Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 6 lutego 2024 r. w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ogólnounijnych skutków niektórych zakazów prowadzenia pojazdów (COM(2023)0128 - C9-0036/2023 - 2023/0055(COD))(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)
(C/2024/6348)
(Dz.U.UE C z dnia 7 listopada 2024 r.)
Parlament Europejski,
- uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2023)0128),
- uwzględniając art. 294 ust. 2 i art. 91 ust. 1 lit. c) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C9-0036/2023),
- uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
- uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 14 czerwca 2023 r., 1
- po konsultacji z Komitetem Regionów,
- uwzględniając art. 59 Regulaminu,
- uwzględniając sprawozdanie Komisji Transportu i Turystyki (A9-0410/2023),
1. przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;
2. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie;
3. zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.
P9_TC1-COD(2023)0055
Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 6 lutego 2024 r. w celu przyjęcia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/... w sprawie ogólnounijnych skutków niektórych zakazów prowadzenia pojazdów
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 91 ust. 1 lit. c),
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 2 ,
po konsultacji z Komitetem Regionów,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Poprawa bezpieczeństwa ruchu drogowego jest głównym celem polityki transportowej Unii. W ramach polityki bezpieczeństwa ruchu drogowego UE na lata 2021-2030 3 Komisja ponownie zobowiązała się do realizacji ambitnego celu osiągnięcia do 2050 r. prawie zerowej liczby ofiar śmiertelnych i zerowej liczby poważnych urazów na unijnych drogach (znanego jako "wizja zero"), a także średnioterminowego celu zmniejszenia o 50 % liczby ofiar śmiertelnych i poważnych urazów do 2030 r.
(2) Aby osiągnąć cel, jakim jest poprawa bezpieczeństwa ruchu drogowego, ministrowie transportu państw członkowskich w oświadczeniu z Valletty w sprawie bezpieczeństwa ruchu drogowego z dnia 29 marca 2017 r. wezwali do wzmocnienia unijnych ram prawnych w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego, ze szczególnym uwzględnieniem potrzeby współpracy państw członkowskich w kwestii zakazów prowadzenia pojazdów odnoszących się do kierowców niebędących rezydentami.
(3) W rezultacie swobodnego przepływu osób i wzrostu międzynarodowego ruchu drogowego zakazy prowadzenia pojazdów są często nakładane przez państwa członkowskie inne niż to, w którym znajduje się miejsce stałego zamieszkania danego kierowcy i które wydało jego prawo jazdy.
(4) Jak dotąd państwo członkowskie inne niż państwo, w którym znajduje się miejsce stałego zamieszkania danego kierowcy, może wdrożyć, zgodnie z przepisami krajowymi i w rezultacie bezprawnego zachowania na jego terytorium posiadacza prawa jazdy uzyskanego w innym państwie członkowskim, środki skutkujące odmową uznania ważności prawa jazdy wydanego przez inne państwo członkowskie, a tym samym ograniczeniem uprawnień odnośnej osoby do kierowania pojazdami. Zakres stosowania tych środków jest jednak ograniczony do terytorium państwa członkowskiego, w którym miało miejsce bezprawne zachowanie, a ich skutek ogranicza się do odmowy uznania ważności danego prawa jazdy na tym terytorium. W związku z tym, w przypadku braku jakichkolwiek działań ze strony państwa członkowskiego, które wydało dane prawo jazdy, jest ono nadal uznawane we wszystkich innych państwach członkowskich. Taki scenariusz uniemożliwia jednak osiągnięcie wyższego poziomu bezpieczeństwa ruchu drogowego w Unii. Kierowcy objęci zakazem prowadzenia pojazdów w państwie członkowskim innym niż to, które wydało dane prawo jazdy, nie powinni uniknąć skutków takiego środka, gdy przebywają w państwie członkowskim innym niż to, w którym miało miejsce dane przestępstwo lub wykroczenie.
(5) W celu zapewnienia wysokiego poziomu ochrony wszystkich użytkowników dróg w Unii konieczne jest ustanowienie specjalnych przepisów dotyczących ogólnounijnego stosowania zakazów prowadzenia pojazdów nałożonych przez państwo członkowskie inne niż to, które wydało prawo jazdy danego sprawcy, w związku z popełnieniem poważnych przestępstw lub wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego.
(6) Wdrożenie niniejszej dyrektywy nie powinno jednak być zgodne z zasadą pomocniczości i nie powinno wymagać harmonizacji przepisów krajowych dotyczących definicji przestępstw lub wykroczeń w ruchu drogowym, ich charakteru prawnego oraz sankcji mających zastosowanie w przypadku takich przestępstw lub wykroczeń. W szczególności należy dążyć do osiągnięcia ogólnounijnego skutku zakazów prowadzenia pojazdów, niezależnie od tego, czy środki krajowe w państwie członkowskim popełnienia przestępstwa lub wykroczenia zostaną zakwalifikowane jako administracyjne czy karne. Stosując ogólnounijny zakaz prowadzenia pojazdów w granicach obowiązujących w tej kwestii przepisów krajowych, państwa członkowskie powinny dążyć do jak największej spójności swoich decyzji. [Popr. 1]
(7) Niniejsza dyrektywa powinna pozostać bez uszczerbku dla przepisów dotyczących współpracy policyjnej i wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych oraz wzajemnego uznawania odnośnych orzeczeń sądowych. Dyrektywa ta nie powinna również wpływać na możliwość wykonywania przez organy sądowe państw członkowskich wydanych przez nie orzeczeń, a zwłaszcza orzeczeń o charakterze karnym.
(8) Niniejsza dyrektywa ma konkretnie umożliwić UE realizację celu, jakim jest poprawa bezpieczeństwa ruchu drogowego w całej Unii. Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości środki mające na celu poprawę bezpieczeństwa ruchu drogowego należą do polityki transportowej i mogą być przyjmowane na podstawie art. 91 ust. 1 lit. c) Traktatu 4 , ponieważ wchodzą w zakres pojęcia "środków pozwalających polepszyć bezpieczeństwo transportu" w rozumieniu tego przepisu 5 .
(9) Zakazy prowadzenia pojazdów wynikające z poważnych przestępstw lub wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego mogą polegać na cofnięciu, ograniczeniu lub zawieszeniu prawa jazdy sprawcy lub jego uprawnień do kierowania pojazdami. Jeżeli przestępstwo lub wykroczenie popełniono w państwie członkowskim, które wydało dane prawo jazdy, powyższy zakaz może również polegać na unieważnieniu tego prawa jazdy. Dlatego też ogólnounijne skutki zakazu prowadzenia pojazdów należy osiągnąć przez zastosowanie wszystkich tych środków przez państwo członkowskie, które wydało dane prawo jazdy.
