(C/2023/45)Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 9 października 2023 r.)
Strony
Wnoszące odwołanie: Ryanair DAC, Airport Marketing Services Ltd (przedstawiciele: E. Vahida, F.-C. Laprévote, avocats, i S. Rating, D. Pérez de Lamo, abogados)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska, Rada Unii Europejskiej
Żądania wnoszących odwołanie
Wnoszące odwołanie wnoszą do Trybunału o:
- uchylenie zaskarżonego wyroku;
- stwierdzenie, zgodnie z art. 263 i 264 TFUE, nieważności decyzji Komisji (UE) 2020/1671 z dnia 2 sierpnia 2019 r. w sprawie pomocy państwa SA.47867 2018/C (ex 2017/FC) wdrożonej przez Francję na rzecz przedsiębiorstw Ryanaira i Airport Marketing Services 1 ;
- obciążenie Komisji jej własnymi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez wnoszące odwołanie; oraz
- obciążenie pozostałych pozwanych i interwenientów ich własnymi kosztami.
Tytułem żądania ewentualnego:
- uchylenie zaskarżonego wyroku;
- przekazanie sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania; oraz
- rozstrzygnięcie o kosztach postępowania w pierwszej instancji oraz postępowania odwoławczego w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie odwołania wnoszące odwołanie podnoszą podane niżej zarzuty.
Po pierwsze, Sąd naruszył prawo, stwierdzając, że skoro wnoszące odwołanie są tylko "zainteresowanymi stronami", nie są one objęte zakresem stosowania art. 41 ust. 1 i 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.
Po drugie, Sąd naruszył prawo, stosując okrojone kryterium zapotrzebowania zamiast zasady podmiotu prywatnego działającego w warunkach gospodarki rynkowej.
Po trzecie, Sąd odwrócił ciężar dowodu, stwierdzając, że Komisja wykazała, iż cena usług nie była ceną rynkową oraz że usługi nie były niezbędne.
Po czwarte, posiłkowo, Sąd naruszył prawo, uznając, że Aéroport Montpellier Méditerranée nie był pośrednim beneficjentem pomocy.
Po piąte, Sąd naruszył prawo w odniesieniu do selektywności.
