Zakładając bezpłatne konto, uzyskasz:| Decyzja Zgromadzenia Plenarnego | 25.1.2023 |
| Podstawa prawna | Art. 52 ust. 2 regulaminu wewnętrznego Opinia z inicjatywy własnej |
| Sekcja odpowiedzialna | Sekcja Jednolitego Rynku, Produkcji i Konsumpcji |
| Data przyjęcia przez sekcję | 29.6.2023 |
| Data przyjęcia na sesji plenarnej | 12.7.2023 |
|
Sesja plenarna nr Wynik głosowania |
580 |
| (za/przeciw/wstrzymało się) | 190/2/6 |
1. Wnioski i zalecenia
1.1. Woda jest niezbędna dla życia, środowiska i gospodarki i jako taka jest wspólnym dobrem, które musi być nie tylko dostępne i przystępne cenowo dla wszystkich, ale przede wszystkim szanowane i chronione. Pod wpływem człowieka i ze względu na zmianę klimatu niedobór wody nasila się - zarówno na całym świecie, jak i w Europie, gdzie deficyt wody dotyka około 20 % terytorium i 30 % ludności 1 . Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny (EKES) z zadowoleniem przyjmuje kompleksowe prawodawstwo UE, które wprowadzono w tej dziedzinie 2 , i wzywa do jego szybkiego i skutecznego wdrożenia, aby zapewnić efektywne zużycie wody i dostęp do niej dla każdego obywatela UE.
1.2. Komitet apeluje o opracowanie i szybkie wdrożenie konkretnych środków podnoszących świadomość na temat efektywnego gospodarowania wodą oraz promujących innowacje technologiczne w celu zwiększenia efektywności wykorzystania wody w systemach produkcji. Apeluje także o opracowanie strategii na rzecz recyklingu i minimalizacji odpadów. Zgodnie z zasadą "zanieczyszczający płaci" wzywa UE i państwa członkowskie do podjęcia zdecydowanych działań, by zapewnić przestrzeganie przepisów przez wszystkie zainteresowane strony 3 .
1.3. Komitet podkreśla zasadnicze znaczenie informowania konsumentów, podnoszenia ich świadomości, a także zachęcania ich do oszczędnego zużycia wody i pomagania im w tych działaniach. Decydenci, partnerzy społeczni, organizacje społeczeństwa obywatelskiego i wszystkie zainteresowane strony ponoszą wspólnie odpowiedzialność za jasne informowanie konsumentów o wartości wody i jej śladzie, za propagowanie urządzeń oszczędnych pod względem zużycia wody oraz zapewnianie konsumentom zachęt do postępowania zgodnie z wzorcami oszczędzania wody i do dążenia do stałej doskonałości.
1.4. EKES wzywa UE, państwa członkowskie, właściwe organy, operatorów systemów wodnych i wszystkie strony zaangażowane w ten proces, by w ramach swoich kompetencji dążyły do stałej poprawy dostępności, przystępności i wydajności wody. Zasadniczymi elementami tego procesu są lepsza ochrona zasobów wody pitnej, przechodzenie na wodę o obiegu zamkniętym, zapewnienie publicznego zaopatrzenia w wodę po uczciwej cenie za usługi oraz zapobieganie ubóstwu wodnemu.
1.5. Komitet sugeruje szybkie wdrożenie następujących środków w celu zwiększenia oszczędnego zużycia wody i świadomości konsumentów na temat ich śladu wodnego, a także przyczynienia się do stworzenia społeczeństwa inteligentnie gospodarującego wodą 4 :
1.5.1. Środki ukierunkowane na zachęcanie konsumentów do efektywnego gospodarowania wodą i pomaganie im w tych działaniach
1.5.1.1. Jasna komunikacja na temat wartości wody (wdrażanie przez właściwe organy i operatorów systemów wodnych). Należy prowadzić kampanie informacyjne ukierunkowane na zmianę długoterminowych zachowań w celu edukowania konsumentów na temat wartości wody i usług wodnych, a także opracować zwłaszcza krótkoterminowe środki nadzwyczajne w reakcji na sytuacje kryzysowe spowodowane zmianą klimatu (susze, powodzie). Ważną grupą docelową są dzieci. Normą powinno stać się zastępowanie wody pitnej niekonwencjonalnymi źródłami zaopatrzenia w wodę (np. w miarę możliwości nawadnianie ogrodów, mycie samochodów itp. zebraną wodą deszczową).
1.5.1.2. Promowanie urządzeń oszczędnych pod względem zużycia wody (wdrażanie przez UE i państwa członkowskie). Gospodarstwa domowe korzystają obecnie z wielu urządzeń zużywających wodę. W związku z postępem technologicznym w ostatnich latach wiele z nich zużywa znacznie mniej wody, co wspiera ogólną tendencję spadkową w zakresie zużycia wody na mieszkańca. Potrzebne są dalsze zachęty, aby motywować producentów do kontynuowania innowacji w celu poprawy efektywności wodnej a klientów do kupowania i wykorzystywania takich produktów. Wszystkie takie urządzenia powinny zawierać etykietę zużycia wody.
1.5.1.3. Informowanie konsumentów o ich śladzie wodnym (wdrażanie przez UE i państwa członkowskie). Rzeczywiste zużycie wody przez gospodarstwa domowe znacznie wykracza poza zużycie wody pitnej. Każdy konsumowany produkt i usługa zawiera pewną ilość wody 5 i często znaczna część śladu wodnego konsumenta znajduje się poza regionem/krajem pochodzenia, a nawet poza UE. Wybory dokonywane przez konsumentów mają zatem wpływ na regionalne, krajowe i globalne zużycie wody. Ślad wodny jest parametrem skutecznym z punktu widzenia edukacji - od niedawna uwzględnionym również w programach opracowanych przez wiele ośrodków dla szkół. W internecie dostępnych jest wiele kalkulatorów śladu wodnego, do których konsument może wprowadzić swoje dane i dowiedzieć się o poziomie zużycia wody. Konsumenci powinni się o nich dowiadywać w trakcie kampanii informacyjnych.
1.5.2. Środki ukierunkowane na poprawę dostępności, przystępności i wydajności wody
1.5.2.1. Zapewnienie publicznego zaopatrzenia w wodę (wdrażanie przez państwa członkowskie, operatorów systemów wodnych). W ramach całościowego podejścia należy przyjąć środki mające na celu poprawę wydajności i odporności systemu zaopatrzenia w wodę pitną i jej dystrybucji poprzez lepszą kontrolę wycieków, rozwój alternatywnych źródeł wody pitnej i inne odpowiednie działania. Oznacza to również, że w celu ochrony zdrowia i dobrostanu publicznego państwa członkowskie muszą rozważyć środki mające zapewnić, aby publiczne zaopatrzenie w wodę miało pierwszeństwo przed innymi sposobami wykorzystania wody w okresach poważnego niedoboru wody.
1.5.2.2. Zapewnienie uczciwej ceny za usługi wodne w oparciu o pełne odzyskanie kosztów, przy jednoczesnym zapewnieniu przystępności cenowej (wdrażanie przez właściwe organy). Dyrektywa 2000/60/WE zobowiązuje państwa członkowskie do uwzględnienia zasady zwrotu kosztów usług wodnych, przynajmniej w odniesieniu do przemysłu, gospodarstw domowych i rolnictwa. Zgodnie z danymi Komisji i OECD pełny zwrot kosztów usług wodnych osiąga się jedynie w dziewięciu państwach członkowskich 6 . W większości przypadków jest on ograniczony do prywatnych gospodarstw domowych. Chociaż państwa członkowskie powinny podjąć działania w celu zapewnienia dostępności i przystępności cenowej usług wodnych dla grup znajdujących się w najtrudniejszej sytuacji 7 , ważne jest, aby taryfa za wodę odzwierciedlała rzeczywiste koszty usług wodnych. W połączeniu z dokładnym pomiarem zużycia da to konsumentom jaśniejszy obraz kosztów usług wodnych. Państwa członkowskie powinny omówić możliwość pobierania opłat w oparciu o "wartość wody", co zapewniłoby ochronę tego rzadkiego zasobu również dla przyszłych pokoleń. Taryfy opłat za wodę mogłyby zawierać sygnały cenowe w celu zwiększenia efektywności zużycia wody. Na przykład taryfy mogłyby wzrosnąć w przypadku przekroczenia określonej ilości zużycia na mieszkańca w gospodarstwie domowym lub zagrożenia dostaw wody z powodu tymczasowego niedoboru wody.