(10) Ponieważ kierowanie pojazdem pod wpływem alkoholu (tj. kierowanie pojazdem przy stężeniu alkoholu we krwi przekraczającym maksymalną wartość dopuszczalną prawem), przekroczenie dopuszczalnejprędkości (tj. przekroczenie ograniczeń prędkości obowiązujących na danej drodze lub w przypadku danego typu pojazdu) oraz kierowanie pojazdem pod wpływem środków odurzających i substancji psychoaktywnych stanowią główne przyczyny wypadków i ofiar śmiertelnych w ruchu drogowym w Unii, należy zapewnić najwyższy możliwy poziom staranności w sprawach dotyczących tych przestępstw i wykroczeń, które w związku z tym należy uznać do celów niniejszej dyrektywy za "poważne przestępstwa lub wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego". Ponadto przestępstwa lub wykroczenia w ruchu drogowym, których skutkiem jest śmierć lub poważny uraz ciała ofiary, bądź prowadzenie pojazdu bez ważnego prawa jazdy należy również uznawać za poważne przestępstwa lub wykroczenia ze względu na ich wagę. [Popr. 2]
(11) Zakaz prowadzenia pojazdów nałożony przez dane państwo członkowskie na osobę, która nie ma w nim miejsca stałego zamieszkania w rozumieniu art. 17 [NOWA DYREKTYWA W SPRAWIE PRAW JAZDY] i która posiada prawo jazdy wydane przez inne państwo członkowskie, powinien wywoływać skutki na całym terytorium Unii, podobnie jak ma to już miejsce w przypadku zakazów prowadzenia pojazdów nałożonych na osoby posiadające prawa jazdy wydane przez to państwo członkowskie. Również z uwagi na zasadę autonomii proceduralnej państwa członkowskie powinny mieć swobodę decydowania o tym, jak najlepiej osiągnąć ten efekt zgodnie z prawem krajowym. Należy jednak uwzględnić fakt, że jeżeli dane państwo członkowskie nakłada zakaz prowadzenia pojazdów na osobę mającą miejsce stałego zamieszkania w tym państwie członkowskim, ale posiadającą prawo jazdy wydane przez inne państwo członkowskie, to pierwsze z tych państw jest uprawnione do wymiany prawa jazdy w celu zastosowania tego zakazu zgodnie z art. 11 ust. 2 [NOWA DYREKTYWA W SPRAWIE PRAW JAZDY].
(12) Państwo członkowskie, które nałożyło zakaz prowadzenia pojazdów ("państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia"), powinno powiadomić państwo członkowskie, które wydało prawo jazdy odnośnej osoby ("państwo członkowskie wydania"), o każdym takim zakazie nałożonym na taką osobę na okres co najmniej jednego miesiąca, aby uruchomić procedury niezbędne do zapewnienia ogólnounijnego skutku tego zakazu. Takie powiadomienie należy przesyłać za pomocą standardowego certyfikatu w terminie nieprzekraczającym dziesięciu dni roboczych od wydania decyzji o nałożeniu zakazu prowadzenia pojazdów, aby zapewnić płynną, wiarygodną i skuteczną wymianę informacji między państwami członkowskimi. Przesłanie certyfikatu i wymiana wszelkich innych niezbędnych informacji między krajowymi punktami kontaktowymi państw członkowskich w związku ze stosowaniem niniejszej dyrektywy powinny odbywać się za pośrednictwem Europejskiej Sieci Praw Jazdy ("RESPER"). [Popr. 3]
(13) Standardowy certyfikat powinien zawierać minimalny zbiór danych umożliwiających właściwe wdrożenie niniejszej dyrektywy, a mianowicie: organ państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia nakładający zakaz prowadzenia pojazdów, popełnione poważne przestępstwo lub wykroczenie opis popełnionego poważnego przestępstwa lub wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego, wynikający z niego zakaz prowadzenia pojazdów, szczegóły identyfikujące odnośną osobę oraz procedury zastosowane w celu nałożenia wspomnianego zakazu. Taki certyfikat należy także przetłumaczyć na język urzędowy państwa członkowskiego wydania lub na jakikolwiek inny język zaakceptowany przez to państwo w celu zapewnienia szybkiego przetworzenia przez adresata. Dzięki temu, że standardowy certyfikat zawiera tylko te informacje, pozwala on zagwarantować skuteczność bez zobowiązywania państw członkowskich do dzielenia się nieproporcjonalną lub nadmierną ilością informacji. [Popr. 4]
(14) Nałożenie zakazu prowadzenia pojazdów w rezultacie bezprawnych zachowań przyczynia się do zagwarantowania wysokiego poziomu bezpieczeństwa ruchu drogowego w Unii. Na podstawie zasady wzajemnego uznawania praw jazdy wydawanych w państwach członkowskich środki dotyczące cofnięcia, unieważnienia, zawieszenia lub ograniczenia prawa jazdy wydanego przez państwo członkowskie wydania są automatycznie uznawane przez wszystkie pozostałe państwa członkowskie. W związku z tym państwo członkowskie wydania powinno być zobowiązane do zapewnienia uznania przez wszystkie państwa członkowskie zakazów prowadzenia pojazdów przyjętych przez inne państwa członkowskie. A zatem, po otrzymaniu powiadomienia o nałożonym zakazie prowadzenia pojazdów i o ile nie zachodzi przesłanka zwolnienia lub nie powołano się na nią, państwo członkowskie wydania powinno wdrożyć odpowiednie środki w celu rozszerzenia skutków wspomnianego zakazu na Unię.
(15) Środki wdrażane przez państwo członkowskie wydania powinny być różne w zależności od konkretnego charakteru danego zakazu prowadzenia pojazdów. Ponieważ cofnięcie, zawieszenie lub ograniczenie prawa jazdy lub uprawnień do kierowania pojazdami ma z konieczności różne konsekwencje, wymagają one różnych procedur, aby mogły zostać wprowadzone w życie zgodnie z kompetencjami zaangażowanych państw członkowskich. W szczególności, zwłaszcza w przypadku cofnięcia prawa jazdy lub uprawnienia do kierowania pojazdami, odnośna osoba powinna mieć możliwość ich odzyskania zgodnie z przepisami mającymi zastosowanie do podobnych okoliczności w państwie członkowskim wydania. Jeżeli chodzi o zawieszenie lub ograniczenie, należy zapewnić, aby tylko czas trwania takich środków miał ogólnounijny skutek, nawet jeżeli w ramach zakazu prowadzenia pojazdów przewidziano dodatkowe warunki, ponieważ podstawowym celem tych środków jest czasowe lub częściowe uniemożliwienie odnośnej osobie kierowania pojazdami, a nie określenie, w jaki sposób osoba ta powinna odzyskać swoje uprawnienia do kierowania pojazdami w państwie członkowskim wydania.
(16) Zasadniczo niniejsza dyrektywa nie powinna skutkować ograniczeniem możliwości stosowania przez państwa członkowskie zakazów prowadzenia pojazdów na ich terytorium. W związku z tym państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia powinno mieć możliwość dalszego stosowania, zgodnie ze swoimi przepisami krajowymi i ze skutkami ograniczonymi do swojego terytorium, zakazów prowadzenia pojazdów i wszelkich dodatkowych warunków określonych w tych przepisach, dopóki odnośna osoba nie zastosuje się do nich.
