Od środy 20 czerwca obowiązuje nowelizacja ustawy o usługach płatniczych*. Wprowadza ona małe instytucje płatnicze (MIP), usługi, które będą mogły świadczyć podmioty trzecie – inicjowania płatności i informacji o rachunku oraz zmiany w zasadach reklamacji transakcji płatniczych.
Kto może być małą instytucją płatniczą
Jak wskazuje Łukasz Obzejta w komentarzu dla SIP LEX* nowelizacja wprowadza też hybrydową małą instytucję płatniczą. Tak jak MIP wykonuje ona wskazane w ustawie usługi płatnicze, ale też może prowadzić inną działalność gospodarczą. Oznacza to, że np. będzie mogła zostać nią już funkcjonująca firma, np. spółka z o.o. Aby dokonać uproszczonej rejestracji w KNF, firma musi m.in. wykazać, że posiada rozwiązania, które pozwolą jej wyliczyć całkowitą miesięczną kwotę transakcji płatniczych, przeciwdziałać praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu. Ponadto osoba zarządzająca nie może być prawomocnie skazana.
Z tym, że nowelizacja jasno wskazuje, że MIP nie może inicjować transakcji płatniczej i świadczyć usługi dostępu do informacji o rachunku. Może za to:
1) przyjmować wpłaty i realizować wypłaty gotówki z rachunku płatniczego oraz wykonywać wszelkie działania niezbędne do prowadzenia rachunku;
2) wykonywać transakcji płatnicze, w tym transfer środków pieniężnych na rachunek płatniczy u dostawcy użytkownika lub u innego dostawcy przez wykonywanie polecenia zapłaty, przelewu czy przy użyciu karty płatniczej;
3) wydawać instrumenty płatnicze;
4) umożliwiać akceptowanie instrumentów płatniczych oraz obsługiwać autoryzacje;
5) świadczyć usługi przekazu pieniężnego.
Ustawa jednak wprowadza pewne limity. Transakcje mogą być obsługiwane na niewielką skalę – do 1,5 mln euro obrotu miesięcznie i tylko w granicach Polski.
Zielone światło dla podmiotów trzecich
Nowelizacja wprowadza też usługi, które będą mogły świadczyć podmioty trzecie (TPP, z ang. Third Party Provider). Oznacza to, że obok banków, instytucji płatniczych czy operatorów pocztowych pojawią się firmy, które będą mogły świadczyć dwa typy nowych usług: inicjowanie transakcji płatniczej i dostępu do informacji o rachunku. Dostawcy usług płatniczych będą więc musieli udzielić takiej firmie trzeciej dostępu do rachunku online płatnika w celu sprawdzenia dostępności środków pieniężnych, a następnie zainicjowania płatności. O wybranych zagadnieniach charakterystyki prawnej nowych usług płatniczych czytaj więcej w komentarzu Jana Byrskiego i Michała Synowca w SIP LEX*.
Tylko 15 dni na rozpatrzenie reklamacji
Ponadto dzięki nowelizacji lepszą ochronę zyskają klienci dostawców usług płatniczych. Przede wszystkim od środy 20 czerwca dostawcy muszą informować o incydentach związanych z bezpieczeństwem, jeśli mogą one mieć wpływ na interesy finansowe konsumentów. Doprecyzowono też procedurę rozstrzygania reklamacji. Termin na udzielenie odpowiedzi na skargę wynosi teraz 15 dni. Niedotrzymanie tego terminu oznacza, że wniosek klienta został rozpatrzony zgodnie z jego żądaniem. Ponadto jasno wskazano, że w tych przypadkach stosuje się ustawę o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego i o Rzeczniku Finansowym.
Nowelizacja implementuje drugą dyrektywę o usługach płatniczych, tzw. PSD2. Banki mają pół roku na wdrożenie nowych wymogów. Zmiany mają pobudzić konkurencję na rynku płatności właśnie za sprawą „otwarcia” banków na zewnętrzne podmioty.
-----------------------------------------------------------------
* Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu.