Inwestor otrzymał pozwolenie na budowę: pawilonu usługowego (przenośnego) typu "oborniki" wraz z przyłączami. W powyższej decyzji został zawarty dodatkowo zapis: "decyzja jest ważna do czasu rozstrzygnięcia sporu przez NSA w Warszawie". Pozwolenie zostało wydana w 2001 r. W 2003 r. NSA rozstrzygnął sprawę na niekorzyść inwestora i stwierdzono nieważność wyżej wymienionego pozwolenia.
Na obecnym etapie zachodzi konieczność ustalenia kwestii tego czy pawilon jest budynkiem w rozumieniu ustawy - Prawo budowlane, czy też innym obiektem budowlanym, w tym tymczasowym obiektem budowlanym?
Wg ustaleń PINB: pawilon usługowy typu "oborniki" o wymiarach 4,20 m x 3,70 m i wysokością 2,50 m, posadowiony na płycie żelbetonowej, na której jest zakotwiony z czterech stron (w narożnikach). Dodatkowo pawilon posiada przyłącze wodno-kanalizacyjne oraz elektryczne, które są wprowadzone do niego przez płytę. Posadzka wyłożona jest płytkami ceramicznymi, a w pawilonie dodatkowo jest wydzielony sanitariat dla pracowników.
Zgodnie z art. 3 pkt 1 lit. a) i pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) - dalej pr. bud. przez budynek należy rozumieć "taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach". Zaś w art. 3 pkt 5 pr. bud. tego przepisu zawarto definicję tymczasowego obiektu budowlanego, zgodnie z którą jest to "obiekt budowlany przeznaczony do czasowego użytkowania w okresie krótszym od jego trwałości technicznej, przewidziany do przeniesienia w inne miejsce lub rozbiórki, a także obiekt budowlany niepołączony trwale z gruntem, jak: strzelnice, kioski uliczne, pawilony sprzedaży ulicznej i wystawowe, przekrycia namiotowe i powłoki pneumatyczne, urządzenia rozrywkowe, barakowozy, obiekty kontenerowe".
Z definicji budynku wynika, że jednym z kryteriów niezbędnych do zaliczenia obiektu budowlanego do tej kategorii jest jego trwałe związanie z gruntem oraz posiadanie fundamentów. Należy wyjaśnić, że płyta żelbetowa posadowiona na gruncie powinna być raczej traktowana jako podłoga obiektu, a nie fundament. Ułożenie płyty na gruncie nie powoduje bowiem trwałego związania budynku z gruntem. Dlatego też przedmiotowy obiekt nie powinien być traktowany jako budynek, lecz jako budowla. Zgodnie bowiem z art. 3 pkt 3 pr. bud. budowlą są obiekty budowlane nie zaliczone do kategorii budynków lub obiektów małej architektury. Następnie należy wskazać, że w świetle definicji tymczasowego obiektu budowlanego, przedmiotowa budowla powinna być traktowana jako obiekt tymczasowy nie posiada bowiem cechy trwałego związania z gruntem. Przy czym należy wyjaśnić, że tymczasowy obiekt budowlany nie stanowi odrębnej kategorii obiektów budowlanych. Z art. 3 pkt 1 pr. bud. wynika bowiem, że obiektami budowlanymi są: budynki, budowle i obiekty małej architektury.
Natomiast kwestia istnienia przyłączy do przedmiotowego pawilonu oraz umieszczenie w nim sanitariatu nie wpływa na zaliczenie go do kategorii budowli.
Maciej Jastrzębski
Na obecnym etapie zachodzi konieczność ustalenia kwestii tego czy pawilon jest budynkiem w rozumieniu ustawy - Prawo budowlane, czy też innym obiektem budowlanym, w tym tymczasowym obiektem budowlanym?
Wg ustaleń PINB: pawilon usługowy typu "oborniki" o wymiarach 4,20 m x 3,70 m i wysokością 2,50 m, posadowiony na płycie żelbetonowej, na której jest zakotwiony z czterech stron (w narożnikach). Dodatkowo pawilon posiada przyłącze wodno-kanalizacyjne oraz elektryczne, które są wprowadzone do niego przez płytę. Posadzka wyłożona jest płytkami ceramicznymi, a w pawilonie dodatkowo jest wydzielony sanitariat dla pracowników.
Zgodnie z art. 3 pkt 1 lit. a) i pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) - dalej pr. bud. przez budynek należy rozumieć "taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach". Zaś w art. 3 pkt 5 pr. bud. tego przepisu zawarto definicję tymczasowego obiektu budowlanego, zgodnie z którą jest to "obiekt budowlany przeznaczony do czasowego użytkowania w okresie krótszym od jego trwałości technicznej, przewidziany do przeniesienia w inne miejsce lub rozbiórki, a także obiekt budowlany niepołączony trwale z gruntem, jak: strzelnice, kioski uliczne, pawilony sprzedaży ulicznej i wystawowe, przekrycia namiotowe i powłoki pneumatyczne, urządzenia rozrywkowe, barakowozy, obiekty kontenerowe".
Z definicji budynku wynika, że jednym z kryteriów niezbędnych do zaliczenia obiektu budowlanego do tej kategorii jest jego trwałe związanie z gruntem oraz posiadanie fundamentów. Należy wyjaśnić, że płyta żelbetowa posadowiona na gruncie powinna być raczej traktowana jako podłoga obiektu, a nie fundament. Ułożenie płyty na gruncie nie powoduje bowiem trwałego związania budynku z gruntem. Dlatego też przedmiotowy obiekt nie powinien być traktowany jako budynek, lecz jako budowla. Zgodnie bowiem z art. 3 pkt 3 pr. bud. budowlą są obiekty budowlane nie zaliczone do kategorii budynków lub obiektów małej architektury. Następnie należy wskazać, że w świetle definicji tymczasowego obiektu budowlanego, przedmiotowa budowla powinna być traktowana jako obiekt tymczasowy nie posiada bowiem cechy trwałego związania z gruntem. Przy czym należy wyjaśnić, że tymczasowy obiekt budowlany nie stanowi odrębnej kategorii obiektów budowlanych. Z art. 3 pkt 1 pr. bud. wynika bowiem, że obiektami budowlanymi są: budynki, budowle i obiekty małej architektury.
Natomiast kwestia istnienia przyłączy do przedmiotowego pawilonu oraz umieszczenie w nim sanitariatu nie wpływa na zaliczenie go do kategorii budowli.
Maciej Jastrzębski