(17) Ponadto należy jednak wziąć pod uwagę, że ocena zgodności z określonymi w prawie Unii wymogami dotyczącymi uzyskania prawa jazdy należy do kompetencji państwa członkowskiego wydania. Zastosowanie dodatkowych warunków w państwie członkowskim wydania nie powinno także skutkować powieleniem wymogów, które odnośna osoba musi spełnić, aby udowodnić, że odzyskanie prawa jazdy lub uprawnień do kierowania pojazdami nie będzie stanowiło zagrożenia dla bezpieczeństwa ruchu drogowego w Unii. W związku z tym, jeżeli państwo członkowskie wydania przyjęło środki w celu zapewnienia ogólnounijnego skutku zakazu prowadzenia pojazdów, a następnie dokonało ponownej oceny tego, czy odnośna osoba może odzyskać prawo jazdy lub uprawnienia do kierowania pojazdami, ocena ta powinna być uznawana w całej Unii, a zatem również w państwie członkowskim popełnienia przestępstwa lub wykroczenia.
(18) Zastosowanie środków przez państwo członkowskie wydania powinno służyć zapewnieniu, aby zakaz prowadzenia pojazdów miał ogólnounijny skutek i nie powinno wymagać nowej oceny faktów, które doprowadziły do tego zakazu. Aby jednak zagwarantować, by ogólnounijny skutek nie był sprzeczny z zasadą proporcjonalności, prawami podstawowymi lub wyjątkami przewidzianymi w prawie państwa członkowskiego wydania, należy określić pewne przesłanki, które powodują zwolnienie państwa członkowskiego wydania z obowiązku przyjęcia środków.
(19) W interesie bezpieczeństwa ruchu drogowego oraz w celu zapewnienia pewności prawa w stosunku do odnośnej osoby i państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia państwo członkowskie wydania powinno zapewnić ogólnounijny skutek zakazu prowadzenia pojazdów lub zastosować przesłankę zwolnienia w możliwie najkrótszym czasie, a w każdym razie nie później niż w ciągu 15 dni od powiadomienia go o danym zakazie. Powinno to pozostawać bez uszczerbku dla sytuacji, w których wyjątkowe okoliczności uniemożliwiają dotrzymanie tego terminu. Nawet w takich wyjątkowych przypadkach państwo członkowskie wydania powinno jednak działać bez zbędnej zwłoki i poinformować państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia o okresie i przyczynie opóźnienia.
(20) Prawidłowe wdrożenie niniejszej dyrektywy zakłada ścisłą, szybką i skuteczną komunikację pomiędzy zaangażowanymi właściwymi organami krajowymi. Właściwe organy krajowe państw członkowskich powinny zatem w razie potrzeby konsultować się ze sobą za pomocą odpowiednich środków. Ponadto w szczególnych, ściśle określonych przypadkach zarówno państwo członkowskie wydania, jak i państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia powinny bezzwłocznie przekazywać sobie nawzajem istotne informacje dotyczące stosowania niniejszej dyrektywy. Powinno to dotyczyć w terminie nieprzekraczającym dziesięciu dni roboczych od wydania decyzji w sprawie przyjęcia środków nadających ogólnounijny skutek zakazowi prowadzenia pojazdów, lub decyzji podjętychpodjętej w kwestii przesłanek zwolnienia, wykonania wspomnianego zakazu oraz wszelkich okoliczności mających wpływ na pierwotnie nałożony zakaz. [Popr. 5]
(21) Po otrzymaniu informacji o zakazie prowadzenia pojazdów i nadaniu mu ogólnounijnych skutków państwo członkowskie wydania powinno bezzwłocznie powiadomić odnośną osobę w terminie nieprzekraczającym siedmiu dni roboczych od otrzymania informacji o zakazie, aby umożliwić jejtej osobie skorzystanie z praw podstawowych, takich jak prawo do bycia wysłuchanym i do zaskarżenia orzeczeń do właściwych sądów krajowych. [Popr. 6]
(22) Państwa członkowskie powinny zapewnić dostępność odpowiednich środków odwoławczych - równoważnych środkom dostępnym w podobnych sprawach krajowych - od środków wdrożonych na podstawie niniejszej dyrektywy oraz zapewnić przekazanie informacji o takich środkach odwoławczych w chwili rozpoczęcia ich obowiązywania, a także w odpowiednim czasie, aby zagwarantować możliwość ich skutecznego wykorzystania. Należy jednak wyjaśnić, że zakaz prowadzenia pojazdów, o którym powiadomiono zgodnie z art. 4 ust. 1, można zaskarżyć wyłącznie w ramach powództwa wniesionego w państwie członkowskim popełnienia przestępstwa lub wykroczenia.
(23) Ochrona osób fizycznych w zakresie przetwarzania ich danych osobowych jest jednym z praw podstawowych. Zgodnie z art. 8 ust. 1 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej 6 i art. 16 ust. 1 Traktatu każda osoba ma prawo do ochrony danych osobowych jej dotyczących. Odpowiednie przepisy Unii, a mianowicie rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 7 oraz dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/680 8 , powinny mieć zastosowanie do przetwarzania danych osobowych w kontekście niniejszej dyrektywy zgodnie z ich odpowiednim zakresem stosowania.
(24) Niniejsza dyrektywa ustanawia podstawę prawną dla wymiany danych osobowych w celu nadania skuteczności zakazom prowadzenia pojazdów nakładanym przez państwo członkowskie inne niż państwo członkowskie wydania. Wspomniana podstawa prawna jest zgodna z art. 6 ust. 1 lit. c) i, w stosownych przypadkach, z art. 10 rozporządzenia (UE) 2016/679 oraz z art. 8 dyrektywy (UE) 2016/680. Dane osobowe podlegające wymianie z państwem członkowskim wydania powinny być ograniczone do tego, co jest niezbędne do wypełnienia obowiązków określonych w niniejszej dyrektywie.
(25) Aby zapewnić płynną, rzetelną i skuteczną wymianę informacji za pośrednictwem RESPER, wszystkie państwa członkowskie powinny wyznaczyć swój krajowy punkt kontaktowy do celów niniejszej dyrektywy. Państwa te powinny ponadto zapewnić, aby ich odpowiednie krajowe punkty kontaktowe współpracowały z właściwymi organami zaangażowanymi w egzekwowanie zakazów prowadzenia pojazdów objętych niniejszą dyrektywą, w szczególności w celu zapewnienia terminowej wymiany wszystkich niezbędnych informacji. [Popr. 7]
(26) Państwa członkowskie powinny regularnie gromadzić wyczerpujące dane statystyczne dotyczące stosowania niniejszej dyrektywy i przesyłać je co roku Komisji. Na podstawie tych i innych informacji Komisja powinna oceniać wpływ wdrożenia niniejszej dyrektywy na bezpieczeństwo ruchu drogowego i co pięć lat przedstawiać Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z wyników tej oceny, w razie potrzeby wraz z wnioskami ustawodawczymi dotyczącymi jej zmiany.
