(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)(C/2024/4233)
(Dz.U.UE C z dnia 24 lipca 2024 r.)
Poprawka 1
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 1
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (1) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/771 (12) ma na celu usprawnienie funkcjonowania rynku wewnętrznego, przy jednoczesnym osiągnięciu wysokiego poziomu ochrony konsumentów. W kontekście transformacji ekologicznejcelem niniejszejdyrektywy jest poprawa funkcjonowania rynku wewnętrznego przy jednoczesnym promowaniu bardziej zrównoważonej konsumpcji, co stanowi uzupełnienie celu dyrektywy (UE) 2019/771. |
(1) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/771 (I2) ma na celu usprawnienie funkcjonowania rynku wewnętrznego, przy jednoczesnym osiągnięciu wysokiego poziomu ochrony konsumentów, a także zwiększonego obiegu zamkniętego w gospodarce. W kontekście transformacji ekologicznej celem niniejszej dyrektywy jest poprawa funkcjonowania rynku wewnętrznego przy jednoczesnym promowaniu bardziej zrównoważonej konsumpcji, co stanowi uzupełnienie celu dyrektywy (UE) 2019/771. |
| (12) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/771 z dnia 20 maja 2019 r. w sprawie niektórych aspektów umów sprzedaży towarów, zmieniająca rozporządzenie (UE) 2017/2394 oraz dyrektywę 2009/22/WE i uchylająca dyrektywę 1999/44/WE (Dz.U. L 136 z 22.5.2019, s. 28). |
(12) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/771 z dnia 20 maja 2019 r. w sprawie niektórych aspektów umów sprzedaży towarów, zmieniająca rozporządzenie (UE) 2017/2394 oraz dyrektywę 2009/22/WE i uchylająca dyrektywę 1999/44/WE (Dz.U. L 136 z 22.5.2019, s. 28). |
Poprawka 2
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 3
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (3) Aby ograniczyć przedwczesne pozbywanie się funkcjonalnych towarów nabywanych przez konsumentów i zachęcić konsumentów do dłuższego użytkowania towarów, konieczne jest ustanowienie przepisów dotyczących ich naprawy. Naprawy powinny zaowocować bardziej zrównoważoną konsumpcją - z uwagi na prawdopodobieństwo zmniejszenia ilości odpadów w postaci zużytych towarów - mniejszym zapotrzebowaniem na zasoby, w tym na energię elektryczną, wynikającym z procesu produkcji i sprzedaży nowych towarów zastępujących towary wadliwe, jak również mniejszą emisją gazów cieplarnianych. Niniejsza dyrektywa promuje zrównoważoną konsumpcję z korzyścią dla środowiska, jak również przyniesie korzyści konsumentom, którzy unikną kosztów związanych z nabywaniem nowych towarów w perspektywie krótkoterminowej. |
(3) Aby ograniczyć przedwczesne pozbywanie się funkcjonalnych towarów nabywanych przez konsumentów i zachęcić konsumentów do dłuższego użytkowania towarów, konieczne jest wzmocnienie prawa konsumentów do naprawy, na podstawie którego konsument może domagać się od wybranego podmiotu wykonania po przystępnej cenie naprawy o odpowiedniej jakości. Naprawy powinny zaowocować zrównoważoną konsumpcją, uwzględniającą ograniczenia planety - z uwagi na prawdopodobieństwo zmniejszenia ilości odpadów w postaci zużytych towarów - mniejszym zapotrzebowaniem na zasoby, w tym na energię elektryczną, wynikającym z procesu produkcji i sprzedaży nowych towarów zastępujących towary wadliwe, jak również mniejszą emisją gazów cieplarnianych. Niniejsza dyrektywa promuje zrównoważoną konsumpcję z korzyścią dla środowiska, propagując cykl życia produktów obejmujący ponowne wykorzystywanie, naprawę i odnowienie, jak również przyniesie korzyści konsumentom, którzy unikną kosztów związanych z nabywaniem nowych towarów w perspektywie krótkoterminowej. |
Poprawka 3
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 4 a (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(4a) Na zachowania konsumentów składa się wiele różnych aspektów. Przy wyborze między naprawą a zakupem nowego produktu kluczową rolę odgrywają takie kryteria jak zalety ekonomiczne, trwałość, dostępność i bliskość usług naprawy, a także czas potrzebny na naprawę. Różne przeszkody mogą również uniemożliwiać konsumentom dokonanie naprawy, np. brak informacji o możliwości naprawy produktu przy zakupie towaru, brak dostępu do części zamiennych, brak informacji na temat usług naprawczych oraz koszty naprawy. Oprócz przepisów przyjętych w niniejszej dyrektywie należy w równym stopniu promować i propagować działania popularyzujące kulturę naprawy, podnoszenie wiedzy konsumentów o właściwej konserwacji i pielęgnacji produktów, a także znajomość praw przysługujących konsumentom, w tym gwarancji prawnej, oraz zachęty finansowe dla konsumentów, producentów i podmiotów zajmujących się naprawą. |
Poprawka 4
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 6
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (6) Wymogi dotyczące możliwości naprawy powinny obejmować wszystkie wymogi określone w aktach prawnych Unii zapewniających możliwość naprawy towarów, w tym między innymi wymogi wynikające z ram dla ekoprojektu, o których mowa w rozporządzeniu [w sprawie ekoprojektu dla zrównoważonych produktów], aby objąć nimi szeroki zakres produktów, jak również przyszłe zmiany we wszelkich innych obszarach prawa Unii. |
(6) Wymogi dotyczące możliwości naprawy powinny obejmować wszystkie wymogi określone w aktach prawnych Unii zapewniających możliwość naprawy towarów, w tym między innymi wymogi wynikające z ram dla ekoprojektu, o których mowa w rozporządzeniu [w sprawie ekoprojektu dla zrównoważonych produktów], aby objąć nimi szeroki zakres produktów, jak również przyszłe zmiany. |
Poprawka 5
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 7
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (7) Aby pomóc konsumentom w określeniu i wyborze odpowiednich usług naprawczych, należy dostarczyć im kluczowe informacje o tych usługach. W europejskim formularzu informacji o naprawie należy określić najważniejsze parametry mające wpływ na decyzje konsumentów co do tego, czy naprawiać wadliwe towary. W dyrektywie należy ujednolicić wzór takiego formularza. Ujednolicony formularz informacji o usługach naprawczych powinien umożliwiać konsumentom ocenę i łatwe porównanie takich usług. Powinien on również ułatwić dostarczanie informacji o usługach naprawczych, szczególnie w przypadku mikroprzedsię- biorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw świadczących usługi naprawcze. Aby uniknąć dodatkowego obciążenia w przypadku kolizji wymogów dotyczących informacji udzielanych przed zawarciem umowy, należy uznać że, w stosownych przypadkach, podmiot zajmujący się naprawą spełnił odpowiednie wymogi informacyjne wynikające z właściwych aktów prawnych UE, jeżeli poprawnie wypełnił europejski formularz informacji o naprawie i dostarczył go konsumentowi. Informacje zawarte w europejskim formularzu informacji o naprawie należy dostarczyć konsumentowi w sposób jasny i zrozumiały, z zachowaniem wymogów dostępności określonych w dyrektywie 2019/882 (I4). |
(7) Aby pomóc konsumentom w określeniu i wyborze odpowiednich usług naprawczych, należy dostarczyć im kluczowe informacje o tych usługach. W europejskim formularzu informacji o naprawie należy określić najważniejsze parametry mające wpływ na decyzje konsumentów co do tego, czy naprawiać wadliwe towary. W dyrektywie należy ujednolicić wzór takiego formularza. Ujednolicony formularz informacji o usługach naprawczych powinien umożliwiać konsumentom ocenę i łatwe porównanie takich usług. Powinien on również ułatwić dostarczanie informacji o usługach naprawczych, szczególnie w przypadku mikroprzedsię- biorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw świadczących usługi naprawcze. Informacje zawarte w europejskim formularzu informacji o naprawie należy dostarczyć konsumentowi w sposób jasny i zrozumiały, z zachowaniem wymogów dostępności określonych w dyrektywie 2019/882 (14). |
| (14) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2019/882/UE z dnia 17 kwietnia 2019 r. w sprawie wymogów dostępności produktów i usług (Dz.U. L 151 z 7.6.2019, s. 70). |
(14) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2019/882/UE z dnia 17 kwietnia 2019 r. w sprawie wymogów dostępności produktów i usług (Dz.U. L 151 z 7.6.2019, s. 70). |
Poprawka 6
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 8
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (8) Należy ułatwić konsumentom wolny wybór podmiotu, któremu chcą powierzyć naprawę towaru, poprzez umożliwienie im wystąpienia o europejski formularz informacji o naprawie nie tylko do producenta, lecz także, w stosownych przypadkach, do sprzedawcy towaru lub do niezależnych podmiotów zajmujących się naprawą. Podmioty zajmujące się naprawą powinny dostarczyć europejski formularz informacji o naprawie wyłącznie wówczas, gdy konsument się o niego zwróci, a dany podmiot zamierza świadczyć usługi naprawcze lub jest do ich świadczenia zobowiązany. Konsument może również zdecydować o niezwracaniu się o europejski formularz informacji o naprawie i zawrzeć z podmiotem zajmującym się naprawą umowę o świadczenie usług naprawczych na podstawie informacji udzielanych przed zawarciem umowy dostarczonych w inny sposób, zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE (15). |
(8) Należy ułatwić konsumentom wolny wybór podmiotu, któremu chcą powierzyć naprawę towaru, poprzez dobrowolne dostarczanie europejskiego formularza informacji o naprawie nie tylko przez producenta, lecz także, w stosownych przypadkach, sprzedawcę towaru lub niezależne podmioty zajmujące się naprawą. Podmioty zajmujące się naprawą powinny dostarczyć europejski formularz informacji o naprawie wyłącznie dobrowolnie. Konsument może również zawrzeć z podmiotem zajmującym się naprawą umowę o świadczenie usług naprawczych na podstawie informacji udzielanych przed zawarciem umowy dostarczonych w inny sposób, zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE (15). |
| (15) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE z dnia 25 października 2011 r. w sprawie praw konsumentów, zmieniająca dyrektywę Rady 93/13/EWG i dyrektywę 1999/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylająca dyrektywę Rady 85/577/EWG i dyrektywę 97/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz.U. L 304 z 22.11.2011, s. 64). |
(15) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE z dnia 25 października 2011 r. w sprawie praw konsumentów, zmieniająca dyrektywę Rady 93/13/EWG i dyrektywę 1999/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylająca dyrektywę Rady 85/577/EWG i dyrektywę 97/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz.U. L 304 z 22.11.2011, s. 64). |
Poprawka 7
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 9
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (9) W pewnych sytuacjach podmiot zajmujący się naprawą ponosi koszty konieczne do dostarczenia informacji o naprawie i jej cenie, zawartych w europejskim formularzu informacji o naprawie. Podmiot zajmujący się naprawą może na przykład potrzebować sprawdzić towary, aby określić wadę lub rodzaj wymaganej naprawy, w tym zapotrzebowanie na części zamienne, i oszacować cenę naprawy. W takich przypadkach podmiot zajmujący się naprawą może zażądać od konsumenta wyłącznie poniesienia kosztów koniecznych do dostarczenia informacji zawartych w europejskim formularzu informacji o naprawie. Zgodnie z wymogiem dotyczącym informacji udzielanych przed zawarciem umowy i innymi wymogami określonymi w dyrektywie 2011/83/UE podmiot zajmujący się naprawą powinien poinformować konsumenta o takich kosztach jeszcze zanim konsument zwróci się o dostarczenie europejskiego formularza informacji o naprawie. Konsumenci mogą wstrzymać się od zwracania się o europejski formularz informacji o naprawie, jeżeli uznają, że koszty jego otrzymania ą zbyt wysokie. |
(9) W pewnych sytuacjach podmiot zajmujący się naprawą ponosi koszty konieczne do dostarczenia informacji o naprawie i jej cenie, zawartych w europejskim formularzu informacji o naprawie. Nakładanie takich kosztów powinno ograniczać się do przypadków, w których podmiot zajmujący się naprawą może potrzebować sprawdzić towary, aby określić wadę lub rodzaj wymaganej naprawy, w tym zapotrzebowanie na części zamienne, i oszacować cenę naprawy. W takich przypadkach podmiot zajmujący się naprawą może zażądać od konsumenta wyłącznie poniesienia kosztów koniecznych do dostarczenia informacji zawartych w europejskim formularzu informacji o naprawie. Koszty te nie mogą w żaden sposób stanowić przeszkody do przeprowadzenia pozostałej części procesu naprawy ani nie mogą ogólnie zniechęcać do naprawy. Zgodnie z wymogiem dotyczącym informacji udzielanych przed zawarciem umowy i innymi wymogami określonymi w dyrektywie 2011/83/UE podmiot zajmujący się naprawą powinien poinformować konsumenta o takich kosztach jeszcze zanim konsument zwróci się o dostarczenie europejskiego formularza informacji o naprawie. Konsumenci mogą zrezygnować z europejskiego formularza informacji o naprawie, jeżeli uznają, że koszty jego otrzymania są zbyt wysokie. |
Poprawka 8
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 11
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (11) W dyrektywie (UE) 2019/771 nałożono na sprzedawców obowiązek naprawy towarów w przypadku braku zgodności z umową w momencie ich dostawy, jeżeli brak ten ujawnił się przed upływem okresu odpowiedzialności. W oparciu o przedmiotową dyrektywę konsumentom nie przysługuje prawo do naprawy wad nieobjętych tym obowiązkiem. W rezultacie konsumenci przedwcześnie pozbywają się wielu wadliwych towarów, które mogłyby jeszcze funkcjonować. Aby zachęcić konsumentów do naprawy towarów w takich sytuacjach, w niniejszej dyrektywie należy nałożyć na producentów obowiązek naprawy towarów, do których mają zastosowanie wymogi dotyczące możliwości naprawy określone w aktach prawnych Unii. Obowiązek naprawy należy nałożyć, na wniosek konsumenta, na producentów takich towarów, jako na adresatów wspomnianych wymogów dotyczących możliwości naprawy. Obowiązek ten powinien mieć zastosowanie do producentów mających siedzibę zarówno w Unii, jak i poza Unią, w odniesieniu do towarów wprowadzanych do obrotu na rynku unijnym. |
(11) W dyrektywie (UE) 2019/771 nałożono na sprzedawców obowiązek naprawy towarów w przypadku braku zgodności z umową w momencie ich dostawy, jeżeli brak ten ujawnił się przed upływem okresu odpowiedzialności. W oparciu o przedmiotową dyrektywę konsumentom nie przysługuje prawo do naprawy wad nieobjętych tym obowiązkiem. W rezultacie konsumenci przedwcześnie pozbywają się wielu wadliwych towarów, które mogłyby jeszcze funkcjonować. Aby zachęcić konsumentów do naprawy towarów w takich sytuacjach, w niniejszej dyrektywie należy nałożyć na producentów obowiązek naprawy towarów wymienionych w załączniku II do niniejszej dyrektywy. Obowiązek naprawy należy nałożyć, na wniosek konsumenta, na producentów takich towarów, jako na adresatów wspomnianych wymogów dotyczących możliwości naprawy. Obowiązek ten powinien mieć zastosowanie do producentów mających siedzibę zarówno w Unii, jak i poza Unią, w odniesieniu do towarów wprowadzanych do obrotu na rynku unijnym. Obowiązek naprawy powinien być jednak proporcjonalny i uwzględniać dostępność części zamiennych w całym cyklu życia produktu. Części zamienne powinny być dostępne co najmniej przez okres określony w aktach Unii. Ponadto niniejsza dyrektywa nie powinna kwestionować gospodarczej swobody producentów, którzy postanawiają zaprzestać wytwarzania produktu. |
Poprawka 9
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 12
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (12) Ponieważ obowiązek naprawy nakładany na producentów na podstawie niniejszej dyrektywy obejmuje swoim zakresem wady, które nie wynikają z niezgodności towaru z umową sprzedaży, producenci mogą świadczyć usługi naprawcze za określoną opłatą uiszczaną przez konsumenta, w zamian za innego rodzaju wynagrodzenie lub bezpłatnie. Wprowadzenie opłat powinno zachęcić producentów do rozwijania zrównoważonych modeli biznesowych, w tym do świadczenia usług naprawczych. Wysokości takiej opłaty może uwzględniać na przykład koszty pracy, części zamiennych i prowadzenia zakładu naprawczego, a także zwyczajową marżę. Cenę i warunki naprawy należy uzgodnić w umowie między konsumentem a producentem, a konsumentowi należy pozostawić swobodę decydowania, czy taka cena i takie warunki są dla niego akceptowalne. Konieczność zawarcia takiej umowy i presja konkurencyjna ze strony innych podmiotów zajmujących się naprawą powinna zachęcić producentów zobowiązanych do naprawy do utrzymania cen na poziomie akceptowalnym dla konsumenta. Obowiązek naprawy można również wykonać bezpłatnie, jeżeli wada objęta jest zakresem gwarancji handlowej, na przykład ze względu na gwarantowaną trwałość towaru. |
(12) Ponieważ obowiązek naprawy nakładany na producentów na podstawie niniejszej dyrektywy obejmuje swoim zakresem wady, które nie wynikają z niezgodności towaru z umową sprzedaży, producenci mogą świadczyć usługi naprawcze za określoną opłatą uiszczaną przez konsumenta, w zamian za innego rodzaju wynagrodzenie lub bezpłatnie. Wprowadzenie opłat powinno zachęcić producentów do rozwijania zrównoważonych modeli biznesowych, w tym do świadczenia usług naprawczych. Wysokości takiej opłaty może uwzględniać na przykład koszty pracy, części zamiennych i prowadzenia zakładu naprawczego, a także zwyczajową marżę. W przypadkach gdy tego rodzaju kosztów nie można oszacować przed naprawą, należy podać konsumentowi maksymalną przewidywaną cenę za naprawę. Cenę i warunki naprawy należy uzgodnić w umowie między konsumentem a producentem, a konsumentowi należy pozostawić swobodę decydowania, czy taka cena i takie warunki są dla niego akceptowalne. Konieczność zawarcia takiej umowy i presja konkurencyjna ze strony innych podmiotów zajmujących się naprawą powinna zachęcić producentów zobowiązanych do naprawy do utrzymania cen na poziomie akceptowalnym dla konsumenta. Obowiązek naprawy można również wykonać bezpłatnie, jeżeli wada objęta jest zakresem gwarancji handlowej, na przykład ze względu na gwarantowaną trwałość towaru. Aby zachęcić konsumentów do naprawy produktu wykraczającej poza gwarancję prawną, producent może oferować wypożyczenie na czas naprawy produktu zastępczego lub odnowionego, który konsument zwróci, gdy odbierze naprawiony produkt. |
Poprawka 10
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 13
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (13) Producenci mogą realizować obowiązek naprawy poprzez zlecenie podwykonawstwa, na przykład gdy nie dysponują oni infrastrukturą umożliwiającą naprawę lub gdy naprawy może dokonać podmiot zajmujący się naprawą zlokalizowany bliżej konsumenta, między innymi w sytuacji, gdy producent ma siedzibę poza Unią. |
(13) Producenci mogą realizować obowiązek naprawy poprzez zlecenie podwykonawstwa, na przykład gdy nie dysponują oni infrastrukturą umożliwiającą naprawę. Aby uniknąć niepotrzebnych kosztów dostawy i niepotrzebnych emisji, naprawę powinno się przeprowadzić w możliwie najmniejszej odległości od konsumenta. W związku z tym naprawy może dokonać podmiot zajmujący się naprawą zlokalizowany bliżej konsumenta, w szczególności w tych przypadkach, gdy producent ma siedzibę poza Unią. |
Poprawka 11
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 14
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (14) Zastosowanie mają wymogi określone w aktach delegowanych przyjętych zgodnie z rozporządzeniem [w sprawie eko- projektu dla zrównoważonych produktów] lub w przepisach wykonawczych przyjętych zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE (16), zgodnie z którymi producenci powinni zapewnić dostęp do części zamiennych oraz do informacji związanych z naprawą i konserwacją lub do wszelkich narzędzi oprogramowania, oprogramowania układowego lub podobnych środków pomocniczych związanych z naprawą. Wymogi te służą zapewnieniu, aby naprawa była technicznie wykonalna nie tylko przez producenta, lecz także przez inne podmioty zajmujące się naprawą. W rezultacie konsument może sam wybrać podmiot, który zajmie się naprawą. |
(14) Zastosowanie mają wymogi określone w aktach delegowanych przyjętych zgodnie z rozporządzeniem [w sprawie ekoprojektu dla zrównoważonych produktów] lub w przepisach wykonawczych przyjętych zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE (16), zgodnie z którymi producenci powinni zapewnić dostęp do części zamiennych oraz do informacji związanych z naprawą i konserwacją lub do wszelkich narzędzi oprogramowania, oprogramowania układowego lub podobnych środków pomocniczych związanych z naprawą. Wymogi te służą zapewnieniu, aby naprawa była technicznie wykonalna nie tylko przez producenta, lecz także przez inne podmioty zajmujące się naprawą. Celem uzupełnienia tych środków należy zapewnić niezależnym podmiotom zajmującym się naprawą, regeneracją i odnawianiem oraz użytkownikom końcowym, po rozsądnych kosztach i w sposób niedyskryminujący, dostęp do wszystkich części zamiennych, wszystkich powiązanych informacji oraz narzędzi, w tym narzędzi diagnostycznych, przez okres odpowiadający co najmniej oczekiwanemu okresowi użytkowania produktu. W rezultacie działania te powinny zapewnić konkurencję i przynieść konsumentom korzyści w postaci lepszych usług i niższych cen przy wyborze podmiotu, który zajmie się naprawą, lub umożliwić samodzielną naprawę, gdy konsument jest w stanie ją wykonać. Złożoność i bezpieczeństwo naprawy są powiązane z rodzajem urządzenia. Jeżeli można racjonalnie przewidzieć, że wykonanie naprawy przez przeciętnego konsumenta mogłoby prowadzić do zagrożenia bezpieczeństwa lub wymaga zaawansowanych narzędzi, producent powinien wyraźnie ostrzec konsumenta. |
| (16) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE z dnia 21 października 2009 r. ustanawiająca ogólne zasady ustalania wymogów dotyczących ekoprojektu dla produktów związanych z energią (wersja przekształcona) (Tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz.U. L 285 z 31.10.2009, s. 10). |
(16) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE z dnia 21 października 2009 r. ustanawiająca ogólne zasady ustalania wymogów dotyczących ekoprojektu dla produktów związanych z energią (wersja przekształcona) (Tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz.U. L 285 z 31.10.2009, s. 10). |
Poprawka 12
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 15
