[Odesłanie prejudycjalne - Konkurencja - Artykuł 101 TFUE - Pojęcia "przedsiębiorstwa" i "decyzji związków przedsiębiorstw" - Decyzje izby notarialnej państwa członkowskiego ustalające metody obliczania taks notarialnych - Ograniczenie "ze względu na cel" - Zakaz - Brak uzasadnienia - Grzywna - Nałożenie na związek przedsiębiorstw i jego członków - Sprawca naruszenia]Język postępowania: litewski
(C/2024/1650)
(Dz.U.UE C z dnia 4 marca 2024 r.)
Sąd odsyłający
Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Lietuvos notarų rūmai, M.S., S.Š., D.V., V.P., J.P., D.L.-B., D.P., R.O.I.
Strona pozwana: Lietuvos Respublikos konkurencijos taryba
przy udziale: Lietuvos Respublikos teisingumo ministerija, Lietuvos Respublikos finansų ministerija
Sentencja
1) Artykuł 101 TFUE należy interpretować w ten sposób, że notariuszy mających siedzibę swojej kancelarii w państwie członkowskim należy uznać za "przedsiębiorstwa" w rozumieniu tego postanowienia, jeżeli wykonują oni w pewnych sytuacjach czynności polegające na sporządzaniu aktów notarialnych zawarcia transakcji zabezpieczonych hipoteką, nadawaniu klauzul wykonalności, dokonywaniu czynności notarialnych, sporządzaniu projektów aktów, świadczeniu usług doradczych oraz usług o charakterze technicznym i na sporządzaniu aktów notarialnych zawarcia umowy zamiany, o ile czynności te nie są związane z wykonywaniem prerogatyw władzy publicznej.
2) Artykuł 101 ust. 1 TFUE należy interpretować w ten sposób, że przepisy ujednolicające sposób, w jaki notariusze w państwie członkowskim obliczają wysokość taks notarialnych pobieranych z tytułu wykonywania przez nich niektórych czynności, przyjęte przez organizację zawodową taką jak izba notarialna, stanowią decyzje związku przedsiębiorstw w rozumieniu tego postanowienia.
3) Artykuł 101 ust. 1 TFUE należy interpretować w ten sposób, że decyzje związku przedsiębiorstw ujednolicające sposób, w jaki notariusze obliczają wysokość taks notarialnych pobieranych z tytułu wykonywania przez nich niektórych czynności, stanowią ograniczenia konkurencji ze "względu na cel", zakazane przez to postanowienie.
4) Artykuł 101 TFUE należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie temu, by krajowy organ ochrony konkurencji nakładał za naruszenie tego postanowienia popełnione przez związek przedsiębiorstw indywidualne grzywny na przedsiębiorstwa będące członkami organu kierowniczego tego związku, jeżeli przedsiębiorstwa te nie są współsprawcami tego naruszenia.
