Opinia Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego - Promowanie integracji społecznej osób z niepełnosprawnościami oraz osób o ograniczonej zdolności do pracy (opinia rozpoznawcza na wniosek prezydencji węgierskiej)

Opinia Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego
Promowanie integracji społecznej osób z niepełnosprawnościami oraz osób o ograniczonej zdolności do pracy (opinia rozpoznawcza na wniosek prezydencji węgierskiej)
(C/2024/6875)

Sprawozdawca: Pietro Vittorio BARBIERI
Doradca Carlo GIACOBINI (z ramienia sprawozdawcy)
Wniosek prezydencji węgierskiej w Radzie UE Pismo z 14.3.2024
Podstawa prawna Artykuł 304 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej
Sekcja odpowiedzialna Sekcja Zatrudnienia, Spraw Społecznych i Obywatelstwa
Data przyjęcia przez sekcję 4.9.2024
Wynik głosowania (za/przeciw/wstrzymało się) 86/0/2
Data przyjęcia na sesji plenarnej 18.9.2024
Sesja plenarna nr 590
Wynik głosowania (za/przeciw/ wstrzymało się) 213/0/1
1.
Wnioski i zalecenia

1.1. EKES wyraża zaniepokojenie utrzymującym się zjawiskiem wykluczenia z rynku pracy osób z niepełnospraw- nościami, z którego wynikają wszelkie formy zubożenia materialnego i niematerialnego. Negatywne skutki nasilają się wskutek różnic w traktowaniu kobiet i mężczyzn i dotyczą w większym stopniu osób, które mają poważniejszą niepełnosprawność.

1.2. Komitet ubolewa, że choć opracowywane są przepisy i strategie dotyczące włączenia osób z niepełnosprawnościami w rynek pracy - na szczeblu UE (Europejski filar praw socjalnych, europejska strategia na rzecz praw osób z niepełnospraw- nościami) oraz Organizacji Narodów Zjednoczonych (Konwencja o prawach osób niepełnosprawnych) - to wciąż występuje nagminnie zjawisko wykluczenia z rynku pracy. Istnieją również modele i rozwiązania takie jak zatrudnienie chronione, które pozornie mają sprzyjać zatrudnieniu, a są powodem wykluczenia ze ścieżek prowadzących do otwartego rynku pracy czy wręcz przyczyną segregacji.

1.3. EKES wzywa państwa członkowskie do propagowania strategii politycznych i środków ukierunkowanych przede wszystkim na stopniowe znoszenie modeli sprzecznych ze wspólnymi zasadami inkluzywności mającymi na celu zwiększenie dostępu do otwartego rynku pracy. Wyraża nadzieję, że Komisja poczyni odpowiednie kroki w celu realizacji powiązanych działań strategicznych przewidzianych w pakiecie dotyczącym zatrudnienia osób z niepełnosprawnościami.

1.4. EKES wzywa państwa członkowskie, by wśród innych pozytywnych działań, które należałoby podjąć, wznowiły lub zwiększyły zatrudnienie osób z niepełnosprawnościami, na przykład za pomocą wspólnego funduszu na rzecz racjonalnych usprawnień finansowanego przez prywatnych i publicznych pracodawców, którzy nie osiągają ustalonego pułapu, przynoszącego konkretne korzyści pracownikowi niepełnosprawnemu i przyczyniającego się do produktywności przedsiębiorstwa.

1.5. EKES uważa, że zachęty powiązane z pomocą państwa powinny być jednak uzależnione od poszanowania praw pracowników i zgodne z wytycznymi zawartymi w Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych oraz w strategii na rzecz praw osób z niepełnosprawnościami, a także z wytycznymi Komitetu ONZ ds. Praw Osób z Niepełnosprawnościami w dziedzinie pracy.

1.6. Komitet postuluje, by pozytywne środki na rzecz zatrudnienia obejmowały zarówno indywidualne, jak i zbiorowe zachęty do prowadzenia działalności na własny rachunek przez osoby z niepełnosprawnościami.

