a także mając na uwadze, co następuje:(1) W ramach Europejskiego Zielonego Ładu określonego w komunikacie Komisji z dnia 11 grudnia 2019 r. zapoczątkowano nową unijną strategię na rzecz wzrostu, której celem jest przekształcenie Unii w sprawiedliwe i dobrze prosperujące społeczeństwo żyjące w nowoczesnej, zasobooszczędnej i konkurencyjnej gospodarce. W strategii tej potwierdzono, że ambicją Komisji jest, by do 2050 r. Europa stała się pierwszym kontynentem neutralnym dla klimatu i wolnym od zanieczyszczeń, a celem strategii jest również ochrona zdrowia i dobrostanu obywateli przed zagrożeniami i negatywnymi skutkami związanymi ze środowiskiem, przy jednoczesnym zapewnieniu inkluzywnej, uczciwej i sprawiedliwej transformacji, tak by nikt nie został wykluczony. Ponadto Unia zobowiązała się do zapewnienia pełnego wdrożenia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1119 3 oraz 8. programu działań w zakresie środowiska ustanowionego decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/591 4 , a także do realizacji Agendy ONZ na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 i określonych w niej celów zrównoważonego rozwoju.
(2) Fluorowane gazy cieplarniane to sztuczne substancje chemiczne, które są bardzo silnymi gazami cieplarnianymi, często kilka tysięcy razy silniejszymi niż dwutlenek węgla (CO2). Wraz z CO2, metanem i podtlenkiem azotu fluorowane gazy cieplarniane należą do grupy emisji gazów cieplarnianych objętych porozumieniem paryskim przyjętym na mocy Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC) (zwanym dalej "porozumieniem paryskim") 5 . Obecnie emisje fluorowanych gazów cieplarnianych stanowią 2,5 % całkowitych emisji gazów cieplarnianych w Unii, a w latach 1990-2014 podwoiły się one, w przeciwieństwie do emisji innych gazów cieplarnianych, które się zmniejszyły.
(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 517/2014 6 przyjęto w celu odwrócenia tendencji do wzrostu emisji fluorowanych gazów cieplarnianych. Jak wynika z oceny przygotowanej przez Komisję, rozporządzenie (UE) nr 517/2014 doprowadziło do zmniejszenia emisji fluorowanych gazów cieplarnianych z roku na rok. W latach 2015-2019 podaż wodorofluorowęglowodorów (HFC) zmniejszyła się o 37 % w tonach metrycznych i o 47 % w tonach ekwiwalentu CO2. Nastąpiła również wyraźna zmiana w kierunku stosowania rozwiązań alternatywnych o niższym współczynniku globalnego ocieplenia (GWP), w tym naturalnych substancji alternatywnych (na przykład powietrza, CO2, amoniaku, węglowodorów i wody) w wielu rodzajach urządzeń, w których tradycyjnie stosowano fluorowane gazy cieplarniane.
(4) W sprawozdaniu specjalnym Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC) z 2021 r. stwierdzono, że do 2050 r. konieczne będzie globalne zmniejszenie emisji fluorowanych gazów cieplarnianych nawet o 90 % w porównaniu z 2015 r. W odpowiedzi na pilną potrzebę podjęcia działań w dziedzinie klimatu Unia przyjęła bardziej ambitne cele klimatyczne w drodze rozporządzenia (UE) 2021/1119. W rozporządzeniu tym ustanowiono wiążący unijny wewnętrzny cel redukcji emisji gazów cieplarnianych netto (emisji po odliczeniu pochłaniania) do 2030 r. o co najmniej 55 % w porównaniu z poziomami z 1990 r. oraz cel osiągnięcia neutralności klimatycznej w Unii najpóźniej do 2050 r. Unia zwiększyła również swój początkowy ustalony na poziomie krajowym wkład w ramach porozumienia paryskiego z redukcji emisji gazów cieplarnianych o co najmniej 40 % do 2030 r. do redukcji o co najmniej 55 %. Z oceny rozporządzenia (UE) nr 517/2014 wynika jednak, że w kontekście nieaktualnych unijnych celów klimatycznych nie uda się w pełni osiągnąć ograniczenia emisji przewidzianego do 2030 r.
(5) Ze względu na globalny wzrost emisji HFC strony Protokołu montrealskiego w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową z 1987 r. (zwanego dalej "Protokołem") zdecydowały w 2016 r. w poprawce z Kigali do Protokołu (zwanej dalej "poprawką z Kigali"), która została zatwierdzona w imieniu Unii przez Radę decyzją (UE) 2017/1541 7 , o wdrożeniu wycofania HFC z obrotu, czyli o ograniczeniu produkcji i zużycia HFC o ponad 80 % w ciągu najbliższych 30 lat. Oznacza to, że każda ze stron musi przestrzegać harmonogramu ograniczania zużycia i produkcji HFC, a także zapewnić system wydawania licencji przywozu i wywozu oraz sprawozdawczość dotyczącą HFC. Szacuje się, że sama poprawka z Kigali pozwoli zapobiec dodatkowemu ociepleniu o 0,4 °C do końca bieżącego stulecia.
(6) Istotne jest, aby niniejsze rozporządzenie zapewniło wywiązanie się Unii w perspektywie długoterminowej z zobowiązań międzynarodowych przewidzianych w poprawce z Kigali, w szczególności w odniesieniu do ograniczenia zużycia i produkcji HFC oraz do wymogów sprawozdawczości i licencjonowania, w szczególności dzięki stopniowemu wygaszaniu produkcji i dodaniu kroków ograniczających wprowadzanie HFC do obrotu po 2030 r.
(7) Niektóre fluorowane gazy cieplarniane podlegające niniejszemu rozporządzeniu to substancje per- i polifluoroalki- lowe (PFAS) lub substancje, co do których dowiedziono lub podejrzewa się, że rozkładają się na PFAS. PFAS to chemikalia odporne na degradację oraz potencjalnie negatywnie wpływające na zdrowie i środowisko. Zgodnie z zasadą ostrożności podmioty powinny rozważyć zastosowanie rozwiązań alternatywnych, o ile są one dostępne, mniej szkodliwych dla zdrowia, środowiska i klimatu. W 2023 r. Europejskiej Agencji Chemikaliów przedłożono wniosek na mocy rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady 8 dotyczący ograniczenia produkcji, wprowadzania do obrotu i stosowania PFAS, w tym fluorowanych gazów cieplarnianych. Rozważając potencjalne ograniczenia dotyczące PFAS, Komisja i państwa członkowskie powinny wziąć pod uwagę dostępność wspomnianych rozwiązań alternatywnych.
