Każda droga posiada pas drogowy zgodnie z definicją zawartą w art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115, z późn. zm.) - dalej u.d.p. Natomiast rów biegnący wzdłuż drogi może być rowem przydrożnym lub rowem melioracyjnym. Jeżeli położony jest w pasie drogowym jest rowem przydrożnym stanowiącym własność zarządcy drogi. Jeżeli położony jest na nieruchomości przyległej do drogi - stanowi własność właściciela tej nieruchomości i może być rowem melioracyjnym.
Jeżeli był to rów przydrożny to art. 39 ust. 1 pkt 7 u.d.p. zabrania niszczenia rowów, i za czynność tę art. 100 pkt 3 ustawy z dnia 201 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 46, poz. 275) przewiduje karę grzywny do 1000 zł albo karę nagany, jednakże karalność wykroczenia ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął rok. Jeżeli był to rów melioracyjny, a jego zasypanie nastąpiło przed 1 stycznia 2002 r. to rolnik mógł to zrobić bez pozwolenia wodnoprawnego. W takiej sytuacji zarządca drogi powinien wystąpić o uzyskanie pozwolenia wodnoprawnego na odbudowę rowu. W prowadzonym przez organ postępowaniu wodnoprawnym rolnik będzie stroną postępowania. Jego stanowisko powinno być przez organ rozpatrzone, ale jeżeli istnieje potrzeba odtworzenia rowu, to brak zgody rolnika nie może stanowić podstawy do odmowy udzielenia pozwolenia wodnoprawnego.
Jeżeli jednak zasypanie rowu nastąpiło po 1 stycznia 2002 r. to niezależnie od tego, czy był to rów przydrożny czy melioracyjny, czynność ta wymagała uzyskania pozwolenia wodnoprawnego, gdyż do likwidacji rowu (urządzenia wodnego) stosuje się odpowiednio przepisy o wykonaniu urządzeń wodnych (art. 9 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 239, poz. 2019, z późn. zm.)). W przypadku, gdy zasypanie rowu nie zostanie zalegalizowane, na co w opisanym przypadku nie należy liczyć, organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego, na podstawie art. 64 a ust. 5 pr. wod., nałoży w drodze decyzji obowiązek odkopania rowu, ustalając warunki i termin wykonania tej czynności.
Lucyna Osuch- Chacińska
Jeżeli był to rów przydrożny to art. 39 ust. 1 pkt 7 u.d.p. zabrania niszczenia rowów, i za czynność tę art. 100 pkt 3 ustawy z dnia 201 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 46, poz. 275) przewiduje karę grzywny do 1000 zł albo karę nagany, jednakże karalność wykroczenia ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął rok. Jeżeli był to rów melioracyjny, a jego zasypanie nastąpiło przed 1 stycznia 2002 r. to rolnik mógł to zrobić bez pozwolenia wodnoprawnego. W takiej sytuacji zarządca drogi powinien wystąpić o uzyskanie pozwolenia wodnoprawnego na odbudowę rowu. W prowadzonym przez organ postępowaniu wodnoprawnym rolnik będzie stroną postępowania. Jego stanowisko powinno być przez organ rozpatrzone, ale jeżeli istnieje potrzeba odtworzenia rowu, to brak zgody rolnika nie może stanowić podstawy do odmowy udzielenia pozwolenia wodnoprawnego.
Jeżeli jednak zasypanie rowu nastąpiło po 1 stycznia 2002 r. to niezależnie od tego, czy był to rów przydrożny czy melioracyjny, czynność ta wymagała uzyskania pozwolenia wodnoprawnego, gdyż do likwidacji rowu (urządzenia wodnego) stosuje się odpowiednio przepisy o wykonaniu urządzeń wodnych (art. 9 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 239, poz. 2019, z późn. zm.)). W przypadku, gdy zasypanie rowu nie zostanie zalegalizowane, na co w opisanym przypadku nie należy liczyć, organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego, na podstawie art. 64 a ust. 5 pr. wod., nałoży w drodze decyzji obowiązek odkopania rowu, ustalając warunki i termin wykonania tej czynności.
Lucyna Osuch- Chacińska