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (15) Obowiązek naprawy powinien być również skuteczny w przypadkach, gdy producent ma siedzibę poza Unią. Aby umożliwić konsumentom zwrócenie się o wykonanie tego obowiązku do podmiotów gospodarczych mających siedzibę w Unii, w niniejszej dyrektywie przewidziano szereg alternatywnych podmiotów gospodarczych, które są w takich przypadkach zobowiązane do wykonania spoczywającego na producencie obowiązku naprawy. Rozwiązanie takie powinno umożliwić producentom spoza Unii odpowiednią organizację i wykonanie obowiązku naprawy na terenie Unii. |
(15) Obowiązek naprawy powinien być również skuteczny w przypadkach, gdy producent ma siedzibę poza Unią. Aby umożliwić konsumentom zwrócenie się o wykonanie tego obowiązku do podmiotów gospodarczych mających siedzibę w Unii, w niniejszej dyrektywie przewidziano szereg alternatywnych podmiotów gospodarczych, które są w takich przypadkach zobowiązane do wykonania spoczywającego na producencie obowiązku naprawy. Ze względu na rolę, jaką dostawcy usług realizacji zamówień odgrywają w łańcuchu dostaw towarów do konsumentów, również te podmioty powinny zostać objęte niniejszą dyrektywą. Rozwiązanie takie powinno zapobiec sytuacjom, w których żaden z podmiotów gospodarczych, który mógłby wypełnić obowiązek naprawy, nie ma siedziby w Unii. Producenci mający siedzibę poza Unią powinni odpowiednio się zorganizować i wykonywać obowiązek naprawy na terenie Unii. |
Poprawka 13
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 16
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (16) Aby uniknąć nadmiernego obciążenia producentów i zapewnić, aby byli oni w stanie wykonać obowiązek naprawy, obowiązek ten należy ograniczyć do produktów, w odniesieniu do których w aktach prawnych Unii przewidziano wymogi dotyczące możliwości naprawy, oraz do zakresu takich wymogów. Wymogi dotyczące możliwości naprawy nie zobowiązują producentów do naprawy wadliwych towarów, lecz zapewniają, aby towary te były naprawialne. Przedmiotowe wymogi dotyczące możliwości naprawy mogą być określone w odpowiednich aktach prawnych Unii. Są to na przykład akty delegowane przyjęte zgodnie z rozporządzeniem [w sprawie ekoprojektu dla zrównoważonych produktów] lub przepisy wykonawcze przyjęte zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE (17), które stanowią ramy mające na celu poprawę zrównoważenia środowiskowego produktów. Takie ograniczenie obowiązku naprawy służy zapewnieniu, aby podlegały mu wyłącznie towary, które z założenia nadają się do naprawy. Odpowiednie wymogi dotyczące możliwości naprawy obejmują wymogi dotyczące projektowania zwiększającego możliwość rozmontowania towaru oraz wymogi dotyczące minimalnego okresu dostępności szeregu części zamiennych. Obowiązek naprawy odpowiada zakresowi wymogów dotyczących możliwości naprawy, na przykład wymogi dotyczące ekoprojektu mogą mieć zastosowanie zaledwie do niektórych części składowych towarów, a obowiązek zapewnienia dostępności części zamiennych może zostać ograniczony czasowo. Obowiązek naprawy wynikający z niniejszej dyrektywy, w ramach którego konsument może domagać się naprawy posprzedażnej bezpośrednio od producenta, stanowi uzupełnienie wymogów dotyczących możliwości naprawy związanych ze stroną podaży określonych w rozporządzeniu [w sprawie ekoprojektu dla zrównoważonych produktów] i sprzyjają rozwojowi popytu konsumpcyjnego na naprawę. |
(16) Aby uniknąć nadmiernego obciążenia producentów i zapewnić, aby byli oni w stanie wykonać obowiązek naprawy, obowiązek ten należy ustanowić dla produktów, w odniesieniu do których w aktach prawnych Unii przewidziano wymogi dotyczące możliwości naprawy, oraz do zakresu takich wymogów, a także dla innych naprawialnych produktów, w tym rowerów. Wymogi dotyczące możliwości naprawy nie zobowiązują producentów do naprawy wadliwych towarów, lecz zapewniają, aby towary te były naprawialne. Przedmiotowe wymogi dotyczące możliwości naprawy mogą być określone w odpowiednich aktach prawnych Unii. Są to na przykład akty delegowane przyjęte zgodnie z rozporządzeniem [w sprawie ekoprojektu dla zrównoważonych produktów] lub przepisy wykonawcze przyjęte zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE (17), które stanowią ramy mające na celu poprawę zrównoważenia środowiskowego produktów. Takie ograniczenie obowiązku naprawy służy zapewnieniu, aby podlegały mu wyłącznie towary, które z założenia nadają się do naprawy. Odpowiednie wymogi dotyczące możliwości naprawy obejmują wymogi dotyczące projektowania zwiększającego możliwość rozmontowania towaru oraz wymogi dotyczące minimalnego okresu dostępności szeregu części zamiennych. Obowiązek naprawy odpowiada zakresowi wymogów dotyczących możliwości naprawy, na przykład wymogi dotyczące ekoprojektu mogą mieć zastosowanie zaledwie do niektórych części składowych towarów, a obowiązek zapewnienia dostępności części zamiennych może zostać ograniczony czasowo. Obowiązek naprawy wynikający z niniejszej dyrektywy, w ramach którego konsument może domagać się naprawy posprzedażnej bezpośrednio od producenta, stanowi uzupełnienie wymogów dotyczących możliwości naprawy związanych ze stroną podaży określonych w rozporządzeniu [w sprawie ekoprojektu dla zrównoważonych produktów] i sprzyjają rozwojowi popytu konsumpcyjnego na naprawę. |
| (17) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE z dnia 21 października 2009 r. ustanawiająca ogólne zasady ustalania wymogów dotyczących ekoprojektu dla produktów związanych z energią (wersja przekształcona). |
(17) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE z dnia 21 października 2009 r. ustanawiająca ogólne zasady ustalania wymogów dotyczących ekoprojektu dla produktów związanych z energią (wersja przekształcona). |
Poprawka 14
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 16 a (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(16a) Pięć lat po wejściu w życie niniejszej dyrektywy Komisja powinna przeprowadzić ocenę niniejszej dyrektywy oraz jej wkładu, w szczególności art. 5, 9a i 12, w prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego, wysoki poziom ochrony konsumentów i poprawę zrównoważenia środowiskowego produktów, a także ich wpływu na przedsiębiorstwa, w szczególności mikroprzedsiębiorstwa oraz małe i średnie przedsiębiorstwa. W odniesieniu do art. 7 Komisja powinna przeanalizować i ocenić skuteczność platform internetowych dotyczących napraw na podstawie danych z poszczególnych państw członkowskich, obejmujących informacje o liczbie aktywnych podmiotów świadczących usługi naprawcze, konsumentów oraz liczbie przeprowadzonych transakcji. Komisja powinna sporządzić sprawozdanie zawierające najważniejsze ustalenia i przedstawić je Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznego i Komitetowi Regionów. Państwa członkowskie powinny przekazać Komisji informacje niezbędne do przygotowania tego sprawozdania.. W razie potrzeby sprawozdaniu temu powinien towarzyszyć wniosek ustawodawczy. |
Poprawka 15
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 17
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (17) Aby zapewnić pewność prawa, w załączniku II do niniejszej dyrektywy zamieszczono wykaz odpowiednich grup produktów objętych zakresem takich wymogów dotyczących możliwości naprawy, określonych w aktach prawnych Unii. Dla zapewnienia spójności z przyszłymi wymogami dotyczącymi możliwości naprawy wynikającymi z aktów prawnych Unii należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiejw szczególności w odniesieniu do dodawania nowych grup produktów do załącznika II w przypadku wprowadzenia nowych wymogów dotyczących możliwości naprawy. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te były prowadzone zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa (18). W szczególności, aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udział na równych zasadach w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te powinny otrzymywać wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji powinni systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych. |
(17) Aby zapewnić pewność prawa, w załączniku II do niniejszej dyrektywy zamieszczono wykaz odpowiednich grup produktów, których dotyczy obowiązek naprawy na mocy niniejszej dyrektywy lub które są objęte wymogami dotyczącymi możliwości naprawy określonymi w aktach prawnych Unii, a także innych naprawialnych towarów, w tym rowerów. Dla zapewnienia spójności z przyszłymi zmianami rynkowymi i ustawodawczymi należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w szczególności w odniesieniu do dodawania nowych grup produktów do załącznika II, na przykład w przypadku wprowadzenia nowych wymogów dotyczących możliwości naprawy. Przy dodawaniu nowych grup produktów do załącznika II Komisja powinna przeprowadzić ocenę skutków, w szczególności gdy dodanie następuje niezależnie od innych aktów prawa Unii. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te były prowadzone zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa (18). W szczególności, aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udział na równych zasadach w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych. |
| (18) Porozumienie międzyinstytucjonalne pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej a Komisją Europejską w sprawie lepszego stanowienia prawa (Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1). |
(18) Porozumienie międzyinstytucjonalne pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej a Komisją Europejską w sprawie lepszego stanowienia prawa (Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1). |
Poprawka 16
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 20
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (20) W celu zwiększenia świadomości konsumentów w zakresie dostępności naprawy, a zatem i zwiększenia jej prawdopodobieństwa, producenci powinni informować konsumentów o istnieniu obowiązku naprawy. Powinni oni wskazać, które towary objęte są zakresem takiego obowiązku, a także wyjaśnić, że w ich przypadku świadczona jest usługa naprawy, na przykład przez podwykonawcę, oraz wskazać zakres takiejnaprawy. Informacje te powinny być łatwo dostępne dla konsumenta i zredagowane w jasny i zrozumiały sposób, tak aby nie trzeba było się o nie zwracać, oraz z zachowaniem wymogów dostępności określonych w dyrektywie 2019/882. Producent może sam określić, w jakiej formie będzie informował konsumentów. |
(20) W celu zwiększenia świadomości konsumentów w zakresie dostępności naprawy, a zatem i zwiększenia jej prawdopodobieństwa, producenci lub sprzedawcy powinni informować konsumentów o istnieniu obowiązku naprawy. Powinni oni wskazać, które towary objęte są zakresem takiego obowiązku, a także wyjaśnić, że w ich przypadku świadczona jest usługa naprawy, na przykład przez podwykonawcę, oraz wskazać zakres takiej naprawy. Informacje te powinny być łatwo dostępne dla konsumenta i zredagowane w jasny i zrozumiały sposób, tak aby nie trzeba było się o nie zwracać, oraz z zachowaniem wymogów dostępności określonych w dyrektywie 2019/882. Producent lub, w stosownych przypadkach, sprzedawca mogą sami określić, w jakiej formie będą informowali konsumentów, na przykład w wyraźny sposób w dobrze widocznym miejscu w punkcie sprzedaży. |