1.7. Chociaż EKES docenia opracowane dzięki pakietowi dotyczącemu zatrudnienia działania mające na celu ukierunkowanie i wsparcie w dziedzinie racjonalnych usprawnień, to podkreśla znaczne różnice w ich realizacji występujące w państwach członkowskich. Popiera jednolite i spójne prawne sankcjonowanie i stosowanie racjonalnych usprawnień oraz rozpowszechnienie przewodnika "Reasonable accommodation at work - Guidelines and good practices" [Racjonalne usprawnienia w pracy - wytyczne i dobre praktyki], który może przyczynić się do zwiększenia świadomości i do doskonalenia odpowiednich umiejętności.

1.8. EKES podkreśla potrzebę ustanowienia norm dotyczących tworzenia zestawień modeli, usług i świadczeń zapewnianych przez krajowe służby zatrudnienia, a także dotyczących ich porównywania na podstawie analizy porównawczej w celu wskazania dobrych praktyk opartych na rzeczywistych danych i wsparcia wzajemnego uczenia się.

1.9. Komitet apeluje o rozpoczęcie sporządzania specjalnego zestawienia danych ilościowych i jakościowych w celu nakreślenia zjawiska zatrudnienia chronionego i związanych z nim tendencji występujących na szczeblu UE i państw członkowskich.

1.10. Zgodnie z kierunkiem wytyczonym w przyjętej przez Parlament Europejski, Radę i Komisję Europejskiej deklaracji praw i zasad cyfrowych w cyfrowej dekadzie, począwszy od zasypania przepaści cyfrowej, Komitet zwraca uwagę, że rozwój technologii i sztucznej inteligencji (AI) może ułatwiać osobom z niepełnosprawnościami udział w otwartym rynku pracy. Wzywa do wspierania polityki sprzyjającej rozwijaniu znajomości tych technologii, związanych z nimi możliwości, ich dostępności i zrównoważoności gospodarczej.

2.
Uwagi ogólne

2.1. Zgodnie ze sprawozdaniem Dyrekcji Generalnej KE ds. Zatrudnienia, Spraw Społecznych i Włączenia Społecznego pt. "European comparative data on Europe 2020 and persons with disabilities - Labour market, education, poverty and health analysis and trends"[Europejskie dane porównawcze na temat strategii "Europa 2020" i osób z niepełnosprawnościami - analiza rynku pracy, kształcenia, ubóstwa i zdrowia oraz związane z nimi tendencje] 1  na szczeblu UE ma zatrudnienie około 51,3 % osób z niepełnosprawnościami w porównaniu z 75,6 % osób bez niepełnosprawności.

2.2. W tym samym sprawozdaniu stwierdzono, że na poziomie 27 państw UE z łącznej liczby 42,8 mln osób z niepełnosprawnościami w wieku 20-64 lat około 22 mln posiadają zatrudnienie.

2.3. W UE-27 stopa bezrobocia osób z niepełnosprawnościami w wieku 20-64 lat wynosi 17,3 % w porównaniu z 8,3 % osób bez niepełnosprawności w tej samej grupie wiekowej. Łączna stopa bezrobocia wynosi 9,5 %. Luka zatrudnieniowa występuje we wszystkich państwach członkowskich, choć w jej poziomie istnieją znaczne różnice: w Chorwacji wynosi 34 punkty procentowe, w Bułgarii - 37 punktów, a w Irlandii 44 punkty. Najmniejszą lukę w zatrudnieniu odnotowano natomiast we Włoszech (17 punktów), na Łotwie (18 punktów) i we Francji (18 punktów).

2.4. Kobiety z niepełnosprawnościami znajdują się w podwójnie niekorzystnej sytuacji. Współczynnik aktywności zawodowej osób z niepełnosprawnościami jest niższy niż w przypadku osób bez niepełnosprawności. Ponadto w przypadku kobiet z niepełnosprawnościami (59,1 %) jest on niższy niż w przypadku mężczyzn z niepełnosprawnościami (65,4 %).

