Zaświadczenie A1
Aby obywatel państwa trzeciego mógł otrzymać zaświadczenie A1, musi legalnie zamieszkiwać w państwie członkowskim i przemieszczać się pomiędzy państwami członkowskimi. Jeśli taka osoba nie zamieszkuje legalnie w państwie członkowskim, to nie jest objęta unijnymi przepisami o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego i A1 nie otrzyma.
Od 2 maja do wniosku trzeba dołączyć dodatkowy formularz US-54 ,,Informacja o legalności zamieszkania obywatela państwa trzeciego”.
Na nowych zasadach rozpatrywane są pierwszorazowe wnioski, bez względu na to, jakiego okresu dotyczą, a także wnioski, które wpłynęły przed 2 maja, ale nie zostały jeszcze wydane zaświadczenie A1 bądź decyzja o odmowie jego wydania.
Jak informuje ZUS, warunek legalnego zamieszkiwania jest spełniony, jeżeli ubiegający się o A1 jest rezydentem podatkowym w Polsce (posiada certyfikat rezydencji podatkowej) i posiada jeden z niżej wymienionych dokumentów:
- zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE,
- zezwolenie na pobyt stały,
- zezwolenie na pobyt czasowy oraz pracę,
- wiza Schengen lub wiza krajowa wydana w celu:
- a. wykonywania pracy w okresie nieprzekraczającym 6 miesięcy w ciągu kolejnych 12 miesięcy, na podstawie wpisanego do ewidencji oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi - art. 60 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2017 r. poz. 2206, z późn. zm.),
- b. wykonywania pracy, o której mowa w art. 88 ust. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, w okresie nieprzekraczającym 9 miesięcy w roku kalendarzowym – art. 60 ust. 1 pkt 5a ustawy o cudzoziemcach,
- c. wykonywania pracy innej niż określona w art. 60 pkt 5 i 5a ustawy o cudzoziemcach– art. 60 ust. 1 pkt 6 tej ustawy.