Do starosty wpłynął wniosek o wydanie zezwolenia na zbieranie odpadów. W toku postępowania okazało się, że dla terenu, na którym wnioskodawca zamierza zbierać odpady WSA stwierdził nieważność uchwały w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w związku z powyższym brak w przedmiotowym miejscu planu zagospodarowania przestrzennego.
Czy w opisanej sytuacji organ, powołując się na art. 46 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2013 r. poz. 21) – dalej u.o., powinien odmówić wydania zezwolenia na zbieranie odpadów, uzasadniając decyzję brakiem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego?
Odpowiedź:
W kontekście zezwolenia na zbieranie odpadów art. 46 ust. 1 pkt 3 u.o. stanowi, że właściwy organ odmawia wydania zezwolenia na zbieranie odpadów w przypadku gdy zamierzony sposób gospodarowania odpadami jest niezgodny z przepisami prawa miejscowego.
Jak wynika z treści pytania, w analizowanej sytuacji brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, który bez wątpienia stanowi przykład przepisu prawa miejscowego. Należy jednak zaznaczyć, że miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego nie stanowi warunku sine qua non wydania zezwolenia w zakresie zbierania odpadów. Tym samym brak takiego planu, w mojej ocenie, nie może być przyczyną odmowy wydania zezwolenia. W szczególności, trudno byłoby podzielić pogląd, że zamierzony sposób gospodarowania odpadami jest niezgodny z przepisami, których jak wynika z treści pytania - po prostu nie ma.
Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.