1.5.2.3. Pomiar efektywnego zużycia wody poprzez zwiększenie dokładności pomiarów (wdrażanie przez państwa członkowskie, gminy, dostawców wody):
- Zapewnienie efektywnego pomiaru zużycia wody za pomocą dokładnych wodomierzy oraz polityki wymiany wodomierza w celu uświadomienia użytkownikom końcowym ich rzeczywistego zużycia.
- Kontrola zużycia wody z prywatnych studni w celu ograniczenia zużycia wody bezpośrednio z wód gruntowych.
- Stosowanie inteligentnych systemów pomiarowych w celu informowania użytkowników końcowych o wysokim lub nienormalnym zużyciu oraz niskim przepływie, który może być spowodowany przeciekiem wewnętrznym.
1.5.2.4. Lepsza ochrona zasobów wody pitnej (wdrażanie przez UE i państwa członkowskie). Zasoby wody pitnej muszą być chronione przed zanieczyszczeniem antropologicznym. Aby to osiągnąć, należy rygorystycznie wdrożyć unijny plan działania na rzecz eliminacji zanieczyszczeń poprzez stosowanie zasad ostrożności i kontroli u źródła, zgodnie z zasadą "zanieczyszczający płaci", w odniesieniu do wszystkich substancji potencjalnie niebezpiecznych, które mogą przedostać się do zasobów wody pitnej. Zanieczyszczenia pochodzą również ze źródeł przemysłowych (PFAS, środki farmaceutyczne, środki odkażające itp.) lub ze źródeł rolniczych (pestycydy, azotany). UE jest w trakcie dokonywania przeglądu odpowiednich aktów ustawodawczych, które mogą zapobiegać zanieczyszczeniom u źródła, w tym dyrektywy 2010/75/UE 8 , rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 9 , dyrektywy 2009/128/WE 10 , rozporządzenia 726/2004 11 i dyrektywy 2001/83/WE 12 . Należy zadbać o to, by te przyszłe przepisy skutecznie chroniły nasze zasoby wodne.
1.5.2.5. W kierunku zużycia wody o obiegu zamkniętym (wdrażanie przez UE, państwa członkowskie i operatorów systemów wodnych). Oszczędne gospodarowanie wodą można zwiększyć poprzez ponowne wykorzystanie wody. Z jednej strony należy zachęcać gospodarstwa domowe do zbierania przy każdej okazji wody deszczowej i do wykorzystywania jej do odpowiednich celów, w tym do nawadniania ogrodu i sprzątania. Z drugiej strony należy podjąć skuteczne środki kontroli u źródła, aby ścieki produkowane przez gospodarstwa domowe nie zawierały zanieczyszczeń, które mogłyby zagrozić ponownemu wykorzystaniu oczyszczonych ścieków do nawadniania i do innych celów.
1.5.2.6. Przystosowanie się do zmiany klimatu (wdrażanie przez państwa członkowskie, gminy, operatorów ścieków). Zmiana klimatu wpływa w różny sposób na regiony. Ważne jest dostosowanie środków do warunków lokalnych. Ogólnie rzecz biorąc, trzeba będzie przemyśleć planowanie urbanistyczne poprzez przekształcenie miast w "miasta gąbki" 13 . Przyczyni się to do poprawy klimatu miejskiego, umożliwi odpływ wody deszczowej i zmniejszy liczbę przypadków łączonych zrzutów kanalizacji.
