Dodatkowo dokument ten jest poświadczeniem i informacją dla kolejnego pracodawcy. Z tego też powodu treść dokumentu jest sformalizowana i brak jest dowolności w zakresie zamieszczania stosownych treści w świadectwie. Celem tego dokumentu jest poświadczenie pewnego stanu faktycznego jaki zaistniał w okresie zatrudnienia, stąd brakuje tutaj treści abstrakcyjnych o charakterze nieostrym. W praktyce pracodawcy natrafiają na pewne trudności czy wątpliwości w zakresie wypełniania tego druku.

Świadectwo pracy zawiera jedynie oświadczenie wiedzy i jest ważnym dokumentem. Nie stanowi źródła prawotwórczego, a jest potwierdzeniem stanu faktycznego wynikającego z dokumentacji pracowniczej.

Niewydanie świadectwa pracy jest wykroczeniem przeciwko prawom pracownika i podlega karze grzywny od 1000 do 30.000 zł.

Jak wypełnić świadectwo pracy - poradnik krok po kroku cz. II

Warto przypomnieć, że r.ś.p. zawiera wzór świadectwa pracy i wskazówki w zakresie jego wypełniania. Na treść świadectwa pracy składają się informacje zawarte w ustępach tego druku. Poniżej autorka przedstawia omówienia poszczególnych bloków tego dokumentu - z uwzględnieniem informacji, które powinny zostać zawarte w poszczególnych częściach.

Ustęp 1. Dane ogólne

 

Tu zamieszcza się podstawowe dane osobowe pracownika - imię/imiona, nazwisko, imiona rodziców, datę urodzenia ale też w tym bloku następuje opatrzenie dokumentu datą wystawienia i określenia miejsca wystawienia dokumentu.

Miejsce i data wystawienia świadectwa pracy powinna zawierać dane o rzeczywistym miejscu i dacie wystawienia świadectwa.

Dodatkowo wpisuje się nazwę pracodawcy, okres zatrudnienia (przez okres zatrudnienia należy rozumieć datę rozpoczęcia wykonywania pracy i datę zakończenia stosunku pracy, natomiast nie ma tu znaczenia data zawarcia umowy) i informację w jakim wymiarze była wykonywana praca. Faktyczne wykonywanie pracy w wymiarze wyższym niż określony w umowie o pracę nie uzasadnia wpisanie tego wymiaru.

W przypadku przejęcia pracownika w trybie art. 231 k.p. lub na podstawie przepisów odrębnych, należy zamieścić informację o nazwie poprzedniego pracodawcy i okresie zatrudnienia pracownika u tego pracodawcy.

Ustęp 2. Dane o zajmowanych stanowiskach, pełnionych funkcjach

W tym miejscu pracodawca zamieszcza informację o zajmowanych stanowiskach lub pełnionych funkcjach, czy rodzaju pracy wykonywanej przez pracownika w okresie zatrudnienia. Dane te powinny odpowiadać stanowiskom (funkcjom, rodzajowi wykonywanej pracy) określonych w umowach o pracę zawartych z pracownikiem i okresom w jakich praca ta była wykonywana. W praktyce, jeżeli pracownik świadczył pracę na kilku stanowiskach należy w świadectwie wymienić wszystkie.

Ustęp 3. Tryb ustania stosunku pracy, szczególne podstawy rozwiązania stosunku pracy

Ustęp 3 świadectwa dotyczy informacji o sposobie ustania stosunku pracy i dotyczy to przypadków rozwiązania lub wygaśnięcia tego stosunku.

Przepisy wymagają od pracodawcy wskazania wyłącznie podstawy ustania stosunku pracy przez określenie jej odpowiednim artykułem kodeksu pracy, bez konieczności wskazywania konkretnych przyczyn, które uzasadniały rozwiązanie z pracownikiem umowy. Informacja ukazująca przyczyny zwolnienia z pracy, może być umieszczona w wydanym pracownikowi zaświadczeniu o zwolnieniu z pracy tylko na jego żądanie.

Stosunek pracy ustaje z różnych przyczyn, natomiast umowa o pracę ulega rozwiązaniu:

1) na mocy porozumienia stron,

2) przez oświadczenie jednej ze stron z zachowaniem okresu wypowiedzenia (rozwiązanie umowy za wypowiedzeniem),

3) przez oświadczenie jednej ze stron bez zachowania okresu wypowiedzenia (rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia),

4) z upływem czasu, na który była zawarta,

5) z dniem ukończenia pracy, dla której wykonania była zawarta.

Natomiast umowa na okres próbny rozwiązuje się z pływem tego okresu, a w innych przypadkach za wypowiedzeniem.

Pracodawca wypełniając ust. 3 świadectwa pracy wpisuje odpowiednie informacje pod literami "a" "b" "c".

Ust. 3 lit. a – w tym miejscu należy wskazać tryb i podstawę prawną rozwiązania stosunku pracy wynikające z art. 30 k.p.

Ust. 3 lit. b - tu należy zamieścić szczególne przypadki rozwiązania stosunku pracy, np. art. 231 § 4 lub § 5, art. 48 § 2, art. 683 lub art. 201 § 2 k.p.

Te sytuacje szczególne dotyczące rozwiązania stosunku pracy dotyczą: przejęcia pracowników, podjęcia zatrudnienia u innego pracodawcy przed przywróceniem do pracy, rozwiązanie poprzedniego stosunku pracy w związku z powołaniem na stanowisko w wyniku konkursu u innego pracodawcy, rozwiązanie stosunku pracy z młodocianym w związku z wydaniem przez lekarza orzeczenia, że dana praca zagraża zdrowiu młodocianemu pracownikowi.

Ust. 3 lit. c - dotyczy sytuacji, gdy rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło w wyniku wygaśnięcia.

Pod lit. c ust. 3 wskazujemy przypadki wygaśnięcia stosunku prawnego. O tym czy stosunek pracy wygasa decydują przepisy prawa, które po ziszczeniu się określonych przesłanek przewidują taki skutek.

Dla przykładu przepisów, które regulują kwestię wygaśnięcia stosunku pracy można wskazać sytuację, w której następuje:

1) śmierć pracownika,

2) śmierć pracodawcy,

3) trzymiesięczne tymczasowe aresztowanie pracownika.

Szczególne przepisy prawa pracy – np. pragmatyki służbowej - regulują też inne przypadki, w których dochodzi do wygaśnięcia stosunku pracy.

Uzupełniając ust. 3 pod lit. c należy wskazać wyłącznie podstawę prawną, np. wygaśnięcie stosunku pracy na podstawie art. 631 § 1 k.p.

Pamiętaj!

W przypadku wskazywania trybu i podstawy prawnej rozwiązania stosunku pracy nie podajemy konkretnych przyczyn, które były powodem rozwiązania umowy o pracę.

Więcej o prawidłowym wypełnianiu świadectwa pracy przeczytasz w Kompasie Księgowo Kadrowym>>>