Pytanie pochodzi z publikacji Serwis BHP

Po zbadaniu wskaźnika PMV i PPD na dwóch stanowiskach wyniki kwalifikują mikroklimat jako umiarkowany; na jednym nie mieszczą się w granicach komfortu dla środowiska umiarkowanego - PMV 1,28; PPD 39,2. Pracownik narażony jest na promieniowanie termiczne z niezaizolowanych zbiorników z gorącym czynnikiem roboczym (80°C) przez około 2 godziny w ciągu zmiany, reszta czasu pracy w temperaturze około 22°C bez narażenia na źródła ciepła („normalna” praca w hali produkcyjnej). Badania przeprowadzono w październiku, na sprawozdaniu jest adnotacja „badanie próbek wykonano w terminach zgodnych z metodami badawczymi”. Czy to stanowisko należy już traktować jako środowisko w mikroklimacie gorącym (PMV

Odpowiedź

Stanowisko, na którym pracownik narażony jest na promieniowanie termiczne z niezaizolowanych zbiorników z gorącym czynnikiem roboczym (80°C) przez około 2 godziny w ciągu zmiany, a przez resztę czasu pracy pracuje w temperaturze około 22°C bez narażenia na źródła ciepła może być potraktowane jako praca w mikroklimacie gorącym, jeżeli wskaźnik PMV będzie wynosić powyżej 2. Powyższy wymóg wynika z załącznika nr 2 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 6 czerwca 2014 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz. U. poz. 817), gdzie w pkt C 1.1. i 1.2. określono, iż kryterium klasyfikacji środowiska termicznego do obszaru mikroklimatu gorącego jest wartość wskaźnika PMV (przewidywana ocena średnia) w zakresie powyżej +2,0 oraz że obciążenie termiczne w mikroklimacie gorącym określa się za pomocą wskaźnika WBGT wyrażonego w stopniach Celsjusza.

Uzasadnienie

Jeżeli warunki wskazane wyżej będą spełnione, należałoby powtórzyć badania na wszystkich stanowiskach, a następnie zbadać wskaźnik WBGT. Wskaźnik ten służy do oceny średniego wpływu oddziaływania ciepła na człowieka w okresie reprezentatywnym dla jego pracy, z pominięciem obciążeń termicznych bliskim strefom komfortu termicznego i występujących w ciągu krótkich (kilkuminutowych) okresów.

Działania, które należy podjąć po stwierdzeniu mikroklimatu gorącego w środowisku pracy to m.in.:

Zapewnienie przez pracodawcę zgodnego z przepisami systemu wentylacji czy klimatyzacji, który powinien zagwarantować odpowiedni komfort w pomieszczeniu. Niezależnie od powyższego należy ograniczyć dostęp światła dziennego do pomieszczeń pracy poprzez zastosowanie np. rolet, żaluzji itp.

Zapewnienie napoi pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych zgodnie z zasadami określonymi w § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. Nr 60, poz. 279) pracodawca zapewnia napoje pracownikom zatrudnionym.

Obniżenie wskaźnika WBGT można uzyskać przez skrócenie czasu pracy bądź wprowadzenie przerw na odpoczynek. W tym względzie należy kierować się zaleceniami, które zostały zawarte w normie PN-EN 27243:2005 "Środowiska gorące - Wyznaczanie obciążenia termicznego działającego na człowieka podczas pracy, oparte na wskaźniku WBGT", w której w formie wykresu przedstawiono zależność wskaźnika WBGT (°C) i ciężkości pracy. Na podstawie tych krzywych można zapewnić właściwą organizację pracy przez zmianę cykli: praca - wypoczynek.

Krzysztof Zamajtys, autor współpracuje z publikacją Serwis BHP.

Odpowiedzi udzielono: 14 lutego 2016 r.