2.5. Stopień niepełnosprawności jest odwrotnie proporcjonalny do współczynnika aktywności zawodowej. Współczynnik aktywności zawodowej osób bez niepełnosprawności, osób o umiarkowanym oraz o znacznym stopniu niepełnosprawności wynosi odpowiednio: 82,5 %, 69 % i 42,1 %. Zagrożenie ubóstwem finansowym rośnie wraz ze stopniem niepełnosprawności. W UE odsetek dotyczący tego zagrożenia wynosi 19,8 % w przypadku osób o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności w wieku 16 lat i powyżej w porównaniu z 24,4 % osób o znacznym stopniu niepełnosprawności.

2.6. Około 17,8 mln osób z niepełnosprawnościami żyje w gospodarstwach domowych zagrożonych ubóstwem finansowym.

2.7. W UE można zaobserwować lukę ubóstwa ze względu na płeć. Około 21,9 % kobiet z niepełnosprawnościami w wieku 16 lat i powyżej jest zagrożonych ubóstwem finansowym w porównaniu z 20,0 % mężczyzn z niepełnospraw- nościami w tej samej grupie wiekowej. W opinii z 2018 r. 2  EKES stwierdził, że zgodnie ze wskaźnikiem równouprawnienia płci opublikowanym w 2015 r. przez Europejski Instytut ds. Równości Kobiet i Mężczyzn (EIGE) jedynie 18,8 % kobiet z niepełnosprawnościami jest zatrudnionych w UE w porównaniu z 28,1 % mężczyzn z niepełnosprawnościami.

2.8. Punktem odniesienia dla równych szans zawodowych osób z niepełnosprawnościami jest dyrektywa Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiająca ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy 3 .

2.9. W szczególności art. 5 dyrektywy 2000/78/WE, dotyczący racjonalnych usprawnień dla osób z niepełnospraw- nościami, stanowi, że racjonalne usprawnienia są konieczne do zagwarantowania przestrzegania zasady równego traktowania osób z niepełnosprawnościami. Pracodawcy muszą w razie potrzeby przyjąć odpowiednie środki, by umożliwić osobie z niepełnosprawnościami dostęp do pracy, wykonywanie jej lub rozwój zawodowy, bądź szkolenie, o ile środki te nie nakładają na pracodawców nieproporcjonalnie wysokich obciążeń 4 .

2.10. KE odnotowuje w komunikacie w sprawie strategii na rzecz praw osób z niepełnosprawnościami na lata 2021-2030, że uczestnictwo w zatrudnieniu jest najlepszym sposobem na zapewnienie niezależności ekonomicznej i włączenia społecznego.

2.11. W strategii zauważa się, że drogowskaz w obszarze polityki zatrudnienia i polityki społecznej stanowi Europejski filar praw socjalnych. W zasadzie 17 filaru podkreśla się, że osobom z niepełnosprawnościami przysługują: prawo do otrzymywania wsparcia dochodu zapewniającego im godne życie; usługi, które pozwolą im na uczestnictwo w rynku pracy i w życiu społecznym, a także środowisko pracy dostosowane do ich potrzeb. Dochodzi do tego fakt, że UE podpisała Konwencję ONZ o prawach osób niepełnosprawnych, która stanowi dla Unii dodatkowy punkt odniesienia prawnego.

2.12. Z myślą o skuteczniejszej realizacji strategii europejskiej Komisja opublikowała w 2022 r. pakiet dotyczący zatrudnienia osób z niepełnosprawnościami, by poprawić ich integrację zawodową i wesprzeć państwa członkowskie w zapewnianiu im włączenia społecznego i niezależności ekonomicznej dzięki zatrudnieniu. Wskazała w tym pakiecie sześć kierunków działania:

- zwiększenie zdolności służb zatrudnienia i integracji 5 ,

- poprawianie perspektyw zatrudnienia poprzez działania pozytywne i zwalczanie stereotypów,

- zapewnianie racjonalnych usprawnień w miejscu pracy,

- utrzymywanie osób z niepełnosprawnościami w zatrudnieniu: zapobieganie niepełnosprawnościom związanym z chorobami przewlekłymi,

- gwarantowanie programów przekwalifikowania zawodowego w razie choroby lub wypadku,

- badanie możliwości tworzenia wysokiej jakości miejsc pracy w ramach zatrudnienia chronionego i ścieżek prowadzących do otwartego rynku pracy.