(26a) W ramach przygotowań do przeglądu niniejszej dyrektywy Komisja powinna w jak największym stopniu uwzględnić fakt, że w dążeniu do zwiększenia bezpieczeństwa ruchu drogowego państwa członkowskie napotykają różne wyzwania geograficzne i społeczne. Podczas gdy niektóre państwa członkowskie z powodzeniem starają się egzekwować przepisy ruchu drogowego za pomocą tzw. systemów punktów karnych, inne wybierają odmienne metody, takie jak natychmiastowe nakładanie surowszych kar lub większe wysiłki na rzecz ukierunkowanych kampanii egzekwowania prawa i prewencji. Ponadto należy wziąć pod uwagę fakt, że same systemy punktów karnych mogą się znacznie różnić w poszczególnych państwach członkowskich, które zdecydują się na ich stosowanie. W związku z tym zasoby i uwagę należy przekierować na inne środki, które mogą zwiększyć bezpieczeństwo ruchu drogowego, a jednocześnie należy umożliwić państwom członkowskim sprostanie różnorodnym wyzwaniom w sposób, który ich zdaniem będzie najskuteczniejszy. [Popr. 51]
(27) Niniejsza dyrektywa nie powinna wpływać na prawa i obowiązki wynikające z innych mających zastosowanie przepisów Unii, w szczególności z decyzji ramowej Rady 2008/947/WSiSW 9 i decyzji ramowej Rady 2005/214/WSiSW 10 , ani na prawa podejrzanych i oskarżonych przewidziane w dyrektywie 2010/64/UE 11 , dyrektywie 2012/13/UE 12 , dyrektywie 2013/48/UE 13 , dyrektywie (UE) 2016/343 14 , dyrektywie (UE) 2016/800 15 i dyrektywie (UE) 2016/1919 Parlamentu Europejskiego i Rady 16 .
(28) Państwa członkowskie powinny mieć możliwość zawierania dwustronnych lub wielostronnych umów lub porozumień z innymi państwami członkowskimi w celu uzupełnienia systemu ustanowionego niniejszą dyrektywą i ułatwienia jego funkcjonowania. Państwa te powinny jednak czynić to wyłącznie w zakresie, w jakim takie umowy lub porozumienia pozwalają na rozszerzenie przepisów niniejszej dyrektywy i przyczyniają się do dalszego uproszczenia lub ułatwienia procedur nadawania ogólnounijnego skutku zakazom prowadzenia pojazdów, a zatem w zakresie, w jakim pozwalają na osiągnięcie wyższego poziomu bezpieczeństwa ruchu drogowego.
(29) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszej dyrektywy należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze do określenia formatu i treści standardowego certyfikatu na potrzeby powiadamiania o zakazie prowadzenia pojazdów. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 17 .
(30) Ponieważ cel niniejszej dyrektywy, a mianowicie zapewnienie ogólnounijnego skutku decyzji nakładających zakazy prowadzenia pojazdów w związku z poważnymi przestępstwami lub wykroczeniami przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego, co ma służyć podniesieniu poziomu bezpieczeństwa ruchu drogowego w całej Unii, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na rozmiary i skutki niniejszej dyrektywy możliwe jest jego lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej 18 . Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.
(31) Zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 19 skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, który wydał opinię w dniu [DD/MM/RRRR] r.,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1
Cel i przedmiot
Niniejsza dyrektywa ma na celu zapewnienie wysokiego poziomu ochrony wszystkich użytkowników dróg w Unii. W tym celu ustanowiono w niej przepisy przewidujące ogólnounijny skutek w postaci zakazów prowadzenia pojazdów w związku z poważnymi przestępstwami lub wykroczeniami przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego popełnionymi w państwie członkowskim innym niż to, które wydało prawo jazdy odnośnej osoby.
Artykuł 2
Definicje
Do celów niniejszej dyrektywy stosuje się następujące definicje:
1) "zakaz prowadzenia pojazdów" oznacza każdą decyzję podjętą w związku z popełnieniem poważnego przestępstwa lub wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego, która skutkuje cofnięciem, ograniczeniem lub zawieszeniem prawa jazdy lub uprawnień do kierowania pojazdami w odniesieniu do kierowcy pojazdu mechanicznego, od której to decyzji nie przysługuje już prawo do odwołania, niezależnie od tego, czy stanowi ona główną, dodatkową bądź uzupełniającą karę czy środek bezpieczeństwa, i niezależnie od tego, czy kwalifikuje się jako środek administracyjny czy karny;
2) "cofnięcie" oznacza cofnięcie prawa jazdy lub uprawnienia do kierowania pojazdami lub ich uznania;
3) "zawieszenie" oznacza czasowe ograniczenie ważności prawa jazdy lub uprawnienia do kierowania pojazdami lub ich uznania, na określony czasustalony okres albo na określony czasustalony okres w połączeniu ze spełnieniem dodatkowych warunków; [Popr. 9]
4) "ograniczenie" oznacza częściowe ograniczenie ważności prawa jazdy lub uprawnienia do kierowania pojazdami lub ich uznania, albo na określony czas albo w zależności od spełnienia dodatkowych warunków albo przez zastosowanie połączenia obu tych wymogów;
5) "dodatkowe warunki" oznaczają inne niż upływ określonego czasu warunki, jakie musi spełnić odnośna osoba, której dotyczy zakaz prowadzenia pojazdów, aby odzyskać uprawnienia do kierowania pojazdami lub prawo jazdy;
6) "państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia" oznacza państwo członkowskie, na którego terytorium popełniono przestępstwo lub wykroczenie w ruchu drogowym skutkujące wydaniem zakazu prowadzenia pojazdów i w którym wydano taki zakaz prowadzenia pojazdów; [Popr. 10]
7) "państwo członkowskie wydania" oznacza państwo członkowskie, które wydało prawo jazdy odnośnej osoby i któremu przesłano zakaz prowadzenia pojazdów zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy;
8) "pojazd mechaniczny" oznacza pojazd mechaniczny zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 4 [NOWA DYREKTYWA W SPRAWIE PRAW JAZDY];
9) "prawo jazdy" oznacza prawo jazdy zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 1 [NOWA DYREKTYWA W SPRAWIE PRAW JAZDY];
10) "odnośna osoba odpowiedzialna" oznacza osobę fizyczną, wobec której wydaje się zakaz prowadzenia pojazdów; [Popr. 11]
11) "poważne przestępstwo lub wykroczenie przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego" oznacza:
a) kierowanie pojazdem pod wpływem alkoholu zgodnie z definicją zawartą w art. 3 lit. g) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/413 20 ;
b) przekroczenie dopuszczalnej prędkości zgodnie z definicją zawartą w art. 3 lit. d) dyrektywy (UE) 2015/413;
c) kierowanie pojazdem pod wpływem środków odurzających zgodnie z definicją zawartą w art. 3 lit. h) dyrektywy (UE) 2015/413;
d) zachowanie naruszające przepisy ruchu drogowego i skutkujące śmiercią lub poważnym urazem ciała;
da) prowadzenie pojazdu bez ważnego prawa jazdy, jak określono w dyrektywie 2006/126/WE; [Popr. 12]
12) "miejsce stałego zamieszkania" oznacza miejsce stałego zamieszkania zgodnie z art. 17 [NOWA DYREKTYWA W SPRAWIE PRAW JAZDY].
