(C/2024/6405)Język postępowania: węgierski
(Dz.U.UE C z dnia 4 listopada 2024 r.)
Sąd odsyłający
Kúria
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Magyar Telekom Nyrt.
Strona przeciwna: Nemzeti Média- és Hírközlési Hatóság Elnöke
Pytania prejudycjalne
1) Czy wyrok Trybunału Sprawiedliwości można uznać za stanowiący bezpośrednio wiążący przepis prawa Unii w rozumieniu art. 105 ust. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2018/1972/WE ustanawiającej Europejski kodeks łączności elektronicznej 1 (zwany dalej "kodeksem"), czy też należy uznać, że chodzi o wykładnię prawa, która nie stanowi zmiany wcześniejszego uregulowania w świetle art. 105 ust. 4 kodeksu?
2) Czy wytyczne Organu Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej (zwanego dalej "BEREC"), BoR(16) 127 z dnia 30 sierpnia 2016 r. (zwane dalej "wytycznymi BEREC z 2016 r."), zastąpione w odniesieniu do niniejszego sporu przez wytyczne BEREC, BoR(22) 81 z dnia 9 czerwca 2022 r. (zwane dalej "wytycznymi BEREC z 2022 r.") - w szczególności w świetle art. 10 ust. 2 kodeksu i art. 4 ust. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1971, z dnia 11 grudnia 2018 r. (zwanego dalej "rozporządzeniem BEREC") - stanowią część prawa Unii lub jego bezpośrednio wiążące przepisy i jako takie stanowią zmianę prawa uzasadniającą zastosowanie wyjątku na podstawie art. 105 ust. 4 kodeksu, czy też stanowią one jedynie wykładnię prawa - w szczególności jeżeli wykonują wyrok Trybunału Sprawiedliwości - która nie stanowi zmiany wcześniejszego prawa z punktu widzenia art. 105 ust. 4 kodeksu?
3) Jeżeli stosowanie wyjątku przewidzianego w art. 105 ust. 4 Kodeksu nie jest uzasadnione ani wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości, ani wytycznymi BEREC z 2022 r., czy można uznać, że decyzja krajowego organu regulacyjnego, która stosuje wobec dostawcy usług komunikacji elektronicznej zmienione kryterium orzecznicze odnoszące się do art. 3 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2120, zmieniającego dyrektywę 2002/22/WE w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników oraz rozporządzenie (UE) nr 531/2012 w sprawie roamingu w publicznych sieciach łączności ruchomej w Unii 2 (zwanego dalej "rozporządzeniem 2015/2120"), oparte na zmienionych wytycznych BEREC z 2022 r. na mocy wyroku Trybunału Sprawiedliwości, stanowi bezpośrednio wiążący przepis prawa krajowego w rozumieniu art. 105 ust. 4 Kodeksu, biorąc pod uwagę, że przepis rozporządzenia 2015/2120 pozostaje taki sam i nie uległ zmianie w okresie, którego dotyczy spór?