2.13. Co się tyczy zwłaszcza zjawiska zatrudnienia chronionego, w pakiecie dotyczącym zatrudnienia podkreśla się, że osoby z niepełnosprawnością - głównie o jej znacznym stopniu - pracują zazwyczaj w oparciu o alternatywne modele zatrudnienia. W państwach członkowskich przyjmuje się rozmaite programy, w związku z czym warunki pracy, prawa pracownicze i podejście do rozwoju kariery zawodowej również się różnią. Granica między programami rehabilitacji a terapią zajęciową czasami się zaciera. Chociaż szczegółowe dane ilościowe nie są jeszcze dostępne, to wskaźniki przechodzenia z alternatywnych form zatrudnienia do otwartego rynku pracy są zazwyczaj bardzo niskie.

2.14. Należy zauważyć, że pod pojęciem alternatywnych form zatrudnienia dla osób z niepełnosprawnościami najczęściej kryje się tzw. zatrudnienie chronione lub zakład pracy chronionej. Jedyna definicja prawna na szczeblu UE znajduje się w ogólnym rozporządzeniu w sprawie wyłączeń grupowych (rozporządzeniu (UE) nr 651/2014) 6 , zgodnie z którym jest to "zatrudnienie w przedsiębiorstwie, w którym co najmniej 30 % pracowników stanowią pracownicy niepełnosprawni". Na mocy tego rozporządzenia państwa członkowskie mogą udzielać wsparcia finansowego na ten model zatrudnienia w drodze wyjątku od pomocy państwa.

2.15. Jak przewidziano w pakiecie dotyczącym zatrudnienia, w maju 2024 r. opublikowano dokument "Reasonable accommodation at work - Guidelines and good practices"[Racjonalne usprawnienie w pracy - wytyczne i dobre praktyki] 7 , w którym przedstawiono wytyczne i sugestie dotyczące racjonalnych usprawnień w miejscu pracy zgodnie z dyrektywą nr 78/2000. Na początku publikacji zauważa się, że "każde z 27 państw członkowskich UE ma krajowe i regionalne przepisy transponujące i wdrażające dyrektywę w sprawie równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy, co oznacza również, że we wszystkich tych krajach pracodawcy są zobowiązani do zapewnienia racjonalnych usprawnień. Niemniej niektóre kraje stosują jedynie ogólne definicje racjonalnych usprawnień i nieproporcjonalnych obciążeń".

2.16. W tej samej publikacji stwierdza się, że "w większości krajów dostępne są dotacje, subsydia i wsparcie logistyczne na pokrycie kosztów niezbędnych do wprowadzenia racjonalnych usprawnień, a także dostępna jest pomoc w planowaniu i wdrażaniu. W jedenastu krajach UE pracodawcy zatrudniający osoby z niepełnosprawnościami na otwartym rynku pracy mogą korzystać z ulg podatkowych, a w trzynastu krajach - z ulg w zakresie składek na zabezpieczenie społeczne czy też ubezpieczenie zdrowotne. Większość krajów oferuje dopłaty do wynagrodzeń, aby zachęcić do zatrudniania osób z niepełnosprawnościami, i coraz powszechniej się z nich korzysta".

2.17. W opinii z 2021 r. 8  EKES z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji Europejskiej w sprawie strategii na lata 2021-2030, lecz "wyraża (...) zaniepokojenie złagodzeniem obowiązujących środków i twardych przepisów wdrażających strategię". Podkreśla ponadto, że "Komisja Europejska musi zdecydowanie nalegać na realizację celów wyznaczonych dla państw członkowskich, które określają, w jakim stopniu powinny one zmniejszyć do 2030 r. różnice w poziomie zatrudnienia między osobami z niepełnosprawnościami i tymi bez niepełnosprawności". Zwraca się o "wyznaczenie ambitnych celów, które umożliwią w jak największym stopniu zniesienie wszelkich różnic w zatrudnieniu, zwłaszcza w odniesieniu do zatrudnienia na otwartym rynku pracy".