Poprawka 17
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 21
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (21) Aby zachęcić do dokonywania napraw, państwa członkowskie powinny zapewnić, aby ich terytorium obejmowała przynajmniej jedna platforma internetowa umożliwiająca konsumentom wyszukiwanie odpowiednich podmiotów zajmujących się naprawą. Może to być istniejąca już platforma lub platforma obsługiwana przez podmiot prywatny, pod warunkiem że spełnia ona warunki określone w niniej- szejdyrektywie. Platforma ta powinna oferować łatwe w obsłudze i niezależne narzędzia porównawcze, które pomogą konsumentom w dokonaniu oceny i porównaniu podmiotów zajmujących się naprawą, a tym samym zachęci konsumentów, aby zdecydowali się na naprawę zamiast kupna nowych towarów. Chociaż celem tej platformy jest ułatwienie wyszukiwania usług naprawczych w relacjach między przedsiębiorstwami a konsumentami, państwa członkowskie mogą rozszerzyć zakres jej użyteczności włączając do niego również relacje między przedsiębiorstwami oraz inicjatywy naprawcze kierowane przez społeczność. |
(21) Aby zachęcić do dokonywania napraw, państwa członkowskie powinny zapewnić, aby ich terytorium obejmowała przynajmniej jedna platforma internetowa umożliwiająca konsumentom wyszukiwanie odpowiednich podmiotów zajmujących się naprawą. Może to być istniejąca już platforma lub platforma obsługiwana przez podmiot prywatny, pod warunkiem że spełnia ona warunki określone w niniejszej dyrektywie. Jeżeli taka platforma internetowa nie istnieje, państwa członkowskie powinny dążyć do jej stworzenia we współpracy z zainteresowanymi podmiotami gospodarczymi. Platforma ta powinna oferować łatwe w obsłudze i niezależne narzędzia porównawcze, które pomogą konsumentom w dokonaniu oceny i porównaniu podmiotów zajmujących się naprawą, a tym samym zachęci konsumentów, aby zdecydowali się na naprawę zamiast kupna nowych towarów. Chociaż celem tej platformy jest ułatwienie wyszukiwania usług naprawczych w relacjach między przedsiębiorstwami a konsumentami, państwa członkowskie mogą rozszerzyć zakres jej użyteczności włączając do niego również relacje między przedsiębiorstwami oraz inicjatywy naprawcze kierowane przez społeczność. |
Poprawka 18
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 25
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (25) Aby ułatwić uzyskanie europejskiego formularza informacji o naprawie, należy zapewnić konsumentom możliwość złożenia za pośrednictwem platformy internetowej bezpośredniego wniosku o taki formularza do podmiotu zajmującego się naprawą. Informacje o takiej możliwości należy zamieścić w dobrze widocznym miejscu na platformie internetowej. Aby rozpropagować krajowe internetowe platformy naprawcze oraz ułatwić dostęp do nich w całej Unii, państwa członkowskie powinny zapewnić dostęp do swoich platform internetowych za pośrednictwem odpowiednich krajowych stron internetowych połączonych z jednolitym portalem cyfrowym ustanowionym rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1724 (20). Państwa członkowskie powinny podjąć odpowiednie kroki w celu zwiększenia świadomości konsumentów na temat platformy internetowej, na przykład umieścić na powiązanych krajowych stronach internetowych oznaczenie przekierowujące do platformy internetowej lub przeprowadzić kampanię informacyjną. |
(25) Aby ułatwić uzyskanie europejskiego formularza informacji o naprawie, należy zapewnić konsumentom możliwość złożenia za pośrednictwem platformy internetowej bezpośredniego wniosku o taki formularza do podmiotu zajmującego się naprawą. Informacje o takiej możliwości należy zamieścić w dobrze widocznym miejscu na platformie internetowej. Aby rozpropagować krajowe internetowe platformy naprawcze oraz ułatwić dostęp do nich w całejUnii, państwa członkowskie powinny zapewnić dostęp do swoich platform internetowych za pośrednictwem odpowiednich krajowych stron internetowych połączonych z jednolitym portalem cyfrowym ustanowionym rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1724 (20). Państwa członkowskie powinny przekazać Komisji link do platform internetowych dotyczących napraw istniejących na ich terytorium w ciągu 12 miesięcy po wejściu w życie niniejszej dyrektywy oraz link do każdej nowej platformy internetowej dotyczącej napraw w terminie 14 dni roboczych od jej uruchomienia. Komisja powinna prowadzić w formacie nadającym się do odczytu maszynowego publiczną, łatwo dostępną bazę danych platform internetowych dotyczących napraw zarejestrowanych w państwach członkowskich. |
| (20) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1724 z dnia 2 października 2018 r. w sprawie utworzenia jednolitego portalu cyfrowego w celu zapewnienia dostępu do informacji, procedur oraz usług wsparcia i rozwiązywania problemów, a także zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1024/2012 (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 1). |
(20) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1724 z dnia 2 października 2018 r. w sprawie utworzenia jednolitego portalu cyfrowego w celu zapewnienia dostępu do informacji, procedur oraz usług wsparcia i rozwiązywania problemów, a także zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1024/2012 (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 1). |
Poprawka 19
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 25 a (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(25a) Państwa członkowskie powinny podjąć odpowiednie kroki, ty rozpowszechnić wśród konsumentów informacje o platformie internetowej dotyczącej napraw, na przykład oznakować tę platformę internetową na powiązanych krajowych stronach internetowych lub przeprowadzić kampanię informacyjną. Podmioty gospodarcze lub platformy internetowe umożliwiające zawieranie umów na znaczną odległość również powinny podjąć odpowiednie działania, by informować konsumentów o platformie internetowej dotyczącej napraw, np. wysyłając konsumentowi link do tej platformy lub zamieszczając w sklepie informację o niej. Metody zwiększania świadomości powinny uwzględniać konsumentów z niskimi umiejętnościami czytania i pisania oraz kompetencjami cyfrowymi i być dla nich dostępne. |
Poprawka 20
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 26 a (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(26a) Ponieważ zdecydowana większość obywateli Unii woli naprawić towar niż kupić nowy (1a), wszyscy konsumenci powinni mieć możliwość naprawy należących do nich towarów po upływie okresu gwarancji prawnej. Przyczyniłoby się to nie tylko do zielonej transformacji, ale również przyniosłoby korzyści europejskim przedsiębiorstwom. W związku z tym państwa członkowskie powinny opracować zachęty finansowe w celu promowania naprawy. Takie środki już istnieją w wielu państwach członkowskich w postaci krajowych funduszy na naprawy lub bonów na naprany. Aby dodatkowo wesprzeć państwa członkowskie w promowaniu naprawy, Komisja powinna rozważyć przedłożenie Radzie wniosku w sprawie rozszerzenia zakresu pkt 19 załącznika III do dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej na inne kategorie produktów, a przynajmniej na te wymienione w załączniku II do niniejszej dyrektywy. Takie rozwiązanie mogłoby zwiększyć spójność między kategoriami produktów przewidzianymi w załączniku II do niniejszej dyrektywy i w załączniku III do dyrektywy Rady 2006/112/WE. Dzięki temu wszyscy konsumenci mogliby naprawiać należące do nich towary, zamiast je zastępować nowymi. Państwa członkowskie powinny ponadto zwrócić szczególną uwagę na mikroprzedsiębiorstwa oraz małe i średnie przedsiębiorstwa, ponieważ ich działalność stanowi istotną część łańcucha napraw. Państwa członkowskie powinny informować Komisję o podjętych środkach, a Komisja powinna podać te środki do wiadomości publicznej. |
| (1) Zob. badanie Eurobarometr Flash nr 388 z czerwca 2014 r. pt. "Attitudes of Europeans towards waste management and resource efficiency" [Postawy Europejczyków wobec gospodarki odpadami i efektywnego gospodarowania zasobami]. |
Poprawka 21
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 26 b (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(26b) Konieczne jest, aby państwa członkowskie ustanowiły kary za naruszenie niniejszej dyrektywy i zapewniały ich egzekwowanie. Kary powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. |
Poprawka 22
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 27
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (27) Komisja powinna umożliwić powstanie dobrowolnej euro- pejskiejnormy jakości usług naprawczych, na przykład poprzez zachęcenie do dobrowolnej współpracy nad taką normą przedsiębiorstw, organów publicznych i innych zainteresowanych stron i ułatwianie takiejwspółpracy, lub poprzez skierowanie wniosku o normalizację do europejskich organizacji normalizacyjnych. Europejska norma usług naprawczych mogłaby przyczynić się do zwiększenia zaufania konsumentów do usług naprawczych w całej Unii. Mogłaby ona obejmować następujące aspekty mające wpływ na decyzje konsumentów dotyczące naprawy: czas potrzebny na jejdokonanie, dostępność tymczasowych towarów zastępczych, zapewnianie jakości, na przykład w postaci gwarancji handlowej na naprawę, oraz dostępność usług dodatkowych, takich jak usunięcie, instalacja i transport, oferowanych przez podmioty zajmujące się naprawą. |
(27) Komisja powinna umożliwić powstanie dobrowolnej euro- pejskiejnormy jakości usług naprawczych, na przykład poprzez zachęcenie do dobrowolnej współpracy nad taką normą przedsiębiorstw, organów publicznych i innych zainteresowanych stron, takich jak niezależne i społecznościowe podmioty zajmujące się naprawą, i ułatwianie takiej współpracy, lub poprzez skierowanie wniosku o normalizację do europejskich organizacji normalizacyjnych. Europejska norma usług naprawczych mogłaby przyczynić się do zwiększenia zaufania konsumentów do usług naprawczych w całej Unii. Mogłaby ona obejmować następujące aspekty mające wpływ na decyzje konsumentów dotyczące naprawy: czas potrzebny na jejdokonanie, dostępność tymczasowych towarów zastępczych, zapewnianie jakości, na przykład w postaci gwarancji handlowej na naprawę, oraz dostępność usług dodatkowych, takich jak usunięcie, instalacja i transport, oferowanych przez podmioty zajmujące się naprawą. |
Poprawka 23
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 28
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (28) W celu promowania naprawy w ramach odpowiedzialności sprzedawcy ustanowionejw dyrektywie (UE) 2019/771 należy przyjąć zharmonizowane warunki, na jakich można dokonać wyboru między środkami ochrony prawnej polegającymi na naprawie lub wymianie. Należy utrzymać zasadę ustanowioną w dyrektywie (UE) 2019/771, zgodnie z którą należy rozważyć, czy wybrany środek ochrony prawnej wiązałby się z niewspółmiernymi kosztami dla sprzedawcy w porównaniu z pozostałymi środkami ochrony prawnej, jako jedno z kryteriów wyboru środka mającego zastosowanie. Konsument wciąż może wybrać naprawę zamiast wymiany, chyba że naprawa byłaby niemożliwa lub wiązałaby się z niewspółmiernymi kosztami dla sprzedawcy w porównaniu z wymianą. Jeżeli jednak koszty wymiany przewyższają koszty naprawy lub są im równe, sprzedawca powinien zawsze dokonać naprawy towarów. Konsument może zatem wybrać wymianę jako środek ochrony prawnej wyłącznie wówczas, gdy jest ona tańsza od naprawy. Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę (UE) 2019/771. |
