(C/2024/1247)Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 12 lutego 2024 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Królestwo Hiszpanii (przedstawiciel: M. Morales Puerta, pełnomocnik)
Druga strona postępowania: Robert Stockdale, Rada Unii Europejskiej, Komisja Europejska, Europejska Służba Działań Zewnętrznych, Specjalny Przedstawiciel Unii Europejskiej w Bośni i Hercegowinie (SPUE)
Żądania wnoszącego odwołanie
Królestwo Hiszpanii wnosi do Trybunału o:
- uchylenie wyroku z dnia 26 lipca 2023 r. w sprawie T-776/20 Stockdale/Rada i in. (EU:T:2023:422) w zakresie stwierdzenia legitymacji procesowej biernej w odniesieniu do pierwszego żądania skargi oraz stwierdzenie, że pierwsze żądanie skargi jest dopuszczalne w odniesieniu do Rady i niedopuszczalne w odniesieniu do SPUE.
Zarzuty i główne argumenty
Królestwo Hiszpanii kwestionuje wyrok w zakresie, w jakim Sąd orzekł "w przedmiocie przeszkód procesowych dotyczących identyfikacji pozwanego lub pozwanych", w ramach pierwszego żądania zmierzającego do stwierdzenia nieważności decyzji o rozwiązaniu umowy i naprawienia wynikłej z tego szkody.
Królestwo Hiszpanii podnosi dwa zarzuty w uzasadnieniu swojego odwołania.
Zarzut pierwszy dotyczy naruszenia prawa przy wykładni art. 4 i 6 decyzji (WPZiB) 2019/1340 1 w związku z art. 33 i art. 28 ust. 1 TUE w zakresie, w jakim decyzji o rozwiązaniu umowy z Robertem Stockdale'em nie można przypisać Specjalnemu Przedstawicielowi Unii Europejskiej, ponieważ, pomijając okoliczność, że ten ostatni wydał tę decyzję w imieniu instytucji, którą reprezentuje, nie wynikała ona z jego woli i została wydana w wykonaniu instrukcji, do których się stosował jako przedstawiciel Unii Europejskiej w Bośni i Hercegowinie, a ostatecznie w wykonaniu mandatu powierzonego mu przez Radę. W związku z czym należy uznać, że jedynie Rada miała legitymację bierną w odniesieniu do pierwszego żądania R. Stockdale'a zmierzającego do stwierdzenia nieważności decyzji o rozwiązaniu umowy i zapłaty kwoty 393 850,08 EUR tytułem odszkodowania.
Zarzut drugi dotyczy naruszenia zasady niedyskryminacji w zakresie, w jakim zaskarżony wyrok miał naruszyć zasadę niedyskryminacji poprzez stwierdzenie, że należało przyjąć, iż SPUE posiada legitymację procesową bierną w odniesieniu do pierwszego żądania podniesionego przez skarżącego w pierwszej instancji. Nie orzeczono w taki sam sposób jak w wyroku z dnia 19 lipca 2016 r., H/Rada i in. a. (C-455/14 P, EU:C:2016:569), w którym decyzję wydaną przez szefa misji policyjnej Unii Europejskiej w Sarajewie (Bośnia i Hercegowina) przypisano Radzie, mimo że rozpatrywane sprawy były zasadniczo identyczne.