1.5.2.7. Zapewnienie dobrego zarządzania (wdrażanie przez państwa członkowskie, regiony i gminy). Aby doprowadzić do zmian, potrzebne są jasne i skuteczne struktury zarządzania. Powinno to wzmocnić współpracę między wszystkimi podmiotami i określić zakres odpowiedzialności. Działania powinny opierać się na dokładnych prognozach regionalnych skutków zmiany klimatu oraz rozwoju wzorców zapotrzebowania na wodę (rolnictwo, przemysł, wzrost liczby ludności itp.) w nadchodzących dziesięcioleciach.
1.5.2.8. Władze publiczne jako liderzy (wdrażanie przez państwa członkowskie, gminy). Ponieważ władze publiczne, w tym instytucje europejskie, są odpowiedzialne za opracowywanie i wdrażanie zarówno środków politycznych, jak i praktycznych ustaleń, powinny dawać przykład w ograniczaniu swojego śladu wodnego.
2. Wstęp
2.1. W ramach inicjatywy przewodniej EKES-u na 2023 r. dotyczącej wody jako ważnego priorytetu na szczeblu europejskim i światowym w niniejszej opinii z inicjatywy własnej przeanalizowano środki niezbędne do zapewnienia oszczędniejszego gospodarowania wodą przez konsumentów w UE, z uwzględnieniem kwestii środowiskowych, luk w wiedzy i aktualnej sytuacji w zakresie powiązanych technologii. Przedstawiono w niej pomysły na optymalizację zużycia i uwalniania wody w gospodarstwach domowych w oparciu o kompleksową wizję roli konsumentów i ich potrzeb pod względem ilości i jakości wody oraz poczyniono konkretne propozycje w tym zakresie.
2.2. Woda jest niezbędna dla życia, środowiska i gospodarki i w związku z tym jest wspólnym dobrem, które musi być szanowane i chronione. Zasoby wodne Europy są jednak zagrożone ze względu na zmianę klimatu: w wielu basenach wodnych (zwłaszcza w regionie Morza Śródziemnego 14 ) obserwuje się spadek ogólnych opadów i dłuższe okresy suszy, podczas gdy w większości regionów występują bardziej intensywne opady deszczu, którym towarzyszą katastrofalne powodzie. Ponadto podnoszenie się poziomu mórz oznacza, że słona woda może dostać się do warstw wodonośnych zawierających wodę słodką.
2.3. Obserwujemy coraz większą nierównowagę między dostępnością lokalnych zasobów a zapotrzebowaniem na wodę ze strony użytkowników końcowych, co stwarza poważne ryzyko niedoboru wody w przyszłości. Chociaż dostępność wody zależy od istotnych czynników takich jak opady, położenie geograficzne, tendencje klimatyczne i zanieczyszczenie, zużycie wody i zapotrzebowanie na nią zależą głównie od zachowań człowieka. Ponadto działalność człowieka, w tym gospodarstw domowych, wpływa na jakość dostępnych zasobów wodnych. Spowodowane przez człowieka zanieczyszczenie środowiska wodnego zmniejsza dostępność zasobów wodnych nadających się do wykorzystania oraz zwiększa koszty i wpływ na środowisko uzdatniania wody do poziomu jakości wymaganego dla niektórych rodzajów działalności (woda pitna, wykorzystanie przemysłowe, nawadnianie itp.). Badania 15 pokazują, że brak zaawansowanego monitorowania jakości wody w jednolitych częściach wód w UE jest jedną z głównych przyczyn katastrof ekologicznych spowodowanych zanieczyszczeniem wody.
2.4. Według Europejskiej Agencji Środowiska (EEA) każdego roku deficyt wody dotyka średnio około 20 % terytorium Europy oraz 30 % ogółu ludności 16 . EEA stwierdza, że deficyt wody występuje wówczas, gdy nie ma wystarczającej ilości wody, aby zaspokoić potrzeby środowiska oraz naszego społeczeństwa i gospodarki pod względem ilościowym lub jakościowym. Deficyt wody to ogólny termin obejmujący suszę, niedobór ilościowy, jakość wody i jej dostępność 17 .
