a także mając na uwadze, co następuje:(1) W dyrektywie 2009/125/WE nakłada się na Komisję obowiązek określenia wymogów dotyczących ekoprojektu dla produktów związanych z energią, których wielkość sprzedaży i handlu jest znacząca, które mają znaczący wpływ na środowisko i których wpływ na środowisko można znacznie ograniczyć bez powodowania nadmiernych kosztów.
(2) Zgodnie z wnioskiem dotyczącym zmienionej dyrektywy w sprawie efektywności energetycznej 2 państwa członkowskie są zobowiązane do dalszego rozwijania krajowych planów w dziedzinie energii i klimatu, o których mowa w art. 4 ust. 2, poprzez uwzględnienie środków mających na celu zmniejszenie ogólnego zużycia energii w Unii o co najmniej 9 % do 2030 r. w porównaniu ze scenariuszem odniesienia na 2020 r. W tym kontekście przepisy dotyczące ekoprojektu i etykietowania energetycznego produktów stanowią dla Unii najważniejsze sposoby osiągnięcia celów w zakresie energii i obniżenia emisyjności.
(3) Plan prac w zakresie ekoprojektu i etykietowania energetycznego na lata 2022-2024 3 obejmuje miejscowe ogrzewacze pomieszczeń wśród grup produktów, w odniesieniu do których wymogi dotyczące ekoprojektu i etykietowania energetycznego mają zostać poddane przeglądowi lub oczekuje się, że zostaną poddane przeglądowi przed końcem 2025 r.
(4) Szacuje się, że środki przewidziane w planie prac w zakresie ekoprojektu i etykietowania energetycznego na lata 2022-2024 mogą potencjalnie przynieść do 2030 r. roczne oszczędności energii końcowej wynoszące ponad 170 TWh. Odpowiada to redukcji emisji gazów cieplarnianych o około 24 mln ton rocznie do 2030 r. Miejscowe ogrzewacze pomieszczeń mogą przynieść oszczędności energii elektrycznej na poziomie 11 TWh rocznie do 2030 r.
(5) W rozporządzeniu (UE) 2015/1188 4 Komisja ustanowiła wymogi dotyczące ekoprojektu dla miejscowych ogrzewaczy pomieszczeń. Zgodnie z art. 7 tego rozporządzenia Komisja dokonała jego przeglądu i przeanalizowała techniczne, środowiskowe i ekonomiczne aspekty miejscowych ogrzewaczy pomieszczeń, jak również rzeczywiste zachowanie użytkowników końcowych. Wyniki przeglądu opublikowano i zaprezentowano forum konsultacyjnemu ustanowionemu na podstawie art. 18 dyrektywy 2009/125/WE.
(6) Z badania przeglądowego wynika, że środki dotyczące ekoprojektu przewidziane w rozporządzeniu (UE) 2015/1188 w znacznym stopniu przyczyniły się do zmniejszenia zużycia energii i redukcji emisji gazów cieplarnianych. Bez dalszych działań regulacyjnych nastąpi jednak stagnacja oszczędności energii po 2030 r. Aspekty środowiskowe miejscowych ogrzewaczy pomieszczeń, uznane w badaniu przeglądowym za istotne do celów rozporządzenia (UE) 2015/1188, to: zużycie energii w fazie użytkowania, wytwarzanie odpadów po zakończeniu eksploatacji oraz emisje do powietrza i wody w fazie produkcji (w związku z wydobyciem i przetwarzaniem surowców).
(7) Roczne zużycie energii przez miejscowe ogrzewacze pomieszczeń w 2020 r. wyniosło 200 TWh/rok, co odpowiada 1,7 % całkowitego zużycia energii końcowej w Unii i 4 % końcowego zużycia energii w gospodarstwach domowych i usługach. Szacuje się, że prognozowane zużycie energii przez miejscowe ogrzewacze pomieszczeń w dotychczasowym scenariuszu postępowania zmniejszy się do 140 TWh rocznie w 2030 r. Spadek ten można przyspieszyć, jeżeli obowiązujące wymogi dotyczące ekoprojektu zostaną zaktualizowane.
(8) Komisja oceniła wpływ różnych wariantów strategicznych mających na celu zmniejszenie zużycia energii przez miejscowe ogrzewacze pomieszczeń, począwszy od 2025 r. Jak wynika z oceny skutków, nowe środki dotyczące ekoprojektu mogłyby przyczynić się do zmniejszenia zużycia energii i redukcji emisji gazów cieplarnianych odpowiednio o 23 TWh rocznie i 1,8 Mt ekwiwalentu CO2 rocznie do 2030 r.