(8) W celu zapewnienia spójności z obowiązkami określonymi w Protokole współczynnik globalnego ocieplenia w przypadku HFC należy obliczać na podstawie skutków oddziaływania jednego kilograma tego gazu na ocieplenie klimatu w ciągu 100 lat w porównaniu z oddziaływaniem jednego kilograma CO2, w oparciu o czwarte sprawozdanie oceniające przyjęte przez IPCC. W przypadku innych fluorowanych gazów cieplarnianych należy stosować szóste sprawozdanie oceniające IPCC. Ponieważ należy szybko ograniczyć emisje gazów cieplarnianych, aby nie zaprzepaścić możliwości osiągnięcia celu określonego w porozumieniu paryskim, tj. ograniczenia globalnego ocieplenia do 1,5 °C, współczynnik globalnego ocieplenia w ciągu 20 lat w przypadku gazów cieplarnianych staje się coraz bardziej istotny. W związku z tym w miarę dostępności należy podać współczynnik globalnego ocieplenia w ciągu 20 lat, aby uzyskać dokładniejsze informacje na temat wpływu substancji objętych zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia na klimat. Komisja powinna upowszechniać wiedzę na temat współczynnika globalnego ocieplenia w ciągu 20 lat w przypadku fluorowanych gazów cieplarnianych.
(9) Celowe uwalnianie substancji fluorowanych do atmosfery, w przypadku gdy jest to niezgodne z prawem, stanowi poważne naruszenie niniejszego rozporządzenia i powinno być wyraźnie zakazane. Operatorzy i producenci urządzeń powinni być zobowiązani do zapobiegania w jak największym stopniu wyciekom takich substancji, w tym przez prowadzenie kontroli szczelności najistotniejszych urządzeń. Jeżeli uwolnienie substancji fluorowanych jest konieczne ze względów technicznych, operatorzy powinni stosować wszelkie możliwe do wykonania pod względem technicznym i ekonomicznym środki zapobiegające uwalnianiu takich substancji do atmosfery, w tym przez ponowne wychwytywanie emitowanych gazów.
(10) Fluorek sulfurylu to inny bardzo silny gaz cieplarniany, który może być emitowany gdy jest stosowany do fumigacji. Operatorzy wykorzystujący fluorek sulfurylu do fumigacji powinni dokumentować stosowanie środków wychwytywania i zbierania tego gazu, lub, jeżeli wychwytywanie nie jest możliwe pod względem technicznym lub ekonomicznym, powinni to uzasadnić.
(11) Ponieważ proces produkcji niektórych związków fluorowanych może prowadzić do emisji innych fluorowanych gazów cieplarnianych jako produktów ubocznych, niszczenie takich emitowanych gazów stanowiących produkt uboczny lub ich odzysk do późniejszego zastosowania powinny być warunkiem wprowadzania fluorowanych gazów cieplarnianych do obrotu. Producenci i importerzy powinni być zobowiązani do dokumentowania środków łagodzących przyjętych w celu zapobiegania emisjom trifluorometanu w procesie produkcji oraz do przedstawiania dowodów na zniszczenie tych produktów ubocznych lub ich odzysk do późniejszego użycia zgodnie z najlepszymi dostępnymi technikami. W chwili wprowadzenia fluorowanych gazów cieplarnianych do obrotu należy przedłożyć deklarację zgodności.
(12) Aby zapobiegać emisjom substancji fluorowanych, należy ustanowić przepisy dotyczące odzysku substancji z produktów i urządzeń oraz zapobiegania wyciekom takich substancji. Pianki zawierające fluorowane gazy cieplarniane należy przetwarzać zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/19/UE 9 . W celu zmaksymalizowania redukcji emisji obowiązki w zakresie odzysku należy również rozszerzyć na właścicieli budynków i na przedsiębiorców budowlanych w przypadku usuwania niektórych pianek z budynków. Ponieważ odzysk, recykling i regeneracja fluorowanych gazów cieplarnianych są zgodne z zasadami gospodarki o obiegu zamkniętym, przepisy dotyczące odzysku substancji wprowadza się również w świetle komunikatów Komisji z dni 10 marca 2020 r. pt. "Nowa strategia przemysłowa dla Europy", 11 marca 2020 r. pt. "Nowy plan działania UE dotyczący gospodarki o obiegu zamkniętym na rzecz czystszej i bardziej konkurencyjnej Europy", 14 października 2020 r. pt. "Strategia w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności na rzecz nietoksycznego środowiska", 5 maja 2021 r. pt. "Aktualizacja nowej strategii przemysłowej z 2020 r. - tworzenie silniejszego jednolitego rynku sprzyjającego odbudowie Europy" oraz 12 maja 2021 r. pt. "Droga do zdrowej planety dla wszystkich - Plan działania UE na rzecz eliminacji zanieczyszczeń wody, powietrza i gleby".
(13) Prawidłowe funkcjonowanie urządzeń chłodzących i mrożących w znacznej mierze zależy od stosowania fluorowanych gazów cieplarnianych, a urządzenia te należą do najistotniejszych kategorii, jeśli chodzi o gospodarowanie odpadami ze sprzętu elektrycznego i elektronicznego. Zgodnie z zasadą "zanieczyszczający płaci" i aby zapewnić właściwe gospodarowanie odpadami pochodzącymi z tych szkodliwych gazów, obowiązki związane z rozszerzoną odpowiedzialnością producentów w przypadku zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego powinny obejmować również gospodarowanie fluorowanymi gazami cieplarnianymi zawartymi lub stosowanymi w zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym. W dyrektywie 2012/19/UE określono obowiązki finansowe producentów dotyczące odpadów ze sprzętu elektrycznego i elektronicznego. Niniejsze rozporządzenie uzupełnia tę dyrektywę przez wprowadzenie wymogu finansowania zbierania, przetwarzania, odzysku, przyjaznego dla środowiska unieszkodliwiania, recyklingu, regeneracji lub niszczenia fluorowanych gazów cieplarnianych wymienionych w załącznikach I i II do niniejszego rozporządzenia, pochodzących z produktów i urządzeń, które zawierają te gazy lub których działanie jest od nich zależne i które są zużytymi urządzeniami elektrycznymi lub elektronicznymi.