Artykuł 3
Ogólnounijny skutek zakazów prowadzenia pojazdów
Państwa członkowskie zapewniają, aby zakaz prowadzenia pojazdów wydany przez dane państwo członkowskie w odniesieniu do osoby, która nie ma miejsca ma miejsce stałego zamieszkania w tym bądź innym państwie członkowskim lub nie ma w nich stałego miejsca zamieszkania i która posiada prawo jazdy wydane przez inne państwo członkowskie bądź nie posiada prawa jazdy, był skuteczny na całym terytorium Unii zgodnie z niniejszą dyrektywą. [Popr. 13]
Artykuł 4
Obowiązek powiadomienia o zakazie prowadzenia pojazdów
1. Państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia powiadamia państwo członkowskie wydania w terminie nieprzekraczającym dziesięciu dni roboczych od wydania dowolnej decyzji o nałożeniu zakazuo każdym zakazie prowadzenia pojazdów nałożonym na okres co najmniej jednego miesiąca na osobę, która nie ma miejsca stałego zamieszkania w państwie członkowskim popełnienia przestępstwa lub wykroczenia i która posiada prawo jazdy wydane przez państwo członkowskie wydania. Państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia powiadamia również odnośną osobę, jeżeli nie ma ona stałego miejsca zamieszkania w państwie członkowskim wydania. [Popr. 14]
2. Powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się za pomocą standardowego certyfikatu przewidzianego w art. 5 i zgodnie z procedurą określoną w ust. 3.
3. Krajowy punkt kontaktowy państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia wypełnia, podpisuje i przesyła przedmiotowy certyfikat bezpośrednio do krajowego punktu kontaktowego państwa członkowskiego wydania, który przekazuje je organowi właściwemu w sprawach zapewnienia ogólnounijnego skutku zakazu prowadzenia pojazdów. Krajowy punkt kontaktowy państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia przekazuje także prawo jazdy odnośnejosoby, jeżeli zostało ono zatrzymane, w razie jego zatrzymania oraz oryginał decyzji o nałożeniu zakazu prowadzenia pojazdów lub jej uwierzytelnioną kopię do krajowego punktu kontaktowego państwa członkowskiego wydania. Państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia nie ma obowiązku sporządzenia tłumaczenia pisemnego oryginału decyzji ani jej uwierzytelnionej kopii. [Popr. 15]
Artykuł 5
Standardowy certyfikat i sposób jego przesyłania
1. Przed ... [data transpozycji określona w art. 19] Komisja ustanawia, w drodze aktu wykonawczego, format i treść standardowego certyfikatu na potrzeby powiadamiania o zakazie prowadzenia pojazdów. Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 17 ust. 2.
2. Przedmiotowy certyfikat zawiera następujące informacje:
a) informacje o organie, który nałożył zakaz prowadzenia pojazdów w państwie członkowskim popełnienia przestępstwa lub wykroczenia;
b) opis poważnego przestępstwa lub wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego oraz fakty prowadzące okoliczności i przyczyn prowadzących do nałożenia zakazu prowadzenia pojazdów; [Popr. 16]
c) imię i nazwisko oraz adres odnośnej osoby, jak również numer jej prawa jazdy, a w razie potrzeby także i krajowych dokumentów tożsamości, przy czym inne dane osobowe związane z krajowym dokumentem tożsamości tej osoby, jeżeli informacje te są dostępne pozostają poufne; [Popr. 17]
d) obowiązujące przepisy prawne państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia;
e) zastosowane procedury oraz dokładny zakres i treść zakazu prowadzenia pojazdów, w tym, w stosownych przypadkach, datę, od której zawieszenie lub ograniczenie przestaje obowiązywać, oraz wszelkie dodatkowe warunki określone przez państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia;
f) w stosownych przypadkach okres (w dniach) zakazu prowadzenia pojazdów nałożonego przez państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia, który upłynął już w tym państwie członkowskim;
fa) prawo do odwołania się od decyzji do sądu zgodnie z przepisami krajowymi państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia. [Popr. 18]
3. Państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia dostarcza państwu członkowskiemu wydania tłumaczenie pisemne przedmiotowego certyfikatu na język urzędowy państwa członkowskiego wydania lub na inny język, który państwo to zaakceptowało zgodnie z ust. 4.
4. Każde państwo członkowskie może w dowolnej chwili przedłożyć Komisji oświadczenie, w którym stwierdza, że będzie akceptować tłumaczenia pisemne certyfikatów na jeden lub więcej spośród języków urzędowych Unii niebędących językiem urzędowym tego państwa członkowskiego. Oświadczenie to może być w każdej chwili wycofane. Komisja udostępnia oświadczenia i wszelkie ich wycofania wszystkim państwom członkowskim.
5. Krajowy punkt kontaktowy państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia przesyła przedmiotowy certyfikat do krajowego punktu kontaktowego państwa członkowskiego wydania za pośrednictwem Europejskiej Sieci Praw Jazdy, o której mowa w art. 19 ust. 1 [NOWA DYREKTYWA W SPRAWIE PRAW JAZDY] ("RESPER").
5a. Krajowe punkty kontaktowe państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia i państwa członkowskiego wydania korzystają z RESPER również w celu wymiany informacji przekazywanych zgodnie z art. 8, 9, 10, 11, 12, 14 i 15. Komisja dopilnowuje, by RESPER dysponował zasobami niezbędnymi do wykonywania tego zadania. [Popr. 19]
Artykuł 6
Zapewnienie ogólnounijnego skutku zakazów prowadzenia pojazdów
1. Po otrzymaniu powiadomienia o zakazie prowadzenia pojazdów zgodnie z art. 4 ust. 1 i o ile nie zachodzi przesłanka zwolnienia określona w art. 8, państwo członkowskie wydania wdraża odpowiednie środki w celu zapewnienia, aby zakaz ten miał ogólnounijny skutek.
2. Jeżeli zakaz prowadzenia pojazdów polega na cofnięciuskutkuje cofnięciem, środki wdrażane przez państwo członkowskie wydania muszą spełniaćpodejmuje następujące warunkiśrodki: [Popr. 20]
a) państwo członkowskie wydania cofa prawo jazdy odnośnej osoby lub jej uprawnienia do kierowania pojazdami;
b) odnośna osoba może odzyskać prawo jazdy lub uprawnienia do kierowania pojazdami zgodnie z przepisami krajowymi państwa członkowskiego wydania; [Popr. 21]
c) państwo członkowskie wydania uwzględnia w miarę możliwości każdą część dodatkowych warunków, jakie odnośna osoba musi spełnić, aby odzyskać uprawnienia do kierowania pojazdami, a które zostały już spełnione w państwie członkowskim popełnienia przestępstwa lub wykroczenia;
ca) w przypadku gdy zdefiniowane w art. 12 dyrektywy 2006/126/WE "państwo miejsca zamieszkania" nie jest państwem wydania, ułatwia się wymianę prawa jazdy kierowcy. [Popr. 22]
Odnośna osoba może odzyskać prawo jazdy lub uprawnienia do kierowania pojazdami zgodnie z przepisami krajowymi państwa członkowskiego wydania. [Popr. 23]
3. Jeżeli zakaz prowadzenia pojazdów polega na zawieszeniu lub-ograniczeniu skutkuje zawieszeniem lub ograniczeniem, środki-wdrażane-przez państwo członkowskie wydania muszą-spełniaćpodejmuje następujące warunki środki: [Popr. 24]
a) państwo członkowskie wydania zawiesza lub ogranicza ważność prawa jazdy odnośnej osoby lub jej uprawnień do kierowania pojazdami do dnia, w którym zawieszenie lub ograniczenie nałożone i zgłoszone przez państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia przestają obowiązywać;
b) w przypadku gdy zawieszenie lub ograniczenie nałożone i zgłoszone przez państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia uzależnione są zarówno od upływu określonego czasuustalonego okresu, jak i od spełnienia dodatkowych warunków, państwo członkowskie wydania uwzględnia tylko określony czasustalony okres; [Popr. 25]
c) ograniczenie nałożone i zgłoszone przez państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia musi zostać uwzględnione w zakresie, w jakim jest zgodne z prawem państwa członkowskiego wydania pod względem jego charakteru lub czasu trwania.