2.5. Woda używana do picia odpowiada za ok. 10 % całkowitego zużycia wody. Rolnictwo, leśnictwo i rybołówstwo odpowiadają natomiast za 58 % całkowitego zużycia wody, a dostawy energii elektrycznej, gazu i pary wodnej oraz klimatyzacja - za 18 % 18 .
2.6. Jeśli chodzi o pobór wody, woda do picia stanowi ok. 20 % jej całkowitej ilości. Pobór na potrzeby chłodzenia w produkcji energii elektrycznej 19 (32 %) i pobór na potrzeby rolnictwa (28 %) mają największy udział w całkowitym rocznym poborze 20 .
2.7. EKES wzywa do szybkiego wdrożenia obecnie obowiązujących kompleksowych przepisów UE w tym zakresie, biorąc pod uwagę, że zanieczyszczenie zasobów wodnych składnikami odżywczymi (azotem i fosforem) oraz wieloma substancjami niebezpiecznymi (takimi jak substancje o skumulowanych właściwościach rakotwórczych lub mutagennych) stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia i środowiska oraz że niezbędne uzdatnianie wody jest kosztowne i zasobochłonne. Przypomina, że polityka przemysłowa i rolna UE musi ograniczać emisje zanieczyszczeń, wspierając jednocześnie wzrost i konkurencyjność. Ponieważ woda jest wspólnym dobrem, EKES apeluje o bezpłatne udostępnianie wody pitnej wszystkim obywatelom UE za pośrednictwem dostępnych dystrybutorów i źródeł wody w miejscach publicznych zgodnie z dyrektywą (UE) 2020/2184. W przypadku koncesji dotyczących wody mineralnej trzeba włożyć wysiłek w zapewnienie powszechnego dostępu do wody wodociągowej.
2.8. Chociaż niniejsza opinia koncentruje się głównie na gospodarowaniu zasobami wodnymi i ich dostępności, celem jest również poruszenie problemów związanych z jakością, ponieważ mają one wpływ na faktyczną możliwość wykorzystania tego zasobu. W związku z tym celem polityki jest ochrona i poprawa stanu ekosystemów wodnych oraz zapobieganie jego dalszemu pogarszaniu się, zapewnienie stopniowego zmniejszania zanieczyszczenia wód podziemnych oraz zapobieganie dalszemu zanieczyszczeniu.
2.9. Aby zagwarantować obecnym i przyszłym pokoleniom odpowiednią jakość i ilość wody, potrzebna jest ogólna świadomość wszystkich problemów i ich przyczyn. Każdy obywatel/konsument musi być świadomy znaczenia wody i jej wartości jako ograniczonego zasobu. Należy także upowszechnić wiedzę na temat kwestii związanych z zasobami wodnymi, przyjmując odpowiednie środki, począwszy od sfery prywatnej. W tym celu w niedawnej dyrektywie (UE) 2020/2184 zaleca się państwom członkowskim przyjęcie środków mających zwiększyć świadomość na temat jakości i zużycia wody pitnej.
2.10. Należy wziąć pod uwagę wiele czynników i aspektów, które mają bezpośredni i pośredni wpływ na ilość zużycia wody w gospodarstwach domowych i na związane z tym skutki, w tym:
- różne cele bezpośredniego zużycia wody: np. do spożycia, mycia, podlewania itp.,
- miejsce bezpośredniego zużycia wody: np. w domu, pracy, podczas rekreacji,
- rodzaje zużywanej wody: np. wody gruntowe, powierzchniowe, ponownie wykorzystane itp.,
- pośrednie zużycie wody: woda wykorzystywana do produkcji towarów i usług,
- ścieki bezpośrednie: ilość i jakość (składniki odżywcze, materia organiczna, chemikalia itp.),
- ścieki pośrednie: ścieki z produkcji towarów i usług,
- geograficzne niedobory wody i aspekty jakościowe związane zarówno z bezpośrednim, jak i pośrednim zużyciem wody (od poziomu lokalnego po globalny).
3. Wskaźniki zużycia wody
3.1. Chociaż ogólne podejście do optymalizacji zużycia wody powinno być kompleksowe, należy stosować niewiele wskaźników, które powinny być jak najprostsze. Wartość dodana wynikająca ze zwiększenia liczby wskaźników lub stosowania skomplikowanych zagregowanych wskaźników (takich jak ślady i indeksy) może być niewielka w stosunku do zasobów potrzebnych do ich monitorowania, analizy i przetwarzania. Kluczowe znaczenie ma zatem znalezienie najistotniejszych i najbardziej wpływowych wskaźników, z uwzględnieniem celu wymaganych informacji. Należy dokonać rozróżnienia między wskaźnikami stosowanymi przez ekonomistów/naukowczynie/decydentów do określania problemów, opracowywania strategii i mierzenia postępów w osiąganiu wyznaczonych celów a wskaźnikami wykorzystywanymi do komunikacji z konsumentami. Do celów polityki ważne jest dokonanie oceny szeregu wskaźników bezpośrednio lub pośrednio związanych ze zużyciem wody, które umożliwią ocenę skuteczności polityki, ze szczególnym uwzględnieniem spójności i ciągłości monitorowania parametrów. Odniesieniem są tu wskaźniki stosowane przez EEA.
3.2. Wskaźniki EEA zostały oparte na potrzebie określenia niewielkiej liczby wskaźników istotnych z punktu widzenia polityki, które są stabilne (ale nie statyczne) w czasie i które mogą dostarczyć odpowiedzi na wybrane pytania priorytetowe (środowiskowe, społeczne, gospodarcze itp.).
3.3. Najodpowiedniejszym wskaźnikiem do pomiaru zużycia wody przez konsumentów (prywatne gospodarstwa domowe) jest zużycie wody w litrach na osobę dziennie (l/osobę/dobę). Dostępne dane wykazują duże różnice - od 77 do 220 l/osobę/dobę 21 .
3.4. Środki stymulujące efektywne zużycie wody muszą uwzględniać pełny obieg wody i obejmować zarówno aspekty jakościowe, jak i ilościowe. Powinny one nie tylko brać pod uwagę pobór/zużycie wody pitnej, ale także korzyści płynące z wody o obiegu zamkniętym (ponowne wykorzystanie wody), jak również informować o tym, że woda znajduje się także w dostarczanych produktach i usługach. Pomoże to prywatnym gospodarstwom domowym lepiej zrozumieć wpływ ich wyborów konsumpcyjnych na jakość i ilość zasobów wodnych w ich regionie, kraju i na całym świecie. Umożliwi również obywatelom rozwinięcie świadomości na temat wszystkich aspektów ich indywidualnych wzorców zużycia wody - zarówno w gospodarstwach domowych, jak i poza nimi - oraz na temat tego, jak najbardziej efektywnie mogą gospodarować wodą. Organizacje społeczeństwa obywatelskiego odgrywają kluczową rolę, pomagając im w wyborze i wdrażaniu strategii na rzecz zwiększenia skuteczności i wydajności ich konsumpcji.
3.5. Chociaż oszczędne gospodarowanie wodą jest konieczne w całej Europie, staje się jeszcze pilniejsze na obszarach dotkniętych niedoborem wody lub częstszymi suszami. Efektywność systemu zaopatrzenia w wodę powinna zostać uwzględniona w ogólnej strategii w celu zapewnienia całościowego podejścia. Należy również znaleźć możliwe rozwiązania dzięki bardziej przyszłościowym strategiom dostawców wody, włączając w to ocenę ryzyka systemu zaopatrzenia i zarządzanie ryzykiem, zarządzanie wyciekami, alternatywne źródła wody itp.
