(Sprawy połączone C-395/22 i C-428/22 1 , "Trade Express-L" i in.)(Odesłanie prejudycjalne - Energia - Dyrektywa 2009/119/WE - Uzupełnianie zapasów ropy naftowej lub produktów ropopochodnych - Artykuł 3 - Obowiązek utrzymywania przez państwa członkowskie zapasów interwencyjnych - Artykuł 8 - Podmioty gospodarcze - Rozporządzenie (WE) nr 1099/2008 - Statystyka energii - Uregulowanie krajowe pozwalające nałożyć na podmiot gospodarczy obowiązek utworzenia i utrzymywania zapasu interwencyjnego produktu ropopochodnego, w tym gdy ów produkt nie jest związany z działalnością gospodarczą tego podmiotu - Karta praw podstawowych Unii Europejskiej - Artykuł 16 - Wolność prowadzenia działalności gospodarczej - Artykuł 17 - Prawo własności)
(C/2024/3722)
Język postępowania: bułgarski
(Dz.U.UE C z dnia 24 czerwca 2024 r.)
Sąd odsyłający
Administrativen sad - Varna
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: "Trade Express-L" OOD (C-395/22), "DEVNIA TSIMENT" AD (C-428/22)
Druga strona postępowania: Zamestnik-predsedatel na Darzhavna agentsia "Darzhaven rezerv i voennovremenni zapasi"
Sentencja
1) Artykuł 3 dyrektywy Rady 2009/119/WE z dnia 14 września 2009 r. nakładającej na państwa członkowskie obowiązek utrzymywania minimalnych zapasów ropy naftowej lub produktów ropopochodnych, zmienionej dyrektywą wykonawczą Komisji (UE) 2018/1581 z dnia 19 października 2018 r., w związku z art. 1 oraz art. 2 akapit pierwszy lit. i) i j) dyrektywy 2009/119, ze zmianami,
należy interpretować w ten sposób, że:
państwa członkowskie nie są zobowiązane do utrzymywania zapasów interwencyjnych wszystkich kategorii nośników energii wskazanych w rozdziale 3.4 załącznika A do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1099/2008 z dnia 22 października 2008 r. w sprawie statystyki energii, zmienionego rozporządzeniem Komisji (UE) 2019/2146 z dnia 26 listopada 2019 r. Przeciwnie, mogą one spełnić obowiązek utrzymywania zapasów interwencyjnych nałożony na nie na mocy tego art. 3, utrzymując zapasy interwencyjne składające się wyłącznie z niektórych z tych kategorii.
2) Artykuły 3 i 8 dyrektywy 2009/119, zmienionej dyrektywą wykonawczą 2018/1581,
należy interpretować w ten sposób, że:
nie stoją one na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, na mocy którego obowiązek utworzenia i utrzymywania zapasów interwencyjnych może zostać nałożony na podmiot gospodarczy, który dokonał przywozu nośników energii objętych rozdziałem 3.4 załącznika A do rozporządzenia nr 1099/2008, zmienionego rozporządzeniem 2019/2146.
3) Przepisy dyrektywy 2009/119, zmienionej dyrektywą wykonawczą 2018/1581, w związku z art. 16 i 17 oraz art. 52 ust. 1 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej
należy interpretować w ten sposób, że:
nie stoją one na przeszkodzie temu, by dokonany przez podmiot gospodarczy przywóz nośników energii należących do kategorii produktów, o której mowa w rozdziale 3.4 załącznika A do rozporządzenia nr 1099/2008, zmienionego rozporządzeniem 2019/2146, powodował powstanie po stronie tego podmiotu obowiązku utworzenia i utrzymywania zapasów interwencyjnych nośnika energii należącego do innej kategorii produktów, o której mowa w tym rozdziale, i to nawet wówczas, gdy rzeczony podmiot nie wykorzystuje tego produktu w ramach swojej działalności gospodarczej, z którą ów produkt nie ma żadnego związku, a obowiązek ten stanowi dla owego podmiotu znaczne obciążenie finansowe, pod warunkiem że wspomniany obowiązek jest proporcjonalny.