(C/2023/749)Język postępowania: słowacki
(Dz.U.UE C z dnia 20 listopada 2023 r.)
Sąd odsyłający
Najvyšší správny súd Slovenskej republiky
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: T.T., BAJI Trans, s.r.o.
Strona przeciwna: Národný inšpektorát práce
Pytania prejudycjalne
1) Czy art. 51 ust. 1 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że państwo członkowskie stosuje prawo Unii, jeżeli zgodnie z prawem krajowym nakłada sankcję administracyjną za naruszenie obowiązku w sytuacji, gdy obowiązek ten wynika z prawa Unii, i gdy na państwa członkowskie są zobowiązane wymierzać karę za jego naruszenie, jak w przypadku art. 19 ust. 1 rozporządzenia nr 3821/85 1 i art. 41 ust. 1 rozporządzenia nr 165/2014 2 ?
2) W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze:
Czy art. 49 ust. 1 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej i przyjętą w nim zasadę lex posterior mitius należy interpretować w ten sposób, że znajduje on zastosowanie także do nakładania sankcji za delikty administracyjne w przypadku, w którym o winie i karze rozstrzyga najpierw nie organ sądowy, ale organ administracyjny, i że zasada ta ma następnie zastosowanie również do kontroli decyzji tego organu administracyjnego przez sąd administracyjny?
3) W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie drugie:
Czy art. 49 ust. 1 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej i przyjętą w nim zasadę lex posterior mitius należy interpretować w ten sposób, że znajduje on zastosowanie w krajowym postępowaniu administracyjnym bądź postępowaniu sądowym bez względu na ich etap?
4) W przypadku odpowiedzi przeczącej na pytanie trzecie:
Według jakich kryteriów ustala się ten etap? Konkretnie, czy art. 49 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej i przyjętą w nim zasadę lex posterior mitius należy interpretować w ten sposób, że znajduje on zastosowanie w postępowaniu sądowoadministracyjnym w przedmiocie środka zaskarżenia, jakim jest skarga kasacyjna, a więc, że sąd, którym jest najwyższy sąd administracyjny rozpatrujący tę skargę kasacyjną w drugiej i ostatniej instancji, powinien uwzględnić zmianę przepisów prawnych na korzyść sprawcy deliktu administracyjnego, będącego przedmiotem postępowania przed organem administracyjnym, a nie sądem, do której to zmiany doszło dopiero po wydaniu poddawanego kontroli orzeczenia sądu administracyjnego niższej instancji, które jest prawomocne?
