Pracownik został ściągnięty do pracy we wtorek, który był dla niego dniem wolnym od pracy zgodnie z grafikiem i pracował od 8.00 do 16.00 w godzinach nadliczbowych. Następnego dnia, tj. w środę, rozpoczął pracę zgodnie z grafikiem, tj. od 6.00 do 14.00. Ile przepracował godzin nadliczbowych? Czy tylko te 8 z wtorku czy, ponieważ zaczął pracę o 6.00 w środę, należy uznać, że 8+2?

Pracownik przepracował 10 godzin nadliczbowych w dobie wtorkowej.



Po nowelizacji kodeksu pracy dokonanej ustawą z dnia 14 listopada 2003 r. (Dz. U. Nr 213, poz. 2081) w art. 128 § 3 pkt 1 k.p. wprowadzona została definicja doby pracowniczej, przez którą należy rozumieć 24 kolejne godziny, poczynając od godziny, w której pracownik rozpoczyna pracę zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy. Jeśli więc pracownik rozpoczął pracę we wtorek o godzinie 8.00, to jego doba pracownicza kończy się o godzinie 8.00 w środę.

Art. 1513 k.p. przewiduje, że pracownikowi który ze względu na konieczność pracy w godzinach nadliczbowych wykonywał pracę w dniu wolnym od pracy wynikającym z rozkładu czasu pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, przysługuje w zamian inny dzień wolny od pracy. Dzień wolny powinien zostać udzielony w tym samym okresie rozliczeniowym, w którym miała miejsce praca w dniu wolnym z tytułu przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy. Dzień wolny przysługuje pracownikowi bez względu na liczbę faktycznie przepracowanych godzin nadliczbowych. Jeśli więc pracownik przepracował w sobotę 5 godzin, to powinien otrzymać w zamian cały dzień wolny od pracy. Ponadto nie może to się odbyć ze stratą w wynagrodzeniu pracownika.

Nieudzielanie dnia wolnego w zamian za pracę w dniu wolnym wynikającym z 5-dniowego tygodnia pracy może być spowodowane niemożnością uzgodnienia z pracownikiem terminu takiego dnia, czy też pracą w dniu wolnym przypadającym pod koniec okresu rozliczeniowego. Nieudzielanie dnia wolnego z tytułu pracy w dniu wolnym od pracy wynikającym z pięciodniowego tygodnia pracy powoduje powstanie godzin nadliczbowych, nawet, jeśli nie został przekroczony nominalny czas pracy obowiązujący w danym okresie rozliczeniowym.

Zdaniem PIP praca w szóstym dniu tygodnia powoduje przekroczenie przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy. Pracownik powinien więc za tę pracę otrzymać wynagrodzenie powiększone o dodatek w wysokości 100% wynagrodzenia (art. 1511 § 2 k.p.). Jeśli jednak pracownik zatrudniony w podstawowym czasie pracy w danym dniu przepracował 10 godzin, to za dwie ostatnie godziny powinien otrzymać normalne wynagrodzenie z dodatkiem 50% (art. 1511 § 1 pkt 2 k.p.). Jeśliby te godziny przypadały w porze nocnej to dodatek ten wynosiłby 100% wynagrodzenia.