(14) Urządzenia chłodnicze i klimatyzacyjne znajdujące się w środkach transportu charakteryzują się szczególnie wysokimi wskaźnikami wycieków ze względu na drgania występujące podczas transportu. Operatorzy większości środków transportu powinni prowadzić kontrole szczelności lub instalować systemy wykrywania wycieków i odzyskiwać fluorowane gazy cieplarniane stosowane w takich urządzeniach ruchomych. Tak jak operatorzy innych urządzeń objętych zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia, operatorzy urządzeń chłodniczych i klimatyzacyjnych na statkach powinni być zobowiązani do podjęcia działań zabezpieczających, aby zapobiec wyciekowi fluorowanych gazów cieplarnianych, a w przypadku wykrycia takiego wycieku powinni naprawiać go bez zbędnej zwłoki. Ze względu na międzynarodowy charakter żeglugi ważne jest, aby Unia i jej państwa członkowskie, w ramach swoich odpowiednich kompetencji, współpracowały z państwami trzecimi, aby zapewnić zapobieganie zbędnym emisjom fluorowanych gazów cieplarnianych w tym sektorze, w tym podczas instalacji, konserwacji lub serwisowania, naprawy i odzysku z urządzeń chłodniczych i klimatyzacyjnych na statkach. Podczas przeglądu wdrożenia niniejszego rozporządzenia Komisja powinna ocenić wykonalność objęcia statków zakresem stosowania środków ograniczania emisji.
(15) W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1139 10 i aktach wykonawczych do niego ustanowiono przepisy dotyczące umiejętności i wiedzy wymaganych od osób fizycznych prowadzących konserwację lub serwisowanie podzespołów statków powietrznych. Aby zapobiec niepotrzebnym emisjom fluorowanych gazów cieplarnianych w tym sektorze, w tym podczas instalacji, konserwacji lub serwisowania, naprawy i odzysku z urządzeń chłodniczych i klimatyzacyjnych znajdujących się w statkach powietrznych, należy uwzględnić kompetencje wymagane w regularnym procesie aktualizacji specyfikacji certyfikacyjnych i innych szczegółowych specyfikacji, dopuszczalne sposoby zapewnienia zgodności z wymogami oraz materiały zawierające wytyczne dotyczące stosowania tego rozporządzenia.
(16) Aby przyczynić się do realizacji celów klimatycznych Unii oraz zachęcić do korzystania z technologii mających zerowy lub niewielki wpływ na klimat, które mogą być związane z wykorzystywaniem substancji toksycznych, łatwopalnych lub znajdujących się pod wysokim ciśnieniem, lub z innymi istotnymi zagrożeniami, państwa członkowskie powinny wprowadzić odpowiednie środki odpowiadające na zapotrzebowanie na wykwalifikowany personel, tak aby szkolono i certyfikowano wiele osób fizycznych, które wykonują czynności związane z fluorowanymi gazami cieplarnianymi i technologią służącą ich zastąpieniu lub ograniczeniu ich stosowania. Środki takie powinny obejmować środki w branży pomp ciepła, w której wzrośnie - między innymi w świetle celów określonych w komunikacie Komisji z dnia 18 maja 2022 r. w sprawie planu REPowerEU - zapotrzebowanie na pracowników posiadających umiejętności niezbędne do instalowania i serwisowania pomp ciepła opartych na nowatorskich technologiach chłodniczych objętych różnymi wymogami bezpieczeństwa i wymogami technicznymi. Aby zwiększyć liczbę wyszkolonych osób, państwa członkowskie mogłyby na przykład wykorzystać wsparcie ze strony partnerstw publiczno-prywatnych zainicjowanych w ramach europejskiego programu na rzecz umiejętności. Szkolenie powinno obejmować informacje o aspektach efektywności energetycznej, rozwiązaniach alternatywnych wobec fluorowanych gazów cieplarnianych oraz obowiązujących przepisach i normach technicznych. Programy certyfikacji i szkolenia ustanowione na podstawie rozporządzenia (UE) nr 517/2014, które można włączyć do krajowych systemów szkolenia zawodowego, należy poddać przeglądowi lub dostosować w taki sposób, aby umożliwić technikom bezpieczne postępowanie z alternatywnymi technologiami. Istniejące certyfikaty wydane na podstawie rozporządzenia (UE) nr 517/2014 powinny pozostać ważne.
(17) W maju 2022 r. Komisja przedstawiła plan REPowerEU. W planie tym zawarto cel polegający na wprowadzeniu 10 mln hydronicznych pomp ciepła do 2027 r. i podwojeniu tempa instalowania pomp ciepła do 2030 r., tak by do 2030 r. zainstalowano dodatkowo co najmniej 30 mln pomp ciepła. Wprawdzie w wyniku środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu sektor pomp ciepła przestawi się na czynniki chłodnicze o niższym GWP, jednak zwiększenie wykorzystania pomp ciepła zgodnie z planem REPowerEU może wpłynąć na dostępność HFC na rynku unijnym i będzie częściowo zależeć od wprowadzenia na rynek technologii alternatywnych przed wejściem w życie zakazów wprowadzania do obrotu przewidzianych w załączniku IV oraz od liczby wykorzystywanych pomp ciepła nadal wymagających gazów o wyższym GWP. Komisja powinna ściśle monitorować rozwój sytuacji na rynku, w tym zmiany cen fluorowanych gazów cieplarnianych wymienionych w sekcji 1 załącznika I, oraz co najmniej raz w roku oceniać, czy istnieją poważne niedobory, które mogłyby zagrozić osiągnięciu celów REPowerEU w zakresie instalowania pomp ciepła. Jeżeli Komisja stwierdzi, że takie niedobory istnieją, możliwe powinno być udostępnienie dodatkowych kontyngentów HFC dla sektora pomp ciepła, dodatkowo w stosunku do kontyngentów określonych w załączniku VII.
