Co może zrobić PINB skoro nie uważa się za organ właściwy do rozwiązanie sporu o zadymianie posesji, a przekazanie sprawy nastąpiło z naruszeniem przepisów k.p.a.?

Pytanie Komendant Straży Pożarnej na podstawie art. 65 k.p.a. przekazał postanowieniem sprawę do załatwienia PINB według właściwości. Sprawa dotyczy...

Pytanie

Komendant Straży Pożarnej na podstawie art. 65 k.p.a. przekazał postanowieniem sprawę do załatwienia PINB według właściwości. Sprawa dotyczy zadymiania posesji. We wniosku nie ma mowy o robotach budowlanych, a jedynie o uciążliwościach związanych z dymem i swądem związanym z paleniem przez sąsiada w piecu c.o. Powyższa sprawa nie należy do kompetencji organu nadzoru budowlanego, a przekazanie sprawy zgodnie z obowiązującymi przepisami k.p.a. nie powinno być dokonane postanowieniem lecz zwykłym pismem.

Co może zrobić PINB, skoro nie uważa się za organ właściwy do rozwiązanie sporu o zadymianie posesji, a przekazanie nastąpiło z naruszeniem przepisów k.p.a. - postanowieniem, na które służy zażalenie?

Odpowiedź

odpowiedzi udzielono: 27 stycznia 2012 r.

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego winien zwrócić podanie wnoszącemu z uwagi na okoliczność, że z treści podania wynika, że właściwym w sprawie jest sąd powszechny, a nie organ administracji publicznej.

Uzasadnienie

Na początku trzeba wskazać, że Komendant Straży Pożarnej, przekazując na podstawie art. 65 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) – dalej k.p.a., postanowieniem, do organu nadzoru budowlanego, sprawę dotyczącą zadymiania posesji, postąpił nieprawidłowo. W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę, że art. 65 k.p.a. dotyczy wyłącznie przekazania podania w sprawie indywidualnej rozstrzyganej w drodze decyzji administracyjnej przez organy administracji publicznej. Niedopuszczalne jest zatem zastosowanie tego przepisu do przekazania sprawy o charakterze cywilnoprawnym. Sprawa dotycząca zadymiania posesji i uciążliwości z tym związanych ma charakter cywilnoprawny – zob. wyrok NSA z dnia 1 kwietnia 2011 r., II OSK 563/10 oraz WSA z dnia 29 stycznia 2010 r., II SA/Ke 706/09, LEX 601254. Zatem komendant straży pożarnej w ogóle nie miał podstawy prawnej do zastosowania art. 65 k.p.a. Prawidłowym przepisem, jaki winien zostać zastosowany w tym przypadku jest art. 66 § 3 k.p.a. Na jego podstawie komendant winien był zwrócić podanie wnoszącemu, z uwagi na okoliczność, że w sprawie dotyczącej zadymiania posesji właściwym jest sąd powszechny. Niezależnie od tego, nieprawidłowa była również sama forma przekazania – postanowienie. W stanie prawnym obowiązującym od dnia 11 kwietnia 2011 r. brak jest podstawy prawnej do wydania postanowienia w przedmiocie przekazania podania organowi właściwemu do jego załatwienia. Przekazanie następuje przy piśmie, zaś o fakcie przekazania podania należy zawiadomić wnoszącego to podanie. W związku z tym należy poddać w wątpliwość związanie organu nadzoru budowlanego postanowieniem komendanta o przekazaniu sprawy według właściwości, a także skuteczność prawną takiego przekazania z uwagi na dokonanie go bez podstawy prawnej.

Z tych względów uzasadnionym jest stwierdzenie, że powiatowy inspektor nadzoru budowlanego nie był związany wydanym przez komendanta postanowieniem o przekazaniu sprawy. Jednakże aby nie narazić się na zarzut działania podjętego w warunkach przewlekłości, organ nadzoru budowlanego nie powinien przekazywać podania ponownie do komendanta, w celu zastosowania przez niego art. 66 § 3 k.p.a., ale samodzielnie zastosować ten przepis i postanowieniem zwrócić wnoszącemu podanie wyjaśniając, że w kwestiach immisji właściwy jest sąd powszechny.

Dodatkowo warto zasygnalizować, że w sprawie wykluczone jest także wystąpienie przez powiatowego inspektora nadzoru budowlanego, będącego organem niewłaściwym w sprawie zadymiania, z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego. Bowiem spór kompetencyjny może zaistnieć w sprawie z zakresu administracji publicznej, w której jeden z pozostających w sporze organów jest właściwy. Nie może być uznane za spór kompetencyjny żądanie wskazania organu właściwego w przypadku, gdy sprawa nie została skutecznie przekazana do innego organu administracji publicznej w trybie art. 65 § 1 k.p.a. przez organ, który uznał się za niewłaściwy – zob. postanowienie NSA z dnia 7 sierpnia 2009 r., I OW 71/09, LEX 552370.

Agnieszka Jędrzejczak-Syrek