Pytanie pochodzi z publikacji Serwisu BHP

Pracownik tymczasowy wykonujący pracę w naszym zakładzie pracy uległ wypadkowi w drodze do pracy. Została opracowana dokumentacja powypadkowa przez zespół powypadkowy. Dokumentację sporządzono w dwóch egzemplarzach. Jeden z nich przekazano poszkodowanemu. Agencja pracy tymczasowej oczekuje, że oryginał zostanie do niej dostarczony. Czy agencja pracy tymczasowej ma prawo domagać się oryginalnego egzemplarza dokumentacji powypadkowej?

Odpowiedź

Oczekiwania agencji pracy tymczasowej są o tyle zasadne, że jako pracodawca poszkodowanego pracownika oraz podmiot wypłacający mu wynagrodzenie powinna dysponować oryginałem karty wypadku w drodze do lub z pracy i przechowywać ją w swojej dokumentacji.

Uzasadnienie

W myśl art. 57b ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 887 z późn. zm.), za wypadek w drodze do pracy lub z pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, które nastąpiło w drodze do lub z miejsca wykonywania zatrudnienia lub innej działalności stanowiącej tytuł ubezpieczenia rentowego, jeżeli droga ta była najkrótsza i nie została przerwana. Jednakże uważa się, że wypadek nastąpił w drodze do pracy lub z pracy, mimo że droga została przerwana, jeżeli przerwa była życiowo uzasadniona i jej czas nie przekraczał granic potrzeby, a także wówczas, gdy droga, nie będąc drogą najkrótszą, była dla ubezpieczonego najdogodniejsza ze względów komunikacyjnych.

Za drogę do pracy lub z pracy uważa się oprócz drogi z domu do pracy lub z pracy do domu również drogę do miejsca lub z miejsca: innego zatrudnienia lub innej działalności stanowiącej tytuł ubezpieczenia rentowego, zwykłego wykonywania funkcji lub zadań zawodowych albo społecznych, zwykłego spożywania posiłków, odbywania nauki lub studiów.

Ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku w drodze do lub z pracy dokonuje się na zasadach określonych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 24 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad oraz trybu uznawania zdarzenia za wypadek w drodze do pracy lub z pracy, sposobu jego dokumentowania, wzoru karty wypadku w drodze do pracy lub z pracy oraz terminu jej sporządzania (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 924).

W myśl art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 360) – dalej u.z.p.t., przed zawarciem umowy o pracę między agencją pracy tymczasowej a pracownikiem tymczasowym agencja pracy tymczasowej i pracodawca użytkownik (pracodawca lub podmiot niebędący pracodawcą w rozumieniu ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1666) - dalej k.p., są zobligowani uzgodnić na piśmie m.in. zakres przejęcia przez pracodawcę użytkownika obowiązków dotyczących bhp innych niż: dostarczenie pracownikowi tymczasowemu odzieży i obuwie roboczego oraz środków ochrony indywidualnej, zapewnienia napojów i posiłków profilaktycznych, przeprowadzenia szkolenia w zakresie bhp, ustalenia okoliczności i przyczyny wypadku przy pracy, przeprowadzenia oceny ryzyka zawodowego oraz informowania o tym ryzyku.

Dlatego też, jeżeli agencja pracy tymczasowej i pracodawca użytkownik nie umówili się inaczej, obowiązek sporządzenia dokumentacja powypadkowej po wypadku w drodze do lub z pracy, któremu uległ pracownik tymczasowy, spoczywa na agencji.

Przepisy obligują pracodawcę poszkodowanego pracownika tymczasowego do sporządzenia – po ustaleniu okoliczności i przyczyn zdarzenia, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia uzyskania zawiadomienia o wypadku – karty wypadku w drodze do lub z pracy. Kartę tę co do zasady sporządza się w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje poszkodowany lub członek jego rodziny, a drugi przechowuje się w dokumentacji powypadkowej.

Powyższy dokument, zgodnie z art. 92 § 1 pkt 2 k.p., stanowi podstawę do wypłaty pracownikowi 100% wynagrodzenia za czas jego niezdolności do pracy wskutek wypadku w drodze do pracy lub z pracy. Wynagrodzenie to, a właściwie zasiłek chorobowy, zgodnie z art. 4 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 poz. 372 z późn. zm.), przysługuje od pierwszego dnia ubezpieczenia chorobowego.

Maciej Ambroziewicz, autor współpracuje z publikacją Serwis BHP.

Odpowiedzi udzielono: 5 listopada 2016 r.