(9) W związku z tym konieczne jest wyjaśnienie i rozszerzenie zakresu rozporządzenia (UE) 2015/1188 w celu wyeliminowania niejasności i zlikwidowania istniejących luk prawnych w odniesieniu do produktów, które zapewniają komfort cieplny, a zatem powinny zostać uznane za miejscowe ogrzewacze pomieszczeń. Biorąc pod uwagę ten cel, należy rozszerzyć definicję produktów objętych wyłączeniem, aby ograniczyć możliwość błędnej interpretacji. Deklaracja producenta, importera lub upoważnionego przedstawiciela dotycząca zamierzonego zastosowania produktu objętego wyłączeniem i jego projektu, jak wskazano w dokumentacji technicznej, powinna być ponadto spójna z opisem i definicją rodzajów produktów objętych wyłączeniem i nie powinna być sprzeczna z oświadczeniami marketingowymi ani innymi informacjami dostarczonymi przez producenta, importera lub upoważnionego przedstawiciela dołączonymi do danego produktu.
(10) Zakresem rozporządzenia należy objąć miejscowe ogrzewacze pomieszczeń wprowadzane do obrotu bez regulatora temperatury, w tym samoregulujące kable i maty grzejne. Przyniosłoby to oszczędności energii, a co bardzo ważne, wyeliminowałoby lukę prawną polegającą na tym, że miejscowe ogrzewacze pomieszczeń mogą być wprowadzane do obrotu bez regulatora albo z regulatorami, które są sprzedawane oddzielnie, aby obejść wymogi dotyczące eko- projektu.
(11) W celu uwzględnienia odpowiednich rodzajów miejscowych ogrzewaczy pomieszczeń wprowadzanych do obrotu należy ustanowić wymogi dotyczące ekoprojektu dla następujących kategorii miejscowych ogrzewaczy pomieszczeń do użytku domowego: miejscowe ogrzewacze pomieszczeń z otwartą komorą spalania; miejscowe ogrzewacze pomieszczeń otwarte na przewód kominowy; miejscowe ogrzewacze pomieszczeń z zamkniętą komorą spalania i otwartym spalaniem; miejscowe ogrzewacze pomieszczeń ze zrównoważoną emisją spalin; elektryczne przenośne miejscowe ogrzewacze pomieszczeń; elektryczne nieprzenośne ogrzewacze pomieszczeń; elektryczne akumulacyjne ogrzewacze pomieszczeń; elektryczne podłogowe ogrzewacz pomieszczeń; elektryczne promienniki ciepła z widocznym elementem grzejnym; elektryczne przenośne promienniki ciepła z widocznym elementem grzejnym; ceramiczne promienniki podczerwieni; rurowe promienniki podczerwieni; grzejniki na ręczniki i ogrzewacze z emisją spalin do pomieszczenia.
(12) Nieprzenośne miejscowe ogrzewacze pomieszczeń i elektryczne promienniki ciepła z widocznym elementem grzejnym obejmują szeroki zakres produktów o różnej wielkości i mocy cieplnej. Należy ustanowić bardziej rygorystyczne wymogi dotyczące ekoprojektu dla produktów zapewniających większą moc cieplną, a tym samym zużywających więcej energii, w ramach tej samej kategorii produktów.
(13) Elektryczne promienniki ciepła z widocznym elementem grzejnym są wyposażone w elementy grzewcze pracujące w wysokich temperaturach, które to elementy mogą być dostępne z zewnątrz i w związku z tym mogą przypadkowo wejść w kontakt z elementami łatwopalnymi. W związku z tym elektryczne przenośne promienniki ciepła z widocznym elementem grzejnym, które mogą być przemieszczane z jednego miejsca do drugiego, powinny być obsługiwane wyłącznie ręcznie, a co za tym idzie nie powinny podlegać poziomom efektywności energetycznej wymagającym zainstalowania automatycznych regulatorów, umożliwiających samoczynne włączanie się i pozostawanie aktywnym bez interwencji człowieka.
(14) W celu zwiększenia reprezentatywności i istotności wymogów dotyczących ekoprojektu w odniesieniu do dostępnych na rynku miejscowych ogrzewaczy pomieszczeń do zastosowań komercyjnych ceramiczne promienniki podczerwieni i rurowe promienniki podczerwieni o mocy wynoszącej nie więcej niż 300 kW powinny podlegać wymogom niniejszego rozporządzenia.
