Artykuł pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.


Firma X zamawia kwas solny od różnych dostawców. Raz od dostawcy A, a innym razem dostawca B proponuje lepszą cenę, więc towar zamawiany jest od niego. Zgodnie z art. 31 rozporządzenia (WE) Nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz. U. UE L 396 z 30 grudnia 2006 r., s. 1, z późn. zm.) - dalej rozporządzenie REACH, dostawca ma obowiązek dostarczyć kartę charakterystyki w języku kraju, na ternie którego jest wprowadzany do obrotu, w tym przypadku w języku polskim.

Czy w takim razie firma X powinna mieć kilka kart charakterystyk od różnych dostawców do tej samej substancji, tj. do tego kwasu siarkowego?

Czy wystarczy, że będzie miała dostępną jedną wersję?

W pkt 1 w karcie charakterystyki jest informacja dotycząca dostawcy, dlatego zastanawiam się, czy jest to możliwe, czy firma X powinna mieć aktualne karty charakterystyki od każdego dostawcy, od którego zamawia towar (mimo że jest to ta sama substancja)?


Odpowiedź:

Firma X dla każdej partii substancji powinna mieć karty charakterystyki sporządzone przez ich dostawców. Jedna "ogólna" karta charakterystyki w określonych sytuacjach może okazać się niewystarczająca. Zgodnie z przepisami firma X, jako dalszy użytkownik (podmiot prowadzący zakład, w którym używane są środki chemiczne używane w celach zawodowych), ma obowiązek posiadania i udostępniania pracownikom kart charakterystyki dla substancji i ich mieszanin niebezpiecznych z uwagi na potencjalne niebezpieczeństwa, na które mogą być narażeni pracownicy.

Chodzi tu o czynniki, których oddziaływanie na pracownika prowadzi lub może prowadzić do powstania choroby zawodowej lub innego schorzenia związanego z wykonywaną pracą. W przypadku, gdy parametry opisane przez dostawcę będą niezgodne z kartą charakterystyki, bez kart wystawionej przez dostawcę firma nie udowodni, że dana partia pochodziła od konkretnego dostawcy. Nie ma przy tym znaczenia, że substancja jest zaopatrzona w etykietę, niezależnie od tego że na etykiecie są zawarte dane identyfikujące producenta, skład produktu oraz wskazana jest procedura postępowania, np. w przypadku przedostania się substancji niebezpiecznej do gleby lub do wód.

Uzasadnienie:

Dostawca substancji niebezpiecznej (kwasu solnego), dostarczając firmie X substancję, do każdej dostawy musi dołączyć kartę charakterystyki w języku polskim. W przeciwnym wypadku złamie przepisy rozporządzenia REACH. Z art. 31 ust. 5 rozporządzenia REACH jednoznacznie wynika, że karta charakterystyki powinna być sporządzona w języku urzędowym danego kraju, na terytorium którego substancja lub preparat jest wprowadzany do obrotu, w Polsce w języku polskim. Zatem już od granicy polskiej substancji musi towarzyszyć karta charakterystyki sporządzona w języku polskim.

Zasada dołączania karty charakterystyki do każdej dostawy substancji obowiązuje również polskich dostawców dostarczających substancję krajowym kontrahentom. Powoduje to faktycznie, że dla tej samej substancji, o takich samych parametrach odbiorca będzie miał kilka kart charakterystyki. Posiadanie kart charakterystyki od poszczególnych dostawców ma również znaczenie dla odbiorcy, gdyby okazało się, że jakaś partia dostarczonej substancji nie spełniała wymagań opisanych w karcie charakterystyki. Pracodawca ma bowiem obowiązek dostarczania kart charakterystyki swoim pracownikom.

Artykuł pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.