(18) Jeżeli dostępne są odpowiednie rozwiązania alternatywne wobec stosowania określonych fluorowanych gazów cieplarnianych, należy zakazać wprowadzania do obrotu nowych urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych, urządzeń ochrony przeciwpożarowej, które zawierają fluorowane gazy cieplarniane lub których działanie jest zależne od tych gazów, oraz pianek i aerozoli technicznych, które zawierają fluorowane gazy cieplarniane. Z zastrzeżeniem szczególnych warunków takie zakazy nie powinny mieć zastosowania do części potrzebnych do naprawy lub serwisowania już zainstalowanych urządzeń, tak by naprawa i konserwacja takich urządzeń była możliwa przez cały okres ich użytkowania. Jeżeli rozwiązania alternatywne nie są dostępne lub nie można ich stosować ze względów technicznych lub bezpieczeństwa lub jeżeli skorzystanie z takich rozwiązań alternatywnych wiązałoby się z nieproporcjonalnymi kosztami, Komisja powinna mieć możliwość udzielić autoryzacji na zwolnienie na okres maksymalnie 4 lat, aby umożliwić wprowadzanie takich produktów i urządzeń do obrotu. Możliwe powinno być przedłużenie tego zwolnienia, jeżeli po ocenie nowego uzasadnionego wniosku o zwolnienie Komisja stwierdzi w drodze procedury komitetowej, że nadal brakuje rozwiązań alternatywnych.
(19) Komisja powinna zachęcać europejskie organizacje normalizacyjne do opracowania i aktualizacji odpowiednich norm zharmonizowanych, aby zapewnić sprawne stosowanie określonych w niniejszym rozporządzeniu ograniczeń dotyczących wprowadzania do obrotu. Państwa członkowskie powinny zapewnić aktualizację krajowych norm bezpieczeństwa i przepisów budowlanych w celu odzwierciedlenia odpowiednich norm międzynarodowych i europejskich, w tym norm Międzynarodowej Komisji Elektrotechnicznej IEC 60335-2-89 i IEC 60335-2-40.
(20) W produkcji inhalatorów ciśnieniowych z dozownikiem do podawania składników farmaceutycznych wykorzystuje się znaczną część wszystkich HFC zużywanych obecnie w Unii. Dostępne są alternatywne opcje, niedawno opracowane przez przemysł, które obejmują inhalatory ciśnieniowe z dozownikiem wykorzystujące jako propelent fluorowane gazy cieplarniane o niższym GWP. W niniejszym rozporządzeniu włączono sektor inhalatorów ciśnieniowych z dozownikiem do systemu kontyngentów HFC, zachęcając w ten sposób przemysł do szukania czystszych alternatyw. W celu umożliwienia płynnej transformacji mechanizm kontyngentów przewidziany dla sektora inhalatorów ciśnieniowych z dozownikiem na lata 2025-2026 zagwarantuje pełne kontyngenty odpowiadające aktualnemu udziałowi tego sektora w rynku, a pełny poziom redukcji, taki jak w pozostałych sektorach objętych systemem kontyngentów, zostanie osiągnięty dopiero w 2030 r. HFC stosowane jako propelent w inhalatorach ciśnieniowych z dozownikiem mają kluczowe znaczenie dla zdrowia pacjentów cierpiących na choroby układu oddechowego, takie jak astma i przewlekła obturacyjna choroba płuc. Inhalatory ciśnieniowe z dozownikiem są produktami medycznymi podlegającymi rygorystycznym ocenom, w tym badaniom klinicznym, w celu zapewnienia bezpieczeństwa pacjentów. Współpraca między Komisją, właściwymi organami w państwach członkowskich i Europejską Agencją Leków powinna ułatwić sprawne zatwierdzanie inhalatorów ciśnieniowych z dozownikiem wykorzystujących fluorowane gazy cieplarniane o niskim GWP oraz rozwiązania alternatywne wobec fluorowanych gazów cieplarnianych, a tym samym zapewnić przejście na czystsze rozwiązania.
(21) Jeżeli odpowiednie technicznie rozwiązania alternatywne są dostępne i zgodne z unijną polityką konkurencji, należy zakazać wprowadzania do użytku nowych rozdzielnic elektrycznych zawierających dane fluorowane gazy cieplarniane. Jeżeli konieczna jest rozbudowa istniejących urządzeń elektrycznych, można dodać dodatkowy przedział gazowy lub przedziały gazowe z fluorowanymi gazami cieplarnianymi o takim samym GWP jak istniejące przedziały gazowe, o ile zastosowanie technologii wykorzystującej fluorowane gazy cieplarniane o niższym GWP wiązałoby się z wymianą całego urządzenia elektrycznego.
(22) Aby ograniczyć potrzebę produkcji pierwotnego heksafluorku siarki (SF6), należy zwiększyć zdolność do regeneracji SF6 z istniejących urządzeń. O ile nie zagraża to bezpiecznemu funkcjonowaniu sieci elektrycznych i elektrowni, należy unikać stosowania pierwotnego SF6 w rozdzielnicach elektrycznych, jeżeli jest to możliwe do wykonania pod względem technicznym i jeżeli dostępny jest SF6 po regeneracji lub z recyklingu.
(23) Aby ograniczyć pośredni wpływ eksploatacji urządzeń chłodniczych i klimatyzacyjnych oraz pomp ciepła na klimat, należy w dalszym ciągu stosować maksymalne zużycie energii takich urządzeń określone w odpowiednich środkach wykonawczych przyjętych na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE 11 jako podstawę do wyłączenia określonych rodzajów urządzeń z zakazu stosowania fluorowanych gazów cieplarnianych.
(24) Należy zakazać stosowania pojemników na fluorowane gazy cieplarniane nienadających się do ponownego napełnienia, ponieważ po opróżnieniu tych pojemników nieuchronnie pozostaje w nich pewna ilość czynnika chłodniczego, który następnie jest uwalniany do atmosfery. W niniejszym rozporządzeniu należy zakazać ich wywozu, przywozu, wprowadzania do obrotu, późniejszych dostaw lub udostępniania na rynku oraz stosowania, z wyjątkiem zastosowań laboratoryjnych i analitycznych. Aby zapewnić ponowne napełnianie i niewyrzucanie pojemników na fluorowane gazy cieplarniane nadających się do ponownego napełniania, należy wymagać od podmiotów, aby przy wprowadzaniu do obrotu przedstawiali deklarację zgodności potwierdzającą, że zorganizowany jest zwrot pojemników nadających się do ponownego napełnienia w celu ich ponownego napełnienia.
