(Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Odpowiedź, która może zostać w sposób jednoznaczny wyprowadzona z orzecznictwa - Ochrona, konsumentów - Dyrektywa 93/13/EWG - Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich - Artykuł 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 - Skutki stwierdzenia nieuczciwego charakteru warunku - Umowa kredytu hipotecznego indeksowanego do waluty obcej zawierająca nieuczciwe warunki dotyczące waloryzacji i kursu wymiany - Nieważność tej umowy - Skutki restytucyjne - Prawo zatrzymania)(C/2024/4073)
Język postępowania: polski
(Dz.U.UE C z dnia 8 lipca 2024 r.)
Sąd odsyłający
Sąd Okręgowy w Krakowie.
Strony w postępowaniu głównym
Strona powodowa: WN
Strona pozwana: Santander Bank Polska S.A.
Sentencja
Artykuł 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich
należy interpretować w ten sposób, że:
stoją one na przeszkodzie wykładni sądowej prawa krajowego, zgodnie z którą w kontekście stwierdzenia nieważności zawartej przez instytucję bankową z konsumentem umowy kredytu hipotecznego z uwagi na nieuczciwy charakter niektórych warunków tej umowy, powołanie się przez tę instytucję na prawo zatrzymania prowadzi do uzależnienia przysługującej konsumentowi możliwości uzyskania przez niego zapłaty kwot, które zasądzono od wspomnianej instytucji ze względu na skutki restytucyjne wynikające ze stwierdzenia nieuczciwego charakteru tych warunków, od równoczesnego zaofiarowania przez rzeczonego konsumenta zwrotu albo zabezpieczenia zwrotu całości świadczenia otrzymanego od tej samej instytucji przez konsumenta na podstawie wspomnianej umowy, niezależnie od spłat dokonanych już w wykonaniu tej umowy.
