(Sprawa C-202/24/24 1 , Alchaster 2 )(Odesłanie prejudycjalne - Umowa o handlu i współpracy między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, z drugiej strony - Przekazanie osoby do Zjednoczonego Królestwa w celu przeprowadzenia postępowania karnego - Właściwość wykonującego nakaz organu sądowego - Ryzyko naruszenia prawa podstawowego - Artykuł 49 ust. 1 i art. 52 ust. 3 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej - Zasada ustawowej określoności czynów zabronionych i kar - Niekorzystna dla tej osoby zmiana systemu warunkowego zwolnienia)
(C/2024/5778)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 7 października 2024 r.)
Sąd odsyłający
Supreme Court
Strony w postępowaniu głównym
Strona inicjująca postępowanie przed sądem odsyłającym: MA
Druga strona postępowania: Minister for Justice and Equality
Sentencja
Artykuł 524 ust. 2 i art. 604 lit. c) Umowy o handlu i współpracy między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, z drugiej strony, w związku z art. 49 ust. 1 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej
należy interpretować w ten sposób, że:
1) wykonujący nakaz organ sądowy powinien - w przypadku gdy osoba, której dotyczy nakaz aresztowania wydany na podstawie tej umowy, powołuje się, w razie przekazania jej do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, na ryzyko naruszenia tego art. 49 ust. 1 z powodu niekorzystnej dla tej osoby zmiany warunków skorzystania z warunkowego zwolnienia, która to zmiana nastąpiła po domniemanym popełnieniu przestępstwa, za które osoba ta jest ścigana - przeprowadzić niezależne badanie istnienia tego ryzyka przed wydaniem orzeczenia w sprawie wykonania tego nakazu aresztowania, także w sytuacji gdy ów organ sądowy wykluczył już ryzyko naruszenia art. 7 europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, podpisanej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r., opierając się na gwarancjach oferowanych generalnie przez Zjednoczone Królestwo w zakresie poszanowania tej konwencji oraz na możliwości wniesienia przez tę osobę skargi do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. W wyniku tego badania ów wykonujący nakaz organ sądowy będzie mógł odmówić wykonania wspomnianego nakazu aresztowania wyłącznie wtedy, gdy po zwróceniu się do wydającego nakaz organu sądowego o dodatkowe informacje i gwarancje będzie posiadał obiektywne, wiarygodne, dokładne i należycie zaktualizowane dane wykazujące, że istnieje rzeczywiste ryzyko zmiany samego zakresu kary grożącej w dniu popełnienia danego przestępstwa, skutkującej wymierzeniem kary surowszej niż kara, którą pierwotnie dany czyn zabroniony był zagrożony.
