Czy pracodawca może wymagać na piśmie od pracownika codziennie opisu całego dnia (co robił i jaka czynność wykonywał, ile mu to zajęło czasu)?
Pracownik pracuje w systemie podstawowym od 8:00 do 16:00. Nie ma wydanego takiego obowiązku w regulaminie pracy. Takie polecenie wydaje tylko jednemu pracownikowi w firmie.
Odpowiedź: pracodawca może zobowiązać pracownika do raportowania przebiegu dnia pracy niezależnie od tego, czy kwestia ta została przewidziana w przepisach wewnątrzzakładowych.
Uzasadnienie: nie ma wątpliwości, że w przypadku zatrudnienia na podstawie stosunku pracy organizacja czasu pracy należy do pracodawcy. Do pracodawcy jako podmiotu zatrudniającego należy również wyznaczanie miejsca i czasu wykonywania pracy, a także sprawowanie kierownictwa nad wykonywaniem przez pracownika pracy - art. 22 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 z późn. zm.) – dalej k.p. Co do zasady pracownik jest obowiązany stosować się do poleceń pracodawcy, o ile polecenia te dotyczą pracy i nie są sprzeczne z przepisami prawa lub umową o pracę (art. 100 § 1 k.p.). Biorąc za punkt wyjścia powyższe zasady należy stwierdzić, że jak najbardziej pracodawca ma prawo zobowiązać pracownika do raportowania przebiegu dnia pracy, również w sytuacji, gdy taki obowiązek nie wynika z obowiązującego w zakładzie pracy regulaminu pracy. Uprawnienie do kontrolowania przebiegu dnia pracy pracownika wywodzi się bowiem z przepisów ogólnych. W praktyce pracodawcy często sięgają do form kontroli czasu pracy pracownika o jakich mowa w treści pytania, tj. nakładają na pracowników obowiązek raportowania rodzaju poszczególnych czynności wykonywanych w danym dniu wraz ze wskazaniem czasu, jaki został poświęcony na każdą z nich. Pracownik jest związany obowiązkiem raportowania również, gdy został on na niego nałożony w formie ustnego polecenia. Jedyna wątpliwość, jaka rodzi się na gruncie opisanej sytuacji to przyczyna, dla której tylko jeden pracownik w zakładzie pracy ma obowiązek szczegółowego raportowania swojego dnia pracy. W związku z tym należy zastrzec, że żadne działanie ze strony pracodawcy nie może prowadzić do szykanowania pracownika. Aby ocenić tę sytuację istotny jest całokształt sprawy, w szczególności przyczyny, dla których pracodawca zdecydował się nałożyć akurat na tego jednego na pracownika przedmiotowy obowiązek. Jeśli przykładowo powziął on faktyczne wątpliwości co do poświęcania przez pracownika czasu pracy na wykonywanie pracy, obowiązek raportowania uznać należałoby jako ze wszech miar uzasadniony.
