, wprowadzono po prostu doradcę zawodowego. Podobny zakres zmian wprowadzono do doradcy EURES i specjalisty rozwoju zawodowego.

 

Teraz rząd wycofuje się z tak szerokiego uwolnienia dostępu do tych zawodów. Nie robi tego jednak poprzez zmianę niedawno znowelizowanej ustawy, ale w drodze rozporządzenia. Minister pracy przygotowywał nowelizację rozporządzenia w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1218), w którym wprowadza odpowiednie zmiany skutkujące zawężeniem dostępu do tych zawodów . Czyni to poprzez wprowadzenie w tabelach wynagradzania minimalnych wymagań kwalifikacyjnych dla angażu i awansu urzędników, wykształcenia i stażu zawodowego. Nie powrócono jednak do wszystkich rozwiązań obowiązujących przed nowelizacją ustawy. Nadal nie ma stopni, licencji, ale jest wymaganie, co do stażu i wykształcenia. Przykładowo – dla doradcy zawodowego wprowadza się wymóg wykształcenia wyższego i co najmniej roczny staż w zakresie poradnictwa zawodowego. A dla doradcy zawodowego – stażysty – wynagrodzenie wyższe. Pośrednik pracy musi mieć co najmniej wyższe wynagrodzenie i co najmniej roczny staż pracy w zakresie pośrednictwa zawodowego, natomiast stażysta – pośrednik pracy- wykształcenie wyższe. Natomiast doradca EURES powinien mieć wykształcenie co najmniej wyższe, a do tego spełnić wymagania zawarte w odrębnych procedurach określonych przez Komisję Europejską, a ponadto pracować co najmniej rok w pośrednictwie pracy lub poradnictwie zawodowym. Z dniem wejścia w życie rozporządzenia doradca zawodowy II stopnia oraz doradca zawodowy I stopnia stają się doradcą zawodowym w rozumieniu rozporządzenia z zachowaniem dotychczasowego wynagrodzenia. Podobne reguły wprowadzono dla pośredników pracy. Wedle przepisów przejściowych pracownicy publicznych służb zatrudnienia, którzy w dniu wejścia w życie rozporządzenia nie spełniają wymagań kwalifikacyjnych przewidzianych dla zajmowanych przez nich stanowisk, mogą być nadal zatrudniani na tych stanowiskach. Zmiany obowiązują od 23 października 2013 r.