[Sprawa C-714/22 1 , Profi Credit Bulgaria (Usługi dodatkowe związane z umową o kredyt)](Odesłanie prejudycjalne - Ochrona konsumentów - Umowy o kredyt konsumencki - Dyrektywa 2008/48/WE - Artykuł 3 lit. g), art. 10 ust. 2 lit. g) i art. 23 - Całkowity koszt kredytu ponoszony przez konsumenta - Brak wskazania istotnych kosztów - Kara - Dyrektywa 93/13/EWG - Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich - Artykuł 3 ust. 1, art. 4 ust. 2, art. 6 ust. 1, art. 7 ust. 1 - Punkt 1 lit. o) załącznika do dyrektywy 93/13/EWG - Usługi dodatkowe związane z umową o kredyt - Warunki umowne przyznające konsumentowi nabywającemu te usługi priorytet przy rozpatrywaniu jego wniosku kredytowego i wypłacie pożyczonej kwoty oraz możliwość odroczenia lub zmiany harmonogramu spłaty rat kredytu za zapłatą dodatkowych opłat)
(C/2024/3134)
Język postępowania: bułgarski
(Dz.U.UE C z dnia 21 maja 2024 r.)
Sąd odsyłający
Sofiyski rayonen sad
Strony w postępowaniu głównym
Strona powodowa: S.R.G.
Strona pozwana: Profi Credit Bulgaria EOOD
Sentencja
1) Artykuł 3 lit. g) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/48/WE z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki oraz uchylającej dyrektywę Rady 87/102/EWG
należy interpretować w ten sposób, że:
koszty usług dodatkowych związanych z umową o kredyt konsumencki, które przyznają konsumentowi nabywającemu te usługi priorytet przy rozpatrywaniu jego wniosku o kredyt i wypłacie pożyczonej kwoty, a także możliwość odroczenia spłaty rat miesięcznych lub obniżenia ich kwoty, wchodzą w zakres pojęcia "całkowitego kosztu kredytu ponoszonego przez konsumenta" w rozumieniu tego przepisu, a w konsekwencji w zakres pojęcia "rocznej rzeczywistej stopy oprocentowania" w rozumieniu owego art. 3 lit. i), jeżeli nabycie rzeczonych usług okazuje się obowiązkowe dla uzyskania danego kredytu lub gdy stanowią one strukturę mającą na celu ukrycie rzeczywistych kosztów tego kredytu.
2) Artykuł 10 ust. 2 lit. b) lit. g) i art. 23 dyrektywy 2008/48
należy interpretować w ten sposób, że:
nie stoją one na przeszkodzie temu, by w przypadku gdy w umowie o kredyt konsumencki nie wskazano RRSO obejmującej wszystkie koszty przewidziane w art. 3 lit. g) tej dyrektywy, umowę tę należało uważać za nieoprocentowaną i bez opłat, tak że jej unieważnienie pociągałoby za sobą jedynie zwrot pożyczonego kapitału przez danego konsumenta.
3) Artykuł 4 ust. 2 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich
należy interpretować w ten sposób, że:
warunki dotyczące usług dodatkowych związanych z umową o kredyt konsumencki, które przyznają konsumentowi nabywającemu te usługi priorytet przy rozpatrywaniu jego wniosku o kredyt i wypłacie pożyczonej kwoty, a także możliwość odroczenia spłaty rat miesięcznych lub obniżenia ich kwoty, nie są co do zasady objęte zakresem głównego przedmiotu tej umowy w rozumieniu tego przepisu, a zatem nie są wyłączone z oceny ich nieuczciwego charakteru.
4) Artykuł 3 ust. 1 dyrektywy 93/13
należy interpretować w ten sposób, że:
warunek umowy o kredyt konsumencki pozwalający danemu konsumentowi na odroczenie lub zmianę planu spłaty miesięcznych rat kredytu w zamian za zapłatę dodatkowych kosztów, nawet jeśli nie jest pewne, czy konsument skorzysta z tej możliwości, może mieć nieuczciwy charakter, jeżeli w szczególności koszty te są w sposób oczywisty nieproporcjonalne w stosunku do kwoty udzielonego kredytu.
5) Artykuł 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy 93/13 w związku z zasadą skuteczności
należy interpretować w ten sposób, że:
stoją one na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które pozwala zobowiązać konsumenta do poniesienia części kosztów postępowania, jeżeli w następstwie stwierdzenia nieważności warunku umownego ze względu na jego nieuczciwy charakter roszczenie o zwrot kwot, które konsument nienależnie zapłacił na podstawie tego warunku, jest uwzględniane tylko częściowo z uwagi na to, że określenie zakresu prawa tego konsumenta do zwrotu tych kwot jest praktycznie niemożliwe lub nadmiernie utrudnione.