3a. Państwo członkowskie wydania stara się dopilnować, aby w granicach obowiązujących w tej kwestii przepisów krajowych środki zastosowane na podstawie ust. 2 i 3 w odniesieniu do zakazów prowadzenia pojazdów były w jak największym stopniu spójne z odpowiadającymi im środkami podjętymi przez państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia. [Popr. 26]
4. Bez uszczerbku dla przesłanki zwolnienia określonej w art. 8 ust. 1 lit. a), podczas przyjmowania środków na podstawie niniejszego artykułu państwo członkowskie wydania jest związane informacjami i faktami przekazanymi przez państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia zgodnie z art. 5 i opiera się na nich.
Artykuł 7
Skutki zakazów prowadzenia pojazdów w państwie członkowskim popełnienia przestępstwa lub wykroczenia
1. Niniejsza dyrektywa nie uniemożliwia państwu członkowskiemu popełnienia przestępstwa lub wykroczenia wykonywania zakazu prowadzenia pojazdów na jego terytorium i zgodnie z jego przepisami krajowymi.
2. W przypadku gdy zgodnie z art. 4 ust. 1 powiadomiono państwo członkowskie wydania o zakazie prowadzenia pojazdów zawierającym dodatkowe warunki, państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia może nadal stosować taki zakaz na swoim terytorium, dopóki odnośna osoba nie spełni tych warunków.
3. Dodatkowe warunki związane z zakazem prowadzenia pojazdów, o którym powiadomiono zgodnie z art. 4 ust. 1, uznaje się jednak za spełnione przez państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia, jeżeli państwo członkowskie wydania pozytywnie oceniło, że odnośna osoba spełnia spełniła warunki mające zastosowanie w państwie członkowskim wydania dotyczące odzyskania uprawnień do kierowania pojazdami lub prawa jazdy lub możliwości ubiegania się o nowe prawo jazdy. W takim przypadku państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia jest związane pozytywną oceną państwa członkowskiego wydania i jej skutkami. Dlatego też państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia nie stosuje już dodatkowych warunków. Państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia może jednak nadal stosować zakaz prowadzenia pojazdów na swoim terytorium do końca okresu jego obowiązywania. [Popr. 27]
Artykuł 8
Przesłanki zwolnienia
1. Państwo członkowskie wydania nie wdraża środków, o których mowa w art. 6 ust. 1, jeżeli:
a) certyfikat, o którym mowa w art. 5, jest niekompletny lub w sposób oczywisty nieprawidłowy i nie przekazano brakujących bądź prawidłowych informacji zgodnie z ust. 3 niniejszego artykułu;
b) dany zakaz prowadzenia pojazdów został już w pełni wykonany w państwie członkowskim popełnienia przestępstwa lub wykroczenia;
c) dany zakaz prowadzenia pojazdów uległ przedawnieniu zgodnie z prawem państwa członkowskiego wydania;
d) wykonanie danego zakazu prowadzenia pojazdów jest niemożliwe ze względu na istnienie przywileju lub immunitetu na mocy prawa państwa członkowskiego wydania; [Popr. 28]
e) w chwili przyjmowania środków, o których mowa w art. 6 ust. 3, pozostały okres zawieszenia lub ograniczenia, który ma upłynąć w związku z danym zakazem prowadzenia pojazdów, wynosi mniej niż jeden miesiąc;
f) miało miejsce postępowanie sądowe i zgodnie z danym certyfikatem odnośna osoba nie stawiła się osobiście na rozprawie, w wyniku której przyjęto zakaz prowadzenia pojazdów, chyba że w certyfikacie stwierdzono, że zgodnie z dalszymi wymogami proceduralnymi określonymi w prawie państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia wystąpiła jedna z następujących okoliczności:
(i) odnośna osoba została wezwana osobiście w odpowiednim terminie i tym samym została poinformowana o wyznaczonym terminie i miejscu rozprawy, w wyniku której wydano zakaz prowadzenia pojazdów, albo inną drogą rzeczywiście otrzymała urzędową informację o wyznaczonym terminie i miejscu rozprawy w sposób pozwalający jednoznacznie stwierdzić, że wiedziała o wyznaczonej rozprawie i została poinformowana w odpowiednim terminie, że taki zakaz może zostać wydany również w przypadku niestawienia się przez nią na rozprawie;
(ii) wiedząc o wyznaczonej rozprawie, odnośna osoba udzieliła pełnomocnictwa obrońcy, który został wyznaczony przez nią albo z urzędu do tego, aby bronić ją na rozprawie, i obrońca ten rzeczywiście bronił odnośną osobę na rozprawie; lub
(iii) po doręczeniu jej zakazu prowadzenia pojazdów i wyraźnym pouczeniu o prawie do ponownego rozpoznania sprawy lub do złożenia odwołania, w których to procedurach odnośna osoba miałaby prawo uczestniczyć i które pozwoliłyby na ponowne rozpoznanie istoty sprawy, w tym z uwzględnieniem nowych dowodów, oraz które mogłyby prowadzić do uchylenia pierwotnego zakazu, osoba ta wyraźnie oświadczyła, że nie kwestionuje danego zakazu prowadzenia pojazdów lub nie wystąpiła w stosownym terminie o ponowne rozpoznanie sprawy ani nie złożyła odwołania;
g) w wyjątkowych sytuacjach istnieją istotne przesłanki, by sądzić, na podstawie konkretnych i obiektywnych dowodów, że wykonanie zakazu prowadzenia pojazdów wiązałoby się - w szczególnych okolicznościach danej sprawy - z naruszeniem prawa podstawowego określonego w Karcie.
2. Państwo członkowskie wydania może zdecydować o zastosowaniu również następujących przesłanek zwolnienia:
a) dany zakaz prowadzenia pojazdów dotyczy poważnego przestępstwa lub wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego, które zgodnie z informacjami przekazanymi na podstawie art. 4 ust. 1 nie byłoby karane takim zakazem na podstawie prawa państwa członkowskiego wydania;
b) dany zakaz prowadzenia pojazdów nałożono wyłącznie z powodu przekroczenia dopuszczalnej prędkości, a ograniczenia prędkości obowiązujące w państwie członkowskim popełnienia przestępstwa lub wykroczenia przekroczono pod warunkiem że ograniczenie prędkości na drodze, na której miało miejsce przekroczenie prędkości, było wyraźnie oznaczone - zostały przekroczone w przypadku dróg na terenie zabudowanym o mniej niż 30 km/h, a w przypadku dróg na terenie niezabudowanym - o mniej niż 50 km/h; [Popr. 29]
c) zgodnie z prawem państwa członkowskiego wydania odnośna osoba nie może ze względu na swój wiek odpowiadać za poważne przestępstwo lub wykroczenie przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego, w związku z którym wydano dany zakaz prowadzenia pojazdów.