2.18. W pakiecie dotyczącym zatrudnienia osób z niepełnosprawnościami Komisja Europejska kładzie nacisk na jedno z działań służących poprawie rynku pracy, a mianowicie na zwiększenie zdolności służb zatrudnienia i integracji. Przewiduje również zestaw narzędzi dla publicznych służb zatrudnienia zawierający zalecenia, informacje i porady na temat strategii i praktyk w sześciu obszarach: polityka wewnętrzna ukierunkowana na pracowników publicznych służb zatrudnienia, usługi, aktywne instrumenty rynku pracy, racjonalne usprawnienia, podnoszenie świadomości oraz partnerstwa.

3.
Praca a Konwencja ONZ o prawach osób niepełnosprawnych

3.1. Kwestia pracy i zatrudnienia osób z niepełnosprawnościami została poruszona w art. 27 Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych 9 . By wyjaśnić omówione w konwencji kwestie zatrudnienia oraz własną wykładnię zawartych w niej postanowień, Komitet ONZ ds. Praw Osób z Niepełnosprawnościami 9 września 2022 r. opublikował nowy komentarz ogólny nr 8 dotyczący prawa do pracy i zatrudnienia. W komentarzu sprecyzowano, w jaki sposób należy interpretować wiele postanowień konwencji dotyczących pracy i zatrudnienia. Te wytyczne pomagają państwom w sporządzaniu sprawozdań na temat warunków prawnych, politycznych i społeczno-gospodarczych, które wpływają na prawa osób z niepełnosprawnościami związane z pracą 10 .

3.2. Najważniejszą kwestią wyjaśnioną w komentarzu ogólnym nr 8 jest zatrudnienie chronione, a zwłaszcza naświetlenie, jaki rodzaj środowiska chronionego jest sprzeczny z konwencją. Wyjaśniono, że "art. 27 ust. 1 wyraźnie stanowi, że osoby z niepełnosprawnościami mają prawo do pracy, na zasadzie równości z innymi osobami; obejmuje to prawo do możliwości zarabiania na życie poprzez pracę swobodnie wybraną lub przyjętą na rynku pracy oraz w otwartym, integracyjnym i dostępnym dla osób z niepełnosprawnościami środowisku pracy". Te słowa wyraźnie wskazują, że segregacja w środowisku pracy jest niezgodna z prawem.

3.3. W komentarzu ogólnym uściśla się ponadto, że "segregacja pracowników, którzy są zatrudnieni w zakładzie pracy chronionej, obejmuje szereg różnych praktyk i doświadczeń posiadających przynajmniej niektóre z następujących cech:

a) odseparowanie osób z niepełnosprawnościami od otwartego, integracyjnego i dostępnego środowiska pracy;

b) organizacja w oparciu o pewne konkretne czynności, które uważa się za odpowiednie dla osób z niepełnosprawnościami;

c) koncentracja na podejściu medycznym i rehabilitacyjnym do niepełnosprawności oraz nacisk na nie;

d) brak skutecznego wsparcia dla przechodzenia do otwartego rynku pracy;

e) nierówność wynagrodzenia dla osób z niepełnos- prawnościami za pracę o tej samej wartości;

f) nierówność wynagrodzenia dla osób z niepełnosprawnościami w stosunku do innych osób;

g) zwyczajowy brak standardowych umów o pracę dla osób z niepełnosprawnościami, w związku z czym nie obejmują ich systemy zabezpieczenia społecznego".

3.4. Należy jednak zauważyć, że komentarz ogólny dopuszcza wyjątek od tej zasady, wyjaśniając, że "przedsiębiorstw zarządzanych i prowadzonych przez osoby z niepełnosprawnościami, w tym będących współwłasnością i kontrolowanych demokratycznie, nie można uznać za zakłady pracy chronionej, jeżeli gwarantują sprawiedliwe i korzystne warunki pracy na równych zasadach z innymi osobami".

