[Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Polityka migracyjna - Dyrektywa 2008/115/WE - Wspólne normy i procedury stosowane przez państwa członkowskie w odniesieniu do powrotów nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich - Artykuł 6 ust. 2 - Decyzja nakazująca powrót, której towarzyszy trzyletni zakaz wjazdu - Obywatel państwa trzeciego posiadający ważne zezwolenie na pobyt wydane przez inne państwo członkowskie - Brak umożliwienia temu obywatelowi przez krajowy organ policji udania się na terytorium tego innego państwa członkowskiego przed wydaniem wobec niego decyzji nakazującej powrót]Język postępowania: szwedzki
(2023/C 286/16)
(Dz.U.UE C z dnia 14 sierpnia 2023 r.)
Sąd odsyłający
Förvaltningsrätten i Göteborg
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: A.L.
Strona przeciwna: Migrationsverket
Sentencja
1) Artykuł 6 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/115/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych norm i procedur stosowanych przez państwa członkowskie w odniesieniu do powrotów nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich
należy interpretować w ten sposób, że
właściwe organy państwa członkowskiego są zobowiązane umożliwić obywatelowi państwa trzeciego nielegalnie przebywającemu na terytorium tego państwa członkowskiego oraz posiadającemu ważne zezwolenie na pobyt lub inne zezwolenie upoważniające go do pobytu wydane przez inne państwo członkowskie udanie się do tego innego państwa członkowskiego przed wydaniem, w stosownym przypadku, wobec niego decyzji nakazującej powrót, nawet jeśli organy te uznają za prawdopodobne, że obywatel ten nie zastosuje się do wezwania do udania się do tego innego państwa członkowskiego.
2) Artykuł 6 ust. 2 dyrektywy 2008/115
należy interpretować w ten sposób, że
w zakresie, w jakim wymaga on, by państwa członkowskie umożliwiały obywatelom państw trzecich nielegalnie przebywającym na ich terytorium udanie się do państwa członkowskiego, które wydało w stosunku do nich ważne zezwolenie na pobyt lub inne zezwolenie upoważniające ich do pobytu, przed wydaniem, w stosownym przypadku, wobec nich decyzji nakazującej powrót, jest bezpośrednio skuteczny i jednostki mogą powoływać się na ten przepis przed sądami krajowymi.
3) Artykuł 6 ust. 2 dyrektywy 2008/115
należy interpretować w ten sposób, że
jeżeli, niezgodnie z tym przepisem, państwo członkowskie nie umożliwia obywatelowi państwa trzeciego nielegalnie przebywającemu na jego terytorium natychmiastowego udania się do państwa członkowskiego, które wydało w stosunku do niego ważne zezwolenie na pobyt lub inne zezwolenie upoważniające go do pobytu, przed wydaniem wobec niego decyzji nakazującej powrót, to właściwe organy krajowe, w tym sądy krajowe rozpatrujące skargę na decyzję nakazującą powrót i towarzyszący jej zakaz wjazdu, są zobowiązane do podjęcia wszelkich niezbędnych środków w celu usunięcia uchybienia organu krajowego w zakresie obowiązków wynikających z tego przepisu.
