(Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Artykuł 258 TFUE - Dyrektywa (UE) 2018/1972 - Europejski kodeks łączności elektronicznej - Brak transpozycji i poinformowania o przepisach transponujących - Artykuł 260 ust. 3 TFUE - Żądanie zasądzenia zapłaty w formie ryczałtu i okresowej kary pieniężnej - Kryteria służące ustaleniu wysokości kary)(C/2024/3042)
Język postępowania: polski
(Dz.U.UE C z dnia 13 maja 2024 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: U. Małecka, L. Malferrari i E. Manhaeve, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Rzeczpospolita Polska (przedstawiciel: B. Majczyna, pełnomocnik)
Sentencja
1) Poprzez nieprzyjęcie do dnia upływu terminu wyznaczonego w uzasadnionej opinii przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych niezbędnych do wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1972 z dnia 11 grudnia 2018 r. ustanawiającej Europejski kodeks łączności elektronicznej i, wobec tego, niepoinformowanie Komisji Europejskiej o tych przepisach, Rzeczpospolita Polska uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 124 ust. 1 tej dyrektywy.
2) Poprzez niepodjęcie, według stanu na dzień dokonywania przez Trybunał oceny okoliczności faktycznych, środków niezbędnych do dokonania transpozycji przepisów dyrektywy 2018/1972 do swojego prawa wewnętrznego i, wobec tego, niepoinformowanie Komisji Europejskiej o tych środkach, Rzeczpospolita Polska trwała w swoim uchybieniu.
3) Na wypadek gdyby uchybienie stwierdzone w pkt 1 utrzymywało się w dniu ogłoszenia niniejszego wyroku, nakazuje się Rzeczypospolitej Polskiej zapłatę na rzecz Komisji Europejskiej okresowej kary pieniężnej w wysokości 50 000 EUR dziennie, licząc od tego dnia do chwili, gdy owo państwo członkowskie usunie stwierdzone uchybienie.
4) Rzeczypospolitej Polskiej nakazuje się zapłatę na rzecz Komisji Europejskiej ryczałtu w wysokości 4 milionów EUR.
5) Rzeczpospolita Polska pokrywa, poza własnymi kosztami, koszty poniesione przez Komisję Europejską.