(25) Zgodnie z poprawką z Kigali zakazany jest wywóz HFC z państw będących stronami Protokołu do państw niebędą- cych jego stronami. Taki zakaz jest ważnym krokiem w kierunku stopniowego wycofywania HFC. Niektóre strony Protokołu uważają jednak, że zakaz ten nie wystarcza, aby rozwiązać problemy środowiskowe związane z wywozem HFC. Niektóre kraje rozwijające się będące stronami Protokołu poruszyły problem wywozu na ich rynki przez inne strony nieefektywnych urządzeń chłodniczych i klimatyzacyjnych, wykorzystujących przestarzałe czynniki chłodnicze i czynniki chłodnicze o wysokim GWP, przez co bardziej potrzebne staje się serwisowanie. Taka sytuacja jest szczególnie problematyczna w krajach rozwijających się o ograniczonych zasobach i zdolnościach do ograniczania emisji i do odzysku, a także w przypadku używanego sprzętu o krótkim przewidywanym okresie eksploatacji oraz nowego sprzętu, który jest w użytku, lecz którego okres eksploatacji dobiega końca. W ramach globalnych wysiłków Unii na rzecz łagodzenia zmiany klimatu, z myślą o wspieraniu realizacji celów Protokołu i zgodnie z tym, co przewidziano już w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1005/2009 12 , należy zakazać wywozu niektórych używanych i nowych urządzeń, które zawierają fluorowane gazy cieplarniane o wysokim GWP lub których działanie jest od nich zależne. Ten zakaz wywozu powinien mieć zastosowanie wyłącznie w przypadkach, gdy urządzenia podlegają zakazowi na podstawie załącznika IV, a jednocześnie spełniają wymogi określone w art. 22 ust. 3.
(26) Aby ułatwić egzekwowanie zakazów dotyczących wprowadzania do obrotu i ograniczeń dotyczących produktów i urządzeń, które zawierają fluorowane gazy cieplarniane lub których działanie jest zależne od tych gazów, w tym gdy są one wprowadzane do obrotu w pojemnikach, istotne jest ustanowienie niezbędnych wymogów dotyczących etykietowania takich towarów.
(27) Desfluran - bardzo silny gaz cieplarniany - jest uwalniany, gdy stosuje się go jako wziewny środek znieczulający. Ponieważ istnieją rozwiązania alternatywne o słabszym działaniu cieplarnianym, stosowanie desfluranu powinno być dozwolone tylko wtedy, gdy z rozwiązań tych nie można skorzystać z przyczyn medycznych. Jeżeli zastosowanie ma odstępstwo zezwalające na stosowanie desfluranu, powinien on być wychwytywany, podobnie jak wszystkie inne gazy, a zakład opieki zdrowotnej powinien przechowywać dowody wskazujące uzasadnienie medyczne odstępstwa.
(28) Aby wdrożyć Protokół, w tym osiągnąć stopniowe ograniczanie ilości HFC, Komisja powinna nadal przydzielać poszczególnym producentom i importerom kontyngenty na wprowadzanie HFC do obrotu, zapewniając, aby nie został przekroczony całkowity limit ilościowy dozwolony na podstawie Protokołu. W drodze wyjątku Komisja powinna mieć możliwość zwolnienia na okres do 4 lat z wymogów kontyngentów HFC do wykorzystania w szczególnych zastosowaniach lub szczególnych kategoriach produktów lub urządzeń. Powinno być możliwe przedłużenie tego zwolnienia, jeżeli po ocenie nowego uzasadnionego wniosku o zwolnienie Komisja stwierdzi w drodze procedury komitetowej, że nadal brakuje rozwiązań alternatywnych. Aby chronić integralność stopniowej redukcji ilości HFC wprowadzanych do obrotu, należy w dalszym ciągu wliczać do systemu kontyngentów HFC zawarte w urządzeniach.
(29) Początkowo obliczenia wartości odniesienia i przydziału kontyngentów poszczególnym producentom i importerom były oparte na podstawie ilości HFC, które zgłosili oni jako wprowadzone do obrotu w okresie odniesienia 2009-2012. Aby jednak nie wykluczać podmiotów z wchodzenia na rynek lub rozszerzania działalności, należy zarezerwować mniejszą część całkowitego maksymalnego limitu ilościowego dla producentów i importerów, którzy wcześniej nie wprowadzali HFC do obrotu, oraz dla producentów i importerów, którzy posiadają wartość odniesienia i chcieliby zwiększyć swój przydział kontyngentu.
(30) Komisja powinna zapewnić, przez przeliczanie wartości odniesienia i kontyngentów przynajmniej co 3 lata, aby podmioty mogły kontynuować swoją działalność na podstawie średnich wielkości wprowadzonych do obrotu w ostatnich latach, co obejmuje również podmioty, które nie posiadały wcześniej wartości odniesienia.
(31) W imieniu Unii Komisja corocznie składa Sekretariatowi Ozonowemu sprawozdania dotyczące przywozu i wywozu wodorofluorowęglowodorów kontrolowanych na podstawie Protokołu. Mimo iż państwa członkowskie odpowiadają za przekazywanie sprawozdań dotyczących produkcji i niszczenia wodorofluorowęglowodorów, Komisja powinna przedstawiać wstępne dane dotyczące tych działań, aby ułatwić Sekretariatowi Ozonowemu wczesne obliczanie zużycia w Unii, a także dane dotyczące emisji HFC-23. W razie braku powiadomień przedłużających stosowanie klauzuli dotyczącej regionalnej organizacji integracji gospodarczej Komisja powinna kontynuować sporządzanie sprawozdań rocznych, a jednocześnie zapewnić państwom członkowskim wystarczający czas na przegląd przekazanych przez siebie wstępnych danych w celu uniknięcia niespójności.
(32) Uwzględniając wartość rynkową przydzielonego kontyngentu, należy ustalić cenę jego przydziału. Pozwala to uniknąć dalszej fragmentacji rynku szkodliwej dla tych podmiotów, które potrzebują HFC i są już zależne od handlu HFC na rynku schyłkowym. Zakłada się, że podmioty, które nie zdecydują się na zadeklarowanie i opłacenie żadnego kontyngentu, do którego miałyby prawo w roku poprzedzającym lub w latach poprzedzających obliczenie wartości odniesienia, podjęły decyzję o opuszczeniu rynku, a więc nie uzyskują nowej wartości odniesienia. Część przychodów należy wykorzystać na pokrycie kosztów administracyjnych.
