(C/2024/4574)Język postępowania: włoski
(Dz.U.UE C z dnia 29 lipca 2024 r.)
Sąd odsyłający
Corte suprema di cassazione
Strony w postępowaniu głównym
Strona inicjująca postępowanie przed sądem odsyłającym: CR, TP
Druga strona postępowania: Soledil Srl, objęta postępowaniem układowym
Pytanie prejudycjalne
Czy art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich 1 oraz art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować:
a) w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie stosowaniu zasad krajowego postępowania sądowego, zgodnie z którymi kwestie wstępne, w tym te dotyczące nieważności umowy, które nie zostały podniesione lub poruszone w toku postępowania kasacyjnego i które są logicznie niezgodne z charakterem sentencji orzeczenia Corte di cassazione (sądu kasacyjnego) uchylającego wyrok, nie mogą być badane w postępowaniu w przedmiocie ponownego rozpoznania sprawy ani w trakcie kontroli zgodności z prawem, której strony poddają wyrok sądu, który wydał orzeczenie w przedmiocie ponownego rozpoznania sprawy;
b) również w świetle uwagi dotyczącej całkowitej bierności, którą można przypisać konsumentom, jeżeli podnieśli oni nieważność/bezskuteczność nieuczciwych warunków umownych dopiero w ramach skargi kasacyjnej, którą wnieśli po zakończeniu postępowania w przedmiocie ponownego rozpoznania sprawy;
c) ze szczególnym uwzględnieniem stwierdzenia nieuczciwego charakteru postanowienia dotyczącego kary umownej w oczywiście nadmiernej wysokości, co do którego orzeczono w toku postępowania kasacyjnego dostosowanie obniżenia według odpowiednich kryteriów (quantum), biorąc również pod uwagę, że nieuczciwy charakter tego postanowienia został podniesiony przez konsumentów (an) dopiero po wydaniu wyroku w postępowaniu w przedmiocie ponownego rozpoznania sprawy?
