Pytanie pochodzi z publikacji Serwisu BHP.

O pracy monotypowej mówimy wtedy, gdy czynności powtarzają się w odstępach krótszych niż 5 minut. Monotypia jest czynnikiem uciążliwym podlega ocenie ryzyka
W tym celu stosuje się metodę szacunkową. Ponieważ w tego typu pracy biorą udział jedynie niektóre grupy mięśni, występuje więc stan miejscowego zmęczenia, dając efekt uciążliwości pracy. W analizie brane są pod uwagę:
• stopień ograniczenia ruchowego,
• liczba powtórzeń,
• wielkość rozwijanych sił przez mięśnie będące w trakcie pracy.
Czynnik monotypia pozwala na ocenę obciążenia podczas pracy powtarzalnej w oparciu o liczbę powtórzeń operacji roboczych wykonywanych w czasie zmiany. Stanowisko i czynności pracy powinny być zaprojektowane tak, aby unikać obciążenia statycznego a także zbyt częstego powtarzania tych samych ruchów oraz umożliwiać ruch zgodnie z naturalnymi rytmami ruchu ciała. W przypadku prac polegających na wykonywaniu czynności powtarzalnych główne zagrożenie związane jest ze zbyt dużą częstością powtarzania tych samych czynności roboczych. W związku z tym określone zostały częstości graniczne klasyfikujące obciążenie monotypią jako małe, średnie lub duże.
Nie istnieje nakaz prawny stosowania dodatkowych przerw ale istnieje potrzeba stosowania poniższych przedsięwzięć.
Działania zapobiegające zawodowym przeciążeniom układu ruchu powinny obejmować:
a. ergonomiczne dostosowanie stanowisk pracy do rodzaju i charakteru wykonywanych czynności zawodowych,
b. przestrzeganie przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy (dopuszczalnych norm ręcznego podnoszenia i przenoszenia ciężarów),
c. właściwą organizację pracy (stosowanie przerw w pracy, rotacja pracowników wykonujących monotypowe czynności),
d. programowanie i realizację badań okresowych ukierunkowanych na wczesną identyfikację następstw zdrowotnych związanych ze sposobem wykonywania pracy,
Program takiego działania powinien powstać podczas konsultacji pracowniczych wynikających z art. 23711a § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.). Pracodawca konsultuje z pracownikami lub ich przedstawicielami wszystkie działania związane z bezpieczeństwem i higieną pracy, w szczególności dotyczące:
1) zmian w organizacji pracy i wyposażeniu stanowisk pracy, wprowadzania nowych procesów technologicznych oraz substancji i preparatów chemicznych, jeżeli mogą one stwarzać zagrożenie dla zdrowia lub życia pracowników,
2) oceny ryzyka zawodowego występującego przy wykonywaniu określonych prac oraz informowania pracowników o tym ryzyku.
Pracownicy lub ich przedstawiciele mogą przedstawiać pracodawcy wnioski w sprawie eliminacji lub ograniczenia zagrożeń zawodowych.

Więcej na ten temat w Serwisie BHP.