(28) W celu promowania naprawy w ramach odpowiedzialności sprzedawcy ustanowionejw dyrektywie (UE) 2019/771 należy przyjąć zharmonizowane warunki, na jakich można dokonać wyboru między środkami ochrony prawnej polegającymi na naprawie lub wymianie. Należy utrzymać zasadę ustanowioną w dyrektywie (UE) 2019/771, zgodnie z którą należy rozważyć, czy wybrany środek ochrony prawnej wiązałby się z niewspółmiernymi kosztami dla sprzedawcy w porównaniu z pozostałymi środkami ochrony prawnej, jako jedno z kryteriów wyboru środka mającego zastosowanie. Konsument wciąż może wybrać naprawę zamiast wymiany, chyba że naprawa byłaby faktycznie lub prawnie niemożliwa. Jeżeli jednak koszty wymiany przewyższają koszty naprawy lub są im równe, sprzedawca powinien zawsze dokonać naprawy towarów, chyba że naprawa stanowiłaby poważną niedogodność dla konsumenta. Sytuacje, w których naprawa stanowiłaby poważną niedogodność dla konsumenta, należy rozpatrywać indywidualnie, uwzględniając specyfikę towarów oraz cel, w jakim konsument nabył te towary. W tym względzie Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że poważną niedogodność dla konsumenta można rozumieć jako obciążenie, które może zniechęcić przeciętnego konsumenta do dochodzenia swoich praw. W tym kontekście dotyczy to w szczególności sytuacji, w której konsument ma ważny interes w niezakłóconym używaniu towarów, a nie można zapewnić ich tymczasowego zastąpienia lub nie można go zapewnić w odpowiednim czasie, lub zastąpienie nie odpowiadałoby potrzebom konsumenta, w związku z czym zniechęca to konsumenta do naprawy towarów. Można również założyć, że poważna niedogodność występuje wtedy, gdy towary zostały już poddane środkom naprawczym, aby spełnić normy zgodności, a następnie po krótkim czasie ponownie wymagają naprawy ze względu na brak zgodności, co podważa zaufanie do możliwości naprawy towarów i zniechęca konsumenta do korzystania z przysługującego mu prawa do naprawy. Ponadto w sytuacjach, w których naprawa nie prowadzi do doprowadzenia towaru do stanu zgodności, zastosowanie powinny mieć zasady ustanowione dyrektywą 2019/771. Powinno to zapobiec sytuacjom, w których konsument stawałby przed koniecznością dokonywania kolejnych napraw tej samej wady tego samego towaru. Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę (UE) 2019/771. |
Poprawka 24
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 28 a (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(28a) Aby wspierać konsumentów i zachęcać ich do naprawy, sprzedawca powinien, w zależności od specyfiki danej kategorii produktów, pożyczyć konsumentowi produkt zastępczy, jeżeli naprawa nie została zakończona w rozsądnym terminie. Ten produkt zastępczy może być również towarem odnowionym, ale powinien zostać tymczasowo wypożyczony konsumentowi nieodpłatnie. Ponadto sprzedawca powinien dokonać naprawy w rozsądnym czasie. |
Poprawka 25
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 28 b (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(28b) Dyrektywą (UE) 2019/771 nałożono na sprzedawców obowiązek naprawy towarów w przypadku braku zgodności z umową w momencie ich dostawy, jeżeli brak ten ujawni! się przed upływem okresu odpowiedzialności. Aby promować naprawę jeszcze w trakcie okresu odpowiedzialności, konsumenci - po wybraniu naprawy jako środka ochrony prawnej służącego doprowadzeniu towaru do stanu zgodności z umową - powinni móc korzystać z przedłużenia okresu odpowiedzialności o dodatkowy rok, licząc od momentu oddania im naprawionego towaru, pod warunkiem że państwa członkowskie utrzymały lub wprowadziły terminy zachowania zgodności oryginalnego towaru z umową zgodnie z art. 10 ust. 1, 2 lub 3 tej dyrektywy. To przedłużenie okresu gwarancji prawnej powinno mieć zastosowanie wyłącznie do pierwszej naprawy na podstawie dyrektywy (UE) 2019/771. Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę (UE) 2019/771. |
Poprawka 26
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 28 c (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(28c) Konsumenci, którzy wybierają naprawę jako środek zaradczy mający doprowadzić towary do stanu zgodności z umową, powinni mieć możliwość wyboru, kto - sprzedawca czy producent - doprowadzi towary do stanu zgodności z umową. W przypadku gdy konsument zdecyduje, że producent powinien doprowadzić produkt do stanu zgodności z umową, należy ustanowić bezpośrednią odpowiedzialność producenta za naprawę produktów. W takim przypadku producent powinien naprawić produkt, by zaradzić brakowi zgodności z umową. Producenci powinni starać się szybko przeprowadzić ocenę, czy produkt może zostać naprawiony. Jeżeli naprawa jest niemożliwa, producent powinien ocenić sytuację i rozwiązać ją w sposób dogodny dla konsumenta, na przykład kontaktując się z pierwotnym sprzedawcą i konsumentem. Aby uniknąć sytuacji, w której sprzedawca w takim przypadku ponownie naprawiałby tę samą wadę, sprzedawca powinien zostać zwolniony z odpowiedzialności za tę wadę, a po skutecznej naprawie przez producenta towar powinien zostać uznany za zgodny z umową. W razie wyboru naprawy jako środka ochrony prawnej służącego usunięciu niezgodności z umową taka odpowiedzialność producenta nie powinna wpływać na żadne inne prawa konsumenta wynikające z dyrektywy (UE) 2019/771. |
Poprawka 27
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 28 d (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(28d) Aby zachęcić konsumentów do wyboru naprawy, gwarancja handlowa nie powinna zawierać żadnych warunków, które zniechęcałyby konsumentów do korzystania z przysługującego im prawa do naprawy towaru niezgodnego z umową. |
Poprawka 28
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 30
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (30) Aby umożliwić podmiotom gospodarczym dostosowanie się do nowych zasad, należy wprowadzić przepisy przejściowe dotyczące stosowania niektórych przepisów niniejszej dyrektywy. Obowiązek naprawy i obowiązek informowania o obowiązku naprawy powinny mieć zatem zastosowanie do umów o świadczenie usług naprawczych zawartych po [24 miesiące po wejściu w życie]. W celu zapewnienia pewności prawa i zapewnienia sprzedawcom wystarczająco dużo czasu na dostosowanie się do zmiany środków ochrony prawnejpolegających na naprawie i wymianie zmiana dyrektywy (UE) 2019/771 powinna mieć zastosowanie wyłącznie do umów sprzedaży zawartych po [24 miesiące po wejściu w życie]. |
(30) Aby umożliwić podmiotom gospodarczym dostosowanie się do nowych zasad, należy wprowadzić przepisy przejściowe dotyczące stosowania niektórych przepisów niniejszej dyrektywy. Obowiązek naprawy i obowiązek informowania o obowiązku naprawy powinny mieć zatem zastosowanie do umów o świadczenie usług naprawczych zawartych po [ 18 miesięcy po wejściu w życie]. W celu zapewnienia pewności prawa i zapewnienia sprzedawcom wystarczająco dużo czasu na dostosowanie się do zmiany środków ochrony prawnej polegających na naprawie i wymianie zmiana dyrektywy (UE) 2019/771 powinna mieć zastosowanie wyłącznie do umów sprzedaży zawartych po [ 18 miesięcy po wejściu w życie]. |
Poprawka 29
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 1 - ustęp 1
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| 1. W niniejszej dyrektywie ustanowiono wspólne przepisy promujące naprawę towarów, które mają przyczynić się do prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego przy jednoczesnym zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony konsumentów i środowiska. |
1. W niniejszejdyrektywie ustanowiono wspólne przepisy wzmacniające prawo konsumentów do naprawy towarów, które mają przyczynić się do prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego przy jednoczesnym zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony konsumentów i środowiska. |
Poprawka 30
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 2 - akapit 1 - punkt 1 a (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1a. "naprawa" oznacza przywrócenie wadliwego produktu lub odpadu do stanu, w którym może być wykorzystywany zgodnie z przeznaczeniem; |
Poprawka 31
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 2 - akapit 1 - punkt 2
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| 2. "podmiot zajmujący się naprawą" oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, świadczącą usługi naprawy w związku ze swoją działalnością handlową, gospodarczą, rzemieślniczą lub zawodową, w tym producenta i sprzedawcę, którzy świadczą usługi naprawy, oraz inne podmioty świadczące usługi naprawy, niezależnie od tego, czy podmioty te są niezależne, czy też powiązane z takimi producentami lub sprzedawcami; |
2. "podmiot zajmujący się naprawą" oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, świadczącą usługi naprawy w związku ze swoją działalnością handlową, gospodarczą, rzemieślniczą lub zawodową, w tym producenta i sprzedawcę, którzy świadczą usługi naprawy, oraz inne podmioty świadczące usługi naprawy, niezależnie od tego, czy są one niezależnymi podmiotami zajmującymi się naprawą lub profesjonalnymi podmiotami zajmującymi się naprawą, czy też są powiązane z takimi producentami lub sprzedawcami; |
Poprawka 32
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 2 - akapit 1 - punkt 2 a (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2a. "niezależny podmiot" oznacza osobę fizyczną lub prawną, inną niż autoryzowany przedstawiciel, sprzedawca lub podmiot zajmujący się naprawą, bezpośrednio lub pośrednio zajmującą się naprawą i konserwacją produktu, w tym podmioty zajmujące się naprawą, producentów lub dystrybutorów sprzętu do napraw, narzędzi lub części zamiennych, a także wydawców informacji technicznych, podmioty oferujące pomoc, podmioty oferujące prowadzenie kontroli i testów, podmioty oferujące szkolenia dla instalatorów i dostawców usług zdalnych; |
Poprawka 33
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 2 - akapit 1 - punkt 6 a (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
6a. "dostawca usług realizacji zamówień" oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która świadczy, w ramach działalności handlowej, co najmniej dwie z następujących usług: magazynuje, pakuje, adresuje i wysyła produkt, nie będąc jego właścicielem, z wyjątkiem "usług pocztowych" zdefiniowanych w art. 2 pkt 1 dyrektywy 97/67/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (1a), "usług doręczania paczek" zdefiniowanych w art. 2 pkt 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/644 (1b) oraz wszelkich innych usług pocztowych lub usług transportu towarów; |
|
(1a) Dyrektywa 97/67/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 1997 r.w sprawie wspólnych zasad rozwoju rynku wewnętrznego usług pocztowych Wspólnoty oraz poprawy jakości usług (Dz.U. L 15 z 21.1.1998, s. 14). (1b) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/644 z dnia 18 kwietnia 2018 r.w sprawie transgranicznych usług doręczania paczek (Dz.U. L 112 z 2.52018, s. 19).