(33) Aby utrzymać elastyczność rynku HFC luzem, podmioty, dla których ustalono wartość odniesienia, powinny mieć możliwość przenoszenia kontyngentów na rzecz innych producentów lub importerów w Unii lub na rzecz innych producentów lub importerów, którzy są reprezentowani w Unii przez wyłącznego przedstawiciela.
(34) Komisja powinna utworzyć i obsługiwać centralnie tzw. portal fluorowanych gazów cieplarnianych, aby zarządzać kontyngentami na wprowadzanie HFC do obrotu, rejestrowaniem zainteresowanych podmiotów i sprawozdawczością dotyczącą wszystkich substancji i urządzeń wprowadzanych do obrotu, w szczególności gdy urządzenia te są fabrycznie napełniane HFC i nie zostały wprowadzone do obrotu przed napełnieniem. W celu zapewnienia, aby na portalu fluorowanych gazów cieplarnianych mogli się rejestrować wyłącznie rzeczywiste podmioty handlujące, należy ustanowić specjalne warunki. Ważna rejestracja na portalu fluorowanych gazów cieplarnianych powinna stanowić licencję, której posiadanie stanowi podstawowy wymóg wynikający z Protokołu w odniesieniu do monitorowania handlu HFC i zapobiegania nielegalnej działalności w tym zakresie.
(35) Aby zapewnić automatyczne kontrole celne w czasie rzeczywistym na poziomie wysyłki, a także elektroniczną wymianę i przechowywanie informacji przedstawionych organom celnym na temat wszystkich wysyłek fluorowanych gazów cieplarnianych, oraz produktów i urządzeń objętych zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia, które są przedstawiane organom celnym w państwach członkowskich (zwanym dalej "organami celnymi") należy ustanowić wzajemne połączenie portalu fluorowanych gazów cieplarnianych z unijnym środowiskiem jednego okienka w dziedzinie ceł ustanowionym rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2399 13 .
(36) Aby umożliwić monitorowanie skuteczności niniejszego rozporządzenia, zakres obowiązków sprawozdawczych należy rozszerzyć na inne substancje fluorowane, które charakteryzują się znaczącym GWP lub co do których zachodzi prawdopodobieństwo, że zastępują stosowanie fluorowanych gazów cieplarnianych. Z tego samego powodu niszczenie fluorowanych gazów cieplarnianych oraz przywóz do Unii tych gazów zawartych w produktach i urządzeniach powinny również podlegać obowiązkowi sprawozdawczemu. Należy określić progi de minimis, aby uniknąć wszelkich nieproporcjonalnych obciążeń administracyjnych, w szczególności w przypadku mikroprzedsię- biorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw zdefiniowanych w załączniku do zalecenia Komisji 2003/361/WE 14 , jeżeli nie prowadzi to do niezgodności z Protokołem.
(37) Aby zapewnić dokładność sprawozdań dotyczących znacznych ilości substancji i uwzględnianie ilości HFC, którymi urządzenia są fabrycznie napełnione, w unijnym systemie kontyngentów, powinna być wymagana weryfikacja przez niezależne osoby trzecie.
(38) Stosowanie spójnych danych wysokiej jakości na potrzeby sprawozdawczości w zakresie emisji fluorowanych gazów cieplarnianych jest istotne, aby zapewnić jakość sprawozdawczości w zakresie emisji na podstawie porozumienia paryskiego. Ustanowienie przez państwa członkowskie systemów składania sprawozdań w zakresie emisji fluorowanych gazów cieplarnianych zapewniłoby spójność z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1999 15 . Gromadzenie przez podmioty danych dotyczących wycieków fluorowanych gazów cieplarnianych z urządzeń na podstawie niniejszego rozporządzenia mogłoby znacznie usprawnić te systemy składania sprawozdań w zakresie emisji. Powinno to również prowadzić do lepszego szacowania emisji fluorowanych gazów cieplarnianych w krajowych inwentaryzacjach gazów cieplarnianych.
(39) Aby ułatwić kontrole celne, należy określić informacje, które mają być przekazywane organom celnym w przypadkach przywozu lub wywozu gazów, produktów i urządzeń objętych zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia, a także należy określić zadania organów celnych i, w stosownych przypadkach, organów nadzoru rynku, w przypadku gdy wdrażają one zakazy i ograniczenia dotyczące przywozu lub wywozu tych substancji, produktów i urządzeń. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1020 16 , które zawiera przepisy dotyczące nadzoru rynku i kontroli produktów wprowadzanych na rynek Unii, ma zastosowanie do substancji, produktów i urządzeń objętych zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia w zakresie, w jakim nie istnieją przepisy szczegółowe regulujące bardziej szczegółowo określone aspekty nadzoru rynku i egzekwowania przepisów. Jeżeli w niniejszym rozporządzeniu ustanawia się przepisy szczególne, na przykład dotyczące kontroli celnych, te bardziej szczegółowe przepisy mają pierwszeństwo i uzupełniają w ten sposób przepisy określone w rozporządzeniu (UE) 2019/1020. Aby zapewnić ochronę środowiska, niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie do wszystkich form dostaw fluorowanych gazów cieplarnianych objętych zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia, w tym do sprzedaży na odległość, o której mowa w art. 6 rozporządzenia (UE) 2019/1020.
(40) Właściwe organy państw członkowskich powinny wprowadzić wszelkie niezbędne środki, w tym konfiskatę i zajęcie, aby zapobiegać niezgodnemu z prawem wprowadzaniu do Unii lub wyprowadzaniu z Unii gazów i produktów lub urządzeń objętych zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia. W każdym razie należy zakazać ponownego wywozu gazów, produktów lub urządzeń przywożonych niezgodnie z prawem, objętych zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia.
