Czy pracownicy mogą pokryć wyjścia prywatne z urlopu wypoczynkowego?

Pytanie pochodzi z Serwisu Prawa Pracy i Ubezpieczeń Społecznych. Czy jeśli pracownicy korzystają z wyjść prywatnych, to nieobecności mogą pokryć z urlopu wypoczynkowego?

Odpowiedź:

Prywatne wyjścia nie powinny być pokrywane urlopem wypoczynkowym.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 151 § 2¹ ustawy z 26.06.1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 2016 r. poz. 1666 ze zm.) - dalej k.p., nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych czas odpracowania zwolnienia od pracy, udzielonego pracownikowi, na jego pisemny wniosek, w celu załatwienia spraw osobistych. Odpracowanie zwolnienia od pracy nie może naruszać prawa pracownika do odpoczynku dobowego i tygodniowego.

Przywołany wyżej przepis, który wszedł w życie 23.08.2013 r., reguluje zasady odpracowywania tzw. prywatnych wyjść z pracy, umożliwiając pracownikom odpracowanie udzielonego czasu wolnego bez konsekwencji związanych z pracą w godzinach nadliczbowych.

Wprowadzenie do Kodeksu pracy art. 151 § 2¹ dotyczącego odpracowywania prywatnych wyjść z pracy nie oznacza, że w każdym przypadku skorzystania z takiego zwolnienia pracownik ma obowiązek jego odpracowania. Decyzja w tym zakresie należy do pracodawcy. Wspomniany przepis rozstrzyga jedynie istniejące wcześniej wątpliwości związane z polecaniem pracownikom odpracowywania prywatnych wyjść w kontekście wystąpienia pracy w godzinach nadliczbowych.

Nieprawidłowe byłoby natomiast pokrywanie nieobecności przez pracowników korzystających z wyjść prywatnych urlopem wypoczynkowym. Należy zauważyć, że urlopu udziela się w dni, które są dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, w wymiarze godzinowym, odpowiadającym dobowemu wymiarowi czasu pracy pracownika w danym dniu. Udzielenie pracownikowi urlopu w dniu pracy w wymiarze godzinowym odpowiadającym części dobowego wymiaru czasu pracy jest dopuszczalne jedynie w przypadku, gdy część urlopu pozostała do wykorzystania jest niższa niż pełny dobowy wymiar czasu pracy pracownika w dniu, na który ma być udzielony urlop (art. 154² k.p.). Zasadą jest więc udzielanie urlopu na pełne dni pracy. Sprzeczne z przepisami byłoby więc udzielanie pracownikom urlopu na część dnia pracy (np. 1 lub 2 godziny) i pokrywanie w ten sposób nieobecności powstałych na skutek skorzystania przez pracownika ze zwolnienia od pracy w celu załatwienia spraw osobistych.

Katarzyna Pietruszyńska,

autorka współpracuje z publikacją Serwis Prawa Pracy i Ubezpieczeń Społecznych  

Odpowiedzi udzielono 28.08.2017 r.