|
Poprawka 34
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 4 - ustęp 1
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| 1. Państwa członkowskie zapewniają, aby konsument przed zawarciem umowy o świadczenie usług naprawczych otrzymał - na swój wniosek - od podmiotu zajmującego się naprawą europejski formularz informacji o naprawie określony w załączniku I, przekazany na trwałym nośniku w rozumieniu art. 2 pkt 11 dyrektywy 2019/771/UE. |
1. Podmioty zajmujące się naprawą mogą przekazać konsumentowi europejski formularz informacji o naprawie określony w załączniku I do niniejszej dyrektywy na trwałym nośniku w rozumieniu art. 2 pkt 11 dyrektywy (UE) 2019/771. W takich przypadkach producenci lub odpowiedni podmiot gospodarczy na mocy art. 5 niniejszej dyrektywy udzielają podmiotowi zajmującemu się naprawą w jasny sposób informacji niezbędnych mu do wypełnienia europejskiego formularza informacji o naprawie. |
Poprawka 35
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 4 - ustęp 2
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| 2. Podmioty zajmujące się naprawą, których art. 5 nie zobowiązuje do dokonania naprawy, nie muszą przekazać konsumentowi europejskiego formularza informacji o naprawie, jeżeli nie zamierzają świadczyć usług naprawczych. |
skreśla się |
Poprawka 36
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 4 - ustęp 3 - akapit 1
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| Podmiot zajmujący się naprawą może zażądać od konsumenta pokrycia niezbędnych kosztów, jakie podmiot ten poniósł w związku z koniecznością udostępnienia stosownych informacji na europejskim formularzu informacji o naprawie. |
Jeżeli w celu oszacowania kosztu naprawy konieczne są fizyczne oględziny produktu, w tym ocena na miejscu, podmiot zajmujący się naprawą może zażądać od konsumenta pokrycia niezbędnych kosztów związanych z takimi oględzinami. |
Poprawka 37
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 4 - ustęp 4 - litera e
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| e) cena lub - jeżeli nie można jej w sposób racjonalny obliczyć z wyprzedzeniem - sposób, w jaki zostanie ona obliczona, oraz maksymalna wysokość ceny naprawy; |
e) maksymalna przewidywana cena naprawy, w tym między innymi koszty części zamiennych, koszty pracy, koszty wysyłki i dostawy lub opłaty pocztowe, lub - jeżeli nie można w sposób racjonalny obliczyć z wyprzedzeniem całkowitej ceny albo którejkolwiek z jej części składowych - sposób, w jaki cena zostanie obliczona; |
Poprawka 38
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 4 - ustęp 4 - litera i a (nowa)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
ia) dodatkowe informacje przekazane dobrowolnie przez podmiot zajmujący się naprawą. |
Poprawka 39
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 5 - ustęp 1
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| 1. Państwa członkowskie zapewniają, aby na żądanie konsumenta producent był zobowiązany naprawić - nieodpłatnie, za określoną opłatą lub za innego rodzaju wynagrodzeniem - towary, w odniesieniu do których w aktach prawnych Unii wymienionych w załączniku II określono wymogi dotyczące możliwości naprawy, w zakresie określonym w tych wymogach. Producent nie będzie zobowiązany naprawić takich towarów w przypadku gdy ich naprawa jest niemożliwa. Aby wywiązać się ze spoczywającego na nim obowiązku naprawy, producent może zlecić jej wykonanie podwykonawcy. |
1. Państwa członkowskie zapewniają, aby na żądanie konsumenta producent był zobowiązany naprawić towary wymienione w załączniku II, niezależnie od tego, czy w aktach prawnych Unii określono wymogi dotyczące możliwości naprawy tych towarów. Producent nie będzie zobowiązany naprawić takich towarów w przypadku, gdy ich naprawa jest faktycznie lub prawnie niemożliwa. Producent nie może odmówić żądanej przez konsumenta naprawy ze względów czysto ekonomicznych, takich jak koszty. Aby wywiązać się ze spoczywającego na nim obowiązku naprawy, producent może zlecić jej wykonanie podwykonawcy. W takich przypadkach producent dostarcza podmiotowi zajmującemu się naprawą wszelkie istotne informacje, które umożliwią mu wypełnienie jego obowiązków. |
Poprawka 40
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 5 - ustęp 1 a (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1a. Naprawa, o której mowa w ust. 1, odbywa się zgodnie z następującymi warunkami: a) naprawę wykonuje się nieodpłatnie lub odpłatnie;
b) naprawę wykonuje się w rozsądnym terminie od momentu, w którym producent wszedł w fizyczne posiadanie towaru lub otrzymał towar od konsumenta, lub od momentu, w którym konsument zapewnił producentowi dostęp do towaru;
|
|
c) na czas naprawy producent może wypożyczyć konsumentowi towar zastępczy nieodpłatnie lub za rozsądną opłatą; oraz d) w przypadkach gdy naprawa jest faktycznie lub prawnie niemożliwa, producent może dostarczyć konsumentowi odnowiony produkt, co - po przyjęciu go przez konsumenta - zwalnia producenta z obowiązku naprawy przewidzianego w niniejszym artykule.
|
Poprawka 41
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 5 - ustęp 2
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| 2. Jeżeli producent, na którym zgodnie z ust. 1 spoczywa obowiązek naprawy, ma siedzibę poza Unią, odpowiedzialność za wywiązanie się z obowiązku naprawy spoczywa na upoważnionym przedstawicielu tego producenta w Unii. Jeżeli producent nie ma upoważnionego przedstawiciela w Unii, obowiązek naprawy spoczywa na importerze danego towaru. W przypadku braku importera odpowiedzialność za wywiązanie się z tego obowiązku spoczywa na dystrybutorze danego towaru. |
2. Jeżeli producent, na którym zgodnie z ust. 1 spoczywa obowiązek naprawy, ma siedzibę poza Unią, wyznacza on na podstawie pisemnego pełnomocnictwa upoważnionego przedstawiciela w celu zapewnienia zgodności z niniejszą dyrektywą. Producent zapewnia, aby upoważniony przedstawiciel posiadał zasoby i pełnomocnictwo do wypełniania obowiązków ustanowionych w niniejszej dyrektywie. Jeżeli producent nie ma upoważnionego przedstawiciela w Unii, obowiązek naprawy spoczywa na importerze danego towaru. W przypadku braku importera odpowiedzialność za wywiązanie się z tego obowiązku spoczywa na dostawcy usług realizacji zamówień. W przypadku braku dostawcy usług realizacji zamówień odpowiedzialność za wywiązanie się z tego obowiązku spoczywa na dystrybutorze danego towaru.
|
Poprawka 42
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 5 - ustęp 3
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| 3. Producenci zapewniają, aby niezależne podmioty zajmujące się naprawą miały dostęp do części zamiennych oraz do informacji i narzędzi związanych z naprawą, zgodnie z aktami prawnymi Unii wymienionymi w załączniku II. |
3. W odniesieniu do wszystkich towarów wymienionych w załączniku II producenci zapewniają, aby niezależne podmioty zajmujące się naprawą, regeneracją i odnawianiem oraz użytkownicy końcowi mieli dostęp do wszystkich części zamiennych oraz do wszystkich informacji i narzędzi związanych z naprawą, w tym narzędzi diagnostycznych, po rozsądnej i niedyskryminacyjnej cenie przez okres odpowiadający co najmniej oczekiwanemu okresowi użytkowania produktu. Dostępu do narzędzi diagnostycznych udziela się z zastrzeżeniem mających zastosowanie przepisów dotyczących ochrony tajemnie przedsiębiorstwa zdefiniowanych w art. 2 pkt 1 dyrektywy (UE) 2016/943. |
Poprawka 43
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 5 - ustęp 3 a (nowy)
|
3a. Producenci udostępniają na swoich stronach internetowych wszystkie informacje dotyczące naprawy, takie jak ceny naprawy i ceny części zamiennych towarów wymienionych w załączniku II. |
Poprawka 44
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 5 - ustęp 3 b (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3b. Producenci nie utrudniają naprawy za pomocą jakiejkolwiek techniki odnoszącej się do umów, sprzętu lub oprogramowania. Producenci nie utrudniają wykorzystywania przez niezależne podmioty zajmujące się naprawą oryginalnych lub używanych części zamiennych, kompatybilnych części zamiennych i części zamiennych pozyskanych metodą druku 3D, jeżeli są one zgodne z wymogami wynikającymi z prawa krajowego lub unijnego. |
Poprawka 45
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 5 - ustęp 3 c (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3c. Producenci nie mogą odmówić przeprowadzenia serwisu lub naprawy urządzenia, które zostało zakupione lub wcześniej naprawione poza ich autoryzowanym serwisem lub siecią dystrybucji. |
Poprawka 46
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 5 - ustęp 4
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| 4. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 15 oraz do wprowadzania zmian w załączniku II poprzez aktualizowanie - w świetle zmian legislacyjnych - wykazu aktów prawnych Unii określających wymogi dotyczące możliwości naprawy. |
4. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 15 w celu zmiany załącznika II poprzez dodawanie do wykazu - w świetle zmian legislacyjnych lub zmiany sytuacji na rynku - nowych towarów nadających się do naprawy. |
Poprawka 47
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 6 - akapit 1
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| Państwa członkowskie zapewniają, aby producenci informowali konsumentów o obowiązku naprawy spoczywającym na producencie zgodnie z art. 5 oraz, aby przekazywali konsumentom informacje o usługach naprawczych w łatwo dostępny, przejrzysty i zrozumiały sposób, na przykład na platformie internetowej, o której mowa w art. 7. |
Państwa członkowskie zapewniają, aby producenci lub sprzedawcy informowali konsumentów o obowiązku naprawy spoczywającym na producencie lub sprzedawcy zgodnie z art. 5 oraz, aby nieodpłatnie przekazywali konsumentom informacje o usługach naprawczych w łatwo dostępny, przejrzysty i zrozumiały sposób, na przykład na platformie internetowej, o której mowa w art. 7, na ich stronach internetowych lub w punkcie sprzedaży. |
Poprawka 48
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 7 - ustęp 1 - wprowadzenie
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| 1. Państwa członkowskie zapewniają, aby istniała przynajmniej jedna platforma internetowa umożliwiająca konsumentom znalezienie podmiotów zajmujących się naprawą na terytorium danego państwa członkowskiego. Wspomniana platforma musi spełniać następujące wymogi: |
1. Państwa członkowskie zapewniają, aby istniała przynajmniej jedna platforma internetowa na ich terytorium. Państwa członkowskie w szczególności promują inicjatywy prywatne mające na celu utworzenie takich platform internetowych. Takie platformy internetowe umożliwiają konsumentom łatwe znalezienie podmiotów zajmujących się naprawą, w tym inicjatyw naprawczych kierowanych przez społeczności i kawiarenek naprawczych, oraz muszą: |
Poprawka 49
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 7 - ustęp 1 - litera a
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| a) umożliwiać wyszukiwanie pod kątem towarów, lokalizacji usług naprawczych, warunków naprawy - takich, jak czas potrzebny na jej dokonanie, dostępność tymczasowych towarów zastępczych oraz miejsce dostarczenia przez konsumenta towarów przeznaczonych do naprawy - dostępności i warunków świadczenia oferowanych przez podmioty zajmujące się naprawą usług dodatkowych, takich jak usunięcie, instalacja i transport, a także pod kątem krajowych lub europejskich norm jakości; |
a) umożliwiać wyszukiwanie pod kątem towarów, lokalizacji usług naprawczych, łącznie z funkcją mapy, możliwości świadczenia usług transgranicznych, warunków naprawy - takich, jak czas potrzebny na jej dokonanie, dostępność tymczasowych towarów zastępczych oraz miejsce dostarczenia przez konsumenta towarów przeznaczonych do naprawy - dostępności i warunków świadczenia oferowanych przez podmioty zajmujące się naprawą usług dodatkowych, takich jak usunięcie, instalacja i transport, a także pod kątem krajowych lub europejskich norm jakości; |