3. W każdym przypadku, gdy państwo członkowskie wydania zamierza zastosować w ramach konkretnej sprawy przesłankę zwolnienia zgodnie z ust. 1 lub 2, bezzwłoczniew terminie nieprzekraczająeym dziesięciu dni roboczych od wydania decyzji o zastosowaniu tej przesłanki informuje ono o tym państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia oraz, w stosownych przypadkach, zwraca się o wszelkie informacje niezbędne do zbadania, czy przesłanka zwolnienia, o której mowa w tych ustępach, ma zastosowanie. Państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia bezzwłoczniew terminie nieprzekraczająeym dziesięciu dni roboczych od otrzymania wniosku o informacje przekazuje wymagane informacje i może przekazać wszelkie dodatkowe informacje lub uwagi, które uzna za istotne. [Popr. 30]
Informacje przekazane na podstawie niniejszego ustępu nie obejmują danych osobowych innych niż te, które są ściśle niezbędne do zastosowania ust. 1 i 2, i wykorzystuje się je wyłącznie do celów stosowania tych ustępów.
Artykuł 9
Terminy
1. Państwo członkowskie wydania wdraża środki, o których mowa w art. 6 ust. 1, lub przyjmuje decyzję o zastosowaniu przesłanki zwolnienia zgodnie z art. 8 bezzwłocznie i, bez uszczerbku dla ust. 3, nie później niżw terminie nieprzekraczającym 15 dni po otrzymaniuroboczych od otrzymania certyfikatu zgodnie z art. 5 ust. 1. [Popr. 31]
2. Krajowy punkt kontaktowy państwa członkowskiego wydania bezzwłocznie informuje krajowy punkt kontaktowy państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia za pośrednictwem RESPER o środkachw terminie nieprzekraczającym dziesięciu dni roboczych od przyjęcia środków wdrożonych na podstawie art. 6 ust. 1 lub owydania decyzji o zastosowaniu przesłanki zwolnienia zgodnie z art. 8. [Popr. 32]
3. Jeżeli w danym przypadku nie jest możliwe dotrzymanie terminu określonego w ust. 1, krajowy punkt kontaktowy państwa członkowskiego wydania bezzwłocznie informuje za pośrednictwem RESPER krajowy punkt kontaktowy państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia w dowolny sposób terminie nieprzekraczającym dziesięciu dni roboczych od upływu tego terminu i podaje przyczyny uniemożliwiające dotrzymanie tego terminu.
Upływ terminu określonego w ust. 1 nie zwalnia państwa członkowskiego wydania z obowiązku bezzwłocznego wdrożenia środków, o których mowa w art. 6 ust. 1. [Popr. 33]
Artykuł 10
Konsultacje między państwami członkowskimi
W razie potrzeby państwa członkowskie konsultują się ze sobą za-pomocą-odpowiednich-środków i bezzwłoczniew odpowiednim czasie w celu zapewnienia skutecznego stosowania niniejszej dyrektywy. [Popr. 34]
Artykuł 11
Informacje przekazywane przez państwo członkowskie wydania
Krajowy punkt kontaktowy państwa członkowskiego wydania bezzwłocznie informuje krajowy punkt kontaktowy państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia w terminie nieprzekraczającym dziesięciu dni roboczych od wydania decyzji: [Popr. 35]
a) o otrzymaniu powiadomienia o zakazie prowadzenia pojazdów zgodnie z art. 4 ust. 1;
b) o środkach wdrożonych na podstawie art. 6, gdy staną się one prawnie wiążące;
c) o każdej decyzji stwierdzającej zastosowanie przesłanki zwolnienia zgodnie z art. 8 wraz z uzasadnieniem tej decyzji;
d) o wszelkich środkach służących zawieszeniu lub zakończeniu ogólnounijnego skutku zakazu prowadzenia pojazdów oraz o względach leżących u ich podstaw, w tym z powodu skutecznego zaskarżenia przez odnośną osobę.
Artykuł 12
Informacje przekazywane przez państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia
Krajowy punkt kontaktowy państwa członkowskiego popełnienia przestępstwa lub wykroczenia bezzwłocznie informuje krajowy punkt kontaktowy państwa członkowskiego wydania w terminie nieprzekraczającym dziesięciu dni roboczych od wydania decyzji: [Popr. 36]
a) o wszelkich okolicznościach mających wpływ na decyzję o nałożeniu zakazu prowadzenia pojazdów, w tym o ewentualnym spełnieniu wszelkich dodatkowych warunków nałożonych w związku z zakazem prowadzenia pojazdów w państwie członkowskim popełnienia przestępstwa lub wykroczenia; [Popr. 37]
b) o wykonaniu zakazu prowadzenia pojazdów w państwie członkowskim popełnienia przestępstwa lub wykroczenia.
Artykuł 13
Obowiązek poinformowania odnośnej osoby
1. Państwo członkowskie wydania bezzwłocznie informuje odnośną osobę zgodnie z procedurami przewidzianymi w prawie krajowym, odpowiednio, zarówno po otrzymaniu powiadomienia na podstawie art. 4 ust. 1, jak i po przyjęciu środków na podstawie art. 6 ust. 1 w terminie nieprzekraczającym siedmiu dni roboczych od otrzymania powiadomienia na podstawie art. 4 ust. 1 lub od przyjęcia środków na podstawie art. 6 ust. 1. [Popr. 38]
2. Informacje przekazywane zgodnie z ust. 1 określają co najmniej:
a) w przypadku gdy informacje przekazuje się po otrzymaniu powiadomienia na podstawie art. 4 ust. 1:
(i) nazwę, adres pocztowy, numer telefonu, dane dotyczące obecności w internecie i kontaktowy adres e-mail organów właściwych w sprawach egzekwowania danego zakazu prowadzenia pojazdów zarówno w państwie członkowskim wydania, jak i w państwie członkowskim popełnienia przestępstwa lub wykroczenia; oraz [Popr. 39]
(ii) środki odwoławcze dostępne na podstawie prawa państwa członkowskiego wydania, w tym prawo do bycia wysłuchanym;
b) w przypadku gdy informacje przekazuje się po przyjęciu środków wdrożonych na podstawie art. 6 ust. 1:
(i) szczegóły dotyczące środków wdrożonych przez państwo członkowskie wydania;
(ii) środki odwoławcze dostępne na podstawie prawa państwa członkowskiego wydania do celów zaskarżenia wdrożonych środków.
