(C/2024/6402)Język postępowania: niemiecki
(Dz.U.UE C z dnia 4 listopada 2024 r.)
Sąd odsyłający
Landesarbeitsgericht Niedersachsen
Strony w postępowaniu głównym
Strona inicjująca postępowanie przed sądem odsyłającym: NTH Haustechnik GmbH
Druga strona postępowania: EM
Pytania prejudycjalne
1. Czy regulacje art. 92 GG (niemieckiej ustawy zasadniczej), §§ 138, 286, 355 i nast. ZPO (niemieckiego kodeksu postępowania cywilnego) w przypadku niezależnych sądowych czynności przetwarzania danych na podstawie art. 6 ust. 1 lit. e), ust. 3 RODO 1 spełniają wymóg określoności wynikający z art. 8 ust. 2, art. 52 ust. 1 Karty i art. 5 ust. 1 lit. c) RODO, o ile sądowe czynności przetwarzania danych wiążą się z ingerencją w prawa podstawowe strony lub osoby trzeciej?
2. a) Czy przy przetwarzaniu danych - w szczególności danych osobowych - sąd krajowy może powołać się na fakt, że jest do tego upoważniony na mocy art. 17 ust. 3 lit. e) RODO, czy też art. 6 i 9 RODO stanowią wyłączną podstawę sądowych czynności przetwarzania?
b) Jeżeli art. 17 ust. 3 lit. e) RODO może co do zasady stanowić podstawę prawną dla sądowych czynności przetwarzania:
aa) Czy dotyczy to również przypadków, w których pierwotne zbieranie tych danych przez stronę procesu lub osobę trzecią nie było zgodne z prawem?
bb) Czy przetwarzanie pierwotnie bezprawnie zebranych danych zgodnie z ogólnie obowiązującą zasadą dobrej wiary [art. 5 ust. 1 lit. a) RODO] prowadzi do ograniczenia sądowego przetwarzania na podstawie prawa wtórnego w tym sensie, że art. 17 ust. 3 lit. e) RODO ma zastosowanie tylko pod pewnymi warunkami lub w pewnych granicach?
cc) Czy regulację art. 17 ust. 3 lit. e) RODO należy rozumieć w taki sposób, że zakaz sądowego wykorzystania pierwotnie bezprawnie uzyskanych danych jest zawsze wykluczony - czyli sąd musi zawsze wtedy wykorzystać te dane - jeżeli pierwotne zbieranie danych nie było potajemne i zostało wykorzystane do udowodnienia umyślnego naruszenia obowiązków?
3. Niezależnie od tego, czy sądowe czynności przetwarzania danych podlegają art. 17 ust. 3 lit. e) RODO względnie art. 6 ust. 1 lit. c) lub e), art. 9 RODO lub innym przepisom prawa Unii:
a) Czy wynikające z prawa ochrony danych zasady niezbędności i minimalizacji danych zgodnie z art. 52 ust. 1 zdanie drugie Karty, art. 5 ust. 1 lit. a) RODO, w szczególności w odniesieniu do przetwarzania pierwotnie bezprawnie zebranych lub przechowywanych danych, wymagają kompleksowego testu proporcjonalności i wyważenia przez sądy?
b) Jaki wpływ ma art. 5 ust. 1 lit. e) RODO, który stanowi, że dane osobowe mogą być przechowywane tylko tak długo, jak jest to niezbędne do ich celów, na późniejsze sądowe czynności przetwarzania danych, w szczególności w przypadkach, gdy
- pierwotne zbieranie danych służyło innym celom, lub
- pierwotne bezprawne zbieranie danych miało miejsce dawno temu, lub
- bezprawne przechowywanie było utrzymywane przez dłuższy czas, lub
- bezprawne zbieranie danych dotyczy danych, które były przechowywane - ewentualnie bezprawnie - dawno temu, lub
- organ lub osoba przetwarzająca lub zbierająca dane zobowiązała się jednostronnie lub na mocy indywidualnej umowy lub prawa zbiorowego do usunięcia danych w określonym czasie, ale ich nie usunęła?
c) Czy z prawa Unii, w szczególności z art. 8 Karty, art. 6 ust. 1 lit. c) lub e), ust. 3, art. 9 RODO, wynika, że sąd krajowy może wykorzystać dowód uzyskany z naruszeniem dóbr osobistych tylko wtedy, gdy istnieje godny uznania interes strony, na której spoczywa ciężar dowodu, wykraczający poza zwykły interes w dowodzeniu, czy też z prawa Unii nie wynikają żadne wymogi w tym zakresie, tak że to krajowy porządek prawny powinien ustanawiać regulacje w tym zakresie?
d) Czy z art. 47 ust. 2 Karty, który gwarantuje prawo do skutecznej ochrony sądowej, a w szczególności do rzetelnego procesu sądowego, zgodnie z którym strony postępowania cywilnego muszą co do zasady być w stanie dostatecznie uzasadnić i udowodnić swój cel ochrony prawnej, wynika, że sądowe przetwarzanie danych osobowych będącego powodem pracownika, które zostały zebrane niezgodnie z prawem przez pracodawcę może być niewłaściwe i nieproporcjonalne w węższym znaczeniu tylko wtedy, gdy zbieranie danych okazałoby się na gruncie prawa Unii poważnym naruszeniem art. 7 i art. 8 Karty, a inne możliwe sankcje dla pracodawcy (np. odszkodowanie na podstawie art. 82 RODO i nałożenie administracyjnych kar pieniężnych na podstawie art. 83 RODO) byłyby całkowicie niewystarczające, czy też niewłaściwość i nieproporcjonalność może wystąpić już w przypadku innych, mniej poważnych naruszeń prawa ochrony danych przy pierwotnym zbieraniu danych?
e) Czy podejmując decyzję o wykorzystaniu danych pierwotnie zebranych od strony lub osoby trzeciej w ramach sądowych czynności przetwarzania danych, sąd musi uwzględnić, czy podmiot zbierający dane wypełnił swoje obowiązki informacyjne wynikające z art. 13 RODO? Jeśli tak, to na jakich warunkach i zgodnie z jakimi standardami sąd musi to uwzględnić?
f) Czy okoliczność, że sąd jest przy przetwarzaniu danych osobowych związany RODO i Kartą praw podstawowych Unii Europejskiej, dotyczy również danych osobowych osób trzecich? W jaki sposób ewentualne naruszenie prawa ochrony danych w odniesieniu do osób trzecich podczas pierwotnego zbierania danych wpływa na późniejsze sądowe przetwarzanie danych w sporze między dwiema stronami? Czy strona może powołać się na naruszenie, które nie dotyczy jej lecz osoby trzeciej, czy też nie jest to możliwe?
