Odesłanie prejudycjalne - Imprezy turystyczne i świadczenie usług powiązanych - Dyrektywa (UE) 2015/2302 - Artykuł 12 ust. 2 - Przysługujące podróżnemu prawo do rozwiązania umowy o udział w imprezie turystycznej bez ponoszenia opłaty za rozwiązanie - Nieuniknione i nadzwyczajne okoliczności - Rozprzestrzenianie się COVID-19 - Brak oficjalnego zalecenia odradzającego podróże - Uwzględnienie okoliczności osobistych dotyczących indywidualnej sytuacji odnośnego podróżnego - Znaczący wpływ na realizację imprezy turystycznej lub na przewóz pasażerów do miejsca docelowego - Okoliczności istniejące lub możliwe do przewidzenia w dniu zawarcia odnośnej umowy o udział w imprezie turystycznej - Możliwość uwzględnienia skutków występujących w miejscu wyjazdu lub powrotu, a także w innych miejscach(C/2024/2568)
Język postępowania: litewski
(Dz.U.UE C z dnia 22 kwietnia 2024 r.)
Sąd odsyłający
Lietuvos Auksciausiasis Teismas
Strony w postępowaniu głównym
Strona wnosząca skargę kasacyjną: M.D.
Druga strona postępowania: UAB "Tez Tour"
przy udziale: "Fridmis" AB
Sentencja
1) Artykuł 12 ust. 2 w związku z art. 3 pkt 12 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2302 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie imprez turystycznych i powiązanych usług turystycznych, zmieniającej rozporządzenie (WE) 2006/2004 i dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE oraz uchylającej dyrektywę Rady 90/314/EWG
należy interpretować w ten sposób, że:
stwierdzenie wystąpienia w miejscu docelowym podróży lub jego najbliższym sąsiedztwie "nieuniknionych i nadzwyczajnych okoliczności" w rozumieniu tych przepisów nie jest uzależnione od warunku, iż właściwe organy wydały oficjalne zalecenie odradzające podróżnym odwiedzanie danego obszaru lub oficjalną decyzję uznającą ten obszar za "obszar ryzyka".
2) Artykuł 12 ust. 2 dyrektywy 2015/2302
należy interpretować w ten sposób, że:
pojęcie "nieuniknionych i nadzwyczajnych okoliczności[, które] w znaczącym stopniu wpływają na realizację imprezy turystycznej lub które w znaczącym stopniu wpływają na przewóz pasażerów do miejsca docelowego" danej podróży, obejmuje nie tylko okoliczności, które uniemożliwiają realizację tej imprezy turystycznej, lecz również okoliczności, które nie uniemożliwiają tej realizacji, ale powodują, że realizacja tej imprezy turystycznej nie może nastąpić bez narażania odnośnych podróżnych na zagrożenie dla ich zdrowia i bezpieczeństwa, z uwzględnieniem - w stosownych przypadkach - czynników osobistych związanych z indywidualną sytuacją tych podróżnych. Oceny takiego wpływu należy dokonać, przyjmując - w dniu rozwiązania odnośnej umowy o udział w imprezie turystycznej - perspektywę właściwie poinformowanego oraz dostatecznie uważnego i rozsądnego przeciętnego podróżnego.
3) Artykuł 12 ust. 2 dyrektywy 2015/2302
należy interpretować w ten sposób, że:
podróżny nie może powołać się na sytuację, która w dniu zawarcia umowy o udział w imprezie turystycznej była już mu znana lub była dla niego przewidywalna, jako na "nieuniknione i nadzwyczajne okoliczności" w rozumieniu tego przepisu, z zastrzeżeniem jednak możliwości, ze względu na ewolucyjny charakter tej sytuacji, że po zawarciu umowy nastąpią: istotne zmiany tej sytuacji powodujące powstanie nowej sytuacji, która - jako taka -mogła będzie
odpowiadać definicji pojęcia "nieuniknionych i nadzwyczajnych okoliczności" w rozumieniu tego przepisu.
4) Artykuł 12 ust. 2 dyrektywy 2015/2302
należy interpretować w ten sposób, że:
w celu ustalenia, czy nieuniknione i nadzwyczajne okoliczności występujące w miejscu docelowym lub jego najbliższym sąsiedztwie "w znaczącym stopniu wpływają na realizację imprezy turystycznej lub [...] w znaczącym stopniu wpływają na przewóz pasażerów do miejsca docelowego", można również wziąć pod uwagę skutki występujące w miejscu wyjazdu, a także w różnych miejscach związanych z rozpoczęciem odnośnej podróży i powrotem z niej, jeżeli owe skutki wpływają na realizację tej imprezy turystycznej.