3.5. Zgodnie z komentarzem ogólnym nr 8 do Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych - oddzielnych systemów zatrudniania "nie należy uznawać za stopniowy sposób realizacji prawa do pracy", gdyż to jest możliwe wyłącznie w przypadku "pracy swobodnie wybranej lub przyjętej na otwartym i integracyjnym rynku pracy".

4.
Od zatrudnienia chronionego do pracy sprzyjającej włączeniu społecznemu

4.1. EKES:

4.1.1. Odnotowuje, że choć Unia Europejska i Organizacja Narodów Zjednoczonych opracowują przepisy i wytyczne strategiczne dotyczące włączenia osób z niepełnosprawnościami w rynek pracy, to wciąż występuje nagminnie zjawisko wykluczenia z rynku pracy. Istnieją również modele i rozwiązania, które pozornie mają sprzyjać zatrudnieniu osób z niepełnosprawnościami, a są powodem ich wykluczenia czy wręcz segregacji bądź skazują je na zatrudnienie niewymagające kwalifikacji i nisko płatne.

4.1.2. Uważa, że różnica między inicjatywami naprawdę ukierunkowanymi na włączenie a zatrudnieniem chronionym i prowadzącym do segregacji polega głównie na zgodności z Konwencją o prawach osób niepełnosprawnych i strategią na rzecz praw osób z niepełnosprawnościami, na poszanowaniu praw pracowniczych oraz na dążeniu do przejścia do otwartego rynku pracy.

4.1.3. Jest zdania, że należy eliminować zatrudnienie chronione i segregację, o których mowa w komentarzu ogólnym nr 8 Komitetu ONZ ds. Praw Osób z Niepełnosprawnościami, wprowadzając kompleksowe kierunki polityki i środki mające na celu stopniowe zniesienie sprzecznych modeli oraz przyjmując włączające podejście zastosowane w Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych i strategii na rzecz praw osób z niepełnosprawnościami. Trzeba do tego wykorzystać procesy wzmacniania pozycji, szkolenia, doskonalenia kwalifikacji oraz - w razie potrzeby - wsparcia.

4.1.4. Proponuje, by jednym z pozytywnych środków było ponowne zastosowanie lub szersze rozpowszechnienie tych modeli krajowych, które przyczyniają się do zatrudnienia osób z niepełnosprawnościami. Można by to osiągnąć na przykład za pośrednictwem wspólnego funduszu na rzecz racjonalnych usprawnień finansowanego przez prywatnych i publicznych pracodawców, którzy nie osiągają wymaganego pułapu.

4.1.5. Uważa, że pozytywne środki powinny obejmować zarówno indywidualne, jak i zbiorowe zachęty do działalności na własny rachunek dla osób z niepełnosprawnościami.

4.1.6. Sądzi, że zachęty powiązane z pomocą państwa powinny być jednak uzależnione od poszanowania praw pracowniczych i zgodne z wytycznymi zawartymi w Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych oraz w strategii na rzecz praw osób z niepełnosprawnościami, a także z wytycznymi Komitetu ONZ ds. Praw Osób z Niepełnosprawnościami w dziedzinie pracy.

4.1.7. Zwraca uwagę, że rozwój technologiczny i AI mogą ułatwiać osobom z niepełnosprawnościami uczestnictwo w otwartym rynku pracy. Należy wspierać politykę sprzyjającą rozwijaniu potencjału, dostępności i zrównoważoności gospodarczej tych technologii zgodnie z kierunkiem wytyczonym w przyjętej przez Parlament Europejski, Radę i Komisję Europejskiej deklaracji praw i zasad cyfrowych w cyfrowej dekadzie 11 .