(15) Regulatory wprowadzane do obrotu oddzielnie od miejscowych ogrzewaczy pomieszczeń powinny podlegać odpowiednim wymogom dotyczącym ekoprojektu, aby uniknąć osłabienia potencjału ekoprojektu w zakresie ograniczania zużycia energii.
(16) Grzejniki na ręczniki są przeznaczone nie tylko do podgrzewania lub suszenia ręczników. Mogą one również ogrzewać pomieszczenia, w których są umieszczone, przez co przyczyniają się do zwiększenia komfortu cieplnego, ponieważ służą jako miejscowe ogrzewacze pomieszczeń. Aby stworzyć równe warunki działania dla producentów niezależnie od tego, czy wprowadzają je do obrotu jako miejscowe ogrzewacze pomieszczeń, wszystkie takie produkty powinny podlegać wymogom dotyczącym ekoprojektu, co pozwoli zapewnić większą oszczędność energii.
(17) Główne zastosowanie grzejników na ręczniki zależy od mocy cieplnej produktu. Grzejniki na ręczniki o średniej lub wysokiej mocy cieplnej przyczyniałyby się do komfortu cieplnego, a zatem ogrzewanie lub suszenie ręczników stanowiłyby jedynie drugorzędne zastosowania, podczas gdy grzejniki na ręczniki o niskiej mocy cieplnej byłyby wykorzystywane głównie do ogrzewania lub suszenia ręczników, a jedynie niewielka ilość ciepła przyczyniałaby się do komfortu cieplnego. Poziom rygorystyczności wymogów dotyczących ekoprojektu powinien być zatem dostosowany do głównego zastosowania produktu, określonego na podstawie jego mocy cieplnej.
(18) W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2023/807 5 ustanowiono współczynnik energii pierwotnej dla energii elektrycznej wynoszący 1,9 (współczynnik konwersji), który ma zastosowanie w przypadku obliczania oszczędności energii w odniesieniu do energii pierwotnej na podstawie zużycia energii końcowej. Ten współczynnik energii pierwotnej powinien być stosowany przy obliczaniu sezonowej efektywności energetycznej ogrzewania pomieszczeń przez elektryczne miejscowe ogrzewacze pomieszczeń.
(19) Wszystkie tryby niskiego poboru mocy stosowane obecnie w miejscowych ogrzewaczach pomieszczeń generują dodatkowe zużycie energii. W niniejszym rozporządzeniu należy określić szczególne wymogi dotyczące ekopro- jektu dla trybów niskiego poboru mocy, w tym trybu bezczynności lub trybu czuwania przy podłączeniu do sieci, zarówno w odniesieniu do miejscowych ogrzewaczy pomieszczeń, jak i oddzielnych regulatorów.
(20) Bardziej rygorystyczne wymogi dotyczące trybów niskiego poboru mocy w przypadku miejscowych ogrzewaczy pomieszczeń i oddzielnych regulatorów powinny być stosowane równolegle z wymogami dotyczącymi zużycia energii w trybie wyłączenia na podstawie rozporządzenia Komisji (UE) 2023/826 6 .
(21) Środki dotyczące ekoprojektu powinny być wdrażane wyłącznie na poziomie Unii, ponieważ mają bezpośrednie zastosowanie do danego produktu, w związku z czym należy zapewnić ich jednolitość, aby uniknąć sytuacji, w której różne przepisy krajowe zagrażają rynkowi wewnętrznemu tego produktu.
(22) W opracowanym przez Komisję Planie działania dotyczącym gospodarki o obiegu zamkniętym 7 oraz w planie prac w zakresie ekoprojektu i etykietowania energetycznego na lata 2022-2024 podkreślono, jak istotne jest stosowanie ogólnych zasad ekoprojektu w celu wspierania przejścia na bardziej zasobooszczędną gospodarkę o obiegu zamkniętym. W niniejszym rozporządzeniu należy zatem ustanowić odpowiednie wymogi dotyczące obiegu zamkniętego zapewniające skuteczną naprawę produktów dzięki dostępności szeregu części zamiennych, określające maksymalny czas dostawy części zamiennych oraz precyzujące, jakie informacje dotyczące naprawy i konserwacji mają być przekazywane profesjonalnym serwisom naprawczym i użytkownikom końcowym. Miejscowe ogrzewacze pomieszczeń powinny być również projektowane w sposób ułatwiający odzyskiwanie materiałów i komponentów.
