Język postępowania: bułgarski(C/2024/2016)
(Dz.U.UE C z dnia 18 marca 2024 r.)
Sąd odsyłający
Sofijski rajonen syd
Strony w postępowaniu głównym
CH
Pytania prejudycjalne
1. Czy przepisy i orzecznictwo krajowe - na podstawie których sąd rozpatrujący kwestię istnienia uzasadnionego podejrzenia, że oskarżony uczestniczył w zarzucanym mu czynie zabronionym, w celu zastosowania lub wykonania odpowiedniego środka zapobiegawczego, jest pozbawiony możliwości dokonania oceny, czy dowody zostały zebrane z naruszeniem przysługującego oskarżonemu prawa dostępu do adwokata wynikającego ze wspomnianej dyrektywy, w sytuacji gdy był on podejrzany, a jego prawo do swobodnego przemieszczania się było ograniczone przez organy policji - są zgodne z 12 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/48/UE 2 z dnia 22 października 2013 r. w sprawie prawa dostępu do adwokata w postępowaniu karnym i w postępowaniu dotyczącym europejskiego nakazu aresztowania oraz w sprawie prawa do poinformowania osoby trzeciej o pozbawieniu wolności i prawa do porozumiewania się z osobami trzecimi i organami konsularnymi w czasie pozbawienia wolności w związku z art. 47 akapit pierwszy Karty praw podstawowych Unii Europejskiej?
2. Czy przestrzegany jest wymóg poszanowania prawa do obrony i prawa do rzetelnego postępowania w rozumieniu art. 12 ust. 2 dyrektywy 2013/48 [...], jeżeli sąd rozpatrujący kwestię odpowiedniego środka zapobiegawczego posługuje się przy formułowaniu wewnętrznego przekonania dowodami zebranymi z naruszeniem wymogów wspomnianej dyrektywy, w sytuacji gdy dana osoba była podejrzana, a jej prawo do swobodnego przemieszczania się było ograniczone przez organy policji?
3. Czy wykluczenie dowodów zebranych z naruszeniem przepisów dyrektywy 2013/48 [.] przez sąd rozpatrujący kwestię odpowiedniego środka zapobiegawczego - pomimo odmiennych wskazówek udzielonych przez sąd wyższej instancji - negatywnie wpływa na spełnienie wymogów, o których mowa w art. 12 ust. 2 dyrektywy 2013/48 [.] w związku z art. 47 akapit pierwszy i drugi karty [.], dotyczących rzetelności postępowania, i czy budzi wątpliwości co do bezstronności sądu?
4. Czy przewidziana w art. 3 ust. 6 lit. b) dyrektywy 2013/48 [.] możliwość tymczasowego odstępstwa od prawa dostępu do adwokata w wyjątkowych okolicznościach w postępowaniu przygotowawczym - gdy konieczne jest podjęcie przez organy prowadzące dochodzenie natychmiastowych działań w celu zapobieżenia poważnemu utrudnianiu prowadzenia postępowania karnego - ma bezpośredni [.] skutek w danym państwie członkowskim Unii Europejskiej, w sytuacji gdy wskazany przepis nie jest transponowany do prawa krajowego tego państwa?
5. Czy przestrzegane są gwarancje, o których mowa w art. 9 ust. 1 lit. a) i b) w związku z motywem 39 dyrektywy 2013/48 [.], w wypadku istnienia pisemnego zrzeczenia się prawa dostępu do adwokata w odniesieniu do podejrzanego, który jest niepiśmienny, któremu nie wyjaśniono możliwych konsekwencji zrzeczenia się i który następnie twierdzi przed sądem, że nie zapoznał się z treścią podpisanego przez niego dokumentu w okresie ograniczenia jego prawa do swobodnego przemieszczania się przez organy policji?
6. Czy zrzeczenie się przez podejrzanego, w momencie jego zatrzymania, prawa do obrony przez adwokata, wynikającego z przepisów dyrektywy 2013/48 [.], wyłącza obowiązek organów państwowych wyjaśnienia mu przysługującego mu prawa dostępu do adwokata i możliwych skutków ewentualnego zrzeczenia się wspomnianego prawa bezpośrednio przed przeprowadzeniem jakiejkolwiek dalszej czynności dochodzeniowej z udziałem tego podejrzanego?