4.1.8. Jest zdania, że racjonalne usprawnienia powinny przyczyniać się do zagwarantowania osobom z niepełnospraw- nościami szerokich możliwości pełnego rozwinięcia potencjału, dostępu do doskonalenia i awansu zawodowego, utrzymania miejsca pracy oraz godzenia zobowiązań zawodowych ze szczególną sytuacją zdrowotną. Ocenia pozytywnie publikację i rozpowszechnienie dokumentu "Reasonable accommodation at work - Guidelines and good practices" [Racjonalne usprawnienia w pracy - wytyczne i dobre praktyki], któremu musi towarzyszyć niemniej dążenie do ujednolicenia jego stosowania w państwach członkowskich.

4.1.9. Popiera wizję przyjętą w strategii na rzecz praw osób z niepełnosprawnościami, w której sugeruje się, że można poprawić perspektywy zatrudnienia osób z niepełnosprawnościami, udzielając wsparcia pracodawcom, tak aby tworzyli miejsca pracy w większym stopniu sprzyjające włączeniu społecznemu. Co się tyczy środków wspierających zatrudnienie osób z niepełnosprawnościami, pracodawcy i bezpośrednio zainteresowani często są ich nieświadomi, co świadczy o potrzebie lepszej koordynacji polityki rynku pracy.

4.1.10. Uważa, że aby strategia na rzecz praw osób z niepełnosprawnościami stała się bardziej wiążąca, konieczne jest przyjęcie wytycznych w celu optymalizacji wydajności i skuteczności publicznych służb zatrudnienia zgodnie z zaleceniem zawartym w wytycznej 6 akapit czwarty decyzji Rady w sprawie wytycznych dotyczących polityk zatrudnienia państw członkowskich 12 . W szczególności niezbędne jest ustanowienie norm dotyczących jednolitego tworzenia zestawień modeli, usług i świadczeń zapewnianych przez krajowe służby zatrudnienia, a także dotyczących ich porównywania na podstawie analizy porównawczej w celu wskazania dobrych praktyk opartych na rzeczywistych danych i wsparcia wzajemnego uczenia się.

4.1.11. Podziela i popiera zawarte w pakiecie dotyczącym zatrudnienia zalecenie, które dotyczy wyeliminowania rozwiązań opartych na zatrudnieniu chronionym poprzez wspieranie przejścia do otwartego rynku pracy, zwłaszcza z bezpośrednią pomocą publicznych służb zatrudnienia, a także poprzez rozwijanie pozytywnej polityki zatrudnienia.

Bruksela, dnia 18 września 2024 r.

2 Opinia Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego "Sytuacja kobiet z niepełnosprawnością" (Dz.U. C 367 z 10.10.2018, s. 20).
3 Dz.U. L 303 z 2.12.2000, s. 16.
4 Dyrektywa Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiająca ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy (Dz.U. L 303 z 2.12.2000, s. 16) https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=CELEX%3A32000L0078.
5 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 573/2014/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie wzmocnionej współpracy między publicznymi służbami zatrudnienia (Dz.U. L 159 z 28.5.2014, s. 32).
6 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz.U. L 187 z 26.6.2014, s. 1) https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/ PDF/?uri=CELEX:02014R0651-20230701.
8 Opinia Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego "Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów »Unia równości: strategia na rzecz praw osób z niepełnosprawnościami na lata 2021-2030«" (Dz.U. C 374 z 16.9.2021, s. 50).
11 Europejska deklaracja praw i zasad cyfrowych w cyfrowej dekadzie (Dz.U. C 23 z 23.1.2023, s. 1) https://eur-lex.europa.eu/legal- content/PL/TXT/?uri=OJ:JOC_2023_023_R_0001.
12 Decyzja Rady (UE) 2018/1215 z dnia 16 lipca 2018 r. w sprawie wytycznych dotyczących polityk zatrudnienia państw członkowskich (Dz.U. L 224 z 5.9.2018, s. 4).

Zmiany w prawie

ZUS: Renta wdowia - wnioski od stycznia 2025 r.

