Pytanie pochodzi z publikacji Serwisu BHP.
Przepisy nie określają, rodzajów prac ani "części zakładu pracy", w których praca nie powinna być wykonywana przez pojedyncze osoby. To pracodawca określa prace wymagające zaangażowania, co najmniej dwóch osób.
Do dnia 17 stycznia 2009 r. obowiązywało rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie rodzajów prac, które powinny być wykonywane przez co najmniej dwie osoby (Dz. U. Nr 62, poz. 288). Obecnie ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) pozostawia pracodawcom "wolną rękę" w tym zakresie, stanowiąc w art. 225, że to pracodawca określa wykaz prac, przy których istnieje możliwość wystąpienia szczególnego zagrożenia dla zdrowia lub życia ludzkiego i zapewnia aby były one wykonywane przez co najmniej dwie osoby, w celu zapewnienia asekuracji. Wykaz tych prac powinien być określony po konsultacji z pracownikami lub ich przedstawicielami.
W przypadku pracy sprzątaczki, wykonywanie pracy przez co najmniej dwie osoby, miałoby sens gdyby istniało realne zagrożenie życia lub zdrowia pracownika (np. obecność materiałów niebezpiecznych, możliwość uwolnienia do atmosfery substancji szkodliwych dla zdrowia, możliwość napadu czy agresji itp.).
Można by również rozważyć formy pośrednie nadzoru nad bezpieczeństwem pracownika, na przykład poprzez zastosowanie sygnalizatora antynapadowego, czy kontaktowania się z pracownikiem (bezpośredniego lub telefonicznego) w określonych godzinach.
Więcej na ten temat w Serwisie BHP.