(41) Państwa członkowskie powinny zapewnić, aby pracownicy urzędu celnego lub inne upoważnione osoby zgodnie z przepisami krajowymi przeprowadzający kontrole na podstawie niniejszego rozporządzenia posiadali odpowiednie zasoby i wiedzę, na przykład przez oferowanie im szkoleń, oraz byli w wystarczającym stopniu przygotowani do zajmowania się przypadkami nielegalnego handlu gazami, produktami i urządzeniami objętymi zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia. Państwa członkowskie powinny wyznaczyć urzędy celne lub inne miejsca, które spełniają te warunki i w związku z tym są upoważnione do przeprowadzania kontroli celnych przywozu, wywozu i w przypadkach tranzytu.
(42) Współpraca i wymiana niezbędnych informacji między wszystkimi właściwymi organami państw członkowskich zaangażowanymi w wykonywanie niniejszego rozporządzenia, mianowicie organami celnymi, organami nadzoru rynku, organami ds. ochrony środowiska i wszelkimi innymi właściwymi organami odpowiedzialnymi za kontrolę, między państwami członkowskimi i z Komisją ma ogromne znaczenie dla zwalczania naruszeń niniejszego rozporządzenia, w szczególności nielegalnego handlu. Ze względu na poufny charakter wymiany informacji związanych z ryzykiem celnym należy w tym celu wykorzystywać system zarządzania ryzykiem celnym.
(43) W wykonywaniu zadań powierzonych Komisji na mocy niniejszego rozporządzenia oraz w celu promowania współpracy i odpowiedniej wymiany informacji między właściwymi organami a Komisją w przypadku kontroli zgodności i w przypadku nielegalnego handlu fluorowanymi gazami cieplarnianymi Komisja powinna skorzystać z pomocy Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) ustanowiony decyzją Komisji 1999/352/WE, EWWiS, Euratom 17 . OLAF powinien mieć dostęp do wszystkich niezbędnych informacji ułatwiających mu wykonywanie zadań.
(44) Począwszy od 2028 r. należy zakazać przywozu i wywozu HFC, a także produktów i urządzeń, które zawierają HFC lub których działanie jest zależne od tych gazów, z i do państw niebędących stroną Protokołu. Protokół przewiduje ten zakaz od 2033 r., a celem jego wcześniejszego wprowadzenia na mocy niniejszego rozporządzenia jest zapewnienie, aby globalne środki redukcji emisji HFC przewidziane w poprawce z Kigali przyniosły jak najszybciej oczekiwane korzyści dla klimatu.
(45) Państwa członkowskie powinny zapewnić, aby naruszenia niniejszego rozporządzenia przez podmioty podlegały skutecznym, proporcjonalnym i odstraszającym karom.
(46) Państwa członkowskie powinny mieć możliwość ustanowienia przepisów dotyczących sankcji karnych lub administracyjnych bądź obu tych rodzajów sankcji za to samo naruszenie. Jeżeli państwa członkowskie nakładają zarówno sankcje karne, jak i administracyjne za to samo naruszenie, sankcje te nie powinny prowadzić do naruszenia prawa do niebycia sądzonym ani karanym dwukrotnie w postępowaniu karnym za ten sam czyn zabroniony (ne bis in idem), zgodnie z wykładnią Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
(47) Właściwe organy państw członkowskich, w tym organy ds. ochrony środowiska, organy nadzoru rynku i organy celne, powinny przeprowadzać kontrole przy zastosowaniu podejścia opartego na analizie ryzyka, aby zapewnić zgodność z niniejszym rozporządzeniem. Takie podejście jest konieczne do ukierunkowania kontroli na te rodzaje działalności, które wiążą się z największym ryzykiem nielegalnego handlu fluorowanymi gazami cieplarnianymi objętymi zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia lub ich niezgodnego z prawem uwalniania. Ponadto właściwe organy powinny przeprowadzać kontrole, jeżeli dysponują dowodami lub innymi istotnymi informacjami dotyczącymi potencjalnych przypadków niezgodności. W stosownych przypadkach i w miarę możliwości informacje takie należy przekazywać organom celnym, aby organy te dokonały analizy ryzyka przed przeprowadzeniem kontroli zgodnie z art. 47 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 18 . W przypadku stwierdzenia przez właściwe organy naruszenia niniejszego rozporządzenia ważne jest zapewnienie, aby właściwe organy odpowiedzialne za działania następcze po nałożeniu kar były o nich informowane, tak aby mogły w razie potrzeby dokonać ich egzekucji.
(48) Sygnaliści mogą zwracać uwagę właściwych organów państw członkowskich na informacje, co może pomóc tym organom w wykrywaniu naruszeń niniejszego rozporządzenia oraz umożliwić im nakładanie kar. Należy zapewnić stworzenie odpowiednich warunków umożliwiających sygnalistom ostrzeganie właściwych organów o faktycznych lub potencjalnych naruszeniach niniejszego rozporządzenia oraz skutecznie chroniących sygnalistów przed działaniami odwetowymi. W tym celu należy przewidzieć, że do zgłaszania naruszeń niniejszego rozporządzenia oraz do ochrony osób zgłaszających takie naruszenia zastosowanie ma dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937 19 .
(49) Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej zadaniem sądów państw członkowskich jest zapewnienie ochrony sądowej praw osób na mocy prawa Unii. Ponadto art. 19 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) zobowiązuje państwa członkowskie do ustanowienia środków niezbędnych do zapewnienia skutecznej ochrony prawnej w dziedzinach objętych prawem Unii. W związku z tym państwa członkowskie powinny zapewnić społeczeństwu, w tym osobom fizycznym lub prawnym, dostęp do wymiaru sprawiedliwości zgodnie z zobowiązaniami, które państwa członkowskie podjęły na podstawie Konwencji o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska z dnia 25 czerwca 1998 r. 20 (zwanej dalej "konwencją z Aarhus").
(50) Komisja powinna ustanowić tzw. forum konsultacyjne. Forum konsultacyjne powinno zapewnić wyważony udział przedstawicieli państw członkowskich i przedstawicieli odpowiednich zainteresowanych stron, w tym organizacji środowiskowych, przedstawicieli stowarzyszeń pracowników opieki zdrowotnej i pacjentów, a także przedstawicieli producentów, operatorów i osób posiadających certyfikat. W forum konsultacyjnym powinna uczestniczyć, w stosownych przypadkach, Europejska Agencja Leków.
(51) W celu zwiększenia pewności prawa stosowanie, na podstawie niniejszego rozporządzenia, dyrektywy (UE) 2019/1937 do zgłaszania naruszeń niniejszego rozporządzenia oraz do ochrony osób zgłaszających takie naruszenia, powinno być odzwierciedlone w dyrektywie (UE) 2019/1937. Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik do dyrektywy (UE) 2019/1937. Do państw członkowskich należy zapewnienie, aby zmiana ta znalazła odzwierciedlenie w ich krajowych środkach transpozycji przyjętych zgodnie z tą dyrektywą, chociaż ani zmiana, ani przyjęcie krajowych środków transpozycji nie stanowią warunku stosowania dyrektywy (UE) 2019/1937 do zgłaszania naruszeń niniejszego rozporządzenia i do ochrony osób zgłaszających takie naruszenia.
(52) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do:
- dowodów, które należy przedstawić, dotyczących niszczenia lub odzysku trifluorometanu będącego produktem ubocznym podczas produkcji innych substancji fluorowanych;
- wymogów dotyczących kontroli szczelności;
- formatu, tworzenia i prowadzenia dokumentacji;
- minimalnych wymogów w zakresie programów certyfikacji i zaświadczeń o odbytym szkoleniu oraz formatu powiadomienia o programach certyfikacji i szkolenia;
- wymogów dotyczących włączenia elementów istotnych dla wiążących ustaleń, które należy zawrzeć w deklaracji zgodności zawierającej dowody na to, że możliwy jest zwrot do ponownego napełnienia nadających się do tego pojemników;
- ograniczonych czasowo zwolnień dotyczących produktów i urządzeń objętych zakazami wprowadzania do obrotu lub oddawania do użytku rozdzielnic elektrycznych;
- formatu etykiet;
- ograniczonych czasowo wyłączeń spod zakazów konserwacji lub serwisowania dotyczących stosowania HFC o określonych wartościach GWP w urządzeniach chłodniczych i klimatyzacyjnych oraz pompach ciepła;
- określania praw do produkcji w odniesieniu do producentów HFC;
- określania wartości odniesienia dla producentów i importerów dotyczących wprowadzania HFC do obrotu;
- szczegółowych ustaleń dotyczących płatności należnej kwoty;
- szczegółowych ustaleń dotyczących deklaracji zgodności odnoszących się do fabrycznie napełnionych urządzeń i ich weryfikacji, a także do akredytacji weryfikatorów;
- sprawnego funkcjonowania portalu fluorowanych gazów cieplarnianych i jego zgodności z unijnym środowiskiem jednego okienka w dziedzinie ceł;
- wyłączeń spod zakazów wywozu niektórych produktów i urządzeń;
- autoryzacji handlu z podmiotami nieobjętymi Protokołem; oraz
- szczegółów weryfikacji sprawozdań i akredytacji audytorów i formatu przedkładania sprawozdań.
Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 21 .
(53) W celu uzupełnienia lub zmiany niektórych elementów niniejszego rozporządzenia innych niż istotne należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) w odniesieniu do:
- ustanowienia wykazu produktów i urządzeń, w przypadku których odzysk fluorowanych gazów cieplarnianych lub ich niszczenie są możliwe do wykonania pod względem technicznym i ekonomicznym, oraz określenia technologii, które należy stosować;
- wymogów dotyczących etykietowania określonych w art. 12 ust. 4-14, w stosownych przypadkach, z uwagi na rozwój handlowy lub technologiczny;
- wyłączenia z wymogów dotyczących kontyngentów w odniesieniu do HFC zgodnie z decyzjami stron Protokołu;
- kwot należnych za przydział kontyngentów oraz mechanizmu przydziału pozostałych kontyngentów w celu zrekompensowania inflacji;
- załącznika VII w celu umożliwienia wprowadzania do obrotu pewnej ilości fluorowanych gazów cieplarnianych wymienionych w załączniku I, dodatkowo w stosunku do kontyngentów na podstawie załącznika VII;
- kryteriów, które właściwe organy państw członkowskich muszą uwzględniać podczas kontroli;
- podlegających kontroli wymogów dotyczących monitorowania substancji oraz produktów i urządzeń objętych procedurą czasowego składowania lub procedurą celną;
- metod śledzenia fluorowanych gazów cieplarnianych wprowadzonych do obrotu;
- przepisów mających zastosowanie do dopuszczenia do swobodnego obrotu i do wywozu produktów i urządzeń przywożonych z i wywożonych do dowolnego państwa lub dowolnej regionalnej organizacji integracji gospodarczej;
- aktualizacji współczynników globalnego ocieplenia cechujących gazy zawarte w wykazach; oraz
- wykazu gazów w załącznikach I, II i III, jeżeli zespoły ds. oceny ustanowione w Protokole lub inne organy o równoważnym statusie stwierdzą, że te gazy mają znaczący wpływ na klimat i jeżeli takie gazy są wywożone, przywożone, produkowane lub wprowadzane do obrotu w znaczących ilościach.
Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa 22 . W szczególności, aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udział na równych zasadach w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.
(54) Kwestie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez państwa członkowskie reguluje rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 23 , a kwestie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez Komisję reguluje rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 24 , w szczególności w odniesieniu do wymogów dotyczących poufności i bezpieczeństwa przetwarzania, przekazywania danych osobowych z Komisji do państw członkowskich, zgodności przetwarzania z prawem oraz praw osób, których dane dotyczą, do informacji, dostępu do swoich danych osobowych oraz ich sprostowania.
(55) Zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/1725 skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, który przedłożył uwagi formalne dnia 23 maja 2022 r.
(56) Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia - a mianowicie zapobieżenie dodatkowym emisjom fluorowanych gazów cieplarnianych, a tym samym przyczynienie się do realizacji celów klimatycznych Unii i do zapewnienia zgodności z Protokołem w zakresie obowiązków dotyczących wodorofluorowęglowodorów - nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na transgraniczny charakter poruszanych problemów środowiskowych i skutki niniejszego rozporządzenia dla handlu wewnątrzunijnego i zewnętrznego możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 TUE. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.
(57) Do rozporządzenia (UE) nr 517/2014 należy wprowadzić szereg zmian. Dla celów jasności rozporządzenie to należy uchylić i zastąpić niniejszym rozporządzeniem,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