Poprawka 50
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 7 - ustęp 1 - litera c a (nowa)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
ca) informować konsumentów o mających zastosowanie zachętach finansowych i podatkowych służących obniżeniu kosztów napraw; |
Poprawka 51
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 7 - ustęp 1 - litera d a (nowa)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
da) umożliwić konsumentom wystawianie opinii lub ocen, określanie jakości pracy podmiotów zajmujących się naprawą; |
Poprawka 52
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 7 - ustęp 1 - akapit 1 a (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Jeżeli na terytorium państwa członkowskiego istnieje co najmniej jedna platforma, będąca własnością prywatną, która spełnia wymogi wymienione w akapicie pierwszym, uznaje się, że dane państwo członkowskie spełnia obowiązek określony w tym akapicie. |
Poprawka 53
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 7 - ustęp 3
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| 3. Rejestracja podmiotów zajmujących się naprawą, sprzedawców towarów nadających się do odnowienia i nabywców wadliwych towarów na platformie internetowej jest dobrowolna. Państwa członkowskie regulują dostęp do platformy zgodnie z prawem Unii. Konsumenci mogą korzystać z platformy internetowej nieodpłatnie. |
3. Rejestracja podmiotów zajmujących się naprawą, społecz- nościowych inicjatyw naprawczych takich jak kawiarenki naprawcze, sprzedawców towarów nadających się do odnowienia i nabywców wadliwych towarów na platformie internetowej jest dobrowolna. Państwa członkowskie regulują dostęp do platformy zgodnie z prawem Unii. Konsumenci mogą korzystać z platformy internetowej nieodpłatnie. |
Poprawka 54
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 7 - ustęp 3 a (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3a. Państwa członkowskie zapewniają dostępność platform internetowych oraz zapewniają, aby podawane informacje były aktualne i przedstawiane w sposób przyjazny dla konsumentów. |
Poprawka 55
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 7 - ustęp 3 b (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3b. Państwa członkowskie przekażą Komisji link do istniejących platform internetowych dotyczących napraw na ich terytorium do dnia... [12 miesięcy po wejściu w życie niniejszej dyrektywy] oraz link do każdej nowej platformy internetowej dotyczącej napraw w terminie 14 dni roboczych od jej uruchomienia. Komisja prowadzi w formacie nadającym się do odczytu maszynowego publiczną, łatwo dostępną bazę danych platform internetowych dotyczących napraw, zarejestrowanych w państwach członkowskich. |
Poprawka 56
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 7 - ustęp 3 c (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3c. Państwa członkowskie i Komisja podejmują odpowiednie działania, by poinformować konsumentów, odpowiednie podmioty gospodarcze i sprzedawców o dostępności platform internetowych utworzonych na podstawie ust. 1 niniejszego artykułu oraz by zapewnić konsumentom łatwy dostęp do takiej platformy. |
Poprawka 57
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 7 - ustęp 3 d (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3d. Konsumenci otrzymują informacje na temat dostępności platformy internetowej utworzonej na podstawie ust. 1 niniejszego artykułu na ich terytorium od odpowiedniego podmiotu gospodarczego lub za pośrednictwem platformy internetowej umożliwiającej konsumentom zawieranie umów na odległość. |
Poprawka 58
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 7 a (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Artykuł 7a Środki na rzecz mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP)
1. Państwa członkowskie podejmują odpowiednie środki, aby wspierać mikroprzedsiębiorstwa oraz małe i średnie przedsiębiorstwa w rozumieniu zalecenia Komisji 2003/361/WE w przestrzeganiu wymogów i obowiązków określonych w niniejszej dyrektywie. Te środki obejmują co najmniej:
a) wytyczne lub podobne środki mające na celu podnoszenie wiedzy o sposobach przestrzegania wymogów i obowiązków określonych w niniejszej dyrektywie;
b) dostosowane szkolenia dla przedsiębiorców i ich pracowników.
|
Poprawka 59
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 9 a (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Artykuł 9a Środki stosowane przez państwa członkowskie w celu promowania naprawy
1. Państwa członkowskie podejmują odpowiednie środki w celu promowania naprawy.
2. Środki, o których mowa w ust. 1, mogą mieć formę, przykładowo, bonów na naprawy, krajowych funduszy na naprawy lub innych środków i zachęt.
3. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji środki wprowadzone na podstawie ust. 1. Do dnia... [12 miesięcy po dacie transpozycji niniejszej dyrektywy] Komisja podaje te środki do wiadomości publicznej. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji obowiązujące środki do dnia... [12 miesięcy po dacie transpozycji niniejszej dyrektywy].
|
|
4. Państwa członkowskie zapewniają, aby podstawowe swobody świadczenia usług i swobody przedsiębiorczości zapisane w Traktatach miały zastosowanie do podmiotów świadczących usługi naprawcze, w tym, w stosownych przypadkach, zgodnie z dyrektywą (UE) 2018/958. Ponadto państwa członkowskie nie wprowadzają do prawa krajowego nieuzasadnionych wymogów w zakresie kwalifikacji odnoszących się do zawodowych usług naprawczych ani nie przeprowadzają kontroli, inspekcji lub dochodzeń, które są nieuzasadnione w świetle tych podstawowych wolności. 5. Państwa członkowskie zapewniają, aby podmiot wykonujący naprawę ponosił odpowiedzialność za każdy brak zgodności naprawionych części, elementów lub funkcji towaru, który istnieje w momencie, gdy konsument odbiera naprawiony towar, i który ujawni się w ciągu co najmniej dwunastu miesięcy od tego czasu.
6. Państwa członkowskie zakazują praktyk, które utrudniają konsumentom korzystanie z przysługującego im prawa do naprawy, w tym między innymi:
a) zakazują praktyk, które każą konsumentom sądzić, że posiadanego przez nich towaru nie można, naprawić, ponieważ był wcześniej naprawiany lub badany przez niezależny podmiot zajmujący się naprawami, podmiot zajmujący się naprawami amatorsko lub użytkowników końcowych, lub sugerowania, że może to powodować zagrożenie dla bezpieczeństwa;
b) zakazują jakiejkolwiek techniki odnoszącej się do umów, sprzętu lub oprogramowania, która mogłaby uniemożliwić lub ograniczyć naprawę, oraz zakazują odmowy naprawy towaru, który był wcześniej naprawiany przez niezależny podmiot zajmujący się naprawami, podmiot zajmujący się naprawami amatorsko lub przez użytkownika końcowego.
|
Poprawka 60
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 10 - ustęp 2 - akapit 1 a (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Państwa członkowskie zapewniają, aby handlowe gwarancje trwałości, sprzedawane obok prawnej gwarancji zgodności zgodnie z dyrektywą (UE) 2019/771, zawsze obejmowały prawo do naprawy produktu objętego gwarancją w okresie jej obowiązywania. Promując gwarancję handlową, państwa członkowskie zapewniają, aby podsumowanie warunków gwarancji handlowej przedstawiano jasno i precyzyjnie, tak aby konsumenci byli w pełni świadomi swoich praw i nie byli wprowadzani w błąd. |
Poprawka 61
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 11 - ustęp 1 a (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1a. Państwa członkowskie zapewniają, aby przy nakładaniu kar uwzględniano, w stosownych przypadkach, następujące nie- wyczerpujące i przykładowe kryteria: a) charakter, wagę, skalę i czas trwania naruszenia;
b) możliwości finansowe i wielkość danego przedsiębiorstwa;
c) wszelkie działania podjęte przez sprzedawcę lub producenta w celu ograniczenia lub naprawienia szkody poniesionej przez konsumentów;
d) wszelkie wcześniejsze naruszenia popełnione przez sprzedawcę lub producenta;
e) korzyści majątkowe uzyskane lub straty uniknięte przez sprzedawcę lub producenta wskutek naruszenia, jeżeli dostępne są odpowiednie dane;
f) kary nałożone na sprzedawcę lub producenta za to samo naruszenie w innych państwach członkowskich w sprawach transgranicznych, jeżeli informacje o takich karach są dostępne za pośrednictwem mechanizmu ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2394;
g) wszelkie inne czynniki obciążające lub łagodzące mające zastosowanie w okolicznościach danej sprawy.
|
Poprawka 62
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 11 - ustęp 1 b (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1b. W przypadku gdy zgodnie z art. 21 rozporządzenia (UE) 2017/2394 mają zostać nałożone kary, państwa członkowskie zapewniają, aby przewidziano możliwość nałożenia kar pieniężnych w postępowaniach administracyjnych lub wszczęcia postępowania sądowego w celu nałożenia kar pieniężnych, lub obie te możliwości, przy czym maksymalna wysokość tych kar pieniężnych musi stanowić co najmniej 4 % rocznego obrotu sprzedawcy lub producenta w państwie członkowskim lub państwach członkowskich, których dotyczy dane naruszenie. |
Poprawka 63
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 11 - ustęp 1 c (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1c. W przypadku gdy nakłada się karę pieniężną zgodnie z ust. 1b, ale informacje o rocznym obrocie sprzedawcy lub producenta nie są dostępne, państwa członkowskie przewidują możliwość nałożenia kar pieniężnych, których maksymalna wysokość wynosi co najmniej 2 mln EUR. |
Poprawka 64
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 11 - ustęp 2
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| 2. Najpóźniej 24 miesiące po dniu wejścia w życie niniejszej dyrektywy państwa członkowskie powiadamiają Komisję o przepisach i środkach, o których mowa w ust. 1, a także powiadamiają ją niezwłocznie o wszelkich późniejszych dotyczących ich zmianach. |
2. Najpóźniej18 miesięcy po dniu wejścia w życie niniejszej dyrektywy państwa członkowskie powiadamiają Komisję o przepisach i środkach, o których mowa w ust. 1, a także powiadamiają ją niezwłocznie o wszelkich późniejszych dotyczących ich zmianach. |
Poprawka 65
Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 - akapit 1 - punkt -1 (nowy)
Dyrektywa (UE) 2019/771
Artykuł 7 - ustęp 1 - litera d
| Tekst obowiązujący |
Poprawka |
| d) występują w takiej ilości i mają takie cechy i inne funkcje, w tym w odniesieniu do trwałości, funkcjonalności, kompatybilności i bezpieczeństwa, jakie są typowe dla towarów tego samego rodzaju i których konsument może zasadnie oczekiwać, biorąc pod uwagę specyfikę towarów oraz oświadczenia publiczne składane przez sprzedawcę lub inne osoby na wcześniejszych etapach łańcucha transakcji, w tym przez producenta, albo w imieniu sprzedawcy lub takich innych osób, w szczególności w reklamach lub na etykiecie. |
W dyrektywie (UE) 2019/771 wprowadza się następujące zmiany: -1) art. 7 ust. 1 lit. d) otrzymuje brzmienie:
"d) występują w takiej ilości i mają takie cechy i inne funkcje, w tym w odniesieniu do trwałości, możliwości naprawy, funkcjonalności, kompatybilności i bezpieczeństwa, jakie są typowe dla towarów tego samego rodzaju i których konsument może zasadnie oczekiwać, biorąc pod uwagę specyfikę towarów oraz oświadczenia publiczne składane przez sprzedawcę lub inne osoby na wcześniejszych etapach łańcucha transakcji, w tym przez producenta, albo w imieniu sprzedawcy lub takich innych osób, w szczególności w reklamach lub na etykiecie. ";
|
Poprawka 66
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 12 - akapit 1 - punkt 1 - litera a (nowa)
Dyrektywa (UE) 2019/771
Artykuł 13 - ustęp 2 - akapit 2 (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
W art. 13 ust. 2 dyrektywy (UE) 2019/771 dodaje się zdanie w brzmieniu: Na zasadzie odstępstwa od zdania pierwszego niniejszego ustępu, jeżeli koszty wymiany są równe kosztom naprawy lub od nich wyższe, sprzedawca naprawia towary, aby doprowadzić je do stanu zgodności.
