(C/2024/7018)Język postępowania: rumuński
(Dz.U.UE C z dnia 2 grudnia 2024 r.)
Sąd odsyłający
Curtea de Apel Cluj
Strony w postępowaniu głównym
Strona inicjująca postępowanie przed sądem odsyłającym: Ecoserv SRL, za pośrednictwem Transilvania Master Insolv IPURL, syndyka masy upadłości
Druga strona postępowania: Directia Generała Regionala a Finantelor Publice Cluj, Administratia Judeteana a Finantelor Publice Bistrita-Nasaud, Serviciul Fiscal Orasenesc Nasaud
Pytania prejudycjalne
1) [C]zy zakres stosowania art. 8 ust. 1 lit. a) ppkt (i) dyrektywy Rady 2008/118/WE w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylającej dyrektywę 92/12/[EWG] 1 , w związku z art. 8 ust. 2 tej dyrektywy, dotyczącym pojęcia osoby zobowiązanej do zapłaty podatku akcyzowego, obejmuje również osobę prawną, która w celu uzyskania zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego prowadziła działalność w zakresie produkcji alkoholu etylowego w ramach procedury badań technicznych pod kontrolą miejscowego organu celnego [i] w której aktywach stwierdzono brak alkoholu etylowego o zawartości alkoholu 96,16 % w ilości 21 909 litrów?
2) [W przypadku gdy] po wydaniu decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego - w której ta osoba prawna została zobowiązana do zapłaty dodatkowego podatku akcyzowego i VAT od brakującej ilości alkoholu etylowego - a która nie została zaskarżona w trybie administracyjnym, w prawomocnym wyroku karnym stwierdzono, że jedyną osobą odpowiedzialną za spowodowanie szkody dla skarbu państwa jest faktyczny członek zarządu (dyrektor generalny) tej spółki, który w okresie od lutego do czerwca 2013 r., na podstawie tego samego zamiaru przestępnego, sprzedał poddany dwukrotnej rafinacji alkohol w ilości 21 909 litrów, należący do spółki, której był pracownikiem, za kwotę 219 090 lei rumuńskich (RON), popełniając przewidziane w art. 295 ust. 1 kodeksu karnego przestępstwo sprzeniewierzenia środków, i nie zaksięgował w księgach rachunkowych dochodów ze sprzedaży alkoholu, wyrządzając skarbowi państwa szkodę na kwotę 915 562,74 RON, co wypełnia znamiona przestępstwa oszustwa podatkowego przewidzianego w art. 9 ust. 1 lit. b) [i] ust. 2 ustawy nr 241/2005, czy nałożenie tych podatków również na osobę prawną w drodze decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego nr F-BN 77 z dnia 4 marca 2016 r., która to decyzja nie została zaskarżona w ramach postępowania przewidzianego w kodeksie postępowania podatkowego, stanowi poważny i oczywisty błąd w stosowaniu zharmonizowanego prawa Unii w dziedzinie podatku akcyzowego i VAT [...]?
3) Czy prawo Unii stoi na przeszkodzie temu, by w ramach sporu w sprawach podatkowych, dotyczącego podatku akcyzowego i VAT, sąd krajowy stosował zasadę powagi rzeczy osądzonej wyroku karnego, w przypadku gdy zastosowanie tej zasady stanowiłoby przeszkodę w uwzględnieniu przepisów prawa Unii w dziedzinie podatku akcyzowego i VAT, które przewidują również solidarną odpowiedzialność osoby prawnej, a które nie zostały zbadane przez sądy karne w prawomocnych wyrokach?