(23) Okres przejściowy na wprowadzenie nowych wymogów dotyczących ekoprojektu powinien wystarczyć producentom na dostosowanie miejscowych ogrzewaczy pomieszczeń do tych wymogów. Okres ten powinien uwzględniać ewentualny wpływ na koszty ponoszone przez producentów, w szczególności przez małe i średnie przedsiębiorstwa, przy jednoczesnym zapewnieniu osiągnięcia celów niniejszego rozporządzenia.
(24) Zasadnicze charakterystyki miejscowych ogrzewaczy pomieszczeń w odniesieniu do ekoprojektu powinny być mierzone i obliczane przy użyciu wiarygodnych, dokładnych i odtwarzalnych metod pomiarowych i obliczeniowych, w tym - o ile są dostępne - zharmonizowanych norm przyjętych na wniosek Komisji przez europejskie organizacje normalizacyjne zgodnie z procedurami określonymi w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1025/2012 8 . W przypadku braku zharmonizowanych norm do celów weryfikacji zgodności miejscowych ogrzewaczy pomieszczeń z niniejszym rozporządzeniem należy stosować metody przejściowe określone w załączniku IV. Z chwilą przyjęcia zharmonizowanych norm należy uchylić załącznik IV do niniejszego rozporządzenia.
(25) Obliczanie efektywności energetycznej miejscowych ogrzewaczy pomieszczeń w odniesieniu do strat i odzyskiwania mocy cieplnej za pomocą regulatorów powinno być reprezentatywne dla faktycznego efektu fizycznego występującego, gdy miejscowy ogrzewacz pomieszczeń jest aktywny. Straty i odzyskiwanie mocy cieplnej powinno się zatem obliczać na podstawie współczynników mnożących energię końcową, a nie odejmować od energii pierwotnej.
(26) Aby zapewnić skuteczność rozporządzenia i ochronę konsumentów, nie należy zezwalać na zmianę parametrów miejscowych ogrzewaczy pomieszczeń w warunkach badania w celu poprawy deklarowanych wartości w odniesieniu do ekoprojektu. Dotyczy to między innymi miejscowych ogrzewaczy pomieszczeń zaprojektowanych tak, aby były w stanie wykryć, że są badane, przez rozpoznanie warunków badania lub cyklu badania i automatycznie zmienić swoje działanie lub właściwości w odpowiedzi na nie, oraz miejscowych ogrzewaczy pomieszczeń domyślnie ustawionych tak, aby zmienić swoje działanie lub właściwości w czasie badania. Obejmuje to również zalecenie ręcznej modyfikacji miejscowego ogrzewacza pomieszczeń podczas przygotowań do badania, która zmienia jego zachowanie lub właściwości w czasie normalnego użytkowania. Z tych samych powodów aktualizacje oprogramowania miejscowych ogrzewaczy pomieszczeń nie powinny powodować pogorszenia deklarowanych właściwości.
(27) Aby zapewnić możliwość skutecznej naprawy urządzeń, profesjonalne serwisy naprawcze lub użytkownicy końcowi powinni mieć dostęp do szeregu części zamiennych. Również cena części zamiennych powinna być rozsądna i nie powinna zniechęcać do naprawy. W celu zapewnienia przejrzystości i zachęcenia do ustalania rozsądnych cen orientacyjna cena części zamiennych przed opodatkowaniem, podawana zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, powinna być dostępna na ogólnodostępnej stronie internetowej.
(28) Zgodnie z art. 8 ust. 2 dyrektywy 2009/125/WE w niniejszym rozporządzeniu należy określić mające zastosowanie procedury oceny zgodności.
(29) Aby ułatwić przeprowadzanie kontroli zgodności, producenci powinni przekazywać informacje w dokumentacji technicznej określonej w załącznikach IV i V do dyrektywy 2009/125/WE, jeżeli dotyczą one wymogów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu.
(30) Oprócz prawnie wiążących wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu należy określić orientacyjne poziomy odniesienia dla najlepszych dostępnych technologii w celu zapewnienia szerokiego i łatwego dostępu do informacji dotyczących ekologiczności cyklu życia miejscowych ogrzewaczy pomieszczeń.
(31) Niniejsze rozporządzenie należy poddać przeglądowi w celu oceny adekwatności jego przepisów do osiągnięcia jego celów oraz ich skuteczności w osiąganiu tych celów. Harmonogram tego przeglądu powinien zapewnić możliwość zastosowania wszystkich przepisów i wywarcia przez nie wpływu na rynek.
(32) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na podstawie art. 19 ust. 1 dyrektywy 2009/125/WE,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: