[Odesłanie prejudycjalne - Podatek od wartości dodanej (VAT) - Szósta dyrektywa 77/388/EWG - Artykuł 4 ust. 4 akapit drugi - Podatnicy - Uprawnienie państw członkowskich do uznania za jednego podatnika podmiotów niezależnych pod względem prawnym, lecz ściśle powiązanych pod względem finansowym, ekonomicznym i organizacyjnym ("grupa podatkowa VAT") - Przepisy krajowe uznające za "jednego podatnika" podmiot nadrzędny grupy podatkowej VAT - Pojęcie "ścisłego związku finansowego" - Wymóg, aby podmiot nadrzędny posiadał poza większościowym udziałem również większość praw głosów - Brak - Ocena niezależności podmiotu gospodarczego według standaryzowanych kryteriów - Zakres]Język postępowania: niemiecki
(2023/C 35/02)
(Dz.U.UE C z dnia 30 stycznia 2023 r.)
Sąd odsyłający
Bundesfinanzhof
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Finanzamt Kiel
Strona przeciwna: Norddeutsche Gesellschaft für Diakonie mbH
Sentencja
1) Artykuł 4 ust. 4 akapit drugi szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, zmienionej dyrektywą Rady 2000/65/WE z dnia 17 października 2000 r.,
należy interpretować w ten sposób, że:
nie stoi on na przeszkodzie temu, by w przypadku grupy składającej się z osób prawnie niezależnych, lecz ściśle związanych ze sobą finansowo, ekonomicznie i organizacyjnie, państwo członkowskie uznało za jednego podatnika w rozumieniu tego przepisu podmiot nadrzędny tej grupy, jeżeli podmiot ten jest w stanie narzucić swą wolę innym podmiotom należącym do tej grupy i pod warunkiem, że takie uznanie nie prowadzi do ryzyka powstania strat podatkowych.
2) Artykuł 4 ust. 4 akapit drugi szóstej dyrektywy 77/388, zmienionej dyrektywą 2000/65,
należy interpretować w ten sposób, że:
stoi on na przeszkodzie przepisom krajowym, które uzależniają możliwość utworzenia przez dany podmiot, wraz z przedsiębiorstwem podmiotu nadrzędnego, grupy składającej się z osób prawnie niezależnych, lecz ściśle związanych ze sobą finansowo, ekonomicznie i organizacyjnie, od warunku posiadania przez ów podmiot nadrzędny większości praw głosu w tym pierwszym podmiocie, oprócz udziału większościowego w jego kapitale.
3) Artykuł 4 ust. 4 akapit drugi szóstej dyrektywy 77/388, zmienionej dyrektywą 2000/65, w związku z art. 4 ust. 1 akapit pierwszy dyrektywy 77/388, ze zmianami,
należy interpretować w ten sposób, że:
sprzeciwia się on temu, by państwo członkowskie uznało, w drodze kategoryzacji, określone podmioty za niewykonujące działalności samodzielnie, gdy podmioty te są pod względem finansowym, ekonomicznym i organizacyjnym włączone do podmiotu nadrzędnego grupy składającej się z osób prawnie niezależnych, lecz ściśle związanych ze sobą finansowo, ekonomicznie i organizacyjnie.