3.6. Chociaż teoria sugeruje wykorzystanie wielu innych parametrów wskaźnikowych,(temat wody jest do tego bardzo odpowiedni), należy wziąć pod uwagę, że nie tylko pozyskiwanie dodatkowych danych, ale także ich walidacja i rozpowszechnianie wymagają znacznych nakładów pracy. Te dalsze działania wchodzą w zakres kompetencji europejskich struktur centralnych, ale także państw członkowskich i ich odpowiednich agencji lub spółek operacyjnych, które poszukują takich danych i opracowują je. Więcej instrumentów niekoniecznie prowadzi do lepszych rezultatów. W związku z tym zamiast dodawania nowych wskaźników należałoby jak najlepiej wykorzystać te, które już istnieją.
Bruksela, dnia 12 lipca 2023 r.
W ciągu pierwszych 5 miesięcy obowiązywania mechanizmu konsultacji społecznych projektów ustaw udział w nich wzięły 24 323 osoby. Najpopularniejszym projektem w konsultacjach była nowelizacja ustawy o broni i amunicji. W jego konsultacjach głos zabrało 8298 osób. Podczas pierwszych 14 miesięcy X kadencji Sejmu RP (2023–2024) jedynie 17 proc. uchwalonych ustaw zainicjowali posłowie. Aż 4 uchwalone ustawy miały źródła w projektach obywatelskich w ciągu 14 miesięcy Sejmu X kadencji – to najważniejsze skutki reformy Regulaminu Sejmu z 26 lipca 2024 r.
24.04.2025
Senat bez poprawek przyjął w środę ustawę, która obniża składkę zdrowotną dla przedsiębiorców. Zmiana, która wejdzie w życie 1 stycznia 2026 roku, ma kosztować budżet państwa 4,6 mld zł. Według szacunków Ministerstwo Finansów na reformie ma skorzystać około 2,5 mln przedsiębiorców. Teraz ustawa trafi do prezydenta Andrzaja Dudy.
23.04.2025
Rada Ministrów przyjęła we wtorek, 22 kwietnia, projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo geologiczne i górnicze, przedłożony przez minister przemysłu. Chodzi o wyznaczenie podmiotu, który będzie odpowiedzialny za monitorowanie i egzekwowanie przepisów w tej sprawie. Nowe regulacje dotyczą m.in. dokładności pomiarów, monitorowania oraz raportowania emisji metanu.
22.04.2025
Na wtorkowym posiedzeniu rząd przyjął przepisy zmieniające rozporządzenie w sprawie zakazu stosowania materiału siewnego odmian kukurydzy MON 810, przedłożone przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi. Celem nowelizacji jest aktualizacja listy odmian genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy, tak aby zakazać stosowania w Polsce upraw, które znajdują się w swobodnym obrocie na terytorium 10 państw Unii Europejskiej.
22.04.2025
Od 18 kwietnia policja oraz żandarmeria wojskowa będą mogły karać tych, którzy bez zezwolenia m.in. fotografują i filmują szczególnie ważne dla bezpieczeństwa lub obronności państwa obiekty resortu obrony narodowej, obiekty infrastruktury krytycznej oraz ruchomości. Obiekty te zostaną specjalnie oznaczone.
17.04.2025
Kompleksową modernizację instytucji polskiego rynku pracy poprzez udoskonalenie funkcjonowania publicznych służb zatrudnienia oraz form aktywizacji zawodowej i podnoszenia umiejętności kadr gospodarki przewiduje podpisana w czwartek przez prezydenta Andrzeja Dudę ustawa z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia. Ustawa, co do zasady, wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
11.04.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.C.2023.349.18 |
| Rodzaj: | Opinia |
| Tytuł: | Opinia Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego "Efektywne gospodarowanie wodą i świadomość konsumentów na temat ich śladu wodnego" (opinia z inicjatywy własnej) |
| Data aktu: | 29/09/2023 |
| Data ogłoszenia: | 29/09/2023 |
