Odpowiedź:

Każda ze spółek, w świetle przepisów prawa, występuje jako oddzielny podmiot. Oznacza to, iż każda ze spółek jest oddzielnym pracodawcą. W przypadku zmiany pracodawcy, limit umów na czas określony zawarty w art. 25[1] § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1502, z późn. zm.) – dalej k.p. należy liczyć od nowa u każdego z pracodawców.

Uzasadnienie:

Art. 25[1] § 1 k.p. stanowi, iż „okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony, a także łączny okres zatrudnienia na podstawie umów o pracę na czas określony zawieranych między tymi samymi stronami stosunku pracy, nie może przekraczać 33 miesięcy, a łączna liczba tych umów nie może przekraczać trzech”. W tym miejscu warto zwrócić uwagę, iż przepis ten expressis verbis stanowi, że limit umów liczony jest „między tymi samymi stronami stosunku pracy”. Tym samym uznać należy, iż na gruncie w przedmiotowej sprawie, w przypadku zatrudnienia pracownika w spółce B, limit umów na czas określony należy liczyć od nowa.
Jednocześnie Autor pragnie wskazać, iż przepisy k.p. dopuszczają możliwość nie przerwania stosunku pracy w przypadku zmiany pracodawcy. Mowa tutaj jednak o przepisach dotyczących przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę.

Agata Kamińska,
autorka współpracuje z publikacją Serwis Prawa Pracy i Ubezpieczeń Społecznych 
Odpowiedzi udzielono  11.04.2016 r.