Artykuł 14
Środki odwoławcze
1. Państwa członkowskie zapewniają odpowiednie środki odwoławcze - równoważne środkom dostępnym w podobnych sprawach krajowych - od decyzji podjętych lub środków wdrożonych na podstawie niniejszej dyrektywy. Państwa te wdrażają odpowiednie środki w celu zapewnienia przekazywania informacji o takich środkach odwoławczych w odpowiednim czasie, aby zagwarantować możliwość ich skutecznego wykorzystania.
2. Zakaz prowadzenia pojazdów, o którym powiadomiono zgodnie z art. 4 ust. 1, można zaskarżyć wyłącznie w ramach powództwa wniesionego w państwie członkowskim popełnienia przestępstwa lub wykroczenia.
3. Państwo członkowskie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia oraz państwo członkowskie wydania informują się wzajemnie o środkach odwoławczych przysługujących od decyzji lub środków wdrożonych na podstawie niniejszej dyrektywy.
Artykuł 15
Krajowe punkty kontaktowe
1. Do ... [data transpozycji niniejszej dyrektywy] r. każde państwo członkowskie wyznacza krajowy punkt kontaktowy do celów niniejszej dyrektywy.
2. Państwa członkowskie zapewniają, aby ich odpowiednie krajowe punkty kontaktowe współpracowały z organami właściwymi w sprawach egzekwowania zakazów prowadzenia pojazdów nałożonych w związku z popełnieniem poważnych przestępstw lub wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego, w szczególności w celu zapewnienia wymiany wszystkich niezbędnych informacji w odpowiednim czasie oraz przestrzegania terminów ustanowionych w art. 9 niniejszej dyrektywie. [Popr. 40]
3. Państwa członkowskie informują Komisję o krajowych punktach kontaktowych wyznaczonych do celów niniejszej dyrektywy. Komisja udostępnia informacje otrzymane na podstawie niniejszego artykułu wszystkim państwom członkowskim za pośrednictwem RESPER oraz na portalu CBE, jak tylko zostanie oddany do użytku. Do tego czasu Komisja udostępnia te informacje na swojej stronie internetowej. [Popr. 41]
Artykuł 16
Dane statystyczne
Państwa członkowskie regularnie gromadzą wyczerpujące dane statystyczne dotyczące stosowania niniejszej dyrektywy i przesyłają je co roku Komisji. Te dane statystyczne obejmują:
a) liczbę powiadomień dokonanych na podstawie art. 4 ust. 1, z podziałem na państwa członkowskie będące ich adresatami;
aa) liczbę powiadomień skierowanych do odnośnych osób; [Popr. 42]
b) liczbę przypadków powołania się na przesłankę zwolnienia, w tym zastosowane przesłanki zwolnienia, z podziałem na powiadamiające państwa członkowskie;
c) czas potrzebny do przesłania informacji ow przypadku każdej decyzji podjętej w kwestiiw sprawie przesłanki zwolnienia; [Popr. 43]
ca) liczba przypadków, w których opóźnienie musiało zostać uzasadnione; [Popr. 44]
d) liczbę środków odwoławczych, które wniesiono od środków wdrożonych na podstawie art. 6 ust. 1.
Do dnia ... [jeden rok od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy] r. państwa członkowskie przekażą Komisji aktualne informacje o obowiązujących przepisach dotyczących stosowanych w ich systemach prawnych kar za poważne przestępstwa lub wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego. W terminie trzech miesięcy państwa członkowskie informują Komisję o wszelkich istotnych zmianach w systemie tych kar, aktualizując wcześniej przekazane informacje. Do dnia ... [18 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy] r. Komisja opublikuje zestawienie informacji otrzymanych na podstawie niniejszego ustępu na portalu transgranicznej wymiany informacji dotyczących przestępstw lub wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego ("portalu CBE") stworzonym zgodnie z art. 8 dyrektywy (UE) 2015/413 we wszystkich językach urzędowych Unii Europejskiej. W razie istotnych zmian w systemie kar obowiązującym w państwie członkowskim Komisja aktualizuje zestawienie w terminie trzech miesięcy od otrzymania tych informacji. [Popr. 45]
Artykuł 17
Procedura komitetowa
1. Komisję wspomaga komitet ds. praw jazdy ustanowiony na podstawie art. 22 [NOWA DYREKTYWA W SPRAWIE PRAW JAZDY]. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
W przypadku gdy opinia komitetu ma zostać uzyskana w drodze procedury pisemnej, procedura ta kończy się bez osiągnięcia rezultatu, gdy - przed upływem terminu na wydanie opinii - zdecyduje o tym przewodniczący komitetu lub wniesie o to zwykła większość członków komitetu.
W przypadku gdy komitet nie wyda żadnej opinii, Komisja nie przyjmuje aktu wykonawczego i stosuje się art. 5 ust. 4 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
Artykuł 18
Związek z innymi aktami prawnymi
1. Niniejsza dyrektywa nie ma wpływu na prawa i obowiązki wynikające z następujących aktów prawnych:
a) decyzji ramowej Rady 2008/947/WSiSW;
b) decyzji ramowej Rady 2005/214/WSiSW;
c) praw podejrzanych i oskarżonych przewidzianych w dyrektywie 2010/64/UE, dyrektywie 2012/13/UE, dyrektywie 2013/48/UE, dyrektywie (UE) 2016/343, dyrektywie (UE) 2016/800 i dyrektywie (UE) 2016/1919 Parlamentu Europejskiego i Rady.
2. Państwa członkowskie mogą zawierać dwustronne lub wielostronne umowy lub porozumienia z innymi państwami członkowskimi po [DD/MM/RRRR] r., o ile takie umowy lub porozumienia pozwalają na rozszerzenie przepisów niniejszej dyrektywy i przyczyniają się do dalszego uproszczenia lub ułatwienia procedur egzekwowania zakazów prowadzenia pojazdów nałożonych w związku z popełnieniem przestępstwa lub wykroczenia w państwie członkowskim innym niż to, które wydało prawo jazdy odnośnej osoby.
Artykuł 19
Transpozycja
1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do zapewnienia zgodności z przepisamiwykonania niniejszej dyrektywy w terminie do dnia ... [DD/MM/RRRRrok od dnia wejścia w życie niniejszej dyrektywy] r. Państwa te bezzwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów. [Popr. 46]
Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.
2. Do dnia ... [DD/MM/RRRR 15 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej dyrektywy] r. państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów ich prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą. [Popr. 47]
Artykuł 20
Sprawozdanie ze stosowania Przegląd [Popr. 48]
W terminie Do dnia ... [wejściepięć lat od daty wejścia w życie + 5 lat niniejszej dyrektywy ] r., a następnie co pięć lat, Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat wykonania niniejszej dyrektywy, w tym jej wpływu na bezpieczeństwo ruchu drogowego. Sprawozdanie to ma zawierać statystyki państw członkowskich dotyczące stosowania mechanizmu ustanowionego niniejszą dyrektywą, a także informacje o wąskich gardłach i obszarach, które można by było usprawnić. W razie potrzeby sprawozdaniu towarzyszą wnioski dotyczące zmian wbędzie towarzyszyć wniosek ustawodawczy dotyczący zmiany niniejszej dyrektywie dyrektywy. [Popr. 49]
Artykuł 21
Wejście w życie i stosowanie [Popr. 50]
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Artykuł 22
Adresaci
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w ... dnia [...] r.