Od Nowego Roku będzie można składać wnioski o tzw. rentę wdowią, która dotyczy ustalenia zbiegu świadczeń z rentą rodzinną. Renta wdowia jest przeznaczona dla wdów i wdowców, którzy mają prawo do co najmniej dwóch świadczeń emerytalno-rentowych, z których jedno stanowi renta rodzinna po zmarłym małżonku. Aby móc ją pobierać, należy jednak spełnić określone warunki.

Grażyna J. Leśniak 20.11.2024
Zmiany w składce zdrowotnej od 1 stycznia 2026 r. Rząd przedstawił założenia

Przedsiębiorcy rozliczający się według zasad ogólnych i skali podatkowej oraz liniowcy będą od 1 stycznia 2026 r. płacić składkę zdrowotną w wysokości 9 proc. od 75 proc. minimalnego wynagrodzenia, jeśli będą osiągali w danym miesiącu dochód do wysokości 1,5-krotności przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w czwartym kwartale roku poprzedniego, włącznie z wypłatami z zysku, ogłaszanego przez prezesa GUS. Będzie też dodatkowa składka w wysokości 4,9 proc. od nadwyżki ponad 1,5-krotność przeciętnego wynagrodzenia, a liniowcy stracą możliwość rozliczenia zapłaconych składek w podatku dochodowym.

Grażyna J. Leśniak 18.11.2024
Prezydent podpisał nowelę ustawy o rozwoju lokalnym z udziałem lokalnej społeczności

Usprawnienie i zwiększenie efektywności systemu wdrażania Rozwoju Lokalnego Kierowanego przez Społeczność (RLKS) przewiduje ustawa z dnia 11 października 2024 r. o zmianie ustawy o rozwoju lokalnym z udziałem lokalnej społeczności. Jak poinformowała w czwartek Kancelaria Prezydenta, Andrzej Duda podpisał ją w środę, 13 listopada. Ustawa wejdzie w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.

Grażyna J. Leśniak 14.11.2024
Do poprawki nie tylko emerytury czerwcowe, ale i wcześniejsze

Problem osób, które w latach 2009-2019 przeszły na emeryturę w czerwcu, przez co - na skutek niekorzystnych zasad waloryzacji - ich świadczenia były nawet o kilkaset złotych niższe od tych, jakie otrzymywały te, które przeszły na emeryturę w kwietniu lub w maju, w końcu zostanie rozwiązany. Emerytura lub renta rodzinna ma - na ich wniosek złożony do ZUS - podlegać ponownemu ustaleniu wysokości. Zdaniem prawników to dobra regulacja, ale równie ważna i paląca jest sprawa wcześniejszych emerytur. Obie powinny zostać załatwione.

Grażyna J. Leśniak 06.11.2024
Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Już od jutra rządowi trudniej będzie, przy tworzeniu nowego prawa, omijać proces konsultacji publicznych, wykorzystując w tym celu projekty poselskie. W czwartek, 31 października, wchodzą w życie zmienione przepisy regulaminu Sejmu, które nakazują marszałkowi Sejmu kierowanie projektów poselskich do konsultacji publicznych i wymagają sporządzenia do nich oceny skutków regulacji. Każdy obywatel będzie mógł odtąd zgłosić własne uwagi do projektów poselskich, korzystając z Systemu Informacyjnego Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 30.10.2024
Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Rada Ministrów przyjęła we wtorek przygotowany w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej projekt ustawy wprowadzający nowe uprawnienie – uzupełniający urlop macierzyński dla rodziców wcześniaków i rodziców dzieci urodzonych w terminie, ale wymagających dłuższej hospitalizacji po urodzeniu. Wymiar uzupełniającego urlopu macierzyńskiego będzie wynosił odpowiednio do 8 albo do 15 tygodni.

Grażyna J. Leśniak 29.10.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.C.2024.6875

Rodzaj: Opinia
Tytuł: Opinia Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego - Promowanie integracji społecznej osób z niepełnosprawnościami oraz osób o ograniczonej zdolności do pracy (opinia rozpoznawcza na wniosek prezydencji węgierskiej)
Data aktu: 28/11/2024
Data ogłoszenia: 28/11/2024