Tak orzekł WSA w Gdańsku w wyroku z dnia 1 października 2015 r., sygn. akt: III SA/Gd 640/15.
Rada gminy podjęła uchwałę, w której nadała nazwę drodze wewnętrznej. W uzasadnieniu wskazała, że uchwała pozwoli na uściślenie danych adresowych mieszkańców i ustalenie numerów porządkowych. Uchwała została zaskarżona przez wojewodę, który zarzucił gminie naruszenie art. 8 ust. 1a ustawy o drogach publicznych. Zgodnie z tym przepisem, podjęcie przez radę gminy uchwały w sprawie nadania nazwy drodze wewnętrznej wymaga uzyskania pisemnej zgody właścicieli terenów, na których jest ona zlokalizowana. Rada gminy wniosła o oddalenie skargi. Wskazała, że z wnioskiem o nadanie nazwy ulicy wystąpili współwłaściciele drogi planujący uruchomienie przedszkola niepublicznego. Dodatkowo oprócz wnioskodawców i gminy współwłaścicielami działki jest jeszcze 35 innych osób, więc uzgodnienie wspólnego stanowiska z nimi wszystkimi nie było możliwe.
WSA w Gdańsku zauważył, że zgodnie z art. 18 ust. 2 pkt 13 ustawy o samorządzie gminnym do wyłącznej właściwości rady gminy należy m.in. podejmowanie uchwał w sprawach nazw ulic. Jednak zgodnie z art. 8 ust. 1a u.d.p. nadanie nazwy drodze wewnętrznej wymaga uzyskania pisemnej zgody właścicieli terenów, na których jest ona zlokalizowana. Nie budzi wątpliwości, że ulica, której nadano nazwę, stanowi drogę wewnętrzną, ale przed podjęciem uchwały rada gminy nie uzyskała pisemnej zgody współwłaścicieli. Tym samym rada gminy naruszyła art. 8 ust. 1a u.d.p. i naruszenie to, w ocenie Sądu, uznać należy za istotne.
Mając powyższe na uwadze Sąd stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały.
Orzeczenie nie jest prawomocne.
Sygnatura akt: III SA/Gd 640/15