Odpowiedź
Zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 290 z późn. zm.), budowę można uznać za zakończoną, jeżeli wykonane są wszystkie roboty budowlane w budynku, a także uporządkowany jest teren wokół budynku. Stan ten poświadcza kierownik budowy w oświadczeniu. Następnie wymagane jest uzyskanie pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego. Przed złożeniem wniosku w tej sprawie do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego (PINB), inwestor-pracodawca jest zobowiązany, co najmniej 14 dni przed zamierzonym terminem przystąpienia do użytkowania, zawiadomić o tym, zgodnie z właściwością wynikającą z przepisów szczególnych, organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej i Państwowej Straży Pożarnej.
Organy te mogą w terminie 14 dni od daty otrzymania powiadomienia, dokonać kontroli obiektu w zakresie jego zgodności z projektem budowlanym (zgodnie z ich kompetencjami). Brak zajęcia stanowiska przez organ, w terminie 14 dni od daty doręczenia zawiadomienia, traktuje się jak niezgłoszenie sprzeciwu i uwag. Sprzeciw ww. organów może skutkować wydaniem negatywnej decyzji przez PINB. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego wydaje decyzję w sprawie pozwolenia na użytkowanie po przeprowadzeniu obowiązkowej kontroli, która powinna nastąpić przed upływem 21 dni od dnia złożenia wniosku.
Inwestor, oddając do użytkowania obiekt budowlany, przekazuje właścicielowi lub zarządcy obiektu dokumentację budowy i dokumentację powykonawczą. Przekazaniu podlegają również inne dokumenty i decyzje dotyczące obiektu, a także, w razie potrzeby, instrukcje obsługi i eksploatacji obiektu, instalacji i urządzeń związanych z tym obiektem.
Uzasadnienie
Podczas odbioru powinno zwrócić się uwagę na to czy:
1. Obiekt wraz z instalacjami, stanowiska pracy są wykonane zgodnie z zatwierdzoną dokumentacją i czy zostały uwzględnione uwagi przyjęte w procesie inwestycyjnym;
2. Drogi transportowe, przejścia, dojścia mają wymagane wymiary i oznakowania;
3. Drogi ewakuacyjne są zgodne z przepisami i odpowiednio oznakowane;
4. Posadzki i ściany są odpowiednie do przyszłych procesów produkcyjnych;
5. Oświetlenie, ogrzewanie, wentylacja odpowiadają wymaganiom przepisów, norm;
6. Są protokoły z pomiarów instalacji elektrycznych – stan izolacji i skuteczność zabezpieczeń przeciwporażeniowych;
7. Są protokoły z pomiarów natężenia oświetlenia;
8. Są zapewnione warunki bezpieczeństwa pożarowego;
9. Rurociągi i kable są odpowiednio oznakowane;
10. Zainstalowane urządzenia podlegające zgłoszeniu do UDT posiadają dopuszczenia do eksploatacji;
11. Urządzenia elektryczne są zabezpieczone przed dostępem osób nieupoważnionych.
12. Do zagrożeń, które mają wpływ na bezpieczeństwo pracy zaliczamy czynniki: szkodliwe, niebezpieczne, uciążliwe i psychofizyczne.
Na podstawie procesów technologicznych i stosowanych substancji pracodawca ma obowiązek:
• zidentyfikować czynniki szkodliwe dla zdrowia, w celu ich wytypowania do oznaczenia w środowisku pracy,
• zlecić badania i pomiary czynnika szkodliwego dla zdrowia w środowisku pracy nie później niż w terminie 30 dni od rozpoczęcia działalności, stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 2 lutego 2011 r. w sprawie badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz. U. Nr 33, poz. 166);
• poinformować pracowników o wynikach przeprowadzonych badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy w sposób ustalony w danym zakładzie pracy;
• prowadzić na bieżąco rejestr czynników szkodliwych dla zdrowia występujących na stanowisku pracy;
• wpisywać na bieżąco wyników badań i pomiarów czynnika szkodliwego dla zdrowia do karty badań i pomiarów czynników szkodliwych.
Według PN- N- 18002 : 2011 System zarządzania bezpieczeństwem i higiena pracy. Ogólne wytyczne do oceny ryzyka zawodowego, zaleca się przeprowadzić ocenę ryzyka zawodowego, okresowo i zawsze, wtedy gdy wykorzystywane do jego oceny informacje straciły swoją aktualność, a w szczególności:
• przy tworzeniu nowych stanowisk pracy,
• przy wprowadzaniu zmian na stanowiskach pracy ( np. technologicznych lub organizacyjnych),
• po zmianie obowiązujących wymagań odnoszących się do ocenianych stanowisk pracy,
• po wprowadzeniu zmian w stosowanych środkach ochronnych,
• po wykonaniu pomiarów czynników szkodliwych w środowisku pracy, gdy ich wyniki zasadniczo różnią się od posiadanych,
• zaistnieniu wypadku przy pracy.
Jeśli na nowych stanowiskach występują inne czynniki szkodliwe, niebezpieczne lub uciążliwe inne niż na poprzednim stanowisku, lub jeśli pracownik rozpoczyna prace po raz pierwszy obowiązkowe są badania wstępne przed dopuszczeniem pracownika do pracy.
Zgodnie z art 229 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1666), wstępnym badaniom lekarskim, z zastrzeżeniem § 11, podlegają:
1) osoby przyjmowane do pracy;
2) pracownicy młodociani przenoszeni na inne stanowiska pracy i inni pracownicy przenoszeni na stanowiska pracy, na których występują czynniki szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciążliwe.
Zgodnie z § 11 rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 180, poz. 1860 z późn. zm.), instruktaż stanowiskowy przeprowadza się przed dopuszczeniem do wykonywania pracy na określonym stanowisku:
1) pracownika zatrudnianego na stanowisku robotniczym oraz innym, na którym występuje narażenie na działanie czynników szkodliwych dla zdrowia, uciążliwych lub niebezpiecznych;
2) pracownika przenoszonego na stanowisko, o którym mowa w pkt 1;
3) ucznia odbywającego praktyczną naukę zawodu oraz studenta odbywającego praktykę studencką.
Pracownik wykonujący pracę na kilku stanowiskach pracy powinien odbyć instruktaż stanowiskowy na każdym z tych stanowisk.
Roman Majer, autor współpracuje z publikacją Serwis BHP.
Odpowiedzi udzielono: 29 grudnia 2016 r.
 |
Więcej informacji i narzędzi znajdziesz w programie Serwis BHP Bądź na bieżąco ze zmianami prawnymi i korzystaj z aktualnych materiałów |
 |