[Sprawa C-352/22 1 , Generalstaatsanwaltschaft Hamm (Wniosek o ekstradycję uchodźcy do Turcji)](Odesłanie prejudycjalne - Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości - Dyrektywa 2011/95/UE - Artykuł 21 ust. 1 - Dyrektywa 2013/32/UE - Artykuł 9 ust. 2 i 3 - Definitywne przyznanie statusu uchodźcy przez państwo członkowskie - Uchodźca zamieszkujący po tym przyznaniu w innym państwie członkowskim - Wniosek o ekstradycję skierowany przez państwo pochodzenia tego uchodźcy będące państwem trzecim do państwa członkowskiego jego miejsca zamieszkania - Wpływ decyzji o nadaniu statusu uchodźcy na daną procedurę ekstradycji - Artykuł 18 i art. 19 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej - Ochrona uchodźcy przed tak wnioskowaną ekstradycją)
Język postępowania: niemiecki
(C/2024/4692)
(Dz.U.UE C z dnia 5 sierpnia 2024 r.)
Sąd odsyłający
Oberlandesgericht Hamm
Strony w postępowaniu głównym
Osoba, której wydania zażądano: A.
przy udziale: Generalstaatsanwaltschaft Hamm
Sentencja
Artykuł 21 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/95/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie norm dotyczących kwalifikowania obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako beneficjentów ochrony międzynarodowej, jednolitego statusu uchodźców lub osób kwalifikujących się do otrzymania ochrony uzupełniającej oraz zakresu udzielanej ochrony w związku z art. 18 i art. 19 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej
należy interpretować w ten sposób, że:
w przypadku gdy obywatel państwa trzeciego, który uzyskał status uchodźcy w jednym państwie członkowskim, jest w innym państwie członkowskim, na którego terytorium zamieszkuje, objęty wnioskiem o ekstradycję wystosowanym przez państwo trzecie będące państwem jego pochodzenia, wezwane państwo członkowskie nie może bez rozpoczęcia wymiany informacji z organem, który przyznał ten status osobie, której wydania zażądano, i w braku cofnięcia rzeczonego statusu przez ten organ zezwolić na ekstradycję.
