(Sprawa C-373/24, Ramavić 1 )(C/2024/5493)
Język postępowania: chorwacki
(Dz.U.UE C z dnia 23 września 2024 r.)
Sąd odsyłający
Općinski sud u Puli-Pola
Strony w postępowaniu głównym
Strona inicjująca postępowanie przed sądem odsyłającym: NI
Druga strona postępowania: Republika Hrvatska zastępowana przez Općinsko državno odvjetništvo u Rijeci
Pytania prejudycjalne
1. Czy stanowisko prokuratorskie strony powodowej (zastępcy prokuratora rejonowego/prokuratora rejonowego) wchodzi w zakres pojęcia "pracownika" z art. 1 ust. 3 dyrektywy 2003/88 2 w związku z art. 31 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, to znaczy, czy do celów stosowania tych samych warunków pracy do wszystkich pracowników prokuratury można uznać funkcjonariusza prokuratury za pracownika?
2. W związku z pierwszym pytaniem prejudycjalnym, czy art. 2 dyrektywy 89/391 3 , do którego odnosi się dyrektywa 2003/88 w art. 1 ust. 3, należy interpretować w ten sposób, że zezwala ona państwom członkowskim na wyłączenie funkcjonariuszy prokuratury (zastępcy prokuratora rejonowego/prokuratora rejonowego) ze stosowania przepisów zapewniających transpozycję tej dyrektywy, łącznie z przepisami art. 2 pkt 1 i 2 dyrektywy 2003/88, w którym zostały zdefiniowane czas pracy i okres odpoczynku?
3. a) W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze i odpowiedzi przeczącej na pytanie drugie, do Trybunału kieruje się pytanie, czy w rozumieniu przepisów dyrektywy 2003/88/WE dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy (w szczególności art. 2 pkt 1 i innych) bierny dyżur zdarzeniowy funkcjonariuszy prokuratury należy uważać za czas pracy w świetle ograniczeń, jakim podlega funkcjonariusz prokuratury w trakcie biernego dyżuru zdarzeniowego z powodu obowiązków służbowych i zadań, które funkcjonariusz wykonuje w trakcie biernego dyżuru zdarzeniowego zgodnie z Opća uputa Državnog odvjetništva Republike Hrvatske o radu službe dežurstva (ogólnymi zaleceniami prokuratury krajowej Republiki Chorwacji dotyczącymi pełnienia dyżurów) nr 0-8/11-1 z dnia 13 października 2011 r. zmienionymi w dniu 12 października 2012 r., oraz zgodnie z przepisami Zakon o kaznenom postupku (kodeksu postępowania karnego) (Narodne novine nr 152/08, 76/09, 80/11, 121/11, 91/12, 143/12, 56/13, 145/13, 152/14, 70/17, 126/19, 80/22 i 36/24), zgodnie z którymi funkcjonariuszowi prokuratury jako pracownikowi znacząco ogranicza się możliwość wykonywania innych czynności, pomimo faktu, że zgodnie z wymienionymi Opća uputa (ogólnymi zaleceniami) pracodawcy jest on zobowiązany wykonywać zadania biernego dyżuru zdarzeniowego w swoim domu?
3. b) W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze i odpowiedzi przeczącej na pytanie drugie, do Trybunału kieruje się pytanie, czy w rozumieniu przepisów dyrektywy 2003/88/WE dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy (w szczególności art. 2 pkt 1 i innych) aktywny dyżur zdarzeniowy funkcjonariuszy prokuratury należy uważać za czas pracy z uwagi na obowiązki służbowe i zadania, które funkcjonariusz prokuratury wykonuje w trakcie aktywnego dyżuru zdarzeniowego zgodnie z Opća uputa Državnog odvjetništva Republike Hrvatske o radu službe dežurstva (ogólnymi zaleceniami prokuratury krajowej Republiki Chorwacji dotyczącymi pełnienia dyżurów) nr 0-8/11-1 z dnia 13 października 2011 r. zmienionymi w dniu 12 października 2012 r., oraz zgodnie z przepisami Zakon o kaznenom postupku (kodeksu postępowania karnego) (Narodne novine nr 152/08, 76/09, 80/11, 121/11, 91/12, 143/12, 56/13, 145/13, 152/14, 70/17, 126/19, 80/22 i 36/24), zgodnie z którymi funkcjonariusz prokuratury wykonuje zadania aktywnego dyżuru zdarzeniowego w zwykłym miejscu pracy lub w innym miejscu, które określi pracodawca (oględziny i inne)?
