Ustawa z dnia 5 marca 2015 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych zmienia sposób ustalania wymiaru świadczeń dla różnych grup emerytów, dla których emerytury są wyliczane zgodnie z przepisami obowiązującymi przed 1 stycznia 1999 r. (tj. w starym systemie, określanym jako system zdefiniowanego świadczenia) oraz na podstawie przepisów obowiązujących zgodnie z reformą ubezpieczeń społecznych, obowiązującą od 1 stycznia 1999 r. (nowy system, czyli w systemie zdefiniowanej składki).

Nową ustawą wprowadzono:

- przy obliczaniu wysokości emerytury - możliwość stosowania tablic trwania życia obowiązujących w dniu, w którym ubezpieczony osiągnął wiek emerytalny (tablice średniego dalszego trwania życia kobiet i mężczyzn ogłaszane są corocznie od roku 1999; dane w nich zawarte mają wpływ na wysokość emerytury);

- dla osób urodzonych przed dniem 1 stycznia 1949 r., które pobierały wcześniejsze emerytury – możliwość obliczania wysokości emerytury z tytułu osiągnięcia wieku emerytalnego, zgodnie z nowymi zasadami, przy jednoczesnym pomniejszeniu podstawy obliczania emerytury z tytułu osiągnięcia wieku emerytalnego o kwotę stanowiącą sumę kwot pobranych emerytur;

- możliwość ponownego przeliczenia emerytury osobom, wobec których miało zastosowanie ograniczenie podstawy wymiaru emerytury do 250% przeciętnego wynagrodzenia i którym przed dniem 1 stycznia 1999 r. odprowadzano składki od całego wynagrodzenia, przekraczającego 250% przeciętnego wynagrodzenia, które były aktywne zawodowo po uzyskaniu prawa do tych świadczeń;

- przy ustalaniu kapitału początkowego – uregulowanie, na podstawie którego okres urlopu wychowawczego, urlopu bezpłatnego udzielonego na podstawie przepisów w sprawie bezpłatnych urlopów dla matek pracujących opiekujących się małymi dziećmi, innych udzielonych w tym celu urlopów bezpłatnych oraz okresy niewykonywania pracy z powodu opieki nad dzieckiem, traktuje się jako okres składkowy;

- przy ustalaniu kapitału początkowego – zaliczenie całego okresu nauki w szkole wyższej w stosunku do ubezpieczonych, wobec których dotychczas ma zastosowanie (zawarte w art. 5 ust. 2) ograniczenie okresu nieskładkowego do wymiaru 1/3 okresu składkowego.

Przyjęto, że wysokość emerytury przysługującej w dniu wejścia w życie ustawy ustala się ponownie na wniosek osoby uprawnionej. Prawo do emerytury w nowej wysokości przysługuje od pierwszego dnia miesiąca, w którym zgłoszono wniosek o jej ponowne ustalenie, nie wcześniej jednak niż od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

W sprawach, w których organ rentowy ustalił kapitał początkowy z uwzględnieniem przepisów art. 174 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, w brzmieniu obowiązującym przed wejściem w życie jej nowelizacji z dnia 5 marca 2015 r., kapitał początkowy ustala się ponownie na wniosek osoby uprawnionej, a jeżeli nie wystąpi ona z takim wnioskiem – przy obliczaniu emerytury na podstawie art. 26, jeżeli jest to korzystniejsze dla emeryta.