|
1) w art. 13 wprowadza się następujące zmiany: a) w ust. 2 dodaje się akapit w brzmieniu:
"Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego, jeżeli koszty wymiany są równe kosztom naprawy lub od nich wyższe, sprzedawca naprawia towary, aby doprowadzić je do stanu zgodności, chyba że naprawa jest faktycznie lub prawnie niemożliwa lub stanowiłaby poważną niedogodność dla konsumenta. ";
|
Poprawka 67
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 12 - akapit 1 - punkt 1 - litera b (nowa)
Dyrektywa (UE) 2019/771
Artykuł 13 - ustęp 3 a (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
b) dodaje się ustęp w brzmieniu: "3a. Jeżeli konsument wybierze możliwość naprawy jako środek ochrony prawnej mający na celu uzyskanie zgodności towaru z umową, konsument może również zażądać doprowadzenia towaru do stanu zgodności z umową bezpośrednio od producenta. Uznaje się, że spełnienie tego żądania przez producenta skutkuje zwolnieniem sprzedawcy z odpowiedzialności na podstawie art. 10.";
|
Poprawka 68
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 12 - ustęp 1 - akapit 1 - litera c (nowa)
Dyrektywa (UE) 2019/771
Artykuł 13 - ustęp 4 a (nowy)
| Tekst obowiązujący |
Poprawka |
|
c) dodaje się ustęp w brzmieniu: "4a. Jeżeli, zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu, towar doprowadzono do stanu zgodności w drodze naprawy, sprzedawca lub producent ponosi odpowiedzialność za każdy brak zgodności, który istnieje w momencie, gdy konsument odbiera naprawione towary, i który ujawni się w ciągu roku od tego czasu, pod warunkiem że państwa członkowskie utrzymały lub wprowadziły terminy zachowania zgodności oryginalnego towaru z umową zgodnie z art. 10 ust. 1,2 lub 3. Przepis ten nie ma zastosowania, jeżeli sprzedawca dokonał już skutecznej naprawy towarów zgodnie z art. 10. Bez uszczerbku dla art. 7 ust. 3 niniejszy ustęp ma zastosowanie również do towarów z elementami cyfrowymi. Niniejszy ustęp pozostaje bez uszczerbku dla innych terminów określonych w art. 10 i dalszych żądań konsumenta.";
|
Poprawka 69
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 12 - akapit 1 - punkt 1 a (nowy) - litera a (nowa)
Dyrektywa (UE) 2019/771
Artkuł 14 - akait 1
| Tekst obowiązujący |
Poprawka |
|
1. Naprawy lub wymiany dokonuje się: a) nieodpłatnie;
b) w rozsądnym czasie od momentu, w którym sprzedawca został poinformowany przez konsumenta o braku zgodności z umową; oraz
c) bez poważnych niedogodności dla konsumenta, uwzględniając specyfikę towarów oraz cel, w jakim konsument nabył te towary.
|
1a) w art. 14 wprowadza się następujące zmiany: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Naprawy dokonuje się:
a) nieodpłatnie;
b) w rozsądnym czasie od momentu, w którym sprzedawca został poinformowany przez konsumenta o naprawie;
c) bez poważnych niedogodności dla konsumenta, uwzględniając specyfikę towarów oraz cel, w jakim konsument nabył te towary; oraz
|
|
ca) w zależności od specyfiki danej kategorii produktów, w szczególności od jego stałej dostępności dla konsumenta., sprzedawca wypożycza nieodpłatnie konsumentowi towar zastępczy, w lym towar odnowiony, jeżeli naprawy nie można przeprowadzić w czasie, o którym mowa w lit. b)."; |
Poprawka 70
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 12 - akapit 1 - punkt 1 a (nowy) - litera b (nowa)
Dyrektywa (UE) 2019/771
Artykuł 14 - akapit 1 a (nowy)
| Tekst obowiązujący |
Poprawka |
|
b) dodaje się ustęp w brzmieniu: "1a. Wymiany towarów dokonuje się:
a) nieodpłatnie;
b) w rozsądnym czasie od momentu, w którym sprzedawca został poinformowany przez konsumenta o braku zgodności z umową;
c) bez poważnych niedogodności dla konsumenta, z uwzględnieniem specy fiki towarów oraz celu, w jakim konsument nabył te towary;
d) na wyraźne żądanie konsumenta, oferując towar odnowiony.";
|
Poprawka 71
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 12 - akapit 1 - punkt 1 a (nowy) - litera b (nowa)
Dyrektywa (UE) 2019/771
Artykuł 14 - akapit 4 a (nowy)
| Tekst obowiązujący |
Poprawka |
|
c) dodaje się ustęp w brzmieniu: "4a. Jeżeli konsument postanawia na podstawie art. 13 ust. 3a, że producent ma doprowadzić towary do stanu zgodności z umową w drodze naprawy, na potrzeby niniejszego artykułu producenta uznaje się za sprzedawcę.";
|
Poprawka 72
Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 - ustęp 1 - punkt 1 b (nowy)
Dyrektywa (UE) 2019/771
Artykuł 17 - ustęp 1 a (nowy)
| Tekst obowiązujący |
Poprawka |
|
1b) w art. 17 dodaje się ustęp w brzmieniu: "1a. Gwarancja handlowa pozostaje bez uszczerbku dla określonego w art. 13 ust. 3a prawa konsumenta do skorzystania z możliwości naprawy towaru niezgodnego z umową przez producenta. Wszelkie warunki gwarancji handlowej zniechęcające konsumenta do skorzystania z prawa przewidzianego w art. 13 ust. 3a uznaje się za nieważne.";
|
Poprawka 73
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 14 a (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Artykuł 14a Sprawozdanie z oceny
1. Do dnia [pięć lat po wejściu w życie niniejszej dyrektywy] Komisja przeprowadza ocenę niniejszej dyrektywy oraz jej wkładu, w szczególności art. 5, 9a i 12, w prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego, wysoki poziom ochrony konsumentów i poprawę zrównoważenia środowiskowego produktów, a także ich wpływu na przedsiębiorstwa, w szczególności mikroprzedsię- biorstwa oraz małe i średnie przedsiębiorstwa.
W odniesieniu do art. 7 Komisja analizuje i ocenia skuteczność platform internetowych dotyczących napraw na podstawie danych z poszczególnych państw członkowskich, obejmujących informacje o liczbie aktywnych podmiotów świadczących usługi naprawcze, konsumentów oraz liczbie przeprowadzonych transakcji.
2. Komisja sporządza sprawozdanie zawierające najważniejsze ustalenia i przedstawia je Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznego i Komitetowi Regionów. Państwa członkowskie przekazują Komisji informacje niezbędne do przygotowania tego sprawozdania.
3. W stosownych przypadkach sprawozdaniu towarzyszy wniosek ustawodawczy.
|
Poprawka 74
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 16 - ustęp 1
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| 1. Art. 5 ust. 1 i 2 oraz art. 6 niniejszej dyrektywy nie mają zastosowania do umów o świadczenie usług naprawczych zawartych przed dniem [24 miesiące po wejściu w życie]. |
1. Art. 5 ust. 1 i 2 oraz art. 6 niniejszej dyrektywy nie mają zastosowania do umów o świadczenie usług naprawczych zawartych przed dniem [ 18 miesięcy po wejściu w życie]. |
Poprawka 75
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 16 - ustęp 2
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| 2. Art. 12 niniejszej dyrektywy nie ma zastosowania do umów sprzedaży zawartych przed dniem [24 miesiące po wejściu w życie]. |
2. Art. 12 niniejszej dyrektywy nie ma zastosowania do umów sprzedaży zawartych przed dniem [ 18 miesięcy po wejściu w życie]. |
Poprawka 76
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 17 - ustęp 1 - akapit 1
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej w terminie [24 miesiące po wejściu w życie]. Niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję. |
Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia [ 18 miesięcy po wejściu w życie]. Niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję. |
Poprawka 77
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 17 - ustęp 1 - akapit 3
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| Państwa członkowskie stosują te środki od dnia [24 miesiące po wejściu w życie] r. |
Państwa członkowskie stosują te środki od dnia [ 18 miesięcy po wejściu w życie] r. |
Poprawka 78
Wniosek dotyczący dyrektywy
Załącznik I - część 2 - tabela -wiersz 4
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| Cena naprawy lub, jeżeli nie można jej obliczyć, sposób, w jaki zostanie ona obliczona, oraz maksymalna wysokość ceny naprawy |
Maksymalna przewidywana cena naprawy lub, jeżeli nie można jej obliczyć, sposób, w jaki zostanie ona obliczona |
Poprawka 79
Wniosek dotyczący dyrektywy
Załącznik I - część 2 - tabela -wiersz 10 a (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
W stosownych przypadkach dodatkowe informacje przekazane dobrowolnie przez podmiot zajmujący się naprawą |
Poprawka 80
Wniosek dotyczący dyrektywy
Załącznik II - nagłówek
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
WYKAZ AKTÓW PRAWNYCH UNII, W KTÓRYCH OKREŚLONO WYMOGI DOTYCZĄCE MOŻLIWOŚCI NAPRAWY
|
WYKAZ AKTÓW PRAWNYCH UNII, W KTÓRYCH OKREŚLONO WYMOGI DOTYCZĄCE MOŻLIWOŚCI NAPRAWY, ORAZ WYKAZ TOWARÓW NADAJĄCYCH SIĘ DO NAPRAWY
|
Poprawka 81
Wniosek dotyczący dyrektywy
Załącznik II - punkt 9
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| 9. [Telefonów komórkowych, telefonów bezprzewodowych i tabletów zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) .../... (29)] |
9. Telefonów komórkowych, telefonów bezprzewodowych i tabletów zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) .../... (29) |
| (29) ... |
(29) ... |
Poprawka 82
Wniosek dotyczący dyrektywy
Załącznik II - punkt 9 a (nowy)
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
9a. Rowery |
