(Sprawa C-381/23 1 , Geterfer 2 )(Odesłanie prejudycjalne - Współpraca sądowa w sprawach cywilnych - Jurysdykcja w sprawach dotyczących zobowiązań alimentacyjnych - Rozporządzenie (WE) nr 4/2009 - Artykuł 12 ust. 1 - Zawisłość sporu - Artykuł 13 - Sprawy, które się ze sobą wiążą - Pojęcie)
(C/2024/4438)
Język postępowania: niemiecki
(Dz.U.UE C z dnia 22 lipca 2024 r.)
Sąd odsyłający
Amtsgericht Mönchengladbach-Rheydt
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: ZO
Strona pozwana: JS
Sentencja
Artykuł 12
ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 4/2009 z dnia 18 grudnia 2008 r. w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń oraz współpracy w zakresie zobowiązań alimentacyjnych
należy interpretować w ten sposób, że:
przewidziane w tym przepisie przesłanki stwierdzenia sytuacji zawisłości sporu, zgodnie z którymi postępowania toczą się o to samo roszczenie i między tymi samymi stronami, nie są spełnione, jeżeli w chwili wytoczenia powództwa przez dziecko, które w międzyczasie osiągnęło pełnoletność, o zapłatę świadczenia alimentacyjnego przez matkę przed sądem państwa członkowskiego w toku jest już sprawa wszczęta przez matkę przed sądem innego państwa członkowskiego, w której domaga się ona od ojca dziecka odszkodowania za zakwaterowanie i utrzymanie tego dziecka, ponieważ roszczenia powodów nie mają tożsamego celu i nie pokrywają się z czasowego punktu widzenia. Brak zawisłości sporu w rozumieniu art. 12 ust. 1 rozporządzenia nr 4/2009 nie stoi jednak na przeszkodzie stosowaniu art. 13 tego rozporządzenia, jeżeli między rozpatrywanymi sprawami istnieje wystarczająco ścisła więź, aby można było przyjąć, że wiążą się ze sobą w rozumieniu art. 13 ust. 3 tego rozporządzenia, wobec czego sąd odsyłający, do którego wniesiono sprawę później, mógłby zawiesić postępowanie.
